پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848519745
بر گليم اعتکاف
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
بر گليم اعتکاف نويسنده:رضا بابايي - رييس انجمن قلم حوزه علميه قم الها! اي کريمي که يادت، دل را مي ربايد و نامت، سينه را مي شکافد؛ اکنون و در ميان پاکان سجاده نشين، زبان به ذکر جميلت گشوده ايم و سرخوش از باده مهريم. جز تو را نمي جوييم و جز تو را نمي خواهيم که «ما از تو به غير از تو نداريم تمنا/ حلوا به کسي ده که محبت نچشيده است.»کريما! بر گليم اعتکاف، زير خيمه مناجات نشسته ايم تا نام تو را که اکسير بقاست، زمزمه کنيم و نشان عاشقي را بر سينه دردآلود خود بياويزيم. اي آن که زلالي آب از توست، بلندي آسمان از تراوش يک نگاه توست، نسيم از تو چالاک است و کشت زار کهکشان ها، خوشه اي از خرمن وجود توست، ما را بپذير و بر ما عيب مگير که گدايانيم و غريبان بي پناه. آمرزگارا! اگر مرا نيافريده بودي، زنجير قهرت را بر پاي که مي بستي؟ طلاي آمرزشت را بر گردن که مي آويختي؟ به بي همتايي صفاتت سوگند که خسته ام. تو مي داني و من نمي دانم؛ پس تحمل کن ناداني ام را. اي بزرگ متعال! خرسندم از تو؛ از ناني که در سفره ام نيست؛ از طنيني که در صدايم نيست؛ از شکوهي که در شهرتم نيست. بيا تا در آغوش گيريم اين تنهايي را که فقط ميان من و تو افتاده است. سبک مي شوم آن گاه که تو را در خود مي ريزم؛ گرانبارم از اين همه بي تو بودن. هر جا نشاني از تو مي جويم، همان جا گم مي کنمت. مي شنوم خنده هاي شيرينت را هرگاه که اسب شعورم را زين مي کنم. اکنون ماييم؛ بندگان گنه کارت که زير درخت اعتکاف، به کرده ها و ناکرده هاي خود اعتراف مي کنيم. اي قادر بي چند و چون، آمده ايم و آماده ايم. اي خداي بزرگ! محمد را در غار حرا، نزد خود خواندي و بر خوان تقرب نشاندي. علي را مدينه و کوفه دادي تا شب ها بر سر چاه رود و خون دل فرو ريزد. فاطمه را در بيت الاحزان پذيرايي کردي تا غم دل با تو گويد و بار اندوه بر زمين گذارد. ما نيز به اعتکاف آمده ايم تا از خوان تقرب، لقمه برگيريم و کوه اندوه بر زمين عبادت گذاريم. به ياد تو به ياد خوبان درگاهت، از همگان کناره گرفته ايم و روزي چند زبان نمي چرخانيم جز به مناجات، و چشم نمي گشاييم جز به اميد ديدار، و لقمه بر دهان نمي گذاريم جز آن گاه که اذان معرفت را از مناره ايمان بشنويم. ما را که سجاده اعتکاف گسترانده ايم و زبان اعتراف گشوده ايم، نزد خويش بخوان و از درگاهت مران! منبع:مجله خيمه شماره 33-34 /س
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-