تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812854632
بر گليم اعتکاف
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
بر گليم اعتکاف نويسنده:رضا بابايي - رييس انجمن قلم حوزه علميه قم الها! اي کريمي که يادت، دل را مي ربايد و نامت، سينه را مي شکافد؛ اکنون و در ميان پاکان سجاده نشين، زبان به ذکر جميلت گشوده ايم و سرخوش از باده مهريم. جز تو را نمي جوييم و جز تو را نمي خواهيم که «ما از تو به غير از تو نداريم تمنا/ حلوا به کسي ده که محبت نچشيده است.»کريما! بر گليم اعتکاف، زير خيمه مناجات نشسته ايم تا نام تو را که اکسير بقاست، زمزمه کنيم و نشان عاشقي را بر سينه دردآلود خود بياويزيم. اي آن که زلالي آب از توست، بلندي آسمان از تراوش يک نگاه توست، نسيم از تو چالاک است و کشت زار کهکشان ها، خوشه اي از خرمن وجود توست، ما را بپذير و بر ما عيب مگير که گدايانيم و غريبان بي پناه. آمرزگارا! اگر مرا نيافريده بودي، زنجير قهرت را بر پاي که مي بستي؟ طلاي آمرزشت را بر گردن که مي آويختي؟ به بي همتايي صفاتت سوگند که خسته ام. تو مي داني و من نمي دانم؛ پس تحمل کن ناداني ام را. اي بزرگ متعال! خرسندم از تو؛ از ناني که در سفره ام نيست؛ از طنيني که در صدايم نيست؛ از شکوهي که در شهرتم نيست. بيا تا در آغوش گيريم اين تنهايي را که فقط ميان من و تو افتاده است. سبک مي شوم آن گاه که تو را در خود مي ريزم؛ گرانبارم از اين همه بي تو بودن. هر جا نشاني از تو مي جويم، همان جا گم مي کنمت. مي شنوم خنده هاي شيرينت را هرگاه که اسب شعورم را زين مي کنم. اکنون ماييم؛ بندگان گنه کارت که زير درخت اعتکاف، به کرده ها و ناکرده هاي خود اعتراف مي کنيم. اي قادر بي چند و چون، آمده ايم و آماده ايم. اي خداي بزرگ! محمد را در غار حرا، نزد خود خواندي و بر خوان تقرب نشاندي. علي را مدينه و کوفه دادي تا شب ها بر سر چاه رود و خون دل فرو ريزد. فاطمه را در بيت الاحزان پذيرايي کردي تا غم دل با تو گويد و بار اندوه بر زمين گذارد. ما نيز به اعتکاف آمده ايم تا از خوان تقرب، لقمه برگيريم و کوه اندوه بر زمين عبادت گذاريم. به ياد تو به ياد خوبان درگاهت، از همگان کناره گرفته ايم و روزي چند زبان نمي چرخانيم جز به مناجات، و چشم نمي گشاييم جز به اميد ديدار، و لقمه بر دهان نمي گذاريم جز آن گاه که اذان معرفت را از مناره ايمان بشنويم. ما را که سجاده اعتکاف گسترانده ايم و زبان اعتراف گشوده ايم، نزد خويش بخوان و از درگاهت مران! منبع:مجله خيمه شماره 33-34 /س
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 291]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها