واضح آرشیو وب فارسی:فارس: جعفر ابراهیمی، شاعر، در نشست اساتید قصه گویی مطرح کرد
محبت، کمبود قصه گویی رادیویی و تلویزیونی است
جعفر ابراهیمی در نشست «اساتید قصه گویی» گفت: آنچه در تمام قصه گویی ها فراموش می شود، نیاز روحی کودک و نوجوان است. قصه گویی سنتی ویژگی هایی در خود داشت که قصه گویی مدرن امکان فراهم کردن آن را ندارد. وقتی مادربزرگ ها قصه می گفتند، محبت و مهربانی خود را به کودک انتقال می دادند.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، جعفر ابراهیمی (شاهد) با حضور در برنامه «اساتید قصه گویی» به بررسی شیوه های قصه گویی در دوران گذشته و امروز پرداخت. ابراهیمی درباره شگرد قصه گویی به شیوه کهن گفت: در گذشته های دور وقتی شخصی به شکار می رفت، پس از بازگشت آتشی برمی افروخت و اتفاقات آن روز را با هیجان و توضیحات فراوان برای دوستانش تعریف می کرد. قصه گو وقتی قصه ها را تعریف می کرد، نگاهش به حرکات چشم و صورت شنوندگان نیز بود که هنگام شنیدن کدام قسمت از قصه نگران می شوند و از شنیدن کدام قسمت شاد. او از حالت چهره افراد تجربه های مختلفی به دست می آورد و از این تجربه برای دفعه های بعد استفاده می کرد. وی افزود: گاهی یک قصه چنان جذاب بوده که افراد دیگر حتی آن را برای دوستانشان تعریف می کردند. کم کم شگردهای قصه گویی در همین روندها شکل گرفت. ولی این شیوه قصه گویی به فراموشی سپرده شد و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها کمتر به قصه گویی پرداختند. وی در ادامه گفت: کسانی که می دانند، قصه گویی چه تاثیرات فراوانی بر کودکان و نوجوانان دارند، کارهای نوینی در این حوزه انجام داده اند. آنها مربیانی در مهد کودک ها آموزش داده اند تا قصه گویی کنند زیرا قصه گویی یکی از روش های سرگرم کردن کودکان است. ولی باید در خاطر داشت اگر قصه گو تخصص کافی در این زمینه نداشت باشد، ممکن است افسانه و قصه ای را تعریف کند که بار عاطفی خاصی برای کودک نداشته باشد. نویسنده رمان نوجوان «گلدره و گلتاج» درباره روند قصه گویی های مدرن در ایران افزود: زمانی که برای نخستین بار رادیو در ایران شروع به کار کرد، برنامه های قصه شب و نمایش های رادیویی و حتی قصه گویی به شیوه قدما که پدربزرگ ها و مادربزرگ ها قصه را تعریف می کردند، از جمله سرگرمی های مردم بود. ولی در رادیو فقط صدای قصه گو پخش می شد. بعدها که تلویزیون آمد، بچه ها با دیدن چهره قصه گو و شنیدن صدای تو، تا حدی ارتباط بهتری با قصه گو برقرار کردند. وی با اشاره به مزایای قصه گویی های زنده گفت: در قصه گویی های زنده، شنونده در ساخت و پرداخت قصه مشارکت می کند. یعنی مخاطب می تواند حتی اگر در حین قصه گویی سوالی داشت، از قصه گو بپرسد و ابهامات خود را برطرف کند. حتی درباره رفتار شخصیت های قصه نظر بدهد. این ارتباط زنده برای قصه گویی بسیار کارساز است. علاوه بر این که مخاطب احساس می کند به او شخصیت داده شده است. شاعر «بوی گنجشک» افزود: آنچه در تمام قصه گویی های امروز فراموش می شود، نیاز روحی کودک و نوجوان است. کودکان و حتی بزرگسالان نیاز دارند که دور هم باشند. وقتی دو نفر با یکدیگر قصه را می شنوند، لذت بیشتری می برند تا زمانی که شخصی به تنهایی قصه ای را گوش می کند. ما انسان ها دوست داریم شادی هایمان را با یکدیگر تقسیم کنیم. ابراهیمی درباره اهمیت انتقال حس محبت در قصه گویی افزود: قصه گویی سنتی ویژگی هایی در خود داشت که قصه گویی مدرن امکان فراهم کردن آن را ندارد. وقتی مادربزرگ ها قصه می گفتند، محبت و مهربانی خود را به کودک انتقال می دادند. چنین قصه گویی هایی مملو از محبت مادرانه بود. یعنی به خاطره ای تبدیل می شد که فرد هر وقت، یاد آن قصه می افتاد، یاد مهر مادری و مادربزرگی نیز می افتاد. شاعر مجموعه «آسمان ابری نیست» در ادامه گفت: این روزها که پدرها و مادرها شاغل هستند، و حوصله سر و کله زدن با کودک را ندارند، یک کتاب در اختیار کودک قرار می دهند تا دیگر به او کاری نداشته باشد. غافل از این که کودک بیش از کتاب، نیاز به مهر مادری دارد. کودکان قدرت تخیل بالایی دارند که می توانند حتی در تنهایی خود را سرگرم کنند. کمبود محبت برای کودک و نوجوان یکی از مسائل مهم است. چه اشکالی دارد که کودکستان ها و مهدکودک ها برای قصه گویی از حضور مادربزرگ و پدربزرگ هایی که توانایی قصه گویی زیادی دارند، دعوت کنند؟ آنها تجربه های خوبی دارند که حتی مربیان آموزش دیده فاقد آن هستند. حتی دربرنامه های تلویزیونی نیز باید از این راهکار استفاده کرد. چه اشکالی دارد که مجری یک برنامه تلویزیونی زن یا مرد پیری باشد که توانایی ارتباط برقرار کردن با کودکان را دارد؟ گفتنی است سلسله نشست های با «اساتید قصه گویی» در طول ایام برگزاری بیست و هشتمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، روزانه در دو نوبت صبح و عصر، با حضور جعفر ابراهیمی و مصطفی رحماندوست در فرهنگسرای کتاب اجرا می شود. فرهنگسرای کتاب در ضلع شرقی بلوار امام رضا (ع) در مصلی امام خمینی (ره)، نبش خیابان هفتم واقع شده است.
94/02/19 - 14:25
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]