آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1870166961
چیزهایی که برای سازندگان و اکران کنندگان «قصه ها» مهم نیست
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
چیزهایی که برای سازندگان و اکران کنندگان «قصه ها» مهم نیست
شناسهٔ خبر: 2572232 - جمعه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۵
هنر > سینمای ایران
قصه ها هم از نظر سوژه و هم از نظر داستان، پردازشی کاملا با حال و هوای فتنه ۸۸ دارد و به نظر می رسد این اقدام وزیر ارشاد آغاز بی سر و صدای اکران فیلم های دیگری چون من عصبانی نیستم و... باشد. قصه ها را باید فیلمی دانست که هم در ساختنش و هم در اکرانش، آنچه از نظر کارگردان و مسئولان اکران فیلم دور مانده منافع ملی، شرایط منطقه ای و مصالح اجتماعی است. اوضاع سوریه و عراق و یمن از یک سو و مباحث مربوط به مذاکرات هسته ای ایران با پنج بعلاوه یک از سوی دیگر همه و همه را در نظر داشته باشید و بپرسید یک هنرمند و یک مسول هنری وقتی می خواهد اثری را در این شرایط وارد جامعه کند چقدر به تاثیرات و عواقب آن آگاه است. هیچ کس منکر وجود درد و بیماری و رنج در جامعه نیست و هیچ کس هم منکر بازگویی آن ها نیست و یا منکر ندیدن و نادیده انگاشتن آن ها. اما کدام دید زیباست؟ دیدی که قصه ها را می سازد تا غصه ها را از بین ببرد، التیام بخشد و اصلاح کند یا دیدی که... متاسفانه وقتی این فیلم ساخته می شود آن چه مهم نیست التیام بخشی است؛ بلکه بازگویی دردی است که درمانش تنها در بازگویی اش آن هم از یک دید و زاویه خاص نیست و نیازمند ارزیابی چندوجهی و از منظرهای متفاوت است.
فارغ از اقدام ناشایست وزارت ارشاد و اجازه اکران به چنین فیلمی بدون در نظر گرفتن شرایط، آن چه مهم است بازسازی صحنه های تاریخی این مملکت است؛ آن هم از زاویه و نگاهی خاص که به حذف نگاه رقیب و سایر نگاه ها پرداخته و تنها یک دیالوگ یک طرفه را حرف اول و آخر می داند.
قصه ها ساخته خانم رخشان بنی اعتماد که به نوعی به بازگویی جریان اتخابات سال ۸۸ می پردازد، زیرکانه آن چه را رهبر معظم انقلاب مکرر فتنه خوانده و در مناسبت های مختلف از آن یاد کرده را نه تنها فتنه ندیده بلکه به نوعی به تطهیر آن حرکت مخالف با منافع ملی جمهوری اسلامی ایران نیز پرداخته است و نیم نگاهی هم به تکرار این گونه حوادث در آینده دارد. فیلم هم از نظر سوژه و هم از نظر داستان، پردازشی کاملا با حال و هوای فتنه ۸۸ دارد و به نظر می رسد این اقدام وزیر ارشاد آغاز بی سر و صدای اکران فیلم های دیگری چون من عصبانی نیستم و... باشد. خصوصا باید توجه داشت از نظر زمانی سالگرد چه حوادثی را در روزهای آینده در پیش داریم.
مهدی گلجان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-