تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820216805
قمری: از خودم ناراضی‌ام/ یک ریال پول به ورزشکار نمی‌دهم
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۴
رییس فدراسیون دوچرخه سواری به انتقادهایی که به این فدراسیون در بحث پشتوانه سازی و درگیری با ورزشکاران وجود دارد، پاسخ داد. به گزارش ایسنا، فدراسیون دوچرخه سواری در بازی های آسیایی سه مدل طلا، نقره و برنز کسب کرد و چند ماه پس از این رقابتها در بهترین نتیجه ای که در قهرمانی آسیا گرفت صاحب دو مدال طلا و یک سهمیه مستقیم المپیک توسط حسین عسگری شد. در کنار اتفاق خوبی که سال گذشته در دوچرخه سواری رقم خورد موضوعاتی مانند افول زودهنگام پدیده‌ای به نام محمد دانشور و یا وجود نگرانی‌ها پس از خداحافظی رکابزنان با سابقه ایران وجود دارد. در فدراسیون دوچرخه سواری خبرهای زیادی از پشتوانه‌سازی و استعدادیابی به گوش نمی‌رسد و معلوم نیست در حال حاضر فدراسیون چند میزبانی، عسگری یا زرگری دیگر در چنته دارد تا نگران آینده این رشته ورزشی نباشیم. خسرو قمری رییس فدراسیون دوچرخه سواری ایران با حضور در ایسنا در برابر تمام ابهاماتی که درمورد آینده دوچرخه سواری وجود دارد و چالش هایی که این روزها بیش از هر چیزی در فدراسیون به چشم می خورد پاسخگو بود و البته او را تبدیل به معدود روسایی کرد که بگوید از خودش ناراضی است. مهم ترین نکته‌ای که می شد از لابلای صحبتهای او بدست آورد این بود که کمبود بودجه، نبود پول و امکانات مانع از بلند پروازی این فدراسیون شده و دوچرخه سواری را به یک فدراسیون قانع تبدیل کرده و حتی باعث شده رییس فدراسیون به صراحت اعلام کند حتی یک ریال هم به ورزشکاران پول نمی‌دهد. در ادامه گفتگوی ایسنا با قمری را می خوانید: چرا فدراسیون دوچرخه سواری نفراتی که بتواند جایگزین ورزشکاران 40 ساله اش کند را ندارد؟ درعرصه قهرمانی بین نفرات فاصله است و دانه های این زنجیر آنطور که باید محکم به هم متصل نیستند و با یک فشار از هم جدا می شوند. البته در بازی های آسیایی ما محمد دانشور را داشتیم که 30 یا 40 ساله نبود. از تعداد نفراتی که بازی های آسیایی اعزام شدند حدود 80 درصد از سنین پایین بودند. در قهرمانی آسیا نیز شرایط به همین شکل بود البته چند نفری داشتیم که سن بالا داشتند اما به دلیل بالا بودن سطحشان ما چاره‌ای نداشتیم. از طرفی به راحتی نمی توانیم ورزشکارانی که در سطوح بالا هستند را کنار بگذاریم. با این حال در مسابقات قهرمانی آسیا تایلند در بخش سرعت کاملا خانه تکانی کردیم و حتی رکورد های نفرات جدید نسبت به قدیمی ها بهتر بود و اگر مروری داشته باشید متوجه می شوید شرایط بهتر شده است. دربخش استقامت و نیمه استقامت نفراتی آوردیم که از آنها انتظار کسب مدال نداشتیم بلکه فقط می خواستیم کسب تجربه کنند زیرا کار ورزش دیر بازده است باید الان کاشت و 5 یا 10 سال دیگر برداشت کرد. همچنین توقع مردم و مسئولان در مسابقات بین المللی مهم این اجازه را به ما نمی دهد که ریسک های عجبی و غریب داشته باشیم و گروهی را به عنوان استعداد به مسابقات شاخص ببریم.
.jpg/3)
رییس فدراسیون دوچرخه سواری
بنابراین استعدادیابی فدراسیون هنوز جواب نداده است؟ دعوت به اردوی تیم ملی یعنی پیدا کردن بهترین دوچرخه سوارها. استعداد یابی این نیست که از نوجوانی ورزشکار را پیدا و فضایی را ایجاد کنیم که فقط در اختیار فدراسیون باشند. هیات‌های استانی نمایندگان ما در استان‌ها هستند. از طرفی کسی که از ابتدا وارد فضا دوچرخه سواری می شود زیر نظر فدراسیون است. پس از مقام آوردن دوچرخه سوار در سطح استان وارد مسابقات قهرمانی کشور می شود در آن رقابتها کادر داوری و فنی که داریم بهترین نفرات را شناسایی و به اردو تیم ملی دعوت می کنند. بنابراین سلسله کارهایی انجام می‌گیرد که نمی‌توان گفت نقش فدراسیون در آن کم رنگ یا پر رنگ بوده است. چون همه جزو یک خانواده هستیم و بزرگ خانواده که هزینه و برنامه ریزی می کند فدراسیون است. از طرفی امکانات کشورهای پیشرفته آسیا یک سر و گردن از مابالاتر است بنابراین به این راحتی نمی توان نخبه پیدا کرد. از طرفی دوچرخه سواری رشته پر خطری است و رکابزنان یا ریسک و وضعیت خاصی تمرین می کنند. الان جاده های ما برای تمرین نا امن است و همین موضوع کار در دوچرخه سواری را سخت کرده است. نخبه و استعداد هم حاصل کار امروز و دیروز نیست حاصل کار چندساله است. در گذشته مسابقات قهرمانی نوجونان کشور را نداشتیم اما برای پیدا کردن استعداد دو سال است که این مسابقات را برگزار می کنیم. یعنی فدراسیون باید منتظر بماند تا ببیند چند نفر مانند محمد دانشور خودشان به مجموعه دوچرخه سواری اضافه می شوند؟ در گذشته برگزاری مسابقات آموزشگاه ها بهترین فضا برای جذب علاقه مندان بود. خود من از طریق آموزشگاه ها وارد دوچرخه سواری شدم و پس از آن زیر نظر هیات تمرین کردم . هیات ها و انجمن ها همه جزو فدراسیون دوچرخه سواری هستند بنابراین هیچ دوچرخه سواری نمی تواند مدعی شود و بگوید فدراسیون برای من کاری نکرده است. فدراسیون فضا را به گونه‌ای طراحی کرده تا هر کسی که به دوچرخه سواری وصل می شود پله پله به تیم ملی بیاید. به هیات ها اعلام کردیم بهترین نفرات و نخبه ها را معرفی کنند. در واقع برای هر استان با توجه به پتانسیلی که دارد سهمیه ها را مشخص کردیم و این سهمیه ها زیر نظر مجید ناصری مسئول کمیته استعدادیابی قرار می گیرند. از میان 150 نفری که به کمیته استعدادیابی معرفی شدند تعدادی از آنها به تیم ملی راه یافتند. در مسابقات قهرمانی آسیا قزاقستان و تایلند بعضی نفراتی که در رده جوانان بودند حاصل همین پروسه هستند. یعنی دوچرخه‌سواران سالها در سطح استان فعالیت می کنند پس از آن به عنوان یک نخبه به ما معرفی می شوند و ما نیز از آنها تست های تخصصی می گیریم. از 150 نفری که به معرفی می شوند در نهایت 5 تا 10 نفر را جذب می کنیم زیرا فضا برای جذب نفرات بیشتر نداریم. البته اعتقاد خود من بر این است که ما در هر رده سنی باید چند تیم ملی داشته باشیم اما ما براساس منابعی که داریم برنامه ریزی می کنیم.
.jpg/3)
رییس فدراسیون دوچرخه سواری
فکر می کنید صرفا دعوت رده های پایه به اردو و حضور در مسابقات قهرمانی آسیا فاصله رکابزنان ایران را با کشورهای آسیای شرقی کم می‌کند؟ یک ورزشکار برای بالا بردن سطح آمادگی اش نیاز به تمرین و مسابقه دارد قطعا وزنه مسابقه سنگین‌تر است. حق اعزام برون مرزی نوجوانان برای نداریم و اگر مسابقاتی برای این رده سنی برگزار شود غیر قانونی است. علم رشته ورزشی دوچرخه سواری می گوید من حق ندارم نوجوان را در یک فضا رقابتی قرار بدهم. اما کار مهارتی و استعدادیابی شدنی است و من در سطح کشور آن را اعمال کردم به طوری که تیم های باشگاهی دو رکابزن نوجوان از بین 5 نفر داشته باشند. زیرا می خواهیم این دو نفر پشتوانه جوانان باشند. ما مسابقات و برنامه را به کمیته ملی المپیک ارائه کردیم برای مثال تا آغاز مسابقات قهرمانی آسیا ژاپن چندین رقابت در رده سنی جوانان برگزار می شود. مسابقات لیگ و قهرمانی کشور و جایزه بزرگ را طراحی کردیم تا اگر نتوانیم در مسابقات برون مرزی شرکت کنیم، دوچرخه سواران این رده های سنی و بانوان در مسابقات جایگزین شرکت کنند. حضور جوانان در فضای رقابتی که دیگر غیرقانونی نیست چرا اعزام برون مرزی برای این رده سنی ندارید؟ کل منابع اعتباری فدراسیون بر اساس تفاهم نامه ای که سال گذشته با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک امضا کردیم، مبلغ دو میلیارد و 200 میلیون تومان بوده است. ما نزدیک 350 میلیون تومان برای خرید دوچرخه و تجهیزات هزینه کردیم. حدود 200 تا 300 میلیون تومان هزینه اردوی تیم ملی در چک شده است. حقوق و دستمزد همکارانم 350 میلیون تومان بوده است. بنابراین چقدر برای من باقی می ماند تا بخواهم برنامه ای برای جوانان پیاده کنم؟ بحث استفاده از اسپانسر را مطرح می کنند در حالی که من سال گذشته 500 نامه برای صنایع، بانک ها و جاهایی که ممکن است قدم جلو بگذارند نوشتم اما هیچکدام پاسخ مثبت ندادند. کشتی الان قهرمانی هایی را کسب کرده و مدال آور است اما ببینید چقدر اسپانسر سمت آن می آید؟ در نهایت فقط فوتبال و والیبال از فضای اسپانسری استفاده می کنند و برای سایر رشته ها چنین شرایطی وجود ندارد. من فکر و برنامه زیادی در ذهنم دارم اما باور کنید از خودم ناراضی هستم چرا که احساس می کنم یک سری تواناهایی دارم اما دستم بسته است. خیلی مواقع من به خودم اجازه نمی‌دهم مشکلاتی که هست را مطرح کنم. در بازی های آسیایی دو دوره پیش فدراسیون 4 یا 5 میلیارد تومان پول داشته و الان ببینید فدراسیون چقدر پول داشته است.
.jpg/3)
رییس فدراسیون دوچرخه سواری
از آنجا که فدراسیون دوچرخه سواری تا ابد نمی تواند حسین عسگری، میر صمد پورسیدی یا قادر میزبانی را داشته باشد بنابراین از الان نگران آینده دوچرخه سواری نیستید؟ بله هستم. اما باید شاکر افرادی که سالها عمر و جسمشان را در سرما و گرما بر روی این رشته گذاشته اند، بود. من هیچ موقع نمی توانم به خود اجازه دهم به این افراد بگویم از مجموعه دوچرخه سواری کنار بروید تا دیگران بیایند. با این حال به میانگین سنی دوچرخه سواران را در مسابقات قهرمانی آسیا نگاه کنید متوجه می شوید تنها حسین عسگری جزو ورزشکاران سن بالا بود. ما محمد دانشور را داشتیم که با 22 سال سن مدال طلای بازی های آسیایی را گرفت چرا این موضوع را بزرگش نمی کنید؟ البته ما یک تیم آینده نیز راه اندازی کردیم که از لحاظ مالی نتوانستیم حمایتش کنیم. ما به رده سنی جوانان و نوجوانان توجه کرده ایم و رکابزنانی که در آینده بتوانند جایگزین نفرات بزرگ بشوند آماده کرده ایم . دوچرخه سوارانی که الان سر آمد هستند کنار بروند ما نفراتی داریم که در هر دو بخش پیست و جاده می توانند جایگزینشان شوند. برای نمونه در سرعت رکابزنان قدیمی را کنار گذاشتیم و برای قهرمانی آسیا تایلند چهار جوان آوردیم که رکوردهایشان نسبت به بازی های آسیایی بهتر بود. بنابراین اگر بهنام خسرو شاهی در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت نکند نفراتی هستند که جایگزین او شوند و مدال آور هم باشند؟ بله خیلی نفرات هستند . مدال می آورند و اگر نیاورند هم رکوردهایشان نزدیک به کسب مدال است. برای این که یک ورزشکار بتواند مدال بیاورد سابقه و تجربه خیلی دخیل است. وقتی یک استعداد را می آوریم نباید انتظار داشته باشیم همان سال مدال بگیرد. اگر حسین عسگری نسبت به خسرو شاهی مدال می گیرد به دلیل تجربه بیشترش است. تجربه هم با حضور در مسابقه بدست می آید. اگر به قزاقستان و کشورهای دیگر نگاه کنید متوجه می شوید که اعزام های آنها به مسابقات از طریق تیم های باشگاهی است. ما نیز چندین تیم باشگاهی داریم اما مشکل این است که باشگاه ها نیز پولی ندارند. فدراسیون دوچرخه سواری اکنون سرمایه ای به نام محمد دانشور دارد، در حفظ آن چقدر تلاش می کند؟ پس از بازی های آسیایی ما به دانشور نگفتیم که برود خانه. بلکه او را به سه کاپ جهانی و مسابقات قهرمانی آسیا اعزام کردیم اما ببینید چه نتایجی گرفته است؟ مربی اش را به عنوان مربی تیم ملی انتخاب کردیم. ما برای دانشور ویزای فرانسه هم گرفتیم اما وقتی عملکرد ضعیف او را در قهرمانی آسیا دیدیم تصمیم گرفتیم به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام نشود. من در حقوق همکارانم در فدراسیون مانده بودم. بنابراین وقتی می دانستم نتیجه ای نمی گیرد برای چه باید او را به مسابقات جهانی اعزام می کردم؟ به حدی ما در ذهن دانشور بار اضافی گذاشته بودیم که فکر می کرد دیگر ستاره است. دانشور نیاز به تکان داشت و من خودم می دانستم کجا باید او را تکان می دادم. سه بار او را به کاپ جهانی اعزام کردم اما به او گفتم به چه دلیل باید به قهرمانی جهان هم بروی وقتی می دانم نتیجه نمی گیری؟ خودی که او برای خودش ساخته بود را من می‌خواستم بشکنم. زیرا توجه و عزت بیش از اندازه باعث خراب شدن ورزشکار می شود و هر چیزی باید به اندازه باشد. با این شرایط به کسب سهمیه پیست توسط محمد دانشور امید دارید؟ ما تا المپیک باید کم کم امتیاز جمع کنیم بنابراین باید در مسابقات حضور داشته باشیم. من تمام رویدادهایی که تا آغاز المپیک می توان سهمیه گرفت را به کمیته ملی المپیک اطلاع داده‌ام و در جلساتی که در آینده گذاشته خواهد شد باید از آنها دفاع کنم. اگر منابع مالی اجازه می دهد ما هم برای گرفتن سهمیه المپیک تلاش می کنم. اما وقتی سهمیه گرفتیم حضورمان باید در المپیک کیفی و نسبت به گذشته باید بهتر باشد. بلند پرواز نبودن ایرادی است که به فدراسیون دوچرخه سواری وارد می شود و تنها به کسب یکی، دو مدال آسیا قانع است؟ به این دلیل است که خودم دوچرخه سوار بودم و حد و اندازه ها را می دانم. من به اندازه قد و قواره فضای کشورم و منابعی که دارم و توانایی ورزشکارم جلو می روم. کسی که می‌خواهد کار مدیریتی کند باید براساس امکانات، منابع و نیروی انسانی که دارد جلو برود. من نمی توانم ورزشکار آماتور یا نیمه حرفه‌ای خود را ببرم تا با ورزشکار حرفه‌ای رقابت کند؟ مگر می شود من با یک پیکان به مسابقات بروم و با بنز آخرین سیستم مسابقه دهم؟ بنابراین حتی حاضرم همین جا بنویسم که در المپیک فقط می خواهیم نسبت به قبل بهتر شویم زیرا می دانم که ورزشکارم با چه مربی و امکاناتی به مسابقات می رود . آرزو می کنم شرایط طوری مهیا شود که در المپیک درخور مردم حضور پیدا کنیم و واقعا بر روی این قضیه کار می کنیم.
رییس فدراسیون دوچرخه سواری
-به دنبال راه حلی برای المپیک نیستید تا باز هم شاهد این نباشیم که دوچرخه سواران ایرانی در طول مسابقه دوچرخه به دست نشوند؟ می خواهیم کاری کنیم که دیگر این اتفاق رخ ندهد. تا زمانی که من در فدراسیون هستم سکون، رکود و عقبگرد در ذات کاری من قرار ندارد. با توجه به اینکه رکابزنان تنها در شرایطی در تعقیبی تیمی به صورت تخصصی کار می کنند که حقوقی برایشان در نظر گرفته شود، باید قید پیشرفت در این ماده را زد؟ من یک ریال به ورزشکار پول نمی دهم، یعنی ندارم که بدهم. اگر پول داشتم مخلص ورزشکار هم هستم و حتی معتقدم که اگر ماهیانه یک میلیارد به ورزشکار بدهیم حقش است. اما بر اساس تفاهم نامه ای که با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک امضا کردم، حرکت می کنیم. من می دانم که قلب دوچرخه سواری چهار کیلومتر تعقیبی تیمی است و ما می توانیم از طریق آن ورزشکارانی آماده کنیم که در آخر خط ها تسلیم رکابزنان دیگر نشوند. بنابراین قرار براین داریم یک مربی که به ویژه در چهار کیلومتر تیمی تبحر دارد بیاوریم. اگر مربی خارجی بیاید از ورزشکارانی که سطح توقعشان پایین است استفاده می کنیم. باید حتما این موضوع را در رده جوانان پیاده کنیم. چرا فضای فدراسیون دوچرخه سواری به گونه ای شده که چالش های زیادی میان کارکنان فدراسیون و ورزشکاران وجود دارد؟ تمام نفراتی که چنین مشکلی دارند به 20 نفر هم نمی‌رسند، یک ورزشکار بر فرض مثال می گوید از آقای چایچی خوشش نمی آید و وقتی دلیلش را می گوید آنقدر بچگانه و کوچک است که من دیگر اهمیتی نمی دهم. من نباید با ذهن ورزشکار مربی، مدیر تیم های ملی یا دبیر فدراسیون انتخاب کنم در این صورت دیگر سنگ رو سنگ بند نمی شود. من با خیلی از دوچرخه سوارها همدوره و یا مربیشان بودم و می دانم یک دوچرخه سوار برای کنار زدن رقیبش جو سازی می کند و از فضا رسانه ای استفاده می کند. در سایر رشته های دیگر نیز چنین مسائلی وجود دارد.علت به وجود آمدن این چالش این است که دوچرخه سوار می خواهد بگوید هر چیزی که در فدراسیون است برای من است و این میراث بدی است که از گذشته رسیده است به طوری که همیشه کلیه امکانات و اردو ها در سیطره چند نفر بوده و اکنون آنها متوجه نشدند که قمری با گذشته فرق کرده و وسط میدان است و می داند چیکار می کند. در گذشته رییس فدراسیون در بعضی مواقع بر سر کارش نبوده بنابراین دیگران برای اینکه بتوانند در جای خود بیشتر بمانند تن به خواسته های بعضی از دوچرخه سواران داده اند. من مخالف ورزشکار سالاری هستم. ورزشکاری که به اردو نیاید و یا بی‌ادبی کند با او برخوردار می کنم حتی اگر ورزشکار خوب من باشد. یک بار از آنها بپرسید به چه دلیل از آقای خالقی خوششان نمی آید. اگر یک دلیل منطقی آوردند بیایید و به من اطلاع دهید. خیلی جالب است که در مسابقات ورزشکارانی که الان گردن کلفتی می کنند می گویند چون که ما پیشکسوت هستیم جوانان باید وسایل ما را بیاورند که واقعا رفتار و کردار عجیب و غریبی است و من اصلا آن را قبول ندارم. هرکسی در جایگاه خودش ارزش دارد.
.jpg/3)
رییس فدراسیون دوچرخه سواری
در خیلی مواقع مشاهده شده دوچرخه سوار در رسانه انتقاداتی را مطرح کرده اما فدراسیون نتوانسته پاسخ قاطعی در برابر اظهارات ورزشکارش داشته باشد، این موضوع به دلیل ضعف فدراسیون است؟ خودمان نخواستیم خیلی مواقع جواب ورزشکاران را در رسانه ها بدهیم. وقتی کسی نادان باشد جوابش خاموشی است. من در جایی جواب کسی را می دهم که بدانم این جواب دادن به نفع دوچرخه سواری است. قبل از بازی های آسیایی فضایی ایجاد شد و ورزشکار که از اردو خط خورد حرف هایی زد که من لزومی ندیدم جواب بدهم . حتی به حسین عسگری هم گفتم هیچ چیزی نگو و فقط تمرین کن و دیدید که نتیجه هم گرفت. عسگری ورزشکاری است که در خیلی زود از لحاظ روانی بهم می ریزد بنابراین من تاکید کردم به حرف های بقیه توجه نکند. آقای زنگی آبادی بارها مصاحبه کرد و گفت، دوچرخه سواری مقام بهتر از هفتمی نخواهد داشت و من جواب او را با عملکرد تیم ملی دادم. زمانی که تیم ملی نیاز به آرامش دارد من نمی‌آیم کاری کنم تا با ورزشکار به جان هم بیفتیم. اعتقاد من بر این است هر اتفاقی که در دوچرخه سواری رخ می دهد حتی اگر می خواهیم بر سر یکدیگر هم بزنیم باید در چارچوب فدراسیون باشد. درواقع قرار نیست همه متوجه شوند زیرا به غیر از آبروریزی چیزی برای من ندارد. انتقادهای زیادی به فدراسیون دوچرخه سواری در بخش همگانی هم وارد است و به نظر می‌رسد نتوانسته در این بخش آنچنان انتظارات را برآورده کند؟ فدراسیون دوچرخه سواری در سال 91 همایش آنچنانی نداشت اما در سال 95، 120 همایش برگزار کردیم. در سال 93 این تعداد به 270 همایش رسید. معاون توسعه ورزش همگانی می‌گوید همایش بسیار بزرگی برگزار کنید و قرار است برای هر فصل یک همایش بزرگ در سراسر کشور در نظر بگیریم. اما کل منابع اعتباری ما در بخش همگانی 160 میلیون تومان بوده که 140 میلیون را به فدراسیون پرداخت کرده اند. با این مبلغ ما چند همایش می توانیم در سراسر کشور برگزار کنیم؟
.jpg/3)
رییس فدراسیون دوچرخه سواری
مدعی هستید که بودجه همگانی را به هیچ عنوان صرف قهرمانی نکرده‌اید ؟ در بعضی مواقع حتی از قهرمانی آوردیم و در بخش همگانی هزینه کردیم. خود من در سال 84 اولین گام در ورزش همگانی را در استان مرکزی برداشتم. ورزش همگانی پایه کار ما است چراکه خانواده دوچرخه سواری کوچک است و با توسعه همگانی می خواهیم آن را بزرگ کنیم. حتی در این زمینه چند کار انجام گرفته و پیست هایی احداث شده که به نظر من فنی نیست. وقتی این ضعف ها را می بینید چرا برای ایجاد پیست های استاندارد با شهرداری تعامل نمی کنید؟ ما بارها با شهرداری تهران جلساتی داشتیم و جا دارد از آنها تشکر کنیم که کار های خوبی انجام دادند. اما یک سوال دارم شهرداری که برای احداث یک پل از کارشناس های مختلف استفاده می کند، چرا یکبار از ما درخواست نکرده که برای احداث پیست یا جاده ها یک کارشناس معرفی کنیم؟ حتی در یک جلسه ای گفتم در پارک نهج البلاغه سایت دوچرخه سواری که طراحی کرده اید شیب مناسبی ندارد و اعلام کردم در تمام هیات های استانی بهترین مشاورها وجود دارد و هر موقع که بخواهند می توانند از وجودشان استفاده کنند. قصد ندارید جدی تر به مسئله دوپینگ در دوچرخه سواری رسیدگی کنید؟ هر ورزشکاری که تست دوپینگش مثبت می شود نمی تواند ادعا کند که اطلاعی نداشته است زیرا ما به طور کامل اطلاع رسانی کرده ایم. ما در تمام مسابقات داخلی با نادو هماهنگ هستیم و به آنها نامه می دهیم نادو نیز به تشخیص خودش به مسابقات می آید و تست می گیرد. اما ورزشکاری که با تجربه است و سالها در تورهای آسیایی شرکت کرده زمانی که تست دوپینگش مثبت می شود فدراسیون چه نقشی در این ماجرا دارد؟ من که همیشه نمی توانم کنار ورزشکار باشم و بگویم دوپینگ نکن. با این حال وظیفه دارم کار اطلاع رسانی و نظارت را انجام دهم و در این مدت در مسابقات تست هایی گرفته شده که خوشبختانه تعداد نفرات دوپینگی کمتر شده اما نیاید گول این را بخوریم چراکه سال المپیک است و باید دقت بیشتری داشته باشیم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
ورزش
پربازدیدترینها