تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804931249
ثبت تصویر واقعی عراق در فیلم
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ثبت تصوير واقعي عراق در فيلم
"عصر روز دهم" ملودرام واقعگرا است/ ثبت تصوير واقعي عراق در فيلم کارگردان فيلم سينمايي "عصر روز دهم" اين فيلم را تلاشي براي ثبت تصويري واقعي از جامعه و ملت عراق در قالب يک ملودرام مستندگون دانست. به گزارش خبرنگار مهر، مجتبي راعي کارنامه‌اي متنوع دارد، گاه فيلم کمدي ساخته، گاهي به سراغ تاريخ معاصر رفته و در مقطعي پا از مرزها بيرون گذاشته تا قصه مردمي را روايت کند که با ناامني و اشغال سرزمينشان روبرو هستند. فيلم سينمايي "عصر روز دهم" به گفته اين کارگردان تلاشي است براي ثبت تصويري واقعي از عراق امروز، عراقي که ريشه‌هاي عميق فرهنگي و مذهبي با جامعه ايران دارد و حتي بحران‌هاي فراوان مانع جدايي هميشگي‌اش از مردم و تاريخ ايران ندارد.احتمالا کارگرداني "عصر روز دهم" يکي از دشوارترين پروژه‌هاي شما بوده، فيلم را قرار بود دوست و همکارتان مرحوم رسول ملاقلي‌پور کارگرداني کند و بعد از درگذشت او نام‌هاي مختلف مطرح شدند تا پروژه ناتمام نماند. اين که به جاي ملاقلي‌پور کارگرداني "عصر روز دهم" را برعهده بگيريد، سخت نبود؟- مجتبي راعي: شرطم با آقاي محمدي اين بود که فيلمنامه رسول را نخوانم و کار خودم را انجام بدهم، مي‌دانستم اگر بخواهم فيلمنامه او را استفاده کنم حرف و حديث‌هاي فراوان به وجود مي‌آيد. از آقاي محمدي پرسيدم چه موضوعي را با رسول مطرح کرده و او گفت داستان فيلم قرار بوده درباره زن خبرنگاري باشد که به عراق سفر مي‌کند تا خواهرش را پيدا کند.*پس طرح اوليه متعلق به آقاي محمدي بود؟-بله، طراح اوليه فيلمنامه آقاي محمدي بود، در آن فيلمنامه قصه درباره خانم خبرنگاري بود که به عراق مي‌رود و با خبرنگاري آمريکايي آشنا مي‌شود، اين‌ها را من تازه شنيد‌ه‌ام، پيش از پايان فيلم نمي‌خواستم نکته‌اي درباره پروژه قبلي بدانم. *براي نوشتن فيلمنامه به عراق سفر و تحقيق کرديد؟بله، سه سفر به عراق داشتم و شرايط را ديدم، فهميدم در آن فضاي ناامن اصلا يک زن نمي‌تواند به راحتي کار کند مگر پزشک يا پرستار باشد که بتواند در دوره‌اي نسبتا طولاني در عراق بماند. آنهم در هلال احمر، پس شخصيت اصلي تبديل به دکتر شد.*در طول کار هم وسوسه نشديد برويد سراغ فيلمنامه رسول ملاقلي پور؟- نه دليلي نداشت، من فيلم خودم را مي‌ساختم. زماني که شما کار مي‌کنيد آن قدر مشغله ذهني داريد که فرصت نمي‌کنيد برگرديد عقب. *تقريبا کاري را کرديد که بهروز افخمي در "تختي" انجام داد، نام فيلم را گرفتيد اما قصه خود را روايت کرديد؟مجتبي راعي کارنامه‌اي متنوع دارد، گاه فيلم کمدي ساخته، گاهي به سراغ تاريخ معاصر رفته و در مقطعي پا از مرزها بيرون گذاشته تا قصه مردمي را روايت کند که با ناامني و اشغال سرزمينشان روبرو هستند. - بله. من فيلم خودم را ساختم.*يکي از ويژگي‌هاي فيلم تلاش شما براي واقعگرايي است. عمدا خواسته‌ايد تصويري به روز از عراق و جامعه جنگ‌زده آن به تماشاگر نشان بدهيد.- واقعگرايي فيلم برايم مهم بود، به همين دليل در سفرهاي تحقيقاتي که به عراق داشتم درباره فضا و شرايط بررسي کردم و اطلاعات مفيدي به دست آوردم.*زمان تحقيق مشکلي براي شما پيش نيامد؟- شرايط کار در کربلا و نجف ساده نيست، فضاي عراق به شدت امنيتي است.*مي‌توانستيد فيلم بگيريد؟- اجازه نداشتيم، من با گوشي تلفن همراهم به شکلي مخفيانه گاهي تصاويري مي‌گرفتم تا به طراح صحنه‌ام نکاتي را بگويم. عراقي که پس از سال 2004 وجود دارد هميني است که در "عصر روز دهم" مي‌بينيد.* نام پروژه مرحوم ملاقلي‌پور هم "عصر روز دهم" بود، حساسيت داشتيد که نام آن فيلم را حفظ کنيد.- بله، قرار نبود من قصه را در کربلا بسازم، اما به ياد آوردم که صدام زماني که مي‌خواست به ايران حمله کند لشگر کربلا را وارد ماجرا کرد، پس قصه را هر که مي‌خواست بسازد بايد اين راه را مي‌رفت و بخش‌هايي را در کربلا روايت مي‌کرد.* نام فيلم اين توقع را به وجود مي‌آورد که تمام قصه در کربلا يا در روز عاشورا روايت شود، در حالي که در شکل فعلي واقعه کربلا ماجراي حاشيه‌‌اي "عصر روز دهم" است.- اين نام را دوست داشتم و دلم مي‌خواست در عنوان بندي ابتداي فيلم يادي از رسول بکنم که مدت‌ها ذهنش درگير ساخت فيلمي درباره عاشورا و کربلا بود. خودم را به رسول مديون مي‌دانم.*"عصر روز دهم" همان فيلمي بود که ملاقلي‌پور مي‌خواست درباره کربلا بسازد؟- او دوست داشت فيلمي درباره واقعه کربلا و ماجراي 1400 سال پيش بسازد، حتي درباره فيلمي که ارتباط مستقيم با زندگي امام حسين (ع) داشته باشد فکر مي‌کرد. اما اين پروژه با "عصر روز دهم" تفاوت داشت.*ماجراي دو خواهر که از هم دورافتاده‌اند و به هم مي‌رسند اشاره‌اي به نيمه گمشده و تاريخ مشترکي است که ايران و عراق دارند.- بله، بغداد يعني باغ داد جايي که انوشيروان در آن مي‌نشسته است به دادگري، عراق، ايراک يعني سرزمين بارور، نامي کاملا ايراني. ريشه مشترک خيلي جدي و عميق ميان ما و عراقي‌ها وجود دارد. من در جنگ بوده‌ام، بهترين دوستانم را در جنگ از دست داده‌ام. خيلي طبيعي است اگر صد سال از عراقي‌ها کينه داشته باشم اما الان که به گذشته نگاه مي‌کنم فکر مي‌کنم نمي‌شود آن حالت نزاع را ادامه داد. ما و عراقي‌ها ريشه، تاريخ و دين مشترک داريم و نبايد اختلاف را بيش از اين طولاني کنيم. ماجراي مريم و خواهرش هم طبعا اشاره به موضوع‌هايي که شما گفتيد دارد.* مردم عراق هم اين احساس را دارند؟ آنها هم دوست دارند ماجراي جنگ را فراموش کنند؟- بله، مخصوصا در نجف و کربلا که بسياري از مردم فارسي مي‌دانند و تعداد زيادي از خانواده‌ها ريشه و تبار ايراني دارند. در کربلا و نجف شما احساس غريبي نمي‌کنيد، زمان صفويه تعدادي از خانواده‌هاي ايراني به عراق رفته‌اند و بعد از گذشت قرن‌ها هنوز اين خانواده‌ها عرق ايراني بودن دارند. صدام در سه مرحله ايراني‌ها را از عراق بيرون کرد چون مي‌دانست آنها چقدر به اين آب و خاک تعصب دارند.*به همين دليل شخصيت منفي مطلق در اين فيلم نداريم، حتي عراقي‌ها هم کاملا منفي و سياه نيستند. به نظر مي‌رسد نخواسته‌ايد شخصيتي را کاملا سياه ببينيد.- وقتي قرار مي‌شود به موضوع انساني نگاه کنيم نگاهمان فرق مي‌کند با زماني که درگير جنگ بوديم، در آن شرايط عراقي‌ها به کشور ما هجوم آورده بودند و چاره‌اي جز دفاع نداشتيم. اما حالا و در شرايطي که ما و عراقي‌ها مشکل نداريم بايد آنها را همان طور که هستند و در شرايط ويژه‌اي که در سرزمينشان دارند قضاوت کنيم.آن جريان که ملت عراق را سازماندهي کرد که مقابل ايراني‌ها بايستند نابود شده، مردم عراق اين روزها وضعيت نااميد کننده‌اي دارند که رقت‌انگيز است و دل هر انساني را به درد مي‌آورد. صدام اين سرزمين را نابود کرد.*فيلم در نيمه دوم افت مي‌کند و تعدد شخصيت‌ها و قصه‌هاي فرعي ضرباهنگ فيلم را کند کرده. کاش کمي از قصه‌هاي فرعي کم مي‌کرديد.- وقتي قصه دو ملت را روايت مي‌کنيد نياز به فضاسازي داريد، نمي‌شد يک شخصيت منفي و مثبت را رو در روي هم قرار داد تا در آخر قصه در کنار هم باشند، وقتي از دو ملت حرف مي‌زنيم شخصيت‌ها زياد مي‌شوند، ما به نمونه‌هاي مختلف نياز داشتيم تا تصويري کلي از جامعه عراق به ما بدهند و انواع گرايش‌هاي فکري و رفتاري را نشان بدهند.طبيعي بود که داستانچه فراوان داشته باشيم، در فيلم ديالوگي است که يکي از شخصيت‌ها مي‌گويد عراق کشور ناامن و مضطربي است، مي‌خواستم اين اضطراب و ناامني را نشان مخاطب بدهم.*به همين دليل بيشتر سکانس‌ها خارجي است؟-بله، اگر همه سکانس‌ها داخلي بود نمي‌توانستيد اين تصوير واقعي را از عراق داشته باشيد و ناامني و اضطرابي که من به شما مي‌گويم درک کنيد، اين تصوير را همين شخصيت‌ها ايجاد کرده‌اند و ما با رفتن به دنبال آنها حقيقت عراق را کشف کرده‌ايم.*اما در سکانس‌هايي قصه را فراموش کرده‌ايد.- نه قصه را فداي فضاسازي نکرده‌ايم، گروهي معتقدند فيلم احساساتي است و اشک تماشاگر را درمي‌آورد، من تلاش کردم بين درام و مستندپردازي تعادل ايجاد کنم. البته اين اتفاق به سختي افتاده است.*شما مي‌خواستيد ملودرام بسازيد؟- بله، آگاهانه اين کار را انجام دادم، اصلا موقعيت کاملا احساساتي است شما با مادري مواجه هستيد که پس از سال‌ها فرزندش را مي‌بيند، نمي‌تواند خيلي ساده از کنار اين ماجرا عبور کند. چالش من اين بود که چطور مي‌شود ملودرامي ساخت که در عين حال تصويري واقعگرا از عراق امروز باشد.*برايتان مهم بود که فيلم مخاطب عام داشته باشد؟- در اين شرايط که فيلم اکران شده نمي‌توان توقع بالايي براي فروش آن داشت، در جشنواره فيلم گوآ وقتي مدير جشنواره مي‌خواست من را معرفي کند از "عصر روز دهم" به عنوان فيلمي مردمي ياد کرد. آنها پذيرفته بودند که فيلم مي‌تواند براي مخاطب جذاب باشد. براي من هم مهم بود که مردم با "عصر روز دهم" ارتباط برقرار کنند، قصه اين قابليت را دارد.*اولين گزينه بازي در اين فيلم هانيه توسلي بود؟- در پروژه قبلي که رسول قرار بود بسازد مي‌خواست گلشيفته فراهاني نقش اول را بازي کند، زماني که من تصميم به ساخت اين فيلم گرفتم شرايط عوض شده بود و هانيه توسلي اصلي‌ترين گزينه ما بود.*بازي توسلي يکي از امتيازهاي فيلم است، او بدويت دختر عراقي را به خوبي نمايش داده و در نقش دختر عرب حضوري درخشان دارد.- من هم فکر مي‌کنم، "عصر روز دهم" يکي از بهترين بازي‌هاي توسلي است، نقش دختر عرب ساده نبود، او کاملا به لهجه عراقي مسلط شده بود و عراقي‌هايي که فيلم را ديدند با او همذات‌پنداري مي‌کردند، از اول هم فکر مي‌کردم که هر دو نقش را يک بازيگر بايد بازي کند.*گريم خوبي هم در فيلم دارد، مخصوصا در نقش دختر عرب.- من از مهري شيرازي خواستم خانم توسلي را طوري گريم کند که هم شبيه به تصوير آشناي او باشد و هم دختر شبيه عرب‌هاي واقعي شود. چهره خانم توسلي اگر خيلي تغيير مي‌کرد تماشاگر او را باور نمي‌کرد.*بازيگران عراقي را چطور پيدا کرديد؟ عراق بازيگر حرفه‌اي دارد؟- تئاتر عراق فعال است و بازيگرهاي حرفه‌اي دارد، رئيس پليس و مردي که مريم را به وادي السلام مي‌برد بازيگر حرفه‌اي تئاتر هستند، اما من بازيگراني مي‌خواستم که به فارسي آشنا باشند، نمي‌خواستم زبان فيلم عربي باشد. نمي‌خواستم تمام فيلم زيرنويس داشته باشد.- - - - - - - - - - -ادامه داردتنظيم براي تبيان : مسعود عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 220]
-
گوناگون
پربازدیدترینها