تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836477829
آنها دیگر فیلم جنگی نمیسازند
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار چهارشنبه 7 آذر 1386 تعداد مشاهده : 123 جشنواره فیلم دفاع مقدس در دوران اوج سینمای جنگ هم چندان اثرگذار نبود و حالا که پیشروان سینمای دفاع مقدس سالهاست به مسیری دیگر رفته‌اند، برگزاری مستقل این جشنواره بی‌تردید با اما و اگرهای فراوان همراه است. ابراهیم حاتمیکیا که به جرات تاثیرگذارترین و برجسته‌ترین سینماگر عرصه دفاع مقدس است، مدتی است ترجیح می‌دهد توانایی‌های فیلمسازی خود را در عرصههای دیگر تجربه کند. توقیف "موج مرده" از سوی تهیه‌کننده در جشنواره نوزدهم فیلم فجر بستری شد تا حاتمیکیا به شکل رسمی خداحافظی خود را از سینمای دفاع مقدس اعلام کند. او روزی که قرار بود "موج مرده" در جشنواره در سینما استقلال به نمایش درآید با کیسه‌ای حاوی تکه‌های حذف شده فیلم در جمع خبرنگاران حاضر شد و با انتقاد از تهیه‌کننده فیلمش (مجید رجبی معمار مدیر عامل وقت موسسه فرهنگی روایت فتح) و مسئولان متولی سینمای جنگ اعلام کرد دیگر در حوزه دفاع مقدس فیلم نخواهد ساخت. ماحصل تصمیم او ساخت دو فیلم "ارتفاع پست" و "به رنگ ارغوان" بود که در حوزه سینمای اجتماعی تولید شدند، اما اتفاق‌های حاصل از توقیف "به رنگ ارغوان" موجب شد او بار دیگر به سینمای جنگ بازگردد. او در نامهای که متن آن را در زمان تولید "به نام پدر" روی سایت فیلم منتشر کرده بود با صراحت اعلام کرد "به نام پدر" نقض گفته‌هایش است و از آن به عنوان ناجی خود پس از اتفاق‌های مربوط به "به رنگ ارغوان" یاد کرد. "به نام پدر" هر چند در جشنواره فیلم فجر مورد توجه هیئت داوران قرار گرفت و جوایزی را به خود اختصاص داد، اما با استقبال سرد منتقدان رو به رو شد و همه از آن به عنوان فیلمی که حاتمیکیا خودش را در آن تکرار کرده یاد کردند. حاتمیکیا پس از آن فیلمسازی را در مسیری که پس از "موج مرده" در پیش گرفته بود ادامه داد که حاصل آن مجموعه "حلقه سبز" و حالا فیلم سینمایی "دعوت" است. آثاری که ارتباطی با جنگ و دفاع مقدس ندارند و مضامین آنها کاملا اجتماعی است. کمال تبریزی هم سالهاست در عرصههای دیگر طبعآزمایی میکند. آخرین فیلم او در عرصه سینمای دفاع مقدس "شیدا" است؛ فیلمی ملودرام که در آن سال واکنش‌هایی متفاوت را برانگیخت. بسیاری از تندروها انتقادهای شدیدی به تبریزی کردند و او پس از آن ترجیح داد در فضایی آرامتر به کار فیلمسازی خود ادامه دهد. البته او چند سال بعد به مشکلی مدرن در فیلم "گاهی به آسمان نگاه کن" به سینمای دفاع مقدس نقبی زد. اما هرگز این فیلم را اثری در حوزه سینمای جنگ ندانست. "مارمولک"، "یک تکه نان" و "همیشه پای یک زن در میان است" و حالا هم "پاداش" دیگر آثار او پس از "گاهی به آسمان نگاه کن" هستند که هیچکدام سنخیتی با دفاع مقدس ندارند. احمدرضا درویش دیگر فیلمساز صاحب‌سبک سینمای دفاع مقدس هم پس از "دوئل" تغییر مسیر داد و پروژه تاریخی مذهبی "روز رستاخیز" را در دستور کار خود دارد. با توجه به اهمیت موضوع "روز رستاخیز" و حساسیت‌های درویش او دو سه سالی درگیر این پروژه ملی خواهد بود و عملا چند سالی از حوزه سینمای جنگ دور است. هر چند ساخت فیلمی درباره خرمشهر در دستور کار اوست، اما این پروژه عملا با توجه به درگیری درویش با پروژه "روز رستاخیز" به زودی میسر نخواهد شد. مجتبی راعی که با اولین ساخته سینمایی‌اش "انسان و اسلحه" از حضور فیلمسازی با نگاهی متفاوت به سینمای جنگ خبر داد، پس از ساخت این اثر فیلم "تونل" را ساخت. اما بعد ترجیح داد در ژانرهای دیگر فعالیت‌های فیلمسازی خود را ادامه دهد. "جای امن"، "غزال"، "جنگجوی پیروز"، "تولد یک پروانه"، "صنوبر" و "سفر به هیدالو" نتیجه آثار چند سال اخیر اوست. زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور در زمان حیات خود بارها از مسئولین سینمای دفاع مقدس و متولیان آن گلایه کرد. او پس از اثر ماندگار "مزرعه پدری" در نامهای سرگشاده به دلیل نامهربانی‌هایی که با این فیلم شد از دنیای فیلمسازی خداحافظی کرد. اما بعد از گذشت مدتی از تصمیم خود منصرف شد و فیلم ملودرام "میم مثل مادر" را با پسزمینه سینمای دفاع مقدس ساخت. فیلمی که حالا به عنوان آخرین یادگار او به عنوان نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار معرفی شده است. علی شاه‌حاتمی دیگر فیلمساز سینمای جنگ است که مدت‌های مدید است تغییر ژانر داده است. او پس از فیلم جنگی "آخرین شناسایی"، فیلم تجاری "دوستان" را ساخت و بعد به سمت فیلم‌های جشنواره‌ای گرایش پیدا کرد. حاصل گرایش او به این سمت دو فیلم "ترکش‌های صلح" و "کولی" بود که اولی در حوزه سینمای جنگ بود. شاه‌حاتمی پس از ساخت این دو فیلم به تلویزیون آمد و حالا در بازگشت به سینما قصد دارد فیلم اجتماعی "قفس" را با بازیگران هندی بسازد که ارتباطی به دفاع مقدس و جنگ ندارد. سعید سهیلی از دیگر فیلمسازان سینمای دفاع مقدس است که پس از سال‌ها دیگر قصد فعالیت در حوزه سینمای جنگ را ندارد. او در سال‌های فعالیت سینمایی خود پس از "مرد بارانی" خواست به تبعات جنگ در جامعه بپردازد و حالا پس از آخرین ساخته‌اش با این مضمون یعنی "سنگ، کاغذ، قیچی"، فیلمی در حوزه سینمای پلیسی به نام "چهارانگشتی" ساخت و حالا هم در تدارک ساخت فیلمی کمدی به نام "چارنگولی" است. بله! فیلمسازان جنگ یا تغییر مسیر داده‌اند یا در حال تغییر مسیر هستند، البته از آنسو هم در سیاستی تصمیم بر آن شد تا فیلمسازان صاحبنام عرصههای دیگر نیز پا به حوزه سینمای جنگ بگذارند که در پی اتخاذ این سیاست، رخشان بنی‌اعتماد، کیومرث پوراحمد، خسرو سینایی، آرش معیریان و علیرضا داودنژاد پا به این وادی گذاشتند و اتفاقا آثاری قابل توجه هم تولید کردند، اما همه می‌دانند که این حضور در عرصه سینمایدفاع مقدس محدود به حداکثر یکی دو فیلم است. حالا که نامداران سینمای دفاع مقدس مدت‌هاست مسیر فیلمسازی خود را به نحوی تغییر داده‌اند که در آثارشان کمتر نشانی از جنگ و دفاع مقدس دیده می‌شود، اصرار بر برگزاری جشنواره مستقل فیلم دفاع مقدس و به نمایش درآوردن فیلم‌های سال‌های قبل و مستندهای تلویزیونی در آن حاکی از نگاهی است که به نظر قصد رفع مسئولیت دارد. آخرین نمونه جشنواره مستقل فیلم دفاع مقدس سال ۱۳۸۴ بود که به مهجورترین شکل ممکن برگزار شد و به بایگانی پیوست. نقد: خبرگزارى مهر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 277]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها