واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: فيلم سينمايي «پوسته» كه اولين فيلم بلند سينمايي مصطفي آلاحمد است و پيش از اين در جشنواره فجر به نمايش درآمده اكنون به گفتهي كارگردان براي اكران عمومي از سوي اداره نظارت سينمايي با اصلاحيههاي متعدد مواجه شده است. مصطفي آلاحمد كارگردان اين فيلم در گفتوگويي با خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اصلاحيههاي وارد شده به اين فيلم را نامعمول و کلي دانست و گفت: درست است که فيلم« پوسته» بياني انتزايي دارد و فاقد زمان و مکان مشخصي است اما قرار نبوده است انيميشن بسازم و به هر حال اين فيلم در ايران فيلمبرداري شده است. اما آنطور که اداره نظارت از من خواسته يا بايد زمان آن را به دوران قاجاريه ببرم و يا مکان آن را به کشور ديگري که اين کار بعد از فيلمبرداري يک فيلم، عملي نيست. در عين حال اين همه محافظه کاري درباره اين فيلم در شرايطي است که فيلم در جشنواره فجر به نمايش درآمده و مورد تحسين بسياري از منتقدين و کارشناسان سينما قرار گرفته و هرگزهم واکنشي بر نيانگيخته است. كارگردان« پوسته» در ادامه اين گفتوگو به به بحث مميزي اشاره كرد و اعتقادش را اينگونه مطرح كرد: من به شخصه فيلمي با موضوعي كاملا فلسفي ساختهام و معتقدم كه فيلمساز، مسئلهاي بزرگتر از پرداختن به مسايل سياسي روزمره دارد. سانسور و مميزي در راستاي حفظ منافع ممالك مختلف صورت ميگيرد و نه در رد مسائل تئوريک و نظري. توقع ميرفت کارشناسان اداره نظارت هر فيلمي را در سبک و سياق آن فيلم بررسي کنند، نه اين که همه چيز از منظر سياسي ارزيابي شود. فيلمنامهاي که بارها خوانده شده و فيلمي که بارها ديده شده چگونه است که به يکباره با مميزي تازهاي روبرو ميشود. اين همه مرا وا ميدارد تا بار ديگر در چنين تصميمگيريهايي ردپاي جريان پنهاني را ببينم. آل احمد ادامه داد: اين جريان پنهان توانسته است آرام آرام و در طي ساليان، سينماي ايران را از محتوا و نوآوري دور کرده ، در احاطهي مضامين سطحينگر و يا فروش به هر قيمت، سوق دهد. اين گروه به رغم شعارهايي که آدمهاي پر نفوذ آن نزد مديران فرهنگي ميدهند و دل آنها را با ظاهر و شعارهاشان بدست ميآورند، نه به دولت کار دارند و نه دلشان به حال ارزشها و فرهنگ ميسوزد، بلکه اين جريان بيشتر ساخته و پرداخته برخي تهيهکنندگاني است که به فرهنگ و سينما تنها به عنوان مغازهاي مينگرند که از طريق آن ميتوانند از تسهيلات گوناگون دولتي بهره گيرند. نتيجهي نفوذ اين « مديران پنهان» تا آن جاست که برخي از بهترين فيلمسازان در بيشتراز يک دهه تنها يک فيلم ساختند و اينک فيلمسازان جوان به عنوان رقباي تازه نفس « مديران پنهان»، دردستور کار حذف قرار دارند. اين كارگردان همچنين عنوان كرد: نتيجهي نفوذ اين جريان همواره در دورههاي مختلف جشنواره فجر نيز براي کمرنگ جلوه دادن آثار انديشمندانه ديده ميشود، تا آن جا که هر ساله شاهد حذف برخي از اين آثار از ليست جشنواره هستيم و يا تنها حضور اين آثار در بخشهاي جنبي که به معني محروميت بخشهاي مختلف فيلم از داوري است. جشنواره فجر همه ساله در انحصار «مديران پنهان» باقي ميماند در حالي که جشنوارههاي خارجي ميکوشند تا استعدادهاي نو را در زمينههاي مختلف کشف کنند،جشنواره فجر کمترين بها را به بخشي که خود آن را « نگاه نو» نام نهاده، ميدهد، زيرا عليرغم آن که نوآوري و ابتکار مسيررشد و شکوفايي است گروهي از نگاه نو در هراسند. آل احمد در ادامه گفت: به نظر ميرسد اداره نظارت سينمايي و مسوولان امور فرهنگي با نوعي ترس و واهمه از برخورد اين تهيهکنندگان که ميکوشند تا به برخي آثار انگ بزنند با آثار سينمايي مواجه ميشوند.غافل از اين که اينگونه انگها فقط براي آنست تا فيلمهاي آقايان چند روز بيشتر خود را به جامعه تحميل کند. اين وحشت مديران از انگ رقبا به يکديگر در نهايت موجب واپسگرايي ميشود و انسان را از درك درست واقعيات بازميدارد، لذا تا زماني كه اين واهمه از بين نرود نميتوانيم با آثار هنري و سينمايي برخوردي واقعگرا داشته باشيم. آلاحمد در بخش پاياني صحبتهايش هم خاطرنشان كرد: اگر مديران اداره نظارت سينمايي در موارد مختلف براساس قانون عمل ميكردند، وضع فرق ميکرد، اما درحال حاضر بيشتر مجموع آگاهيهاي شخصي مديران و همانطور که پيش از اين نيز گفتم نفوذ غيرمستقيم «مديران پنهان» به چشم ميخورد. اما براستي دولت و مردمي که مدعي فرهنگ و تمدن ديرينه هستند چقدر براي آثار ناب فرهنگي در برابر اين راهزنان اقتصادي ايستادگي کردهاند؟ تمدن ايراني تا به حال چقدر براي بوجود آمدن آثار مبتکرانه هزينه کرده است ؟ براستي هر يک از ما براي چنين آرماني چقدر در هراس نبوديم؟ انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 347]