محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830841334
مصطفي آلاحمد و اكران پوسته
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مصطفی آلاحمد و اكران پوسته
فیلم فاقد زمان و مكان مشخصی است اما قرار نبوده انیمیشن بسازم! فیلم سینمایی «پوسته» كه اولین فیلم بلند سینمایی مصطفی آلاحمد است و پیش از این در جشنواره فجر به نمایش درآمده اكنون به گفته‌ی كارگردان برای اكران عمومی از سوی اداره نظارت سینمایی با اصلاحیه‌های متعدد مواجه شده است. مصطفی آلاحمد كارگردان این فیلم در گفت‌وگویی با خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اصلاحیه‌های وارد شده به این فیلم را نامعمول و کلی دانست و گفت: درست است که فیلم« پوسته» بیانی انتزایی دارد و فاقد زمان و مکان مشخصی است اما قرار نبوده است انیمیشن بسازم و به هر حال این فیلم در ایران فیلمبرداری شده است، اما آنطور که اداره نظارت از من خواسته یا باید زمان آن را به دوران قاجاریه ببرم و یا مکان آن را به کشور دیگری که این کار بعد از فیلمبرداری یک فیلم، عملی نیست. در عین حال این همه محافظه کاری درباره این فیلم در شرایطی است که فیلم در جشنواره فجر به نمایش درآمده و مورد تحسین بسیاری از منتقدین و کارشناسان سینما قرار گرفته و هرگزهم واکنشی بر نیانگیخته است.
كارگردان« پوسته» در ادامه این گفت‌وگو به به بحث ممیزی اشاره كرد و اعتقادش را اینگونه مطرح كرد: من به شخصه فیلمی با موضوعی كاملا فلسفی ساخته‌ام و معتقدم كه فیلمساز، مسئله‌ای بزرگ‌تر از پرداختن به مسایل سیاسی روزمره دارد. سانسور و ممیزی در راستای حفظ منافع ممالك مختلف صورت می‌گیرد و نه در رد مسائل تئوریک و نظری. توقع می‌رفت کارشناسان اداره نظارت هر فیلمی را در سبک و سیاق آن فیلم بررسی کنند، نه این که همه چیز از منظر سیاسی ارزیابی شود. فیلمنامه‌ای که بارها خوانده شده و فیلمی که بارها دیده شده چگونه است که به یکباره با ممیزی تازه‌ای روبرو می‌شود. این همه مرا وا می‌دارد تا بار دیگر در چنین تصمیم‌گیری‌هایی ردپای جریان پنهانی را ببینم. آل احمد ادامه داد: این جریان پنهان توانسته است آرام آرام و در طی سالیان، سینمای ایران را از محتوا و نوآوری دور کرده ، در احاطه‌ی مضامین سطحی‌نگر و یا فروش به هر قیمت، سوق دهد. این گروه به رغم شعارهایی که آدم‌های پر نفوذ آن نزد مدیران فرهنگی می‌دهند و دل آن‌ها را با ظاهر و شعارهاشان بدست .
می‌آورند، نه به دولت کار دارند و نه دلشان به حال ارزش‌ها و فرهنگ می‌سوزد، بلکه این جریان بیشتر ساخته و پرداخته برخی تهیه‌کنندگانی است که به فرهنگ و سینما تنها به عنوان مغازه‌ای می‌نگرند که از طریق آن می‌توانند از تسهیلات گوناگون دولتی بهره گیرند. نتیجه‌ی نفوذ این « مدیران پنهان» تا آن جاست که برخی از بهترین فیلمسازان در بیش‌تراز یک دهه تنها یک فیلم ساختند و اینک فیلمسازان جوان به عنوان رقبای تازه نفس « مدیران پنهان»، دردستور کار حذف قرار دارند. این كارگردان همچنین عنوان كرد: نتیجه‌ی نفوذ این جریان همواره در دوره‌های مختلف جشنواره فجر نیز برای کمرنگ جلوه دادن آثار اندیشمندانه دیده می‌شود، تا آن جا که هر ساله شاهد حذف برخی از این آثار از لیست جشنواره هستیم و یا تنها حضور این آثار در بخش‌های جنبی که به معنی محرومیت بخش‌های مختلف فیلم از داوری است. جشنواره فجر همه ساله در انحصار «مدیران پنهان» باقی می‌ماند در حالی که جشنواره‌های خارجی می‌کوشند تا استعدادهای نو را در زمینه‌های مختلف کشف کنند،جشنواره فجر کمترین بها را به بخشی که خود آن را « نگاه نو» نام نهاده، می‌دهد، زیرا علیرغم آن که نوآوری و ابتکار مسیررشد و شکوفایی است گروهی از نگاه نو در هراسند.
آل احمد در ادامه گفت: به نظر میرسد اداره نظارت سینمایی و مسوولان امور فرهنگی با نوعی ترس و واهمه از برخورد این تهیه‌کنندگان که می‌کوشند تا به برخی آثار انگ بزنند با آثار سینمایی مواجه می‌شوند.غافل از این که اینگونه انگ‌ها فقط برای آنست تا فیلمهای آقایان چند روز بیشتر خود را به جامعه تحمیل کند. این وحشت مدیران از انگ رقبا به یکدیگر در نهایت موجب واپسگرایی می‌شود و انسان را از درك درست واقعیات بازمیدارد، لذا تا زمانی كه این واهمه از بین نرود نمی‌توانیم با آثار هنری و سینمایی برخوردی واقع‌گرا داشته باشیم. آلاحمد در بخش پایانی صحبتهایش هم خاطرنشان كرد: اگر مدیران اداره نظارت سینمایی در موارد مختلف براساس قانون عمل می‌كردند، وضع فرق می‌کرد، اما درحال حاضر بیشتر مجموع آگاهی‌های شخصی مدیران و همانطور که پیش از این نیز گفتم نفوذ غیرمستقیم «مدیران پنهان» به چشم می‌خورد. اما براستی دولت و مردمی که مدعی فرهنگ و تمدن دیرینه هستند چقدر برای آثار ناب فرهنگی در برابر این راهزنان اقتصادی ایستادگی کرده‌اند؟ تمدن ایرانی تا به حال چقدر برای بوجود آمدن آثار مبتکرانه هزینه کرده است ؟ براستی هر یک از ما برای چنین آرمانی چقدر در هراس نبودیم؟ تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2442]
-
گوناگون
پربازدیدترینها