واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: هموطن-اردشير رستمي كه شب گذشته در برنامه «مثلث» شيشهاي حضور داشت در گفت و گو با محمد سلوكي كه به جاي رضا رشيدپور اجراي برنامه را بر عهده داشت گفت: من در 10 الي 15 سال اخير 12 الي 13 هزار كاريكاتور كشيدهام ولي آنها نتوانستند به اين حد كه در سريال شهريار معروف شدم، مرا معروف كنند. وي افزود: البته من خودم را حقيقتا بازيگر نميدانم و از اين جنس نيستم و هرچند در سريال شهريار ضعف و ايراداتي دارم اما اين را بدون تعارف ميگويم كه شخص ديگري جز من نمي توانست اين نقش را بازي كند. رستمي در پاسخ به سوال مجري كه اين حرف را ناشي از نگاه مغرورانه او ميدانست، اظهار داشت: نه اينگونه نيست و نيازي هم به اين كار نيست. من نه به دنبال بازيگري هستم و نه بودهام و نه بازيگري چيزي به من داده است. كار كردن با گروه و كارگردان حرفهاي خيلي چيزها را به من ياد ميدهد و مرا با صنعت و هنر سينما آشنا ميكند ولي من نيازي به اين كار ندارم. وي همچنين درباره موفقيتش در نقش جواني شهريار نيز گفت: به نظر من اشتراكاتي كه با شهريار داشتهام منجر به اين موفقيت شده است. من ترك هستم و فارسي بلدم. از كودكي شهريار را ميشناختم و مثل او در نوجواني از تبريز به تهران آمدم و مثل او كه در دوران معاصرش با افراد بزرگي نشست و برخاست كرده، همين دوران را سپري كردهام. ضمن اينكه من خيلي سخت كاريكاتوريست شدم و مي دانستم كه شهريار چقدر سختي كشيده كه به اينجا رسيده و اگر نبوغ و دانشش نبود هيچ وقت به اين مرحله نميرسيد. وي در پاسخ به اينكه بازي در اين سريال چقدر شهرت و محبوبيت برايش آورده، نيز گفت: پس از بازي در سريال شهريار بايد بيشتر روي خود وقت بگذارم و مراقب خودم باشم تا كسي كه مرا در تلويزيون ديده، دچار آسيب ذهني نشود.اوضاع سختتر شده و وظيفهام سنگين تر شده است. من مديون افرادي هستم كه شعر و ادبيات را دوست دارند. اردشير رستمي در ادامه اين برنامه كه رضا رشيدپور نيز به صورت ارتباط تلفني بخشي از اجرا را بر عهده گرفت، در پاسخ به اين سوال كه شما بازيگر نيستيد، چرا كار خوب از آب درآمد نيز گفت: من نكتههاي بسياري درذهنم بود كه درباره آنها با كمال تبريزي صحبت ميكردم. او دست مرا باز گذاشته بود. من بازيگر نبودم و با احساساتم بودم و سايرين هيچ وقت مانع احساسات من نبودند و آن را به مسيري كه ميخواستند هدايت كردند و من نيز اين مسير راد دوست داشتم. ما به يك نگاه مشترك رسيديم و آن را ادامه داديم. وي درباره انتقادات وارد شده به سريال «شهريار» نيز گفت: مسئولان صدا و سيما نبايد عقب بكشند. ما كار مي كنيم و مخالف بايد وجود داشته باشد و حق دارد كه حرف بزند و همه نظرات بايد شنيده شود. به نظر من اقاي ضرغامي رئيس سازمان صدا و سيما بايد همچنان ادامه بدهد. حتي كمال تبريزي نيز جايي ناراحت شده و گفته بود كه ديگر از اين كارها نميسازد و واقعا نيز ساخت آن مشكل بود و پخش آن نيز كار بسيار سختي بود چون ما با يك شخصيت ملي مواجه هستيم كه معاصر نيز هست و درباره شخصيتهاي معاصر به اندازه افراد مملكتش نظر وجود دارد و ما نمي توانيم همه آنها را لحاظ كنيم. بازيگر نقش جواني شهريار با بيان اينكه در سريال شهريار جاهايي را بهتر مي شد كار كرد و از مشاورههاي بهتري استفاده كرد، گفت: اين سريال اولين كار بود و خوب از آب درآمد و ضعيف هم نبود. ما اگر از اين كار از 20 نمره، 12 هم بگيريم قابل قبول است و به نظر من اين كار حتي 16 يا 17 هم ميگرفت. وي با اشاره به اينكه اين سريال محقق و نويسنده داشته و من اصلا به فيلمنامه دست نبردهام، اظهار داشت: من فقط در حد چند جمله در ديالوگهايم تغيير ايجاد كردم كه آن هم به اين دليل بود كه فكر ميكردم شايد به آذي زبانها بر بخورد و احساس كردم انساني نيست و در نتيجه آنها حذف شد. اردشير رستمي درباره نواقص پرداخت نقش شهريار و بيتوجهي به بخشهاي مهمي از زندگياش نظير حافظ كل قرآن بودن او نيز گفت: من نمي دانم كه شهريار حافظ قرآن بوده يا نه. اما ميدانم كه خطاط بسيار خوبي بوده و اين انتقادها ميتواند لحاظ شود. ما در مقابل ضعف هايي كه وجود دارد در نهايت 5 نمره منفي ميگيريم ولي 15 نمره مثبت باقي ميماند. ضمن اينكه من تا به حال از 14 بيشتر به كاريكاتورها و كتابهايم نمره ندادهام. چون اگر بخواهم بيشتر نمره بدهم ديگر رشد نخواهم كرد. در ضمن ما حق داريم كه از كار خوشمان نيايد و در مورد آن خيلي از حرفها را بزنيم اما حق نداريم بگوييم كارگردان بايد مثل من فكر كند. كارگردان يك انسان ويژه است. وي در پاسخ به سوال ديگري مبني بر اينكه شخصيت سيروس گرجستاني متفاوت با دوران ميانسالي او بود و بازيها يكنواخت نبود نيز گفت: ما نبايد دوست داشته باشيم كه هميشه يك بازيگر را در يك شخصيت ببينيم. انسان هر روز يك انسان ديگر است و به نظر من سيروس گرجستاني خيلي خوب بازي كرد و انتقاد خود من به جايي است كه او نزد حضرت امير(ع) ميرفت. مگر ايشان يك فرد معمولي است كه من بروم و نزدشان بنشينم و برايشان شعر بخوانم؟ اگر من بودم، غش ميكردم و كمال تبريزي نيز همين حرف را ميزد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 270]