واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: «شهرام خرازيها» گفت: نگاه حسن فتحي در «پستچي سه بار در نميزند» به تاريخ ايران شخصيتر است و در اين فيلم نگاه او به آدمهايي كه در تاريخ بيرون آمدند، در قياس با مجموعههاي پيشين او، آميختگي بيشتري با خيالپردازيهاي مورد علاقه مخاطب دارد.«شهرام خرازيها» منتقد سينما در گفتو گو با خبرنگار سينمايي فارس در مورد فيلم «پستچي سه بار در نميزند» ساخته حسن فتحي، گفت: «پستچي سه بار در نميزند» تجربه جديدي در سينماي ايران است. نه به لحاظ ساختار اپيزوديك آن و يا تكرار كليشههاي سينماي ترسناك در غالبي ديگر، بلكه از اين جهت كه فيلمساز نگاهي نو و تازهاي به مسئله مظلوميت تاريخي زن ايراني در سه دوره تاريخي مختلف با لحنهاي گوناگون داشته است. وي در ادامه افزود: «پستچي سه بار در نميزند» در طراحي صحنه، ميزانسن و روابط ما بين شخصيتها تا حدود زيادي از فيلمهاي كه پيش از اين در سينماي ايران راجع به دوره قاجار و كلاه مخمليها ساخته شده است، متأثر است. استفاده از پسر بچه به عنوان واسطالعقد اپيزودهاي مختلف، اگر چه تا حدودي تغيير فضاي هر از گاه فيلم را توجيهپذير و قابل باور ساخته اما با اين وجود براي تماشاگر امروزي فيلم ايراني به نظر ميآيد كه تغيير ناگهاني فضاي اپيزودها اندكي نچسب و غير قابلباور باشد. خرازيها در ادامه افزود: در هر سه اپيزود شاهد شكنجه شدن و آسيبديدن جسمي و يا رواني زن ايراني به دست مرد ايراني هستيم. اين وجه مشترك هر سه اپيزود فيلم «پستچي سه بار در نميزند» است كه در لابلاي پيامهاي مختلف مدنظر كارگردان گم شده است به گونهاي كه در پايان بيشتر اين زرق و برق و اصوات عجيب و غريب است كه در ذهن مخاطب ميماند و حرف اصلي كه همانا مظلوميت تاريخي زن ايراني است به فراموشي سپرده ميشود. اين منتقد در مورد مسائل فني فيلم، افزود: «پستچي سه بار در نميزند» از حيث چهره پردازي، طراحي صحنه و لباس و فيلمبرداري، از تازههاي سينماي ايران در سالهاي اخير است، گريم سنگين هنرپيشهها علاوه بر جذابيت بخشيدن به صحنهها و افزايش كشش بصري فيلم كاملاً به خدمت شخصيتپردازي نيز در ميآيد. زاويه دوربين و تغيير قاب با تعويض اپيزودها تغيير ميكند كه اين ترفند به تماشاگر كمك ميكند تا براي ورود به فضاي جديد اپيزود بعدي، آمادگي لازم را كسب كند. طراحي صحنه و لباس نيز اگر چه در بسياري از لحظات شلوغ، شلخته و دست و پا گير به نظر ميآيد، اما من حيثالمجموع براي القاي سه مقطع تاريخي مختلف كارساز بوده است. جامههاي هنرپيشگان نيز تناسب تنگاتنگي با چهرهپردازي آنها دارد و با شخصيتها هماهنگ است. خرازيها در مورد بازيها،گفت: نقش آفرينيهاي فيلم «پستچي سه بار در نميزند» بر سه گونه است. الف: «پانته آ بهرام» و «امير جعفري» كه بهترين بازيگران فيلم هستند. آنها تجارب خود از صحنه را اين بار به عالم سينما كشانده و به خوبي تجارب خود را در مقابل دوربين سينما ارتقاء بخشيدهاند. بيان آهنگين «پانتها بهرام» و «امير جعفري» از جمله نقاط قوت كار آنها است و در ارتقاي بار موزيكال فيلم نقشي بهسزا داشته است. ب: «باران كوثري» و «علي نصيريان»، بازيهاي اغراقآلودي از خود به نمايش گذاشتهاند و از ديگر همكاران خود عقب ماندهاند، تفاوت چنداني بين «علي نصيريان»(پستچي سه بار در نميزند) با «علي نصيريان» كه در فيلمهاي تاريخي ديدهايم مشهود نيست اما «باران كوثري» از پس ايفاي نقش يك تينايجر عاصي امروزي برنيامده است و بسيار هيستريك ظاهر شده است. ج: «محمدرضا فروتن» و «رويا تيموريان» اگر چه به اندازه «پانتها بهرام» و «امير جعفري» ندرخشيدهاند اما از «باران كوثري» و «علي نصيريان» چند گام جلوتر هستند. در بازي «رويا تيموريان» در برخي لحظات ظرافتهايي به چشم ميخورد كه تاكنون در بازي او نديده بوديم. بازي «محمدرضا فروتن» به واسطه استفاده از كلاه گيس نه چندان خوب طراحي شدهاي كه بر سر او گذاشتهاند، به شدت لطمه خورده است هر چند كه او نيز چون «رويا تيموريان» در پارهاي از صحنهها گوشهاي از بازيهاي درخشان خود را به نمايش ميگذارد. اين منتقد ادامه داد: در مجموع به نظر ميرسد اپيزودهاي «پانتها بهرام» و «امير جعفري» به علايق و دلمشغوليهاي «حسن فتحي» نزديكتر بوده و در ياد ماندنيتر باشد، در اپيزود «علي نصيريان» و «رويا تيموريان» با حرف تازهاي رو به رو نيستيم و به نظر ميرسد اين اپيزود ضعيفترين اپيزود اين فيلم است. اپيزود «باران كوثري» و «محمد رضا فروتن» هم، وجه سرگرم كنندهاي فيلم را تقويت نموده و به لحاظ پرداخت تازهاي در ژانر دلهره گيشه فيلم را تا حدود زيادي تضمين ميكند. خرازيها در ادامه در مورد كارنامه «حسن فتحي»، گفت: به نظر ميرسد «حسن فتحي» در «پستچي سه بار در نميزند»، نگاه شخصيتري به تاريخ ايران داشته و كمتر درگير قيد و بندهاي موجود در سريالهايش بوده است. نگاه او در «پستچي سه بار در نميزند» به آدمهايي كه در تاريخ بيرون آمدند در قياس مجموعههاي پيشين اش فانتزيكتر است و آميختگي بيشتري با خيالپردازيهاي مورد علاقه مخاطب دارد. انتهاي پيام/ا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 155]