واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: مراسم تجليل از «داريوش طلايي»، استاد موسيقي ايراني شامگاه - چهارشنبه سيام بهمنماه ـ با حضور جمعي از هنرمندان و هنردوستان عرصهي موسيقي در مجموعهي فرهنگي هنري «نقش جهان» برگزار شد. به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) ، در اين مراسم كه بيشتر به سخنراني و ارايهي مقاله توسط اساتيد موسيقي اختصاص داشت، ابتدا سيد عبدالمجيد كياني - به عنوان رييس جلسه و نمايندهي فرهنگستان هنر، گفت: داريوش طلايي، استاد مسلم موسيقي رديف دستگاهي و پلي ميان موسيقي و شيوهي اجرايي استادان گذشته و امروز است. او در ادامه به شخصيت ممتاز طلايي در ارايهي اجرا و اصالتهاي موسيقي ايراني اشاره كرد و افزود: او در زمينهي موسيقي نظري، صاحب جايگاه خاصي است و كتاب «نگرش نو به تئوري موسيقي ايران» از دستاورهاي او در اين حوزه محسوب ميشود. كياني بيان كرد: طلايي در اين كتاب راه جديدي را براي بداههنوازي و شناخت دستگاهها و سيستم مدال آنها ارايه ميدهد كه درخور توجه است. البته آنچه كه داريوش طلايي را طلايي ميسازد، نحوهي اجراي براي مخاطب با ساز تخصصياش - تار و سهتار- است. اين عوض فرهنگستان تصريح كرد: طلايي ، تئوري موسيقي را عملي ميداند كه نه تنها درس و آموزش موسيقي را آسان ميكند، بلكه در رشد و بالندگي هنر موسيقي نقشي موثر و اساسي دارد و بدون گذر آن از مرحلهي سنتي، موسيقي امكانپذير نخواهد بود. اين مدرس موسيقي ، تحقيق و مطالعه و ثبت مطالعات ساير هنرمندان ملل ديگر ( هنرمندان غيرشرقي ) در مورد موسيقي شرقي را كاري بسيار زيبا عنوان كرد و در ادامه افزود: ما نبايد بنشينيم و همهي گفتهها و نوشتههاي ديگران در مورد موسيقي سنتي خود را بدون تحقيق و مطالعه بپذيريم. به گزارش ايسنا، در ادامهي اين نشست ، «عبدا... انوار» با ارايه مقالهاي به بررسي هنر افلاطوني و هنر آتن باستان و البته هنر شرقي پرداخت. سپس «محسن شهرنازدار» در ادامهي با طرح موضوع «موسيقي دستگاهي و زبان معيد هويت ملي» بيان كرد: ميتوان از منظر تئوري ، فرهنگ معيار در سرزمينهايي كه از تجمع فرهنگهاي گوناگون شكل گرفتهاند، مانند ايران را مطالعه كرد و سير تكوين و پيدايي اين فرهنگ معيار را در مقايسه تطبيقي با همه عناصر شكلدهنده فرهنگ مثل زبان، آداب و سنن و نيز موسيقي شرح داد. شهرنازدار گفت: در اين ديدگاه ، موسيقي دستگاهي ايران همانند زبان فارسي، يكي از عناصر مهم فرهنگ معيار ايراني است و اين تئوري بر اين نكته تأكيد ميكند كه عناصر شكلدهنده فرهنگ گرچه از يك حركت جوهري تبعيت ميكنند، اما متاثر از شرايط تاريخي و اجتماعي پيرامون نيز هستند. اين پژوهشگر در ادامه بيان كرد: وجه كاربردي اين بحث در موسيقي اين است كه زبان معيار در موسيقي دستگاهي معاصر، همپاي ساير معادلههاي فرهنگي مخدوش و يا گم شده است. محسن شهنازدار كه خود را شاگرد طلايي ميدانست اضافه كرد: اگر در يك تعريف كلان فرهنگ را به عنوان يك مفهوم تجريدي بپذيريم كه محصول مادي دارد، در اين صورت محصول فرهنگ فرايندي است كه از مشاهدهي رفتار به دست ميآيد. در هنر نيز به همين صورت است ، يعني هنر فرايند رفتاري دارد و محصول آن از مشاهدهي رفتار به دست ميآيد. شهنازدار در پايان گفت: سوالي كه در اينجا مطرح مي شود، اين است كه اصلا فرهنگ معيار ايراني چيست؟ كه به اعتقاد من، فرهنگ ايراني سازوكار بههم پيوستهاي است كه فرهنگ ايراني را شكل داده و در طول تاريخ اين سرزمين حوزهي فرهنگهاي شكليافته در شعاع حكومتهاي مركزي در ادوار مختلف تاريخ ايران بوده است. در بخش ديگري از اين نشست، «كيانوش صاحبنسق» با ارايهي بخشي از مقالهي خود گفت: پژوهش در حيطهي مباحث نظري موسيقي ايران يكي از پرچالشترين موضوعاتي است كه به خصوص در سه دهه اخير نه تنها توجه موسيقيدانان و محققان ايراني را بيش از پيش به خود جلب كرده، بلكه فراسوي اين مرزها نيز دغدغههايي را براي پژوهشگران خارجي موجب گشته است. او افزود: در اين دوره زماني، شاهد ارايه نظرياتي هستيم كه بعضا به خاطر تسلط و درك والاي مولف آن رساله ، از موضوع موسيقي دستگاهي ايران، شيوه بررسي پژوهشگرانه و احاطه و توانايي اجراي استادانه توأم ظرافتهاي والاي هنر نوازندگي و بداههنوازي اين موسيقي، ارزش آن نظريه را از تمامي موارد مشابه متمايز كرده و جايگاه تأثيرگذار آن را در ميان ديگر نظريات تضمين ميكند. صاحبنسق خاطر نشان كرد: داريوش طلايي موسيقيدان و محققي است كه در طول عمر پربار هنري خويش، حاصل تجربههاي گرانقدر نوازندگي تار و سهتار را با درك و دريافت مستقيم موسيقي رديف از بزرگان، با منطقي برازنده آراسته و با تعمق و ريشهيابي چالشهاي نظري و عملي موسيقي دستگاهي ايران به طرح و ارايه رسالاتي پرداخته كه هركدام استادي او را در اين حيطه بر اهل فن آشكار ميسازد. اين محقق اضافه كرد: طراحي رسمالخط و شيوه نگارش ابداعي داريوش طلايي كه براي اولين بار توسط او در ثبت رديف ميرزا عبدا... عرضه گرديد نه تنها شيوه نگارش رديف را با دگرگوني و تحول كامل مواجه كرد، بلكه براساس ساختار مقايسهاي اين شيوه نگارش رديف را با دگرگوني و تحول كامل مواجه ميكند و براساس ساختار مقايسهاي اين شيوه نگارش در نمايش ريشههاي مشترك اجزاي تشكيلدهنده گوشهها، در عين كاربردي كردن آن براي تمام هنرجويان رديف، امكان تحليل بسيار موشكافانه و ساختاري اين اجزا را براي پژوهشگران فراهم ميسازد. در ادامه اين مراسم ، «سيد عليرضا ميرعلينقي» با ارئه مقاله خود عنوان كرد: آنچه كه جامعه موسيقي ايران، استاد داريوش طلايي را بدان ميشناسد، تبحر بيبديع او در رديفشناسي و تسلط او به مباني نظري و عملي آن است. اما محدودكردن ماحصل زندگي پربار اين هنرمند به اين وجه، از ناشناخته ماندن دانشها و تواناييهاي اوست. او گفت: داريوش طلايي بخش قابلتوجهي از بهترين سالهاي زندگي خود را در رشتههاي متنوعي از پژوهش در موسيقيهاي كلاسيك مشرق زمين و جنبههاي مشترك آنها با موسيقيهاي ايراني، سيستمهاي كارآمد آموزش موسيقي، تدوين ميراث فرهنگي موسيقي ايراني در قالب يك دوره كتاب و سيدي حاوي ارزش مرجعي كامل نزديككردن حوزههاي نظي و عملي به مدد تسلط اجرايي خويش در دو ساز اصلي ايراني، ارايه راهكار به علاقهمندان در زمينههاي نقد موسيقي، پژوهش و منابعشناسي صرف كرده است. ميرعلينقي اضافه كرد: نشانهشناسي اخلاقي - رفتاري مهمترين حوزهاي است كه طلايي طي 35 سال حضور نافذ در فضاهاي اجرا و تدريس موسيقي بدان پرداخته و با آن خود را به عنوان نمونهاي شايسته از انضباط ، خويشتنداري و حفظ فرهنگ براي اعتلاي موسيقي اصلي ايراني معرفي ميكند. «رضا موسويزاده» نيز به عنوان آخرين فرد سخنراني كرد. او در ابتدا بيان كرد: بررسي اطلاعات پرحجم و محفوظات غني و مستتر طلايي به قدري است كه دستيابي به اين مجموعه مستلزم صرف ساليان متمادي وقت و اعتماد فراوان و ريشهاي به موسيقي اصولي و اصيل سنتي است. او كه شاگردي در محضر داريوش طلايي را از افتخارات زندگي خود ميدانست، ادامه داد : از آنجايي كه استاد طلايي ساليان متمادي از دوران كودكي را صرف آموزش ديدن در محضر بزرگان موسيقي و نوابغ اين رشته كرده و توفيق ديدارهاي مكرر و حضور در كلاس اساتيد بينظيري را داشته، با حفظ و تقويت حس امانتداري كه از ويژگيهاي يك هنرمند بزرگ است، امروزه شخصيتي بيبديل در موسيقي سنتي و موفق در اين عرصه است. او افزود: طلايي با حفظ ارزشهاي واقعي نوازندگي و به دور از هياهوي كاذب كه به نظر رسم مطرحشدن هنرمندان امروزه است، توانسته در رشتهي نوازندگي و تدريس دوساز تار و سهتار كه پيشينهاي تاريخي و تعيينكننده در موسيقي ايراني دارند، گامي بلند در جهت تدريس اين دوساز بردارد. موسويزاده متذكر شد: من كه طي سالهاي مختلف با حضور در كلاس اساتيد ديگر اين رشته ، آموزش به گونههاي متفاوتي را تجربه كردهام، با حضور در كلاس درس استاد طلايي و به ويژه راهنمايي به موقع ايشان در فراگيري نوازندگي به شيوه قدما و به ويژه استاد ايشان - علياكبر شهنازي - كه از تأثيرگذاران در نوازندگي تار در موسيقي سنتي است، توانستم به تكنيكهاي فراموششده اين شيوه دست يابم. او در پايان گفت: امروزه كمتر ميتوان اساتيدي نظير داريوش طلايي را در موسيقي سنتي پيدا كرد كه برايشان موسيقي و تقدس آن مطرح باشد، چراكه رسم روزگار بر اين شده كه هريك از اساتيد به فكر ايجاد حوزهي قدرت و تأثيرگذاري شخصيتي برروي هنرجويان خود باشند و بر اين باورند كه هنرجويان بايد در قالبي كوچكتر از استاد ظاهر شوند. در اين ميان و در آن بازار آشفته موضوعيت اصلي كه هنر است جلوهاي كمرنگ دارد. در پايان اين مراسم،« شاهين فرهت» هم در سخناني گفت: من امروز با حضور در اين جلسه با سميناري بسيار پربار از مسايل موسيقي روبهرو شدم كه هركدام از مسايل مطرح شده در اين جلسه احتياج به ساعتها بحث و بررسي دارد. سپس داريوش طلايي با تشويق حاضران برروي سن آمد وبا تقدير از برگزار كنندگان و حاضران در اين مراسم گفت: اين موقعيتها فرصت بسيار مناسبي براي فكركردن به دوستان است. در چنين موقعيتهايي قطعا دوستان به هم فكر ميكنند، زيرا قرار است در مورد هم صحبت بكنند و البته من هم به خودم فكر كردم چون قرار بود در مورد خودم صحبت كنم و درست زماني كه به خودم فكر ميكردم متوجه شدم كه چهقدر كم به خودم فكر ميكنم و براي خودم وقت ميگذارم. در پايان اين مراسم لوحي به رسم يادبود و جهت تقدير، از سوي فرهنگستان هنر توسط مجيد كياني به داريوش طلايي اهدا شد. به گزارش ايسنا، در اين مراسم اساتيدي چون داوود گنجهاي، حسامالدين سراج، شاهين فرهت، محمد سرير، نصرا... ناصحپور و علي بياني حضور داشتند. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 173]