تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837166242
بهداشت غذايی در اسلام
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
بهداشت غذايی در اسلام شراب قبل از اسلام، نوشيدن شراب امرى متداول بوده است. بعد از بعثت رسول الله صلى الله عليه و آله نيز مورد استفاده اعراب قرار مىگرفت. پيامبر اسلام با نگاه روان شناسانه و جامعه شناسانه دقيق و شناخت مخاطبان و درك زمان و مكان، به مسئله شراب پرداخته است و در مرحله اول، مردم را از مضرات شراب آگاه ساخته است و در مرحله دوم، نوشيدن شراب را در زمان اقامه نمازمنع كردند و در مرحله سوم خوردن شراب را در هر زمان و مكان منع و حرام نمودهاند و علماء نيز، به هر چيزى كه انسان را از حالت عادى خارج كند ؛ جزء محرمات مىداند. خداوند شراب را پليد و اجتناب از آن را ضرورى مىشمارد:« يا أيها الذين آمنوا انما الخمر... رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه لعلكم تفلحون» .« اى كسانى كه ايمان آوردهايد ! همانا خمر و شراب... پليدست و از عمل شيطان است پس اجتناب كنيد از شراب، شايد شما رستگار شود ».مضرات شراب شراب، سرچشمه امراض جسمى و همچنين كليه انحرافات روحى است. لذا پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمودهاند: « الخمرام الخبائث » « شراب، مادر و ريشه و اساس جنايتها و زشتىها است ».محققان، امراضى را كه با نوشيدن شراب حاصل مىشود، به شرح ذيل عنوان مىكنند. 1. امراض معدى: مرض گاستريت، ضعف و نابودى قوا، فلگمن معده، انتريت، درد معده، دل دردهاى مختلف، اتساع معدى حتى در بعضى مواقع به پنج برابر خود مىرسد، باعث خراشيدگى جداره روده مىشود، از بين برنده بزاق دهان و شيرهاى معدى، بىاشتهائى... الكلها، ميكروبهاى مفيد معده را مىكشند. 2. امراض دستگاه تنفس: سل، تورم ريهها، ظاهر شدن لكهاى بنفش يا سفيدى روى ريهها، لخطههاى خون در خلط شراب خوار، سرفههاى فراوان در صبح، داراى تنفس سخت و پر زحمت.3. امراض گردش خون: بر اثر مصرف شراب، مواد اصلى خون از جمله « فيبرين » و گلبولهاى قرمز، خيلى كم مىشوند و مايع خون خراب مىشود و بدن دچار اختلال و ضعف مىگردد. شخص شراب خور، آمادگى سكته را براى خود فراهم مىكند. چون رگها سخت و شكننده مىشود و بر اثر فشار جزئى مثل عصبانيت، پاره مىشود و سكته ناقص و كامل را به وجود مىآورد. 4. امراض قلب: در نتيجهى خرابى خون، عمل قلب مختل مىشود و كم كم چربى دور قلب را مىگيرد و اطراف قلب سنگين مىشود و افراد الكلى ضربان قلبشان آهسته و نامرتب مىزند. 5. امراض عصبى: الكل، داراى « اسيد اوريك »مىباشد و باعث درد اعصاب و رماتيسم مىشود. و محركه را تضعيف مىكند. در تمام بدن حالت خارش دست مىدهد و احساس حرارت مىكند. باعث لرزش دست و حرفهاى نامفهوم وعصبانيت و ترس و سر درد مىگردد. 6. بيمارىهاى مغزى: شراب، گاهى مغز را لاغر مىسازد. و شراب توليد جنون و ديوانگى هم دارد. شراب، موجب تشنج و صرع و آماس مغز و فشار خون در سر مىگردد. و هم چنين شراب باعث كم عقلى و كم حافظهگى مىشود روايتهاى زيادى به دست ما رسيده كه شراب، از بين برنده عقل است. قال رسول الله صلى الله عليه و آله « كل شراب يتغير منه العقل » « هر شرابى، تغيير دهنده عقل است ».7. بيمارىهاى كبد: با مصرف شراب، سلولهاى بدن مىميرند و در كبد جمع مىشوند و موجب بزرگى غير طبيعى كبد مىشود. « سيروز »كبد، مرضيست كه شراب خورهاى عالم دچار آن هستند كه آغشته به چربى و مواد كثيف است. 8. امراض كليه: طبق آمارى كه از الكلىها درباره درد و مرض كليه به دست آمده اين است كه، 90% مرض كليه از اثر الكل است. شراب، مرض « سيستيت»مزمن و خفقان بول را در كليه فراهم مىكند. 9. امراض جلدى و پوستى: قرمزى غير طبيعى، ايجاد زشتى در صورت، سرخ كردن نامطلوب بينى و گونهها، خارشهاى بىجهت، اگزما، جوش صورت، چاقى كاذب، ثمره خوردن شراب است. 10. امراض حنجره و دستگاه صوتى: التهاب حنجره، گرفتگى صدا، درشت شدن صدا، ضخيم شدن زبان، ضعيف شدن سلولهاى ذائقه و طعم. 11. امراض مثانه: توليد سنگ مثانه، تحريك مثانه، سبب بروز قند در ادرار، و مخاط عضله ادرار را مىسايد و ضعيف مىكند . مطالب فوق، اندك نمونهاى از اثرات سوء شارب بر بدن است. حتى بعضى ها قائلند كه شراب، سر دستهى نوشيدنىهاى مضرحياتى هست و زندگى را بر انسان سخت مىسازد و انسان را در زندان ابدى خويش، حبس مىكند. شراب هم چنين انسانها را تحقير و بودن در اجتماع را ننگ ترسيم مىكند. شراب با تغيير دادن قيافه دنياى تنهايى را باز مىكند و از لذت دنيوى بهرهاى اندك مىبرد و عمر خويش را كوتاه و با تنى رنجور حيات زندگانى خويش را خاتمه مىبخشد. الكلىها، نه تنها بر خويش ظلم مىكنند ؛ بلكه به ديگران، همانند فرزندان خود هم، جفا مىكنند ؛ در حالى كه آنها قدرت دفاع ندارند. شخص الكلى، ثمرهاى كه با دست خود به وجود مىآورد آينده او را هم به تباهى مىكشانند. به همين علت جناب آقاى دكتر « كارل »مىنويسد: مستى زن و شوهر در عمل زناشوئى، جنايت بزرگى به كودكان است كه موجب عصبيت و روانى درمان ناپذير دارد و غالبا اين كودكان ضعيف، عليل، مبتلا به تشنجات شديد بوده . كسانى كه در حال انعقاد نطفه، مست باشند ؛ 35% عوارض كلسيم حاد را بر فرزندان منتقل مىكند. و اگر زن و مرد مست باشند 100% عوارض حاد در بچه ظاهر مىشود. كودكان از پدران و مادران الكلى 45% و از مادران الكلى 31% و از پدران الكلى 17% زودتر از وقت طبيعى به دنيا مىآيند .اهلبيت عصمت و طهارت، سفارشها و توصيههاى زيادى درباره عدم ازدواج با شارب الخمر كردهاند، از جمله ؛ قال الصادق عليهالسلام « من زوج كريمته بشارب الخمر فقد قطع رحمها» « هر كس دختر خويش را به الكلىها و شراب خوارها تزويج كند ؛ ارتباط او را با خويش قطع كرده است »؛ حتى يكى از پزشكان آلمان اثبات كرده است كه اثر الكل، تا سه نسل باقى مىماند . بيمارىهاى بچههاى الكلى عدم تقارن قيافه، فلج عضو، كجى ستون فقرات، كرى و لالى، ماندن به حال بچگى، تشنج، سكته، هيسترى، كند شدن رشد، استعداد براى جنايت، حزن دائمى. هرگاه از جوانان 21 تا 23 ساله معتاد به مشروبات الكلى، 51 نفر بميرند در مقابل از جوانهاى غير معتاد 10 نفر تلف مىشوند و عمر آنها تا 35 سال كاهش پيدا مىكند. و 25 تا 30 درصد از رشد ديگران كمتر است. شخصى الكلى، عاطفه خانوادگى و محبت را از دست مىدهد به طور مكرر ديده شد كه پدران الكلى فرزندان خود را كشتهاند. طبق آمار انستيوى پزشكى قانونى شهر « نيون » در 1961 تهيه شد، جرائم اجتماعى الكلىها به شرح ذيل است: 1. 50 درصد منجر به قتل عمومى ؛2. 8/77 درصد ضرب و جرح ؛3. 8/88 درصد جرائم جنسى ؛4. 7/88 درصد سرقت ؛ اكثر جنايتها در حالت مستى روى مىدهد . اينها، گوشهاى از آينده نگرى و پزشكى قرآن در 14 قرن پيش بوده و با اكتشافات و با علوم آزمايشگاهى، حقايق قرآن و اسلام را، براى بشريت آشكار نموده است. انگوردر قرآن كريم بيش از «11» مرتبه درباره انگور سخن گفته است: « و جنات من أعناب » « و باغ از درخت انگور، براى شما پديد آوردهايم »« شيخ حر عاملى »احاديث زيادى را در كتاب « وسائل الشيعه ج 17، ص 117» درباره استحباب خوردن انگور بيان كرده است. فوايد انگورانگور، داراى پتاسيم است و اين فلز، فرح بخش آور است و طپش قلب را كه پديد آورنده غم و اندوه است، درمان مىكند. انگور، داراى فسفاتهاى زيادى است كه غذاى مغز و اعصاب مىباشد. انگور، داراى كلسيم است و كمبود كلسيم در بدن، موجب بيمارى مىشود . بوعلى سينا درباره فوايد انگور مىنويسد: « انگور براى دردهاى روده و معده مفيد است » . هم چنين انگور « برگ مو» براى درمان اسهال خونى، خونريزىها، عدم دفع ادرار، نقرس، استفراغ، اختلالات گردش خون، سفارش شده است. آب انگور، براى درمان بيمارى اوره خون، ورم كليه، مفيد است. از نظر توليد حرارت، هر كيلو انگور معادل 2 كيلو گوشت است. انگور براى كسانى كه رژيم غذائى دارند ( از چاقى به لاغرى يا از لاغرى به چاقى ) مفيد است . البته از انگور استفادههاى نامناسب مىشود براى مثال، زمانى كه انگور جوشانده شود ؛ تبديل به شراب مىگردد. ( مضرات آن را در صفحات قبل بيان كرديم ).انگور به محض جوشاندن، نجس مىشود و خوردنش نيز حرام است ؛ مگر زمانى كه دو سوم آبش بخار گردد و در آن لحظه تبديل به سركه مىشود و خوردنش، هيچ اشكالى ندارد. شيردر ميان غذاها اگر بتوانيم يك غذاى كامل را معرفى كنيم، آن مىتواند « شير» باشد. شير يك غذائيست كه برطرف كننده گرسنگى و هم برطرف كننده تشنگى است. از زمانى كه حيوانات به خدمت انسان درآمدند، شير آنها براى مصرف بشر به كار گرفته شد. قرآن و احاديث اهميت خاصى به خوردن شير نشان دادهاند تا جايى كه خداوند مىفرمايد: « و ان لكم فى الأنعام لعبرة نسقيكم مما فى بطونه من بين فرث و دم لبنا خالصا سائغا للشاربين » .« حالات چهار پايان همه عبرت و حكمت است، از ميان شكمبه و خون، شير پاكى به وجود مىآيد كه شما را مىنوشانيم كه در طبع همه نوشندگان، گوارا باد».در آيه فوق، دو مطلب علمى را ملاحظه مىكنيم: الف. طريقه توليد شير در بدن حيوانات ؛ ب. فوايد مصرف شير ؛ قرآن به صراحت فرموده است: « شير،از غذاى هضم شده درون شكم توليد مىشود » غذاى هضم شده تبديل به خون و از خون، شير به وجود مىآيد. شيرى كه نه رنگ خون را دارد و نه طعم و بوى آن را.اين عمل( تبديل خون به شير) ، هيچ يك از محققين آن را انكار نكردهاند و كلام قرآن را تأييد نمودهاند، حتى شير مادران، از عصاره خونيست كه براى قاعدگى فراهم مىشد و در دوران شير دهى خون، تبديل به شير پاك و مقوى مىگردد.مواد معدنى شير سديم، پتاسيم، كلسيم، منيزيوم، روى، منگنز، مس، آهن، فلو، كلر، يد، گوگرد، فسفر... گازهاى شير: اكسيژن، ازت، اسيد كربونيك...*19 آنزيم در درون شير يافت مىشود. از جمله: الدولاز، آميلازالف.. تمام ويتامينها زمانى در درون شير يافت مىشود كه حيوان خوب چرا كند.فوائد شير در احاديث زيادى بيان شده است كه شير، عقل را زياد و ذهن را صفا مىبخشد، چشم را روشنى و قلب را تقويت و پشت را محكم و فراموشى را كم مىكند . شير، تقريبا داراى تمام مواد معدنى و ويتامينها است. 3/78% شير، آب است و ما بقى از مواد ازت دار، چربى، قند، مواد معدنى، دياستازها، گازها، ويتامينها، دست شده است . همچنين قدرت دفاعى شير مخصوصا شير خام، در مقابل ميكروبها بالاست. شير حيواناتى كه خوردن آنها سفارش شده: گاو، بز، گوسفند، شتر، گاو ميش است. شير براى درمان بيمارىهاى ؛ خونريزى، كم خونى، ضعف، سر درد، ميگرن، سستى اعصاب، زخم معده و اثنى عشر، زيادى اسيد معده، پائين افتادگى معده و روده و كليه و رحم، اگزما ( سودا) ، ريزش مو، نزله بينى، جهاز تنفس، رماتيسم، برنشيت، سوء هاضمه، اسهال مزمن، استسقاء آسم( آستم )، تب زرد، تصلب شرائين، بواسير، آپانديسيت، نارسائى كبد، نارسائى جنسى،اتساع معده، ديابت( مرض قند) ، اوائل سل، البومين ادرار، هم چنين براى اعتيادات مفيد است. همچنين براى تقويت استخوان و سنگهاى كليه « از انواع قليائى »مفيد است. كمبود كلسيم در نوزاد، موجب بىقرارى طفل و جويدن ناخن و تشنج و اعصابى شدن مىشود ؛ كه با خوردن شير برطرف مىشود .زيتونخداوند در چند جاى از قرآن، نام زيتون را بيان كرده است، از جمله: تين: 1، انعام: 99، مؤمنون: 20.« من شجرة مباركة زيتونة » ؛ « درخت زيتون كه مبارك است ».مردمان گذشته، روغن زيتون را به دو صورت استفاده مىكردند: الف: براى مصرف خوراكى ؛ ب. براى ماليدن و چرب كردن بدن. روايتها نيز به خوردن زيتون ( البته در حد تعادل ) ، و ماليدن آن به بدن راتوصيه نمودهاند.روغن زيتون در بعضى از احاديث « طعام انبياء » ، و در بعضى ديگر « طعام المسلمين » ناميده شد. اين خود نشان دهنده آن است كه انبياء و مسلمين، اهتمام خاصى به روغن زيتون داشتهاند و نشان دهنده آن است كه داراى فوايد زيادى براى سلامتى و تندرستى انسان است. پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمودند: « روغن زيتون را تناول كنيد و هم چنين بدن خود را روغن مالى كنيد كه با اين عمل، شيطان 40 روز وارد بدن شما نمىشود» .شيطان از ماده « شطن »، « يشطن » به معنى، « موجود شرور و ضرر زننده »آمده است - و اختصاص به ابليس مطرود درگاه الهى ندارد و هر چيزى و هر كسى به ديگرى ضررى برساند ؛ نام شيطان صدق مىكند . در اين روايت با توجه به صدر آن، شيطان به « ميكرب» تفسير شده است، كه به انسان ضرر مىرساند.فوايد طبى زيتون زيتون، براى تنبلى كبد و مرض قند، نافع است. خوردن روغن زيتون، براى باز كردن رنگهاى تيره معجزه مىكند.استفادهى يك قاشق در حال ناشتا براى دل دردها مفيد و مجارى روده و كبد و كيسه صفرى را به فعاليت مىاندازد. تقويت اعصاب، دفع عوارض كليهها، سنگهاى صفراوى اشتهاآور بودن، مؤثر است. ماليدن در بدن، به نرمى پوست مىافزايد. روغن زيتون كهنه هفت ساله، در تسكين دردهاى و درد مفاصل مفيد است. ماليدن روغن تا 10 روز، براى دفع ريزش مو تأكيد شده است. بچههايى كه داراى استخوان نرم و كم خون هستند، مالش روغن مفيد است. مخلوط روغن زيتون با سير و با كوبيدن با هم، براى رماتيسم و درد عضلات و اعصاب مؤثر است . روغن زيتون، ضد سم سرب است و در رفع يبوست بسيار نيكوست. زيتون، ترشحات سيب آدم و صفرا را زياد مىكند. لكههاى ناخن را از بين مىبرد. براى تقويت چشم و ريزش آب چشم مفيد است و خوردنش به افراد چاق و بلغمى تأكيد شده است. اگر زيتون داغ را روى نيش عقرب بمالند، براى تسكين درد مفيد. مخلوط كردن زيتون و عسل براى تقويت قوه و باه مفيد است. در كم كردن فشار خون مؤثر است و هم چنين تب بر هم مىباشد . « محمد محمود عبدالله » درباره فوائد زيتون مىنويسد: « زيتون، كبد را با نشاط مىكند و دستگاه گوارش را تقويت مىكند، پوست را لطيف، و رشد انسان را قوى، و ضد سموم بدن تسكين دردهاى شكم است، و براى تقويت مو و براى امراض پوستى و تقويت اعصاب و تقويت نور چشم مفيد است.» با توجه به فوايد روغن زيتون، لازم است به مصرف روزانه خود درآوريم. هم چنين نشان دهنده اهتمام اسلام به مصرف غذايى انسانها دارد. منع خوردن گوشت خوك قبل از آن كه وارد بحث شويم لازم است به اين نكته پرداخته شود كه تمامى حرام و حلالها در اسلام داراى بار مصلحت و مفسده مىباشد و به عبارت ديگر داراى حكمت و فلسفهاى است شايد در ظاهر عقول بشرى در رسيدن به آن ناتوان باشد. اكثر فقهاء ما قائل هستند كه حرمت يك شىء، به سبب داشتن مفسده آن عمل و شى ء است و حلال بودن آن، به خاطر مصلحة و منفعت لااقل، عدم ضرر آن شىء است.در دوران جاهليت، حلال و حرام را از باب تعبد پذيرا بودند و به آن جامه عمل مىپوشاندند ؛ اما امروزه با كشف بعضى از مفسدهها و حكمتهاى حرمت، و منفعتهاى حليت، آسانتر به مفاهيم قرآن و اعجاز قرآن در زمينههاى مختلف پى مىبريم.خداوند اهتمام خاصى به خوردنىهاى بشر دارد و در پى آن است، بهداشت غذايى انسان راتضمين نمايد و از جمله از آنها، منع خوردن گوشت خوك است. « انما حرم عليكم الميتة و الدم و لحم الخنزير » .« خداوند( تبارك و تعالى ) گوشت ميته و مردار و گوشت خوك و خوردن خون را براى شما حرام كرد. »ضررهاى گوشت خوك كرم « تريشين »تنها به وسيله گوشت خوك، به انسان مىرسد و به ماهيچههاى بدن نفوذ كرده و به آسانى از بين نمىرود و اين كرم به قلب هم مىتواند نفوذ كند و موجب سكته قلبى شود. با حرارت و پختن از بين نمىرود و بيشتر كسانى كه گوشت خوك استفاده مىكنند به اين كرم مبتلا هستند . « سر جيمز » محقق انگليسى در سال «1835 م » وجود كرم « تريكين »را در گوشت خوك كشف كرد و در سال «1860م»شخصى به نام « فردريك يون رنگر » طبيب آلمانى، زيانهاى اين كرم را بررسى و گفت: اين كرم، كرم كوچكى است و در عرض يك ماه الى 10 الى 15 هزار تخم گذارى مىكند. اين كرم، فقط با خوردن گوشت خوك وارد بدن مىشود و در مرحله اول دچار كم خونى سرگيجه و اسهال مىشود . و اگر اين كرم وارد معده شود، هيچ دارويى قادر به دفع آن نيست. كرم « كدو»، خطرناكترين مرضى است كه به وسيله گوشت خوك وارد بدن مىشود .*بيمارىهاى ويروسى گوشت خوك: برفك، هارى، آبله، تورم دهان . بيمارىهاى حاصل از باكترىهاى گوشت خوك: سياه زخم، بروسلوز، همورژيك، سل، ليستريوز، سالمونلا، سرخجه، خوكى، اسهال آميبى و انواع كرمها و انگلها، كرم تيانسليوم و ميكروب بوتوليسم . دكتر جزايرى مىنويسد: به وسيله گوشت خوك مرض « يبوست » مهيا مىشود . ميان پوست و گوشت خوك چربى وجود دارد ؛ كه خطرناكترين چربىهاست و رشد را متوقف مىسازد .علاوه بر موارد بالا، گوشت خوك موجب بدبينى، بىدينى، قساوت قلب، خستگى و بر قلب و عروق، تأثيرى فراوان مىگذارد . موارد فوق، قرنها بعد از ظهور اسلام كشف شده حقيقت قرآن را روشن ساخته است و ما را به واقعيتهاى اسلام كه گوشت خوك را تحريم نمود، نزديك مىسازد. منع خوردن خونقرآن، خوردن خون را منع و تحريم كرده است. شايد شأن نزولش اين باشد كه در زمان جاهليت، مردم در حالت خستگى، رگ حيوان را مىزدند و خون را مىگرفتند و مىخوردند و قرآن كريم اين عمل عربها را، تحريم نموده است. محققان نيز با بررسى در محتويات خون، خوردن آن را منع كردهاند.محتويات خون سموم و مواد زائد بدن « كه در نتيجه حيات سلولها به وجود مىآيند »مرتب در خون ريخته مىشوند ؛ تا از راههاى گوناگون بدن بيرون روند. اين سموم كه در داخل خون است، عبارتند از: گاز كربنيك، عرق، صفرا و ادرار. همچنين خون، داراى گلبولهاى سفيد است كه ميكروبهاى زيان آور را از بين مىبرد و خون در خارج از بدن در محيطى بىدفاع قرار مىگيرد و پرورش ميكروب و سموم را در خود مهيا مىسازد . از اين رو قرآن مىفرمايد: « أو دما مسفوحا... فانه رجس » « خون ريخته شده... پليد است » احاديث زيادى، تأكيد فراوانى دارد كه از خون استفاده غذايى نشود و خوردن خون را موجب قساوت قلب، از بين بردن مهر و عاطفه، تعفن بدن، تغيير رنگ چهره و پوست و بيمارىها جذام مىدانند . چوپانان براى اين كه خوى درندگى را درسگ زياد كنند از خون استفاده مىكنند.منع خوردن مردار مردار به حيوان حلال گوشتى كه بدون ذبح شرعى ( بريدن چهار رگ اصلى ) مرده باشد، گفته مىشود. طبق تعريف، خون حيوان از بدنش بيرون نمىآيد و بودن خون در بدن، بدون زنده بودن حيوان، همانند خون در بيرون بدن است، در آن هنگام شروع به ميكروب زائى و گوشت حيوان را فاسد مىكند.بعد از مرگ حيوان، ميكروبها وارد خون مىشوند و شروع به رشد و نمو مىكنند، باكترىهاى هواخواه، مواد سفيدهاى را تجزيه كرده و تبديل به عناصر شيميايى و گازهاى چون اسيد كربنيك، هيدروژن سولفور، و آمونياك و غيره مىنمايد و ايجاد مسموميت مىكنند، از جمله ؛ « يتومائين » . خوردن مردار، موجب سكته قلبى و تصلب شرايين مىشود، همچنين با خوردنش، جهاز هاضمه، خود را محتاج آن نمىبيند و به علاوه موقعى كه با خون انسان، مخلوط شود، خون را فاسد و بدن انسان را ضعيف و در سلولهاى زنده اختلال ايجاد مىكند و موجب منقطع شدن نسل مىشود .لازم به ذكر است، تمام اديان و اقوام، براى حيوانات ذبحى قائل هستند، هر چند كيفيت ذبح با هم فرق دارند، ولى حيوان بدون ذبح را حرام مىدانند.روايتهاى زيادى درباره زيانهاى مردار وارد شده است، ازجمله: « الميتة قد جمد فيها الدم و تراجع الى بدنها فلحمها ثقيل، غير مرىء لانها يوكل لحمها بدمها » « در مردار، خونها منجمد مىشوند آن خونها در بدن مردار مىمانند و خارج نمىشوند و گوشت مردار، سنگين و غير گوارا است و خورندگان، مردار را با خونش مىخورند».عسلعسل غذائى است لذيذ كه از زنبور عسل به دست مىآيد و اكثر مردم به آن تمايل دارند و قرآن نيز بدان پرداخته است. « فيه شفاء للناس » « خوردن عسل براى مردم شفاء است ».پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمودند: « لم يستشف المريض بمثل شربة العسل » « هيچ مريضى، به مثل نوشيدن عسل شفاء پيدا نمىكند ».واژه « شفا » در هيچ جاى از قرآن درباره خوردنىها نيامده است، مگر براى عسل. و يك سورهاى از قرآن، اختصاص به نحل ( يعنى ؛ زنبور عسل) داده شد. قرآن درباره وحى به زنبورعسل مىفرمايد: ما به زنبور عسل وحى كرديم ( وحى غريزى ) كه خانههايشان را روى كوهها و درختها برگزينند و بخورند از هر ميوهاى ( خوردن در اين جا مجاز است منظور نوشنده است ) و از شكمهايشان، شرابى خارج مىشود كه رنگهايش مختلف است كه آن شراب، براى مردم شفا بخش است . فوايد عسل دانشمندان با تحقيقات خود، فوائد زيادى را از عسل ارائه دادهاند.قبل از هر چيز، مواد معدنى و تخميرى و ويتامينهاى عسل را نام مىبريم.مواد معدنى: پتاسيم، آهن، فسفر، يد، منيزيم، سرب، منگنز، آلومينيوم، مس، سولفور، كروميوم، ليتيوم، نيكل، روى، اسميوم، تيتانيوم، سديم، و مواد آلى، مانيتها، ضمغ، پولن،اسيد لا كتيك، اسيد فرميك ( تركيب عسل با او فاسد نمىشود و ضد رماتيسم است )، اسيد ماليك، اسيد تار تاريم، اسيد اگزاليك، اسيد سيتريك، رنگها، روغنهاى معطر، ازته.مواد تخميرى: انور تاز، آميلاز، كاتالاز در هضم غذا مفيد است.عناصر ديگر عسل: گلوكز، لولز، ساكارز، دكسترين، مواد البر مينوئيد، سولفاتها، انورتين، آب...عسل داراى ويتامينها شش گانه (A,B,C,D,K,E) و برخى هم قائل به ويتامين «PP» هستند .در كتاب « مع الطب فى القرآن الكريم »آمده است: « حدود 70 مواد معدنى تخميرى و ويتامينها درعسل وجود دارد، و براى درمان يا تقويت يا پيشگيرى امراض پوستى، گوارشى قلب و دندان، تقويت رشد طفل، سرطان، تنفس، كبد، صفرا، چشم و گوش، بينى، مرض زنان و تقويت نسل و بچه و... مؤثر است » . عسل مهمترين مواد قندى طبيعى است و تاكنون 15 نوع قند كشف شده است. بوعلى سينا دركتاب « قانون طب » مىنويسد: « عسل، دهانه رگها را باز مىكند رطوبتها را از بين مىبرد و مانع گنديدگى گوشت مىشود و حس شنوائى را نيرو مىدهد و نم چشم را از بين مىبرد و علاج خناق و لوزتين است عسل، اشتها برانگيز و توانبخش معده است. عسل پاد زهر، افيون خوردگى و نيش حشرات است. عسل آب پز، براى ريزش بول تأثير بسزايى دارد. » عسل از جمله درمان بيمارىهاى: اعصاب، بىخوابى، درد پهلو، سياتيك، ديفترى، مرض كم خونى، بيمارىهاى استخوان، ريه، ايجاد رشد و نيرو، كمى و زيادى فشار خون راعلاج مىكند، امراض كبد، و هم چنين فوائد زيادى براى درمان « يرقان » دارد. خوردن عسل، در حال ناشتا، براى زخم معده و اثنى عشر و كاهش ترش كردن معده مفيد است. براى تنظيم قند خون مؤثر است. ضد عفونى كننده مجارى ادرار است هم چنين در پيشگيرى از زكام مفيد است . نوشتهاند كه در مصر، عسل چندين هزار ساله پيدا شد و فاسد نشده است . چون داراى اسيد فرميك است و عسل را فاسد نمىكند. عسل داراى عوامل قوى ضد ميكرب است. و ميكروبهاى كه عامل بيمارى انسانها هستند قادر به ادامه حيات در عسل نيستند، از جمله وجود آب اكسيژنه درعسل موجب از بين رفتن ميكروب است و هيچ گونه قارچى در آن رشد نمىكند. براى رشد كودكان و گلبولهاى قرمز خون و درآمدن دندان، جلوگيرى از اسهال و سوء تغذيه و... مفيد است. تحقيقات نشان داده است كه زنبور داران كمتر مبتلا به سرطان مىشوند.پرخورىمذمت پر خورى و زياده روى، يكى از اعجاز طبى قرآن است كه 14 قرن پيش آن را بيان كرده است. پر خورى اثرات سوء فراوانى بر جسم و روح و روان مىگذارد.« كلوا و شربوا و لاتسرفوا لايحب المسرفين» (از نعمتهاى خداوند )بخوريد و بياشاميد ولى اسراف و زياده روى نكنيد، كه خداوند مسرفان را دوست ندارد.احاديث فراوانى در مذمت پر خورى از اهلبيت وارد شده است، از جمله: امام باقر عليهالسلام فرمودهاند: « دورترين مخلوق خدا كسى است كه شكمش پر باشد » .اسراف داراى مصاديق گوناگونى است از جمله ؛ خوردن بيش از حد، فرو بردن سريع غذا، زياده روى در خوردن يك نوع غذا، زياده روى در برآوردن تمام خواستههاى نفس، خوردن لقمه حرام، ضايع كردن غذا، مصرف ناقص غذا و... را مصاديق اسراف مىگويند . سوء هاضمه، بزرگ شدن شكم را در پى خواهد داشت( احتمال پارگى معده را دارد ) كه خود منشأ بيمارىهاى مختلف است. پرخورى، سبب فعاليت بيش از حد قلب و خستگى مفرط آن مىشود. پرخورى سبب نفوذ ميكروبها در معده و عدم تركيب وهضم آن با اسيدهاى معده سبب بيمارى وباء و تيفوئيد مىگردد. اسراف در مصرف قندى سبب پوسيدگى دندان مىشود. پر خورى، مرض قند را در انسان مهيا مىسازد. زيادهروى، در غذا، موجب فشار خون مىشود. منشأ مرض ديابت، از اسراف در غذا است. اسراف در گوشت سبب بيمارى نقرس، مرض قند، آپانديست، ورم روده، سرطان مهلك، سكته، پيرى زود رس، سنگ كليه و... مىگردد. اسراف نكردن مساوى با كم خوردن نيست. بلكه درست مصرف كردن و با اندازه غذا خوردن است. بيشتر امراض گوارشى از طريق غذاست. آثار روحى پرخورى، سستى اراده و كودنى، ميل مفرط به خواب، تنبلى، افزايش غريزه جنسى و... مىباشند .خرمايكى از خلقتهاى طبيعى خداوند، درخت خرما است. از گذشتههاى خيلى دور تاكنون مورد استفاده بشر قرار گرفت ؛ و حتى پيامبر اسلام و اهلبيت عليهمالسلام تأكيدى فراوانى به خوردن خرما داشتهاند، از جمله: قال على عليهالسلام: « كلوا التمر فان فيه شفاء من الادواء ؛ خرما را بخوريد همانا خرما شفاء دردهاست.»قرآن نيز اشاره به خرما نموده و به حضرت مريم توصيه كرده كه خرما راتناول نمايند.( فاجائها المحاض الى جذع النخلة... و هزى اليك بجذع النخلة تساقط عليك رطبا جنيا فكلى و اشربى...» « آن گاه مريم را درد زائيدن فرارسيد، زير شاخه درخت خرما رفت و فرزندش ندا داد غمگين مباش ! خدايت از زير پاى تو چشمهاى جارى كرد و شاخ درخت خرما را حركت بده و ما از آن براى تو، رطب تازه فرو ريزيم و خرما را با آب ميل بفرما».امروزه با پيشرفت علم، فوايد زيادى را براى خرما برشمردهاند.تركيبات خرماآب، مواد سفيدهاى، مواد قندى( گلوكز، ساكارز ) چربى، پتاسيم، سديم، كلسيم، منيزيم، آهن، مس، املاح گوگرد، املاح كلر، ويتامين(آ)( ب 1)( ب 2)، ويتامين PP، ويتامين سى. در هر صد گرم خرما، 157 ميلى گرم كالرى وجود دارد . فوايد خرما مناطقى كه مردمان آن خرما بيشتر مصرف مىكنند ؛ كمتر مبتلا به سرطان مىشوند، چون خرما داراى منيزيم است و براى رفع سرطان مفيد است. خرما براى جوش و غرور جوانى مفيد است. خرما براى درمان فلج، لقوه، بالاخص فلج اطفال، مفيد است. براى سلسله اعصاب، خوب است. به پيرمردها خوردنش سفارش شده، براى كليه و مثانه مفيد است. بيماران ديابت، به جاى قند مىتوانند از خرما استفاده كنند. براى شتستشوى خون و تعادل در يونها، مؤثر است. خرما، هضم و جذب را آسان مىكند. خرما، داراى مقدار كمى « فيلوكولين » است و اين مواد تقويت كننده ترشحات مردانگى است . خرما، خاصيت ضد گرسنگى دارد ؛( در روايت، توصيه شده كه در ماه مبارك رمضان افطار را با خرما شروع نماييد ). مادهاى بنام « ديوستولسن » در خرما كشف شده است كه بهترين دارو براى حساسيت و الرژى است . آيهاى كه در اول مبحث درباره وضع حمل، حضرت مريم بيان شده كه فرموده است: خرما را با آب بخوريد. محققان نيز به زنهاى باردار توصيه خوردن خرما مىنمايند و قائل هستند خرما، باز كننده رحم است مخصوصا در ماههاى اخر حاملگى و عضلات رحم را تقويت مىكند و آسان كننده ولادت فرزند است و در تقويت مادر و نوزاد مؤثر است.در كتاب « وسائل الشيعه ج 17» بابى را مخصوص خوردن خرما با آب، براى مادران اختصاص داده است و روايت زيادى ذكر شده كه امام صادق عليهالسلام خرما را با آب ميل مىكرد.انجيرخداوند در سوره تين به انجير قسم ياد مىكند: « و اتين... لقد خلقنا الانسان فى أحسن تقويم » « قسم به انجير... ما انسان را در بهترين قوام خلق كردهايم.»خداوند، از يك طرف به انجير قسم ياد مىكند و از طرف ديگر بحث قوام را مطرح مىكند، پس بين انجير وقوام انسان ارتباطى وجود دارد. دانشمندان بعد از تحقيقات در انجير، به اين نتيجه رسيدهاند كه انجير تأثير مستقيم در قوام و قدرت انسان و سلامتى بدن دارد.درخت انجير، در نزد بودائيان مقدس است و معتقد هستند در زير چنين درختى، نور معرفت به بودا تابيده است ونيز در كتاب تورات، مكررا نام انجير برده شد.امام رضا عليهالسلام درباره فوائد انجير فرمودهاند: « التين يشد العظم و ينبت الشعر و يذهب بالداء حتى لا يحتاج معه الى الدواء ؛ انجير، استخوانها را محكم و موها را پر پشت و مرض و درد را از بين مىبرد. حتى احتياج به دارو نيست.» دكتر « محمد محموده عبده » 16 عنصر و مواد را در انجير شناسائى كرده است، اعم از ؛ آهن، كلسيم، سديم، پتاسيم... . انجير كه داراى كلسيم و فسفر است براى نيروى فكرى و رشد بدن مفيداست و پتاسيم آن فعاليت كليه را افزون مىدهد و آهن در آن، كم خونى را درمان مىكند. انجير، براى اطفال مفيد است ؛ چون داراى مواد قندى و ازت خالص و مواد چربى است. انجير، براى التهاب دستگاه تنفس خوب است. و جوشاندن انجير براى درد گلو و سرما خوردگى و سرفه، مفيداست. هم چنين براى اسهال خونى مؤثر است .شير مادرشير مادر بهترين و مقوىترين غذا براى طفل است كه مورد تأكيد پزشكان است. قرآن نيز به مادرها توصيه مىكند كه فرزندان خود را تا دو سال كامل با شير تغذيه نمايند. « و الوالدات يرضعن أولادهن حولين كاملين » « مادران دو سال كامل نوزادان خود را شير دهند».علاوه بر قرآن، اهلبيت عصمت و طهارت نيز شير مادر را بهترين غذا معرفى كردند. پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله با نگاه طبى فرمودهاند: «ليس لبن لصبی خير من لبه امه ؛ هيچ شيری بهتر از شير مادر نيست ». پيامبر صلی الله عليه وآله با نگاه طبی فرموده اند: « اللبن شفا من كل داء الا الموت » « شير مادر، شفاى هر مرض و درد است ؛ مگر مرگ ».فوايد شير مادر شير مادر باعث برقرارى رابطه عاطفى و روانى بين مادر و فرزند است. مخصوصا به هنگام مكيدن شير، بهترين لحظهاى آرامش نوزاد است. شير مادر، داراى گرماى مناسبى است كه با دهان، گلو، معدهى بچه سازگارى دارد. شير مادر، ضد عفونى شده است و احتياج به ضد عفونى ندارد. شير مادر، از نظر مواد غذائى و معدنى تفاوت عمدهاى با ساير شيرها دارد، از جمله: 10 الى 15 گرم شير مادر، برابر است با 32 گرم شير گاو و 40 گرم شير بز و 51 گرم شير گوسفند. شير مادر، حاوى مواد مصونيت زا است و مقاومت اطفال را در برابر عفونتها و اسهال افزايش مىدهد. طفل، كمتر مبتلاء به كم خونى، اگزما، نفخ، يبوست، دل درد، الرژى مىشود. هم چنين شير مادر، داراى ضد ميكروب « آنتى كور» مىباشد. تغذيه با شير مادر، حاملگى زودرس مادر را به تعويق مىاندازد. مادران شير ده، كمتر مبتلا به سرطان پستان مىشوند. اگر مادران در موقع شير دادن، غمگين و يا ناراحت باشند، نوزادان آنها در سنين 15-14 سالگى به تنبلى كليه و كبد دچار مىشوند. اگر دختر باشد خشكى صورت مىگيرد، و اگر پسر باشد ترك پاشنه پا مىگيرد .در نتيجه شير مادر، تضمين كننده سلامتى نوزاد و رشد او است و پيشگيرى از مرضهاى احتمالى آينده و درمان فعلى بعضى از بيمارىها است.قرآن و احاديث در قرون گذشته، به اين امر مهم توجه داشتهاند و بعد از قرنها فوايدش اثبات شده و حقيقتش آشكار گرديده است.از يك نكته غافل نشويم ؛ كه درست است اسلام براى هدايت و تربيت معنوى بشر آمده است اما براى دنياى انسان ما نيز حرفى براى گفتن دارد و با اندك گذرا در آيات قرآن، درمىيابيم كه قرآن براى دنياى انسان، نيز نازل شده است اگر امر به جهاد كرده است براى حفظ جان و ناموس، و آرامش و امنيت است.
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2272]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها