واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم آنلاين: چرا بعضي ميگويند پردهها را كنار بزن تا دلت باز شود؟ چند ساعت ميتوانيد در خانهاي تاريك دوام بياوريد؟ اگر تاريكي تمام نشود چه حالي پيدا ميكنيد؟ غمگين ميشويد؟ ميگرييد؟ بعد چي؟ روانشناسان ميگويند: «زندگي در خانههاي كوچك و كمنور نهتنها تنشهاي خانوادگي را افزايش ميدهد بلكه حتي ميل به جنايت و پرخاشگري را نيز افزايش ميدهد.» شايد فكر ميكنيد مساله ارتباط بين نور و حالات رواني انسانها بيشتر به باوري عامه شبيه است تا حقيقتي علمي، اما واقعيت اين است كه روانپزشكان سالهاست اين ماجرا را دريافتهاند و حتي معتقدند برخي انواع افسردگي مثل افسردگي فصلي در فصلهاي پاييز و زمستان به دليل كاهش نور دريافتي بدن و در پي آن كاهش هورمون ملاتونين مغز رخ ميدهند و بر همين اساس هم آنها شيوه درماني با نور را براي درمان اين گروه از بيماران ابداع كردهاند. جنايت و خانه دكتر سيد هادي معتمدي ، روانپزشك در گفتگو با «جامجم» درباره زندگي در خانههاي تنگ و تاريك اظهار ميكند: گاهي زندگي در چنين خانههايي فرد را پرخاشگر و به انجام جرايم خشن ترغيب ميكند. به گفته اين پژوهشگر اجتماعي، ساكنان اين قبيل منازل، خانه را محيطي مناسب براي گذراندن اوقات فراغت نميدانند و از محيط خانه دلزده ميشوند و تغيير در روحياتشان در كنار عوامل ديگري مثل فقر، نبود امكانات تفريحي در محيط زندگي، عدم بازدارندگي قوانين، تربيت نادرست و ناتواني در كنترل نفس باعث ميشود براي تفريح به جرايمي خشن مانند تجاوز و... دست بزنند. مشاجره و خانه هميشه مضرات زندگي در خانههاي كوچك و بي نور به اندازه روي آوردن به بزهكاري بزرگ نيست و در برخي موارد به پايين آمدن آستانه تحمل افراد و مشاجرههاي خانوادگي ميانجامد. در همين زمينه دكتر عارفه مبشر، روانپزشك به ايسنا ميگويد: هرچه خانهها كوچكتر و تاريكتر باشند، تنشهاي خانوادگي نيز افزايش مييابد و موجب تاثير استرسهاي محيطي بر روابط خانوادگي ميشود. به گفته اين متخصص خانههايي كه در گذشته وجود داشتند داراي فضاي بزرگتر، حياط، باغچه، حوض و معماري زيبا و دلنشين بودند و از شيشههاي رنگي و نور در خانههاي قديمي بسيار استفاده ميشد اما در زندگي آپارتماني كنوني، خانهها كوچك و تاريك شدهاند و سر و صداي خيابانهاي اطراف وارد خانه ميشود كه اين عوامل استرسزاي زندگي آپارتماني موجب تنش ميان خانواده ميشود. مبشر تصريح كرد: نور نقش بسيار مهمي در آرامش افراد دارد و در زندگي آپارتماني اين نعمت تا حدود زيادي گرفته شده است. اين روانپزشك اظهار كرد: كوچك شدن خانههاي امروزي در ايجاد تنش در خانواده بسيار موثر است. زماني كه خانه كوچك باشد كودك نميتواند انرژي خود را تخليه كند و دچار افسردگي يا لجبازي ميشود كه تنش در كودك به مادر و ديگر اعضاي خانواده نيز منتقل ميشود. از خانه بيرون بزنيد از سوي ديگر ساكنان آپارتمانهاي تاريك ناچارند به استفاده از نورهاي مصنوعي در طول روز روي آورند كه سبب ساز بيماريهايي چون انواع سرطانها، بهم خوردن ساعت دروني بدن و ريتمهاي رفتاري مثل ساعات خواب و بيداري، نامتوازن شدن حرارت بدن، بيماريهاي رواني، تضعيف دستگاه ايمني و حتي كاهش قدرت ديد ميشود. همه اينها را گفتيم كه بگوييم، پردهها را كنار بزنيد و بگذاريد نور پوستتان را نوازش كند و اگر مثل ما آپارتماننشين هستيد و ساختمانهاي بلند راه نور را به خانه بستهاند، همين حالا شال و كلاه كنيد و از خانه براي پيادهروي كوتاه بيرون بزنيد، هيچكس و هيچچيز نميتواند خورشيد را از ما بگيرد!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 227]