واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: گزارشی از انتخاب لوكیشن و خانههای سریالهای رمضان85
لوكیشن و خانههای سریالهای ماه رمضان امسال، حتی نمادی برای انسانهای خوب و بد جامعه نیز محسوب میشدند. در قصههای ماه رمضان 85 ، خوبها اغلب در خانههای فقیرانه كه هر لحظه انتظار فروریختن آنها میرود، زندگی میكردند و اغلب بدها در خانههای مجلل زشتیها را رقم میزدند.حتی بدها نیز وقتی به خانههایی كه تنها متشكل از یك اتاق با سادهترین وسایل زندگی است وارد میشدند، به تدریج اصلاحپذیر و به اصطلاح به راه راست هدایت شدند.به گزارش خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، در سریال «زیرزمین» خانواده فرج كه به زندگی در خانهای ویلایی و چند هزار متری و خوردن پول مردم عادت كردهاند به ناگاه در خانهای كوچك و فقیرانه گرفتار میآیند كه ساكنان آن اعم از صابر و محمد، معصومه و غیره، اغلب خداپرست و خداترس هستند. فرج، پریا و شوكت هر چه بیشتر به این خانه و ساكنان آن عادت میكنند بیشتر با خدا آشنا شده و از حال و هوای هم زدن حلیم نذری، قرآن به سر گرفتن شبهای قدر و افطاری خوردنهای دست جمعی با خبر میشوند. در این سریال حتی اسدی كه فلجشده و ریالی از آن6 میلیارد نصیبش نشده است هم به مدد برادرزنش درخانهای بزرگ و اعیانی زندگی میكند. گویی این شخصیت منفی حتما باید در خانهای مجلل به تصویر كشیده میشد؟!سریال «آخرین گناه» اگر چه در این راه كمی اعتدال به خرج داده و شخصیت مثبت استاد اكرمی را در میان قشر ثروتمند جامعه به تصویر كشده است، اما با خلق شخصیتهای منفی فخار، رویا اكرمی، بهرام وغیره باز هم بر این نظریه مهر تائید میزند كه خانههای بزرگ و كاخ مانند، اغلب متعلق به شخصیتهایی است كه سراسر سیاهی هستند و آوا و پدرش كه شخصیتهای سفید را تشكیل میدهند حتی خانهای مستقل برای زندگی ندارند.در «صاحبدلان» نیز همین قضیه تكرار میشود. اغلب خوبها فقیرند و اغلب ثرتمندان مال مردمخور. جلیل و حشمتیان در خانههایی زندگی میكنند كه حتی تخت و اریكه پادشاهی نیز در آنها دیده میشود و خلیل با شخصیتی زاهد در خانهای به سر میبرد كه حتی همسرش هر لحظه احتمال فروریختن دیوارها را میدهد.به گزارش ایسنا، لوكیشنها و خانههای سریالهای رمضان 85 اغلب نمادی از دو قشر فقیر و غنی جامعه ایرانی بودند و آن چه به ندرت در این سریالهای دیده میشد توجه به قشر متوسطی است كه هر داستانی را در خانههای آنان میتوان انتظار كشید.خلق اغلب شخصیتهای مثبت در خانههای كلنگی و قدیمی و نشاندن بیشتر شخصیتهای منفی در ویلاهای مجلل، برخی منتقدان را نیز به واكنش وا داشت. به نحوی كه محمود ناظری، نمایشنامهنویس در این باره به ایسنا میگوید:« در سریالهای ماه رمضان امسال آدمهای پولدار همیشه گرفتار و بدبخت و در حسرت آرامش آدمهای فقیر هستند.» وی مدعی است كه عدهای در صدد هستند كه به مردم بقبولانند فقر چیز خوبی است و نداری همواره با آرامش و دارا بودن توام با گرفتاری و غم و غصه است.بر اساس این گزارش، به نظر میرسد دستاندركاران ساخت این گونه سریالها كه بر باورهای دینی و مذهبی تاكید دارند بهتر است در خلق شخصیتها، راه دیگری غیر از شمردن موجودی حساب افراد نیز در نظر بگیرند و بر این ادعای این نمایشنامهنویس كه میگوید: «به خاطر ناكارآمدی در توزیع عادلانه ثروت و عظیم شدن شكاف طبقاتی به مردم بقبولانیم كه فقر چیز خوبی است و نداری همراه با آرامش و دارا بودن توام با گرفتاری و غم و غصه است.» مهر تایید نزنند. چنان چه بزرگان دین ما كه همواره بر قناعت در عین حال آسایش امت مسلمان خود تاكید داشتند نیز معتقدند كه «اگر فقر از دری بیاید ایمان از در دیگر میرود.»لینک : نگاهی به کیفیت سریالهای ویژه ماه رمضان مروری بر سریالهای ماه مبارک رمضان سینمای دینی محدود به یک ژانر خاص نیست
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 688]