واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: یرنا-نگاه پر مهرش را به او دوخته تا مهروزي و محبتش را نشان دهد، گرم و صميمي به او مينگرد تا بگويد چقدر دوستش دارد، به خانه برميگردد با شور و شوق حضورش را به او نشان ميدهد تا خوشحالش كند اما پاسخ اينها نگاهي سرد و بيتفاوت است كه هيچ نويدي از عشق نميدهد. تلاش مادر بيفايده است او اصلا بيقرار آمدن و رفتن، حضور يا عدم حضور مادر نيست كه بخواهد با ديدنش شاد شود و از رفتنش بيقرار و همين است كه مادر را نگرانتر ميكند. به لبخند مادر پاسخ نميدهد نه اينكه نخواهد پاسخ دهد و از چيزي ناراحت باشد كه بخواهد ناراحتياش را با بيتفاوتي نشان دهد. براي او هيجان ديدن دوستي ديرين و آشنايي نزديك هيچ معنايي ندارد و در واقع معناي اين واژهها را نميشناسد. براي او نه دوستي معني و مفهومي دارد، نه عشق، نه مهر، نه آشنا، نه غريبه و نه لبخند، اصلا توانايي لبخند زدن و بروز هيجانات خود را ندارد اين حال و روز كودك مبتلا به "اوتيسم" يا كودك "اوتيستيك" است. شايد بيماري اوتيسم بيماري شايعي نباشد و بسياري از ما حتي اسم آن را نشنيده باشيم ولي بيماري سختي است و پدر و مادران كودكان مبتلا به اين اختلال كاملا نگران حال و آينده كودك خود هستند. كودكان اوتيسمي سراسر عمر خود در كسب مهارتهاي اجتماعي و تواناييهاي ارتباطي مشكل دارند و خانواده آنها در مراقبت از آنها ، بار سنگين مالي و عاطفي را متحمل ميشود. اوتيسم يك بيماري تكاملي است و علائم مشخصه آن دشواري در برقراري ارتباط مفهومي و كلامي با ديگران است. علائم اوتيسم از اختلالات نسبتا ضعيف در روابط اجتماعي تا اختلالات شديد و فلجكننده در روابط اجتماعي متفاوت است. تحقيقات دانشمندان نشان ميدهد كه بخشهايي از مغز در بيماران مبتلا به اوتيسم به دليل عدم كاركرد مناسب و كامل قادر به برقراري ارتباط با ديگر بخشهاي مغز كه با افكار پيچيده سر و كار دارد، نيست. دكتر "مهدي تهراني دوست" رئيس بيمارستان روزبه در اين خصوص در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا ميگويد اختلال اوتيسم يكي از اختلالات رشدي به حساب ميآيد كه تحت عنوان اختلالات نافذ رشد يا اختلالات ريشه دار رشدي عنوان ميشود. دكتر تهراني دوست كه فوق تخصص روانپزشكي كودك و نوجوان است ميگويد اوتيسم اختلالي است كه از ماههاي اول تولد يا در سال اول تولد علايم خود را نشان ميدهد. وي اضافه كرد علايم اين بيماري در سه بخش شامل حوزه ارتباطات اجتماعي، ارتباطات كلامي، زباني و حوزه رفتار و حركات، علايم و ويژگيهاي خود را بروز ميدهد. در حوزه ارتباطات اجتماعي كودك مبتلا به اختلال اوتيسم ارتباط اجتماعي موفقي ندارد و نميتواند با افراد هم سن خود ارتباط برقرار كند. دكتر تهراني دوست گفت ضعف كودك "اوتيستيك" در برقراري ارتباطات اجتماعي را در همان ماههاي اوليه تولد ميتوان تشخيص داد به اينصورت كه كودك در چند ماهگي ارتباط چشمي با پدر و مادر برقرار ميكند، زماني كه مادر را ميبيند لبخند ميزند، زماني كه از پدر و مادر جدا ميشود گريه ميكند، با ديدن فرد غريبه بيقراري ميكند اما يك كودك مبتلا به اوتيسم توان انجام هيچ كدام از اينها را ندارد. يك كودك سالم در چند ماهگي نسبت به محركهاي محيطي اطراف خود و نسبت به افرادي كه اطراف او هستند واكنش نشان ميدهد و يا اينكه شروع ميكند به لبخند زدن در حاليكه كودك مبتلا به اوتيسم توانايي لبخند زدن را ندارد. دبير انجمن روانپزشكان كودك و نوجوان گفت اين كودكان نسبت به ايجاد روابط اجتماعي بيتفاوت هستند براي آنها فرقي ندارد پدر و مادر باشند يا نه و يا اينكه به جاي پدر و مادر افرادي غريبه پيش آنها باشند.هيچ گونه واكنش احساسي نسبت به پدر و مادر، اطرافيان و نزديكان خود ندارند. اين ناتواني در برقراري ارتباط را در سنين بزرگسالي هم ادامه ميدهند و در كارهاي گروهي و بازيهاي گروهي همسالان خود حضوري ندارند. علاوه بر ضعف در برقراري ارتباط اجتماعي در حوزه ارتباط زباني و كلامي نيز مشكل دارند به طوريكه در تاخير قابل توجهي در رشد زبان خود دارند. دكتر تهراني دوست در اين زمينه ميگويد در زبان كودك اوتيستيك تا سنين چهار يا پنج سالگي تكاملي مشاهده نميشود يعني تا اين سن به حرف نميآيند و در موارد نادري هم تا سنين بالاتري توانايي صحبت كردن را ندارند. در مواردي ممكن است كلماتي را تكرار كنند اما از همان كلمات هم براي برقراري ارتباط استفاده نميكنند. وي افزود در مواردي كلماتي را به تقليد از ديگران تكرار ميكنند اما معني آن را نميفهمند به عنوان مثال زماني كه احساس تشنگي ميكنند معني كلمه آب را نميفهمد و آن را به زبان نميآورد. اين كودكان در جمله بندي مشكل دارند و استفاده از ضماير معكوس در آنها شيوع بيشتري دارد. بچهها بطور طبيعي ميتوانند ضمير من را به كار ببرند اما كودكان مبتلا به اوتيسم اين توانايي را ندارد و تا سنين ۶يا ۷ سالگي نميتوانند از ضمير متكلم استفاده كنند. به عنوان مثال به جاي اينكه بگويد آب ميخواهم، ميگويد آب ميخواهد و در مواردي هم به جاي ضمير من اسم خود را ميگويد. فوق تخصص روانپزشكي كودك و نوجوان با بيان اينكه جمله بندي اين كودكان مشكل دارد افزود آنها در روابط اجتماعي خود از جملات و زبان بصورت كاربردي استفاده نميكنند يعني اين توانايي را ندارند كه جملات مختلف را با حالتهاي خاص آنها (آرام، تند، سوالي، تعجب، و...) بيان كنند. توانايي ابراز حالات هيجاني خود را ندارند و بطور كلي حرف زدن آنها بدون هيچ گونه حركت و حالت خاصي صورت ميگيرد. رفتار، حركات و حالات يكي ديگر از بخشهايي است كه كودكان مبتلا به اوتيسم نسبت به افراد عادي تفاوتهايي در اين بخش دارند. دكتر تهراني دوست در اين زمينه ميگويد نوع الگوهاي رفتاري اين كودكان عمدتا الگوهاي تكراري و غير قابل انعطاف است به اين معني كه اگر علاقه به يك چيز پيدا كنند مرتب آن را تكرار ميكنند. به همين خاطر اين كودكان علاقه خاصي به انجام و يا تماشاي حركات چرخشي دارند به عنوان مثال ممكن است ساعتها جلوي ماشين لباسشويي بنشينند و چرخش آن را تماشا كنند و يا به همين شكل ساعتها به تماشاي پنكه روشن، هواكش و ...بپردازد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]