واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اتحاد ملى، انسجام اسلامى نويسنده: محمد آموزگار وحدت از مقولات اساسى و حياتى است كه از ابتداى پيروزى انقلاب، مورد توجه جدى رهبران و نخبگان جامعه بوده است. گره خوردن اين مقوله با كيان نظام جمهورى اسلامى و امنيت ملى و نيز چالشهاى فراروى آن، سبب شد تا امام عظيمالشأن و مقام معظم رهبرى، طى دوران بيست و چند ساله انقلاب، همه گروهها و افراد ملت را به وحدت، همدلى و مهربانى با يكديگر دعوت كرده، پيوسته از وحدت به عنوان يكى از نيازهاى ضرورى جامعه ياد كنند.اساساً يكى از آسيبهاى جدى و جبرانناپذير جوامع انقلابى و نهضتها، ويروس تفرقه و اختلاف در جمع وفاداران انقلاب و نظام برآمده از آن است. تاريخ نهضتهاى صد ساله اخير ايران، گواه اين مطلب است. عامل شكست نهضت مشروطيت و...، چيزى جز تفرقه، دودستگى و نفوذ عناصر بيگانه در ميان وفاداران به نهضت نبود، سياست «تفرقه بينداز و حكومت كن»، به عنوان يكى از شگردهاى مؤثر دشمن در ناكام ساختن نهضتها، در حافظه تاريخ اين ملت و تمام مسلمين ضبط شده است.عوامل تفرقه1. نفس و هواهاى نفسانىاز آنجايى كه حب نفس، منشأ تمام خطاهاست، از اين رو، يكى از عوامل مهم و اساسى اختلاف و تفرقه، اسارت در چنگال هواى نفس است. بسيارند كسانى كه حقايق و واقعيات را مىبينند و راه درست را مىشناسند و از اهميت و ارزش وحدت و اتحاد آگاهند، اما به جهت آن كه اسير هواهاى نفسانى خويش هستند، با انتخاب راه و روش نادرست در مسير گمراهى حركت مىكنند و به اختلافات دامن مىزنند.2. شيطانهر گونه فساد و از هم پاشيدگى در ملتهاى اسلامى و ايجاد تفرقه و نفاق، حتى در ميان اهل ايمان، از وسوسههاى شيطان است؛ چنانكه خداىتعالى به اين امر با بيانى دقيق اشاره فرموده و اهل ايمان را از پيروى كردن از گامهاى شيطان، برحذر داشته، مىفرمايد: «اى كسانى كه ايمان آوردهايد، همگى در مقام تسليم و صلح و آرامش درآييد و به دنبال رهنمودهاى شيطان نرويد كه او دشمن آشكار شماست»1.با كمى دقت در آيه مورد بحث، مىتوان از اين معنا استفاده كرد كه تمام جنگها و خونريزىها در جهان، با دخالت مستقيم شيطان برپا مىشود كه يا از طريق اختلافات قبيلهاى و يا از راه اختلافات مذهبى و دينى، با وسوسههاى خود، مردم دنيا را به جان هم انداخته، ايجاد بلوا و آشوب مىكند و اين شيطان است كه از همان ابتداى خلقت، عداوت و دشمنى خود را با فرزندان آدم، آشكار كرده، آنان را به دشمنى با يكديگر، ترغيب مىكند.3. منافقينيكى از سياستهاى منافقين در دشمنى، ايجاد اختلاف و تفرقهافكنى است. قرآن كريم به اين مطلب، اين گونه اشاره كرده است: «اگر منافقان همراه شما به جنگ بيرون آمده بودند، جز فساد (ترديد و اضطراب) بر شما نمىافزودند و به سرعت در ميان شما رخنه مىكردند؛ تا فتنه پديد آورند و در ميان شما كسانى تأثيرپذيرند كه به سخنان آنان گوش مىسپارند و خداوند به ستمگران آگاه است».2از اين آيه استفاده مىشود كه حضور منافقان در جبهه جهاد، عامل تضعيف روحيه رزمندگان و تفرقه و ترديد بوده و تحركشان بسيار سريع است و از آنجا كه برخى مسلمانان داراى بينش عميق نيستند و خطر را درك نمىكنند، سريعاً تحت تأثير آنها قرار گرفته، متفرق و پراكنده مىشوند.4. كفارتاريخ روابط بينالملل نشان مىدهد كه قدرتهاى بزرگ جهانى، به هيچوجه، كشورهاى مستقل و داراى ماهيت ايدئولوژيكى متفاوت را تحمل نمىكنند و براى تغيير رفتار و حتى سرنگونى چنين كشورهايى، از انواع حيلهها و شگردها استفاده مىكنند. در اين ميان، تاريخ ايران، مملو از دخالت كشورهاى خارجى در سرنوشت اين ملت است. ملت ايران، شاهد انواع توطئهها عليه دولتهاى مردمى و نهضتهاى اسلامى بوده است. يكى از شگردهاى قدرتهاى جهانى كه عليه نهضتهاى اسلامى به كار گرفته شد و سبب ناكامى و شكست آنها شد، سياست تفرقه بينداز و حكومت كن مىباشد. اين سياست، پس از پيروزى انقلاب اسلامى در رأس دستور كار دشمن قرار گرفت؛ ولى با درايت و هوشمندى رهبر كبير انقلاب، حضرت امام خمينى (ره) عقيم ماند. اكنون نيز دستگاه تفرقهافكنى دشمن، مجدداً به طور پيچيده و مدرن، شروع به فعاليت كرده است.ابزار تفرقهدشمن براى ايجاد تفرقه از ابزارهاى مختلفى استفاده مىكند كه عمدهترين آنها عبارتند از:1. جنگ روانى؛ در جنگ روانى، دشمن سعى مىكند با روشهايى مثل شايعهسازى، مأيوس كردن مردم، ايجاد شك و ترديد نسبت به مسئولان، تحريف واقعيات و...، ايجاد اختلاف و تفرقه كند و بدين وسيله نظام جمهورى اسلامى را تحت فشار قرار دهد تا از موضع اصلى خود منحرف شود.2. رسانهها و وسايل ارتباط جمعى؛ يكى ديگر از ابزار مهم دشمن براى ايجاد اختلاف و تفرقه، بهرهگيرى از وسايل ارتباط جمعى، مثل روزنامه، ماهواره، كتاب، نشريه، تلويزيون، راديو و... است. از اين رو، بزرگترين بنگاههاى خبرى جهان و همچنين بعضى از نشريات داخلى را در دست گرفته تا افكار عمومى را آنچنان كه خود مىخواهد، تحت تأثير قرار دهد.3. طرح مفاهيم كلى و مشتبه در جامعه؛ مقام معظم رهبرى در خصوص اين امر مهم، در يكى از بيانات خود فرمود: «يكى از چيزهايى كه اين وحدت را خدشهدار مىكند، مفاهيم مشتبهى است كه دائماً در فضاى ذهنى مردم پرتاب مىشود؛ هر كس هم به گونهاى آنها را معنا مىكند؛ يك عده از اين طرف و يك عده از آن طرف؛ جنجال و اختلاف غيرلازم درست مىشود. البته دشمن در همه اين مسائل سود مىبرد و به احتمال زياد، در اين مسائل - يا در همهاش يا در بعضىاش - دست هم دارد».روش مقابله با تفرقه در مقابله با تفرقه، بايد در دو جبهه زير كار كرد:1. برخورد با عوامل تفرقهدر برخورد با عوامل تفرقه، بايد اقداماتى را به ترتيب زير به كار برد:الف) ارشاد؛ بايد سعى كرد تا عواملى را كه در پى تفرقهافكنى هستند، ارشاد كرد؛ شايد اين كار را از روى جهالت و غفلت انجام مىدهند.ب) مهلت؛ بعد از ارشاد عوامل اختلاف و تفرقه، بايد به آنها مهلت داد تا به خود آيند و دست از تفرقهافكنى بردارند.ج) افشاگرى؛ در صورتى كه دشمن از عمل خود دست برنداشت، بايد چهره او را براى مردم روشن ساخت؛ تا مردم بدانند كه اين افراد، در پى ايجاد اختلاف و كشاندن جامعه به ضعف و سستى و بردگى هستند و نيت خيرى ندارند.د) مقابله؛ اگر دشمن سرسخت از عمل خود دست برنداشت، به مقدار لازم، بايد با او مقابله كرد تا مجبور شود از عمل خود دست بردارد.2. ايجاد وحدتدر اين جبهه بايد سعى شود تا ميان نيروهايى كه اختلاف افتاده و يا احتمال اختلاف هست، وحدت و يگانگى ايجاد گردد.عوامل و زمينههاى وحدتآنچه مىتواند زمينهساز وحدت باشد، اين است كه در تمام موارد اختلاف، بر روى مشتركات تأكيد شود و از موارد خاص و و مورد اختلاف پرهيز شود. موضوعاتى كه مىتوانند در ايجاد وحدت، مؤثر باشند، عبارتند از: 1. هدف مشترك.2. اصول و مبانى مشترك.3. سياستها و خط مشى مشترك.بنابراين در اختلافات دينى، بايد بر توحيد، در اختلافات مذهبى شيعه و سنى، بر قرآن و پيامبر، در اختلافات قومى، بر مليت و تماميت ارضى، در اختلافات حزبى و سياسى، بر اصل نظام اسلامى، در اختلافات سازمانى، بر اصل تعالى نظام اسلامى و در اختلافات بين مردم و كارگزاران، بر اصل نظام اسلامى، تأكيد شود و از اختلافات جزئى - كه به سليقهها و تفكرات مختلف افراد و گروهها بر مىگردد - پرهيز شود.آثار وحدتمهمترين آثار وحدت عبارتند از:1. عزت و حاكميت جهانى.2. اقتدار و امنيت ملى.3. رشد و توسعه در زمينههاى مختلف فرهنگى، سياسى و اقتصادى.راهكارهاى عملى و نظرات راهبردى وحدتبرخى از تدابيرى كه مىتوانند در تحقق وحدت مؤثر باشند، عبارتند از: تأكيد بر مشتركات اديان آسمانى، تأكيد بر مشتركات مذهبى بين شيعه و سنى، تأكيد بر مشتركات سياسى بين احزاب و گروهها، تأكيد بر فرهنگ و تماميت ارضى و ديگر مشتركات بين اقوام و قبايل، تأكيد بر حفظ و حراست از اصل نظام اسلامى و فراهم ساختن زمينه گفتوگو بين اديان، مذاهب، احزاب، اقوام و سازمانها.برخى نظرات راهبردى كه مىتوانند در تحقق وحدت مؤثر باشند، عبارتند از:1. استفاده از رسانههاى جمعى براى شفافسازى در مسائل مشتبه.2. دشمنشناسى و فرهنگسازى.3. خنثىسازى توطئههاى دشمنان.4. پذيرش سليقههاى مختلف و نظرات متفاوت و سازنده.5. ارائه معيارها و ملاكهاى صحيح وحدت در حوزههاى مختلف سياسى، اجتماعى و جهانى.6. تأكيد مراجع، علما و نخبگان جامعه بر اهميت وحدت و پرهيز از اختلاف.7. توجه به موضوع وحدت، به عنوان يك راهكار عملى جهت مقابله با دشمن.پي نوشت1. بقره، آيه 208.2. توبه، آيه 47.
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 313]