واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: سرمایه: «هر آشنایی تازه، اندوهی تازه است... مگذارید که نام شما را بدانند و به نام بخوانندتان. هر سلام، سرآغاز دردناک یک خداحافظی است.» اینها را «نادر ابراهیمی» سال ها پیش نوشت. آن زمان نه از تومور دردناکش خبری بود و نه از فراموشی ای که روزهای آخر دچارش شده بود. اما او خیلی خوب طعم تلخ بعضی چیزها را حس کرده بود. حالا یک سال است که تن رنجورش آرام گرفته و پنجشنبه دوستان و یارانش کنارش آمدند تا تجربه دردناک خداحافظی را با او تکرار کنند. مراسم بزرگداشت نادر ابراهیمی - یاد مهرگان- با سخنرانی و حضور پیشکسوتان عرصه کودک و نوجوان در خانه هنرمندان ایران هنوز غمناک بود، انگار نه اینکه یک سال از فراق او می گذرد. بعضی زخم ها دیر خوب می شوند، خیلی دیر. در این مراسم که با همت انجمن نویسندگان کودک و نوجوان برگزار شده بود و مدیریت آن را شهرام اقبال زاده- سخنگوی انجمن بر عهده داشت - فرزانه منصوری همسر مهربانش،یار دیرینش را سراسر عشق توصیف کرد: «نادر نسبت به همه پیر و جوان، زن و مرد و در یک کلام به انسان و انسانیت عشق می ورزید. او اغلب آرزو داشت کاش ساعات شبانه روز به جای 24 ساعت، 48 ساعت بود تا او بیشتر برای آنان کار کند. علاقه و عشق او به هموطنانش خلاصه نمی شد. او برای کودک فلسطینی و افغان همانطور گریه می کرد که برای یک کودک بلوچ. نادر ابراهیمی عمری نگران بچه ها بود. ما دنیای خشمگین و نابهنجاری برای کودکان به وجود آورده ایم.» او آنگاه از فعالیت هایی گفت که «ابراهیمی» در این سال ها برای کودکان انجامشان داده بود، از سخنرانی های طولانی مدت تا نوشتن مقالاتی چون «جهان علیه کودکان» که ما را با واقعیات تلخی روبه رو کرد. او در این مقاله با عنوان کردن نمونه هایی نشان داد که شرایط مادی و معنوی علیه کودکان است. فرزانه منصوری در پایان سخنرانی با تاکید بر اینکه ابراهیمی ادبیات کودکان را عاملی در برابر تمام خطرات پیرامون کودکان می دانست و معتقد بود ادبیات می تواند کودکان را بیدار کند و جهان با تلاش آنها ساخته می شود. ادبیات می تواند نیرو و امید به کودکان دهد و به همین منظور اراده لازم است و نه مقاله و سخنرانی، آرزو کرد: «همه نویسندگان، تصویرگران، شاگردان، کارگردانان و هنرمندان سرزمینم بتوانند از طریق آثارشان کودکان را هر چه زود تر از قطار مرگ زودرس پایین آورند.» در ادامه احمدرضا احمدی چهره شناخته شده کودکان و نوجوانان به عنوان سخنران دیگر این مراسم ضمن درخواست «قیام» -ایستادن - حضار به احترام یاد «نادر ابراهیمی» و «منوچهر احترامی»، ابراهیمی را از نویسندگانی خواند که کودکان این سرزمین را جدی گرفت. برای آنان نوشت و به لبخند آنان پاسخ داد .وی در ادامه افزود: «آمده ایم از تولد و خاموشی کسی یاد کنیم که برای این سرزمین پهناور که نامش درون نقشه جغرافیا ایران است هزار بار جان باخت و دوباره زنده شد و ایستاد و به راه افتاد. او در دامن کودکان این سرزمین لاله و شمع و گل های نرگس و لادن ریخت.» وی سخنان خود را با نقل خاطرات آخرین روزهای حیات نادر ابراهیمی به پایان رساند. شهرام اقبال زاده سخنگوی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان نیز ضمن تجلیل از مقام این نویسنده شهیر، به درگذشت منوچهر احترامی پرداخت و بیانیه انجمن را در این زمینه قرائت کرد که در متن آن آمده است: «منوچهر احترامی نویسنده توانا و طنزپرداز زبردست که با آثار بزرگسال خویش خنده بر لب مردم می نشاند و با آثار ادبی کودک و نوجوان برای آنها شادی می آفرید به دیار باقی شتافت. انجمن نویسندگان کودک و نوجوان فقدان این هنرمند ارجمند را به کلیه اهالی فرهنگ و ادب و به خانواده محترم ایشان تسلیت می گوید. برای آن عزیز از دست رفته اجر فراوان و برای بازماندگان شکیبایی و تندرستی آرزو می کنیم.» این مراسم با نقل قصه کودکی براساس یکی از داستان های نادر ابراهیمی ادامه یافت. سپس دکتر توران میرهادی به توصیف شخصیت و آثار او پرداخت: «آنچه نادر ابراهیمی را نادر ابراهیمی می کرد درون بسیار شفاف و صداقت او بود. نادر ابراهیمی همه ما را به نوعی خاص جذب می کرد، چه زمانی که با او روبه رو می شدیم و سخنان او را می شنیدیم و به فکر فرو می رفتیم چه زمانی که مهرنامه او به همسرم را مطالعه می کردیم و مسحور این همه عشق و صداقت می شدیم و چه زمانی که از سرزمین مان برایمان می گفت.» آشنایی «میرهادی» و «ابراهیمی» از سال های چهل و با نگارش کتاب «کلاغ ها و سنجاب ها» آغاز شده و این آغاز تجربه های ارزنده برای دو نویسنده بوده است: «پهلوان پهلوانان»، «گل های قالی» از جمله آثار او برای کودکان هستند. او همچنین آثاری برای بزرگسالان همچون «باردیگر شهری که دوست می داشتم» نوشت و پنجره های جدیدی را روی فرهنگ مردم گشود. این مراسم با اجرای موسیقی ای براساس برخی از آثار نادر ابراهیمی همچون موسیقی «آتش بدون دود» و نمایش انیمیشن «قصه گل های قالی» ادامه یافت. سپس دکتر نور الدین زرین کلک از پیشکسوتان عرصه تصویر گری گفت: «خوشحالم که هیچ کسی در این مجلس از کلماتی مثل «مرحوم»، «شادروان» و امثال اینها سخنی به میان نیاورد و این مفهومش آن است که نادر در میان ماست. باید اعتراف کنم که فیلم «قصه گل های قالی»، فیلمی نیست که در ظرفیت بالا باشد اما از من همین خواسته شده بود و من با توجه به بودجه تلویزیون برای اولین و آخرین بار برای صدا و سیمای ایران کار کردم. در حالی که بنا بود پس از گزینش 60 اثر برتر ادبی نویسندگانمان این کار با همراهی مرکز صبا تداوم داشته باشد. لازم به ذکر است که از نادر ابراهیمی 91 اثر به جا مانده که این آثار شامل 37 اثر بزرگسال،49 اثر کودک و نوجوان،سه نمایشنامه و دو فیلمنامه است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 224]