واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: عليرضا رييسيان گفت: با توجه به دريافت پروانه نمايش «پرونده هاوانا»، تمام تلاشمان را براي اكران اين فيلم در سالجاري انجام خواهيم داد. به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين كارگردان سينما كه شامگاه شنبه 25 خرداد پس از نمايش فيلم «پرونده هاوانا» در خانه سينما در جمع اعضاي اعضاي انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايي سخن ميگفت، ادامه داد: تمام توانمان را براي اكران «پرونده هاوانا» به كار خواهيم گرفت تا حتا اگر شده در چند سينما به طور محدود اين فيلم نمايش داد. او ادامه داد: از روزي كه معلوم شده اين فيلم پروانه نمايش گرفته است، به اين نتيجه رسيدم كه نبايد اكران آن به سال آينده موكول شود. پس بنده طي يك جنگ جدي تلاش دارم تا اين فيلم را امسال اكران كنم و هرگونه عقبنشيني از سمت من يا منتقدين محترم يا مخاطبان باعث ميشود، آن جريان غالب اين فضاها را اشغال كند. بنابراين در نظر داريم حتي در چند سينما اين فيلم را به نمايش بگذاريم تا جريان غالب سينماي كنوني بيش از اين، همه فرصتها را در اختيار نگيرد چون اگر اينگونه پيش برود، بهتر است ما سينما را كنار بگذاريم و برويم كنار. در اين نشست علاوه بر رييسيان، جواد طوسي ـ منتقد و كارشناس سينما ـ و كيوان كثيريان ـ منتقد سينما ـ نيز حضور داشتند. جواد طوسي با اشاره به پيشينه آثار عليرضا رئيسيان گفت: آثار اين فيلمساز نشان ميدهد، اين رسانه براي او اهميت دارد و به سادگي حاضر نيست تابع شرايط باشد. اگر به چهار فيلم قبلي رئيسيان توجه كنيم، متوجه ويژگي مشترك آثار او خواهيم شد كه همان نگاه و حس كاملا تجربي در آثار رئيسيان است و اين فاصلهگرفتن از شيوه كلاسيك به معني يك اجراي پرتكلف نيست. او سعي دارد ذائقه مخاطب امروز را تغيير دهد و به نظرم او در اين زمينه موثر و تأثيرگذار بوده است. او با اشاره به وضعيت كنوني سينما، خاطرنشان كرد: حجم غالب آثار به نمايش درآمده ما منطبق با شرايطي شده است كه قابل دفاع نيست. اگر وضعيت فيلمسازي ما به همين شكل ادامه پيدا كند، بايد پرسيد آيا آثاري مثل «پرونده هاوانا» باز خلق خواهد شد يا فيلمساز مجبور خواهد بود با شرايط توأما در حال تغيير خودش را وفق بدهد. طوسي درباره سعي كارگردان در شيوه متفاوت روايتپردازي در اين فيلم گفت: فيلمساز در تعامل با فيلمنامهنويس اين اثر، فيلمنامهاي متفاوت خلق كرده و بدون شعار، سعي كرده راوي حديث نفس زمانه خودش باشد و يك دوره گذار را به تصوير بكشند و در اين راه از روشهاي خاصي چون استرليزهكردن جامعه شهري، نمايش گذر از سنت به مدرنيته بهره برده است. دورهاي كه بسيار آسيبپذير است و درست طي نميشود. اما در فيلم اين دوران گذار به خوبي به تصوير كشيده ميشود. عليرضا رئيسيان نيز در ابتداي سخنانش با اشاره به عنوان فيلم «پرونده هاوانا» گفت: اين فيلم در اواخر دوران خاتمي فيلمبرداري شد، و به اكنون رسيد. در اين دوره فيلم درحال خواب و كما بود و اميدوارم پرونده فيلم به چند سال بعد كشيده نشود كه كفاف عمرمان مشخص نيست. در بخش ديگري از اين جلسه رييس كانون كارگردانان سينما، به گفتوگوي چند روز پيش خود با ايسنا اشاره كرد و گفت: اين حركت كانون منتقدان بسيار پراهميت است و همچنين يكي از دلايل اهميت و جايگاه، كانون كارگردانان امروزه نيز در اين است كه يك رفتوآمدي درآن است و تأثير متقابلي از ارتباط با شوراي مركزي و اعضا به وجود ميآيد و در تاريخ سينما هم ثبت شده كه هرگاه منتقدان هم جدي به سينما نگاه كرده و نشانهها را براي مردم آشكار كردهاند، مردم هم خوب به سينما توجه كردهاند و سينما جايگاه خود را پيدا كرده است. او با اشاره به فيلم «پرونده هاوانا» توضيح داد: توليد اين فيلم مشكلات و سختيهاي بسياري براي من به همراه داشت ـ البته مثل ساير آثارم ـ اما ساخت اينكار بيشتر از بقيه مشكل داشت. بخشي از فيلم قرار بود در هاوانا ساخته شود و كساني كه آن موقع پشت ساختن آن بودند ميگفتند، مراحل ساخت فيلم در كوبا آسانتر است، اما اين امكان هيچوقت ميسر نشد و يكسال بعد از فيلمبرداري متوجه شديم فاز دوم داستان در كوبا ادامه مييابد و يكي از بازيگران اصليمان يعني امين تارخ هم با فيلمي ديگر قرارداد داشت و گريمش را عوض كرده بود و ما تنها طي سهروز فرصتي كه داشتم سعي كردم فيلم را جمعوجور كنم و آن را به پايان برسانيم. او گفت: اين فيلم در جشنواره فيلم فجر پرده، پرده به تماشاي هيأت داوران رسيد و درخواست من بود كه فيلم داوري نشود، اما فيلم در دو رشته نامزد جايزه شد. رييسيان در ادامه داد: «پرونده هاوانا» اولين فيلمي است كه با شيوه خاصي از دالبي كار شده است و هنوز نسخه 35 كاملي از آن با صداي اصلي نداريم، اما اميدوارم «پرونده هاوانا» در نمايش عمومي به شكل طبيعي به نمايش درآيد و من بتوانم رفتار تماشاگران را شاهد باشم. كارگردان ريحانه تصريح كرد: هيچچيزي در زندگي يك فيلمساز ارزشي بيش از اين ندارد كه كارش ديده شود و او بفهمد كه يك كار پرتره مبهم نكشيده است و اثرش به شكل كامل قابل رويت است. جواد طوسي در ادامه نشست يادآور شد: وجه مشترك اين فيلم با ساير آثار رييسيان اين است كه در روايت خود سعي دارد شاهد يك كشف و جستوجو باشيم و نوعي بيان مينيماليستي در فيلم وجود دارد و نكته مثبت ديگر فيلم اين است كه به نگاه عاملانه تماشاگر و پيشفرضهايش صحه نميگذارد. به گزارش ايسنا، همچنين عليرضا رييسيان گفت: «پرونده هاوانا» سعي دارد ترجمهاي از دفاع از جريان روشنفكري باشد و فيلم ميخواهد نشان بدهد، عدم حضور روشنفكران موثر و عدم توان رجوع به آراء آنان مسايلي را به وجود آورده است. ريسيان در پايان گفت: در همه فيلمهايم شاهد نوعي مواجهه شخصيت در موقعيتها هستيم و به هيچوجه نتيجهگيري نميكنم بنابراين پايان همه آثارم باز است و معتقدم ذهن مخاطب امكان تصميمگيري در پايان اثر را دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 346]