واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - کارگردان مستند «تینار» معتقد است امروز در عرصه مستندسازی افرادی با استعداد وارد شدهاند، اما این فیلمسازان جوان وقتی به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی مراجعه میکنند، چون شناخته شده نیستند توسط مسئولان مرکز حمایت نمیشوند. مهدی منیری، مستندساز، با بیان این نکته که فرصت چندانی برای پیگیری مستندهای به نمایش درآمده در سال جاری نداشته است به خبرآنلاین گفت: «به ضرس قاطع نمیتوانم در خصوص افزایش یا کاهش کیفیت مستندها اظهار نظر کنم، اما در خصوص فیلمهایی که در جشن خانه سینما دیدم میتوانم اینطور بگویم که نه خیلی خوب بودند و نه بد. اگر بخواهم انتظارها را مد نظر قرار دهم باید بگویم جز دو سه مورد انگشت شمار، بقیه خوب نبودند و هنوز با ایدهآلها بسیار فاصله داریم.» وی با بیان این که امروز در آستانه برگزاری چهارمین جشنواره «سینما حقیقت» و پس از پشت سر گذاشتن سه دوره این جشنواره، جای آن دارد عملکرد مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به عنوان اصلیترین حامی این جشنواره و بسیاری از فیلمهای حاضر در آن، مورد نقد و بررسی قرار گیرد، افزود: «من به گروه جدیدی که حدود یک سال است زمام امور این مرکز را در دست گرفتهاند کاری ندارم، اما عقیدهام این است که نحوه حمایت از ساخت فیلمهای مستند و پروسه تولید در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی جای حرف بسیار دارد.» منیری ادامه داد: «امروزه در این مرکز دو نوع فیلم مستند بیشتر از سایر موارد تحت حمایت قرار میگیرند: اول فیلمهایی که کاملاً در جهت دیدگاهها و منویات روسای مرکز قرار دارند و دوم فیلمهایی که قبلاً بدون کمک مرکز ساخته شدهاند و پس از درخشش در جشنوارهها و محرز شدن کیفیت بالای اثر تولید شده، شایسته حمایت تشخیص داده میشوند. شاید باورش مشکل باشد و یا حداقل برای من قبول آن سخت بود که چنین چیزی را بپذیرم، اما این اتفاقی است که برای برخی از فیلمهای مستند افتاد و بعد از ساخته شدن فیلم واحتمالا حضور در جشنوارهها و کسب موفقیتها، مرکز گسترش به عنوان تهیه کننده وارد ماجرا شد.» کارگردان مستند «تینار» با طرح این پرسش که اگر قرار باشد فیلمی ساخته شود و پس از درخشش، توسط چنین نهادی مورد حمایت قرار گیرد، پس اصلی ترین وظیفه مرکز چیست؟، گفت: «مگر نه اینکه مهمترین رسالت مرکز قبل از ساخته شدن آثار، تصویب طرح و پس از آن حمایت و تهیه فیلمهای مستند و تجربی و هم چنین اولین فیلمهای سینمایی کارگردانهاست!؟ در صورتی که واقعیت چنین نیست ویک جای کار میلنگد و این نشان دهنده نوعی مدیریت خودمختار و البته دور از ضوابط کارشناسی در این مرکز است. هر چند به این نکته اذعان دارم که حمایت پس از تولید فیلم، توسط مرکز نیز جای قدر دانی دارد و نباید به این دلیل مورد شماتت قرار گیرند، ولی بهتر آن است که با نگاهی مهربانتر قبل از شروع ساخت آثار چتر حمایت مرکز بالای سر مستند سازان قرار گیرد.» این کارگردان سینمای مستند با اشاره به داستان انتقال جشنواره سینما حقیقت به اصفهان افزود: «ببینید این جریانات تا چه حد توان مرکز را مصروف خود کرد و آخر سر هم هیچ اتفاق خاصی رخ نداد، جز این که برپایی این جشنواره حدودا یک ماه به تعویق افتاد. اینکه شب بخوابیم و صبح یک تصمیم عجیب و غریب بگیریم که هنر نیست! آیا مدیرانی که در راس چنین نهاد کلیدی در حیطه حمایت و تولید آثار مستند قرار گرفتهاند سابقهای هر چند اندک در این زمینه داشتهاند!؟ آیا صرفا به دلیل در اختیار داشتن حمایتهای بی پایه و اساس و بدون نظارت دولت و هم چنین صدها میلیون و شاید میلیاردها تومان از پول بیتالمال زبان بسته، میشود در راس چنین حرمی قرار گرفت و تحول به وجود آورد!؟» کارگردان مستند «سیوا» در پایان با اشاره به نیروهای تازه نفسی که وارد حیطه مستندسازی شدهاند گفت: «امروز در عرصه مستندسازی افرادی وارد شدهاند که خیلی با استعداد هستند و طرحهای خوبی دارند؛ اما این فیلمسازان جوان اگر به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی مراجعه کنند، چون شناخته شده نیستند توسط مسئولان مرکز حمایت نمیشوند. نظر من را بخواهید میگویم این وضعیت قطعاً باید به یک نقطه تعادل رسیده و تصحیح شود. اما فارغ از همه این حرفها من خود به شخصه امیدوارم در جشنواره سینما حقیقت امسال بتوانم حداقل چند فیلم خوب ببینم تا به آینده فیلم مستند در این دیار امیدوار شوم.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]