تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836673633
خوش خرامان میروی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خوش خرامان میروی
كامكارها شاهبیت بیستوسومین جشنوارهی موسیقی فجر را سردادند اركستر سمفونیك تهران با رهبری ارسلان كامكار شامگاه پنجشنبه و جمعه به‌صحنه اجرای تالار وحدت آمدند تا یكی از بهترین آثار بیستوسومین جشنوارهی بین‌المللی موسیقی فجر را ارایه كنند. هوشنگ كامكار قطعه‌ای را ساخته بود برای معرفی منظومه سمفونیك مولوی، به‌همراه "افسانه‌ی سرزمین پدری‌ام" و "اركستو برای كمانچه"؛ منتخب سازمان‌یافته‌ای از اشعار گوناگون مولانا كه با مقدمه‌ای آرام با بیانی متفاوت با صدای بم كنترباس‌ها آغاز می‌شد و به‌دنبال آن تم و موتیف‌های اصلی را به‌گونه‌ای ارایه می‌داد كه در سرتاسر اثر تكرار و وحدت فرمی به آن‌ها می‌بخشید. او می‌خواست با این بیان، روان آشفته شاعری را روایت كند كه سراپا شوق بازگشت به اصل خویشتن و نیستان عدم دارد. منظومه سمفونیك مولوی اثری بود به سبك موسیقی ملی برای هشتصد سالگی مولانا كه پاییز گذشته برای اركستر سمفونیك گروه كر و آواز سلو بر اشعار مولانا تصنیف شده بود.
این همان سمفونی بود كه هوشنگ كامكار برای شهرام ناظری نوشته، اما برای اجرا با آواز مولاناخوان ایران، به توافق نهایی نرسید. اشعاری را كه هوشنگ كامكار انتخاب كرده بود، قالب خاص و اصلی داشتند كه تركیبی چرخان و دوار از شاهبیت غزل‌های دیوان شمس در آن به ترتیبی خاص گنجانده شده بود. شیوه‌ای متفاوت برای انتخاب اشعار؛ "خوش خرامان میروی" را با شاه‌بیت‌های دیگری در بیان مشترك تركیب كرده كه در نهایت عشق و عرفان را در مركزیت خود قرار می‌دادند.
اركستر سمفونیك تهران با گام‌ها و دسته‌های اختصاصی ایرانی در مایه‌های اصفهان، همایون، چهارگاه و... قطعه‌های باشكوهی را ارایه كردند كه با تنه‌زدن به موسیقی فولكلور كردی حاضران را غافل‌گیر می‌كردند. ارسلان كامكار با رهبری‌اش موسیقی كلاسیك فخیمی را به موسیقی حماسی با شور و شیدایی كردی پل می‌زد. كمانچه‌ی اردشیر كامكار در این اجرا یكه‌تازی كرده و هرجا سازهای سنتی عرض اندام می‌كردند، هر آنچه ساز غربی در صحنه بود، خاموش می‌ماند، به‌گونه‌ای كه در اجرای اركسترال به تنهایی بداهه می‌نواخت و گروه براساس نت‌های تنظیم و نوشته‌شده با وی همراهی می‌كردند. به خاطر همین قدرت شاید هوشنگ كامكار اركستویی برای كمانچه‌ی برادرش ساخته بود.
كامكارها هرجا كه دستشان می‌رسید، گریزی به موسیقی شناسنامه‌دار خود می‌زدند و شیدایی و شورشان را بر اركستر سمفونیك غلبه می‌دادند. ارژنگ سیفی‌زاده و سیاوش كامكار تار و سنتور گروه را تأمین كرده بودند. امیر حقیقی و نیوشا گلبری هم تركیب دف را. در بخش دوم این اجرا علیرضا قربانی به صحنه آمد و "خوش خرامان میروی ای جان جان بی من مرو"،" با من صنما دل یك دله كن"،" گرجان عاشق دم زند آتش در این عالم زند"،... و هر آنچه كه از مثنوی در ذهن و زبان شنونده جاری بود، خواند. شامگاه پنجشنبه، اما از سیاوش ظهیرالدینی هم با اهدای لوح سپاس از سوی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس دفتر موسیقی این وزات‌خانه قدردانی شد.
كامبیز روشن‌روان در میانه‌ی بخش دوم برنامه به شكلی پیش‌بینی‌نشده به روی سن آمد، از سیاوش ظهیرالدینی - مدرس دانشگاه و آهنگ‌ساز - و تلاش‌های وی برای به ثمر رساندن نوازنده‌های اركستر سمفونیك تهران، سخن گفت و بیوگرافی او و خانواده‌ی اهل موسیقی‌اش را ارایه كرد.
روشن‌روان گفت: اركستر سمفونیك كه 70 سال از عمرش می‌گذرد تاكنون نوازنده‌های بسیاری را به خود دیده و به زعم دبیر جشنواره بیست‌وسوم حمایت از اركستر سمفونیك حمایت از موسیقی كلاسیك است. وی سپس ظهیرالدینی را به‌روی صحنه فراخواند. ظهیرالدینی با صدایی لرزان درحالی‌كه عنوان می‌كرد پاهایش می‌لرزند، از این‌كه نقش باغبانی را داشته كه اكنون گل‌هایش به‌ثمر رسیده‌اند، ابراز خوشحالی می‌كرد.
او گفت: همه شما را دوست دارم و این‌جا مكان مقدسی بوده و هست. شب پایانی اجرا، فضا كمی آرام‌تر از شب نخست بود و گروه با آرامش بیشتری قطعه‌ها را اجرا می‌كردند؛ اجرایی كه شاید بتوان گفت از معدود برنامه‌هایی به شمار می‌رفت كه رأس ساعت اعلام‌شده زنگ آغاز كارشان خورده می‌شد. این شكل به‌صحنه آمدن اركستر سمفونیك در هر دو اجرا كه اولی به سئانس دوم و دومی به سئانس نخست تالار وحدت اختصاص داده شده، جاری بود.
هوشنگ كامكار آهنگ‌ساز این سمفونی شب نخست دوبار به صحنه آمد، اما در شب پایانی علیرضا قربانی مجبور شد پس از مدتی جست‌وجوی اعضای گروه نام او را پشت تریبون بخواند تا به صحنه بیاید.
در ثانیه‌های پایانی حضور اعضای اركستر درحالی‌كه نیمی از گروه كر از صحنه خارج شده بودند، هوشنگ كامكار رسید و حاضران یك‌پارچه وی را تشویق می‌كردند. منبع : ایسنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 348]
-
گوناگون
پربازدیدترینها