واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - اولین پرونده قضایی سال جدید در عالم هنر به نام داریوش مهرجویی و انتشارات توفیقآفرین گشایش یافت. «داریوش مهرجویی» کارگردان پرآوازه سینمای ایران که از قضا دستی هم در نوشتن و ترجمه دارد و سال گذشته را با ترجمه دو نمایشنامه از «سام شپارد» به نامهای «کودک مدفون» و «غرب واقعی»، انتشار رسالهای فلسفی درباره ادبیات با عنوان «مفتش بزرگ و روشنفکران رذل» و به دست چاپ سپردن رمان «به خاطر یک فیلم بلند» به پایان رساند، اولین فعالیت ادبی خود در سال جدید را با شکایت از انتشارت توفیق آفرین که یکی از ناشران شناخته شده بین سینما دوستان است کلید زد. مهرجویی که به گفته خودش از مدتها قبل سه فیلمنامه از فیلمهای قدیمی خود را جهت چاپ به این انتشارات سپرده است، به دلیل زیر چاپ نرفتن این فیلمنامه در موعد مقرر خواستار بازپسگیری آنها شده است. او در این باره میگوید: « حدود 3 سال پیش فیلمنامههای گاو، هالو، پستچی و دایره مینا را که متعلق به سالهای اولیه کارم هستند به انتشارات توفیق آفرین سپردم تا منتشر کنند ولی آن را چاپ نکردهاند و بایگانی کردهاند و بازپس نمیدهند.» داستان اختلاف بین نویسنده و ناشر موضوع جدیدی نیست اما مشکل پیش آمده بین مهرجویی و توفیق آفرین از آن جهت جالب توجه است که اختلاف پیش از چاپ اثر پدیدار شده است و توفیق آفرین با عدم چاپ فیلمنامهها و همچنین عودت ندادن آنها به نویسندهاش عملاً مهرجویی را در موقعیت آچمز قرار داده است و ظاهراً به همین دلیل استاد چاره کار را در شکایت دیده است. مهرجویی تأکید میکند: «من در این مدت هر طور که میتوانستم، از این ناشر درخواست کردم که فیلمنامههایم را برگرداند، چون تنها نسخههایی هستند که من از این آثار دارم. هر چند وقت یکبار که دانشجوها آنها را از من میخواهند، حتی یک برگ هم از متن آنها ندارم. من حتی بابت باز پس گرفتن این فیلمنامهها به دادگاه حقوق مؤلفین شکایت کردم و درصدد برآمدم که اموالم را پس بگیرم ولی به نتیجهای نرسیدم. نشر «هرمس» حدود یکسال و نیم است که میخواهد این آثار را چاپ کند ولی به دلیل بیمسئولیتی نشر توفیقآفرین موفق به انجام این کار نشده است.» با توجه به شهرت و اعتبار خواهان این پرونده یعنی داریوش مهرجویی از هماکنون میشود حدس زد نتیجه پرونده چه خواهد شد و حتی شاید کار از روال قضایی خارج شده و با ریش سفیدی و تفاهم دو جانبه دعوا ختم به خیر شود اما در این میان نباید فراموش کنیم روابط غیر شفاف بین ناشران و نویسندگان که معمولاً نتیجهاش به زیان نویسندگان تمام شده و میشود، هرکدام مستعد تشکیل و بازگشایی پروندهای قضایی میتواند باشد، فقط نکته اینجاست نویسندههایی که قرار است یک طرف این پروندهها باشند شهرت و اعتبار داریوش مهرجویی را ندارند و متاسفانه اکثرا راه به جایی نمیبرند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 482]