محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826863386
روزی به «دوایی» ادای دین میکنم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - گفت و گوی خبر با مهرشاد کارخانی. سینما را با عکاسی فیلم شروع کرد. «گناه من» اولین اثر بلند مهرشاد کارخانی در حد و اندازههای خودش فیلم قابل دفاعی بود اما «ریسمان باز» یک نقطه اوج در کارنامه دو فیلمه او شد. شنیدیم که در تدارک ساخت سومین فیلمش است. با او تماس گرفتیم. سلام آقای کارخانی، چه خبر؟ من از ریسمان باز به این طرف یک فیلم مستند سیاه و سفید ساختم به اسم «سر و ته شهر» که به موضوع کم خندیدن مردم تهران می‌پردازد. زمان این فیلم 20 دقیقه است که آن را اواخر سال گذشته یا بهتر است بگویم شب عید جلوی دوربین بردم و مردم تهران را در فضای آخر سال به تصویر کشیدم. «زنبورها» را قرار بود به عنوان سومین فیلم بلندتان جلوی دوربین ببرید. این فیلمنامه اکنون در چه مرحله‌ای است؟ زنبورها مانند ریسمان باز فضایی خیابانی دارد و به دغدغه‌های خودم خیلی نزدیک است. غیر از زنبورها یک فیلمنامه دیگر هم در دست دارم که برای هر کدام زودتر سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده پیدا شود آن را کلید می‌زنم. متأسفانه تهیه‌کننده‌ها حاضر نیستند برای فیلم‌های فرهنگی پا پیش بگذارند. هرچند که فیلم من از نظر سرمایه یک فیلم کم هزینه به حساب می‌آید ولی در همین حد هم کسی حاضر به ریسک نیست و همه به دنبال سوژه‌های دم دستی و کلیشه‌ای هستند. با همه این اوصاف چطور توانستید برای ریسمان باز سرمایه‌گذار پیدا کنید؟ سرمایه‌گذار را خودم پیدا کردم و به تهیه‌کننده معرفی کردم. متأسفانه این قضیه جا افتاده است که اگر فیلمسازی قصد ساخت فیلم جدی و فرهنگی دارد باید اول خودش سرمایه‌گذار فراهم کند و بعد بیاید به دنبال تهیه‌کننده و با او مذاکره کند. مگر اینکه یک سوژه آبکی و بفروش داشته باشید تا تهیه‌کننده‌ها خودشان با رغبت به دنبال‌تان بیایند. پس با این حساب فعلاً اولویت اول‌تان ساخت یکی از این دو فیلم است. بله، اما من پارسال فیلمنامه‌ای هم بر اساس کتاب «سبز پری» نوشته پرویز دوایی نوشته‌ام و چون علاقه خاصی به نوشته‌های آقای دوایی دارم می‌خواهم با ساخت این فیلم به ایشان ادای دین کنم. این فیلم در صورت ساخته شدن خیلی خاص خواهد بود و ربطی به فیلم‌های قبلی‌ام نخواهد داشت. فیلمی شاعرانه که البته تهیه‌کننده‌ای علاقه‌مند می‌خواهد. البته فکر نمی‌کنم بتوانم آن را در بخش خصوصی پیدا کنم ولی مطمئنم که بالاخره روزی این فیلم را خواهم ساخت. شما با عکاسی وارد سینما شدید. دیگر دغدغه عکاسی ندارید؟ من برای خودم عکاسی آزاد انجام می‌دهم و در این مدت آرشیو متفاوت و متنوعی از عکس‌هایم تهیه کرده‌ام. امیدوارم فرصت مناسبی پیدا شود و البته سرمایه مناسبی تا بتوانم این عکس‌ها را چاپ و قاب کنم و در نمایشگاهی به نمایش بگذارم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 281]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها