محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802907790
مردمیترین شاعر آن سالها
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مردمیترین شاعر آن سالها
«مردم متن شعر عمران صلاحی بودند» حافظ موسوی از "مردمیترین شاعر آن سالها" میگویدبه اعتقاد حافظ موسوی، عمران صلاحی دربارهی مردم «حرف» نمی‌زد؛ بلكه مردم، «متن» شعر او بودند. در آستانه‌ی نخستین سال‌روز درگذشت عمران صلاحی، دربارهی ویژگی‌های شعر این شاعر، یادآور شد: شعر عمران تا حدود زیادی زیر سایه‌ی طنز و مابقی اشتغالات ادبی‌اش قرار گرفته است؛ در حالی‌كه به عبارتی، حرفه‌ی اصلی او، شعر بود و او خودش قبل از هر یك از این عناوین، خود را شاعر می‌دانست. موسوی افزود: برای پی بردن به ریشه‌های شعر صلاحی باید به اوایل دهه‌ی 50 بازگردیم. خود من اولین بار با كتاب «قطاری در مه» با صلاحی آشنا شدم و بعد بلافاصله كتاب دوم او با نام «ایستگاهی بین راه» منتشر شد. در اوایل دهه‌ی 50، این كتاب را از او خواندم و به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفتم؛ زیرا شعر او از یك‌سو شعری بود فارغ از نگاه ایدئولوژیك مسلط در آن دوران؛ اما در عین حال شعری عمیقا اجتماعی بود. این شاعر همچنین یادآور شد: چیزی كه در این دو كتاب برایم جذاب بود، سادگی و بی‌پیرایگی شعر عمران بود و نكته‌ی دیگری كه به نظرم اهمیت دارد و هنوز در شعر او قابل توجه است، این بود كه عمران برعكس بخشی از شعر اجتماعی و سیاسی آن سالها دربارهی آرمان‌های فردی و مردم به‌عنوان یك كلیت حرف نمی‌زد. شاید حتا بتوان گفت او اساسا دربارهی مردم اصلا «حرف» نمی‌زد؛ بلكه مردم، «متن» شعر او بودند. اگر به همان شعرها نگاه كنیم و شعرهای بعدی او، می‌بینیم اغلب عناصر و شخصیت‌های شعرش از متن زندگی مردم جنوب شهر و توده‌های محروم گرفته شده بود؛ یعنی عمران صلاحی به راحتی دوره‌گردهای طوافی، دوره‌گردی كه لوله‌ی بخاری و چراغ خوراك‌پزی تعمیر می‌كرد و سوزن‌بان قطار و امثال این‌ها را به شعر خود وارد می‌كرد. او این موضوعات را بدون هیچ‌گونه فاصله‌ای تصویر می‌كرد، و از این نظر واقعا می‌توان گفت كه او مردمیترین شاعر آن سالها بود. حافظ موسوی با اشاره به جنبه‌ی طنزآمیز شعر عمران صلاحی، متذكر شد: حالا به این جنبه‌ها، جنبه‌ی طنزآمیز شعر عمران را هم اضافه كنید تا جذابیت شعر او بیش‌تر خود را نشان دهد. اما آن چیزی كه باعث شد شعر او چندان كه درخور بود، مورد توجه قرار نگیرد، یكی این بود كه او همواره اشتغالات متعددی داشت. هنوز هم فكر می‌كنم بسیاری از كارهای ناتمامش در زمینه‌های طنز، رمان، پژوهش ادبی و حتا ترجمه پیش فرزندش باشد و شاید باید این نكته را هم اضافه كنم كه او با حجب و حیای ذاتی خود به شعرش ظلم می‌كرد؛ هم از این جهت كه برای چاپ به‌موقع آثارش اقدام نمی‌كرد و هم از آن جهت كه خیلی وقت‌ها از كنار شعرش با شوخی و طنز می‌گذشت. او در ادامه یادآور شد: و باز هم البته باید ضعف نقد ادبی خودمان را هم در نظر بگیریم كه نتوانست به موقع جنبه‌های بالنده‌ی شعر عمران را درك كند و به او فرصت دهد كه آن جنبه‌های بالنده را ببالاند. به هر حال عمران با همه‌ی خصایل والای انسانی، تواضع بی‌مانند و مهربانی بی‌حد و حصرش - كه در كم‌تر كسی پیدا میشود - در كنار شعرش كه محجوب ماند و همچنان مانده است، به دریغی می‌ماند كه همواره از ذهن ما می‌گذرد. منبع : ایسنا مطالب مرتبط :دیگران در مورد عمران صلاحی چه میگویند گزارشی از تشییع پیکرعمران صلاحی جوادیه عمران صلاحی دربارهی همه جوادیه‌های دنیاست گزارش تصویری تشییع پیکر مرحوم عمران صلاحی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 507]
-
گوناگون
پربازدیدترینها