واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: آموزش ناقص، رانندگي نادرست جام جم آنلاين: صداي بوق ممتد خودروها يك لحظه قطع نميشود. حالا ديگر اعتراض رانندگان به داد و فرياد تبديل شده. يكي از آنها درحاليكه تا كمر از پنجره ماشينش بيرون آمده، با لحني نهچندان مودبانه ميگويد: برو ديگه، مگه نميبيني چه ترافيكي درست كردي! رانندگي بلد نيستي، مجبوري بياي تو خيابون. اما راننده جوان خودروي جلويي كه كاملا دست و پايش را گم كرده، هر چه استارت ميزند ماشينش روشن نميشود. او همچنان مستاصل در تلاش است تمام آموزشهايي را كه از مربياش فراگرفته، پياده كند تا شايد بتواند از اين مهلكه به سلامت خارج شود. حتما شما نيز تاكنون هنگام رانندگي در خيابانها و معابر شلوغ شهرمان بارها شاهد اين صحنه بودهايد كه خودرويي كه راننده آن مهارت و تجربه كافي در رانندگي نداشته به دليل ناتوايي درعكسالعمل بموقع در شرايط ترافيكي علاوه بر ايجاد تنش رواني براي خود، موجب بروز ترافيك سنگين و كندي تردد ديگر خودروها در آن معبر شده است. آنچه از رفتار ترافيكي اين دسته از رانندگان مشهود است، اين است كه آنها با داشتن گواهينامه هنوز مهارت و توانايي لازم را براي رانندگي در خيابانها و معابر ندارند؛ خيابانهايي لبريز از خودرو كه رانندگي در آن گاه براي رانندگان حرفهاي چندينساله بسيار دشوار و عذابآور بوده، چه برسد به رانندگان تازهكاري كه هنوز يكسالي از خشك شدن مهر گواهينامهشان نگذشته است. اما براستي مشكل از كجاست؟ آيا مشكل به عدم آموزش دقيق و موثر مربيان آموزشگاههاي رانندگي به هنرجويان باز ميگردد يا به برخوردار نبودن برخي از رانندگان تازهكار و جوان از جوهره استعداد و توانايي ذاتي كه موجب فراگيري مطلوب آموزش رانندگي ميشود ؟ آيا كم بودن ساعات آموزش اجباري رانندگي نسبت به ديگر كشورها را ميتوان عاملي در پايين بودن سطح كيفيت رانندگي در رانندگان تازه كار دانست؟ افزايش آموزشگاههاي رانندگي و به تبع آن حضور خودروهايي كه براي تعليم رانندگي به هنرجويان، خيابانها و معابر شلوغ و پرتردد شهر را بالا و پايين ميكنند، نارضايتي بسياري از شهروندان بويژه رانندگان را درپي داشته است. اغلب رانندگان بر اين باورند افراد تحت تعليم كه با خودروهاي آموزشگاهها با سرعتي كند در خيابانهاي پر رفت و آمد، رانندگي ميكنند يا رانندگاني كه بتازگي موفق به اخذ گواهينامه شدهاند، علاوه بر ايجاد اختلال در تردد خودروها، موجب تشديد ترافيك معابر ميشوند. اين درحالي است كه به اعتقاد برخي شهروندان، رانندگي كردن بعضي رانندگان كم تجربهاي كه هنوز مهارت كافي ندارند، احتمال بروز خطرات و تصادفات را براي ديگر رانندگان بيشتر ميكنند. از سوي ديگر، مديران مراكز تعليم رانندگي نيز در پاسخ به اين انتقادها معتقدند كه هنرجويان براي آموزش رانندگي بايد شرايط واقعي رانندگي را تجربه كنند؛ بنابر اين حضور راننده تحت تعليم حداقل براي 2 تا 3 جلسه اجتناب ناپذير است. 120 ساعت آموزش اجباري رانندگي در كشورهاي اروپايي برخي از كارشناسان و متوليان امر در حوزه رانندگي معتقدند كه يكي از دلايل موفقيتآميز نبودن آموزش مهارت رانندگي و بالا بودن آمار تصادفات در ميان رانندگاني كه مدت چنداني از زمان اخذ گواهينامه رانندگي شان نگذشته است ، به عدم تغيير مباحث مربوط به آموزش آييننامه و آزمون عملي رانندگي همزمان با آخرين تغيير و تحولات آن در ديگر كشورها و همچنين تغيير راهها، كيفيت خودروها و شرايط رانندگي شهروندان طي سالهاي اخير باز ميگردد به طوري كه گفته ميشود در بسياري از كشورهاي اروپايي از جمله آلمان متقاضيان دريافت گواهينامه رانندگي بايد 120 ساعت تحت آموزش اجباري رانندگي قرار بگيرند، درحاليكه اين ميزان ساعت آموزش به هيچ وجه قابل مقايسه با 20 ساعت آموزش اجباري رانندگي در آموزشگاههاي ما نيست. رئيس هيات مديره كانون آموزشگاههاي رانندگي كشور در گفتگو با جامجم با اشاره به فعاليت بيش از 1800 آموزشگاه رانندگي در سطح كشور كه 250 مورد آن به تهران اختصاص دارد، تعداد ساعات فعلي آموزش اجباري رانندگي در آموزشگاهها را كافي ندانسته و معتقد است: 20 ساعت آموزش رانندگي در 10 جلسه براي اخذ گواهينامه رانندگي كافي نبوده و در هيچ جاي دنيا با 20 ساعت آموزش به متقاضي گواهينامه داده نميشود؛ چراكه با اين مقدار آموزش نبايد توقع داشت كه هنرجو مهارت كافي را در رانندگي به دست آورد. پرويز اكبريان با اشاره به اينكه هماكنون در بيشتر كشورهاي اروپايي از جمله آلمان، متقاضيان دريافت گواهينامه بايد 120 ساعت تحت آموزش رانندگي قرار بگيرند، ميگويد: اين در حالي است كه در كشور ما قبل از سال 79 قانون گذراندن آموزش اجباري رانندگي وجود نداشت و متقاضيان ميتوانستند با فراگيري تجربي رانندگي براي امتحان به مراكز مجاز مراجعه كنند، اما از سال 79 به بعد با اجباري شدن آموزش رانندگي در آموزشگاهها اگرچه سطح كيفي مهارت رانندگي در متقاضيان افزايش يافت، اما هنوز تا رسيدن به نقطه مطلوب فاصله وجود دارد. اما وي نقش خودروهاي در حال تعليم رانندگي در تشديد ترافيك خيابان ها و معابر شهر را نپذيرفته و معتقد است، مربي تنها در جلسات پاياني دوره آموزش كه مهارت نسبي هنرجو در رانندگي برايش احراز شده، مجاز است او را براي تمرين به خيابانهاي شهر ببرد. اين در حالي است كه آموزش رانندگي در محيطي خارج از فضاي خيابان و صرفا در محيط خلوت و بدون خودرو نميتواند از هنرجو يك راننده واقعي بسازد. او معتقد است رانندگي يك هنر است كه فراگيري اين هنر مانند تمام هنرها علاوه بر توانايي و كوشش فرد تا حد زيادي نيز به استعداد باز ميگردد و به طور نمونه مواردي ديده شده كه فردي با وجود رسيدن به موفقيت بالايي در زمينه شغلي و تحصيلي، اما با گذشت بيش از 10 سال از زمان گرفتن گواهينامهاش، هنوز در رانندگي مهارت و تبحر لازم راكسب نكرده و مانند يك مبتدي رانندگي ميكند. ضرورت تغييرات اساسي در آزمون رانندگي اما يك حقوقدان و مدرس دانشگاه در گفتگو با جامجم با تاكيد بر اينكه بايد به جاي افزايش ساعات اجباري تعليم رانندگي، تغييراتي در نحوه آزمون آييننامه و عملي (شهر) رانندگي ايجاد شود، تصريح ميكند: در حال حاضر 20 ساعت آموزش اجباري رانندگي در 10 جلسه كافي است و صرفا افزايش ساعت آموزش اجباري در آموزشگاه هاي رانندگي جز اينكه درآمد غير واقعي را نصيب آموزشگاهها كرده و متقاضيان را متضرر كند، نتيجهاي ندارد، بنابر اين مهمترين نكته اين است كه تسلط و مهارت آزمون دهنده در رانندگي توسط آزمون گيرنده احراز شود. محمد بلغاري با بيان اينكه بايد تعداد پرسشهاي آزمون آييننامه حداقل به 100 سوال افزايش يافته و با طرح پرسشها ي جامعتر فرصت بيشتري براي پاسخ دهي به داوطلب داده شود، به ضرورت افزايش مدت زمان اخذ آزمون عملي رانندگي از هنرجويان نيز اشاره كرده و ميافزايد: هم اكنون براي هر داوطلب 15 دقيقه زمان براي اخذ آزمون عملي رانندگي اختصاص داده شده درحاليكه بعضا مشاهده ميشود به دليل زياد بودن شمار متقاضيان و محدوديت در تعداد افسران آزمون گيرنده، زمان بسيار كمتري به آزمون از هر هنرجو اختصاص داده ميشود. وي با تاكيد بر اينكه در آزمون عملي رانندگي بايد مهارت فرد در تمام جوانب رانندگي سنجيده شود، تصريح ميكند: مهارت رانندگي صرفا پارك دوبل كردن نيست و ضروري است با اصلاح و بازنگري مجدد در نحوه اخذ آزمون عملي رانندگي، موارد بيشتري در آزمون گنجانده شود. پيشنهاد افزايش آموزش عملي رانندگي تا 30 ساعت سرهنگ رضاييمجد، رئيس مركز صدور گواهينامه راهنمايي و رانندگي ناجا نيز در گفتگو با جامجم با بيان اينكه هنوز پيشنهادي از سوي كانون آموزشگاه هاي رانندگي مبني بر افزايش ساعت آموزش تئوري و عملي رانندگي در آموزشگاهها مطرح نشده اما قرار است اين پيشنهاد در آينده به منظور بررسي ارائه شود، تصريح ميكند: معتقديم آموزشها بايد حرفهايتر شود؛ چراكه 20 ساعت آموزش عملي براي فراگيري رانندگي كافي نبوده و براي كسب مهارت و تجربه لازم قطعا اين مقدار حداقل بايد به 30 ساعت افزايش يابد تا هنرجو مجبور نباشد در صورت نياز به تمرين بيشتر، اين كار را بهصورت خصوصي انجام دهد. پوران محمدي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 339]