واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - علی معلم تهیهکننده باسابقه سینمای ایران اعتقاد دارد گام اول برای جشنواره فیلم فجر تقویت وجهه ملی و محلی جشنواره و گام بعدی کار کردن روی وجهه منطقهای آن است. معلم در گفتوگو با خبرآنلاین استفاده از لفظ بینالمللی برای تعریف جشنواره فیلم فجر را اغراق خواند و گفت: «جشنوارههای بینالمللی دارای استانداردهایی هستند که جشنواره فیلم فجر پس از 28 سال هنوز به آن استانداردها نرسیده است. شاید تعریف درستتر این باشد که بگوییم جشنواره فیلم فجر جشنوارهای ملی و دارای بخشهای اطلاعاتی بینالمللی است. درست است که بخش بینالملل جشنواره به شکل مسابقه برگزار میشود اما این مسابقه با توجه به نوع برگزاری جشنواره و مهمانانی که در آن حضور پیدا میکنند به هیچ روی با استانداردهای یک جشنواره بینالمللی قابل مقایسه نیست.» تهیه کننده فیلم «ازدواج به سبک ایرانی» جشنواره فیلم فجر را فاقد اکثر قواعد و معیارهای یک جشنواره بینالمللی خواند و اضافه کرد: «جشنوارههای بینالمللی دارای قواعد مشخصی هستند که متاسفانه جشنواره فیلم فجر هیچ کدام از آنها را دارا نیست. حضور رسانههای بینالمللی برای پوشش اخبار در جشنواره فجر هیچ نمودی ندارد. فیلمهای بخش مسابقه بعضا خریداری شده و در جشنواره نمایش داده میشوند، در حالی که در جشنوارههای معتبر این صاحبان فیلمها هستند که برای شرکت در جشنواره اقدام میکنند.» او در ادامه افزود: «برعکس تمامی جشنوارههای معتبر، دستاندرکاران و هنرمندانی که فیلمشان در بخش مسابقه بینالملل جشنواره فجر حضور دارد، اثر خود را در جشنواره همراهی نمیکنند. نتیجه اینکه جوایز اختصاص داده شده، یا به نماینده سفارت تحویل داده شده و یا اینکه فارابی به نمایندگی از هنرمند مورد نظر جایزه را گرفته تا بعدا برای او بفرستد.» معلم در ادامه بحث سانسور را یکی از مهمترین دلایل نادیده گرفته شدن جشنواره فجر از سوی سینماگران دیگر کشورها عنوان کرد و ادامه داد: «به نظر من جشنواره فیلم فجر به لحاظ شکلی قواعد یک جشنواره بینالمللی را رعایت میکند. داشتن نشریه روزانه، چاپ کاتالوگ، اهدای جوایز مختلف و ... اما هیچ کدام این موارد تا کنون نتوانستهاند جایگاه این جشنواره را در دید سینماگران دیگر کشورها ارتقا دهند.» تهیه کننده فیلم «آل» ضمن مقایسه جشنواره فیلم فجر با یک بازار بسته، گفت: «هنگامی که شما فیلم خود را به جشنوارهای مثل گوتهبورگ یا استکهلم میفرستید، بطور خودکار زمینه نمایش فیلم خود را در کشورهای صاحب جشنواره تا حدودی آماده کردهاید. جشنواره فیلم فجر متاسفانه از این لحاظ هم قادر رقابت با دیگر جشنوارههای جهانی نیست و نمایش فیلم در جشنواره تضمینی برای نمایش و اکران عمومی آن در ایران ایجاد نمیکند.» او در ادامه برخی دیگر از محدودیتهای جشنواره فیلم فجر برای رسیدن به استانداردهای یک جشنواره بینالمللی را برشمرد و افزود: «جشنواره فیلم فجر از خیلی جهات نیز قادر به رقابت با جشنوارههای بینالمللی نیست. تغییرات زمانی پی در پی خصوصا در این سالهای اخیر، فاصله زمانی کم با جشنواره برلین، برگزاری جشنواره در سرمای زمستان، نبود جاذبههای توریستی در شهر برگزار کننده جشنواره و ... از جمله مواردی است که باز موجب کاهش رغبت لازم برای حضور در جشنواره فیلم فجر از سوی سینماگران دیگر کشورها میشود.» معلم در پایان محکم کردن پایه های ملی و بومی جشنواره را اولین قدم در راه بینالمللی شدن آن دانست و گفت: «وجود دبیرخانه و سازمان مجزا، داشتن رئیس غیر دولتی و دستیابی به یک ثبات سازمانی اولین قدم در راه بینالمللی کردن جشنواره فیلم فجر میتواند باشد. در آن صورت میتوان ضمن تعریف جشنواره به تبلیغ آن نیز پرداخت. داشتن یک هویت مستقل اولین نیاز جشنواره فیلم فجر برای دستیابی به یک هویت بینالمللی است. پیشنهاد من این است که در اولین گام وجهه ملی و محلی جشنواره تقویت شده و در گام بعدی روی وجهه منطقهای آن کار شود. شاید بهتر باشد فعلا به فکر بینالمللی کردن جشنواره فجر نباشیم و به همان نمایش شکسته و بسته برخی آثار خارجی بسنده کنیم.»خبر «اطبایی: بینالمللی هست اما کم و کاست دارد» را در این زمینه اینجا بخوانید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 235]