واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: فرهنگ و هنر - سينما محمود كلاري معتقد است: در سينماي حرفهاي مهمترين عضو بازيگر است و اوست كه شرايط و مرتبه فيلم را دگرگون ميكند. به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اين فيلمبردار كه روز گذشته ـ 24 ارديبهشت ماه در هفتمين نشست تخصصي انجمن بازيگران سخن ميگفت، اين حرفه را يك پديده بسيار پيچيده دانست و اظهار داشت: پارهاي اعتقاد دارند ذاتا بازيگر بهدنيا ميآيند و پارهاي ديگر معتقدند در روند زندگي و بهشكل اكتسابي بازيگري را فرا ميگيرند و كاملتر ميشوند. وي ادامه داد: بعضيها اعتقاد دارند بازيگري يك معقوله صددرصد تكنيكي است و برخي ديگر ميگويند موضوع، موضوع باوراست و بايد تماشاگر فيلم را باور كند پس لزومي ندارد حتما از بازيگر استفاده كنند و به اصطلاح بهاين بازيگران، نابازيگر ميگويند. كلاري با بيان اينكه نقطهنظرهاي گوناگون اين موضوع را پيچيدهتر ميكند تصريح كرد: وقتي راجع به فيلمبرداري حرف ميزنيم يك مساله كاملا فني است وبا يك مقدار تجربه، فيلمبردار به يك روايت ذهني و ذوق شخصي ميرسد كه برخي فيلمبرداران به آن سبك ميگويند، اما به اعتقاد من سبك ابداع يك جريان هنري است. وي اظهار داشت: وقتي قرار شد دربارهي بازيگري صحبت كنم، فكر كردم من كه دراين زمينه مطالعهاي ندارم، طبيعتا حرفي هم براي گفتن نخواهم داشت ولي من فيلمبرداري هستم كه درچند فيلم بازي كردم و حتي فيلم هم ساختهام و قبل ازاينكه فيلمي بازي كنم فكر ميكردم كارسادهاي است، ولي حالا فهميدهام حقيقتا كار پيچيدهاي است. كلاري با بيان اينكه هميشه فكر ميكرده است، فيلمبرداري مهمترين تخصص در سينماست تصريح كرد: زيرا هر فيلمي را به هرشكلي و بدون هركدام از عناصر سينما ميشود ساخت، ولي چگونه ميشود بدون يك دوربين فيلم گرفت؟ اما امروز ميگويم تماشاگر فيلمي را كه ميبيند بايد با تمام عوامل باور كند تا اتفاقي كه مدنظر كارگردان است شكل بگيرد. وي در بخش ديگري از سخنانش اظهار داشت: شناخت عدسي دوربين به بازيگر كمك ميكند كه بتواند نقشش را بهتر درآورد و درك و حس نور هم براي بازيگر بسيار حائز اهميت است و به نظر من مهمترين چيز براي يك بازيگر شناخت ريتم است. اين فيلمبردار توضيح داد: ايدهآلترين و هماهنگترين رابطه بين دوربين و بازيگر زماني است كه همديگر را ميفهمند و به ريتم اشراف كامل دارند. كلاري گفت: ما يك سينماي نيمهحرفهاي داريم و نميتوانيم قواعد سينمايي جهان را به سينماي خودمان تعميم دهيم. من راجع به يك سينماي ايدهآل صحبت ميكنم و اگر بخواهيم در قالب سينمايي امروز ايران سخن بگوييم بحث پيچيده ميشود و هيچ دستاوردي نخواهد داشت. وي اظهار داشت: نبايد بازيگر را محدود كنيم. ميدان عمل را بايد به آن نشان داد و بايد او را آزاد گذاشت تا با يك درك از شكل بيان، اشتباهش كم شود و خطاهايش بهحداقل برسد. كلاري؛ با اشاره به شيوه كارگردان داريوش مهرجويي با بازيگران گفت: من در همكاريهاي با داريوش مهرجويي درمقام فيلمبردار كار كردم متوجه شدم او ميگردد و كاراكتري را براي نقش مورد نظرش پيدا ميكند و بعد كنترلش ميكند. او همچنين از علي حاتمي و جعفر پناهي بهعنوان كارگردانان نامي برد كه روي كار بازيگرانشان حساسيت ويژهاي داشته و دارند. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 522]