واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تجسمی - بزرگداشت احمد خلیلی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. احمد خلیلی را همگان به عنوان یکی از آخرین بازماندگان نقاشی قهوهخانهای میدانند. مراسم بزرگداشت اولین سالگرد درگذشت این پیشکسوت نقاشی قهوهخانهای (خیالیسازی) مصادف با روز درگذشت این هنرمند در تالار ناصری خانه هنرمندان برگزار شد. خلیلی متولد دیماه 1322 شهر قزوین بود و در سال 1337 در 15 سالگی نزد مرشد محمد نقاش در محله شاپور و بعدها نزد اساتید صاحبنام نقاشی قهوهخانهای استاد محمد مدبر و قولر آغاسی نقاشی قهوهخانهای را آموخت. بخشی از آثار خلیلی هماکنون در مجموعه صداوسیما و بخشی از آن در مجموعه شخصی خانوادگی نگهداری میشود و آثاری نیز در سبکهای رئال، سوررئال و قاجار دارد. در ابتدای این مراسم منصور وفایی، از نقاشان قهوهخانهای و از دوستان نزدیک خلیلی، با اشاره کوتاهی به تاریخچه هنر «نقاشی قهوهخانهای» گفت: نقاشی قهوهخانهای از زمانی به وجود آمد که نقالها در قهوهخانهها داستانهای شاهنامه را نقالی میکردند و در این میان نقاشان اهل دل و هنرمندی شروع به کشیدن این نقلها به روی پرده کردند. وفایی محورهای اصلی نقاشی قهوهخانهای را بر سه پایه استوار دانست: 1- آداب و رسوم ایرانیان 2- موضوعات مذهبی 3- موضوعات حماسی از داستانهای شاهنامه. او در بخش دیگری از سخنانش شکایت و تأسف خود را از فراموش شدن این هنر ملی و ارزشمند در کشور اعلام کرد و در اینباره تأکید کرد که چرا دیگر در دانشگاهها و محیطهای آموزشی هنر، به نقاشی قهوهخانهای توجهی نمیشود؟ به گفته وفایی نقاشی قهوهخانهای با وجود رونقی که در دوره صفویه به بعد پیدا کرد، اما در عصر حاضر مورد توجه قرار نمیگیرد و در دانشگاهها آموزش داده نمیشود، در حالی که این هنر اصیل برخاسته از فرهنگ و تاریخ ایرانزمین است و اگر کوتاهی در زمینه آن صورت گیرد، جای خودش را به سبکهای مدرن خارجی میدهد. بعد از این وفایی به آشنایی خود با خلیلی پرداخت: درباره احمد خلیلی باید بگویم او انسانی مهربان، متین و موقر بود. او جزو بزرگان فرهنگ معاصر ایران است. احمد خلیلی مرد خوشنامی است و به قول سعدی: سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز. خلیلی با هنرش همواره زنده خواهد ماند. روح استاد خلیلی در بین ما حضوردارد. سیدحسن حامدی مدیر مسئول نشریه تندیس دیگر سخنران این مراسم درباره محاسن اخلاقی احمد خلیلی گفت: او یکی از بهترینهای روزگار ما در انسانیت و معرفت است. در اولین برخورد با احمد خلیلی متوجه شدم که ایشان از دانش و مطالعات گستردهای برخوردارند. احمد خلیلی پدیدهای بود که در بیشمار هنرمندان هنرهای تجسمی دیدهام. در روزهای آخر عمر خلیلی به ملاقات او در بیمارستان رفتم و از من درباره اتفاقات هنری که در جریان بود کسب اطلاع میکرد. خلیلی مرد امینی بود و این خصلت او همواره به یادمان خواهد ماند. اصلان اصلانیان دوست پنجاهساله خلیلی نیز در این مراسم حضورداشت و به ذکر خاطراتی از نیمقرن دوستیشان پرداخت. در ادامه این مراسم مرشد ولیالله ترابی به اجرای کوتاهی از نقالی رستم و دیو سپید پرداخت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 531]