واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - فیلم سینمایی «سنتوری» به کارگردانی داریوش مهرجویی در شرایطی وارد شبکه نمایش خانگی شده که تهیهکننده پیگیر آن دیگر در قید حیات نیست و مهرجویی مدتهاست در مورد فیلم خود صحبتی نمیکند. سمیه علیپور: «سنتوری» در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر دو گروه موافق و مخالف داشت و موضعگیریها در مورد ساخته مهرجویی اغلب حد وسط نداشت؛ برخی آن را بسیار پسندیده بودند و تعدادی آن را یکی از آثار ضعیف کارنامه کاری مهرجویی میدانستند. کارگردان شناختهشده سینمای ایران در هجدهمین فیلم سینمایی خود نه از عرفان گفته بود و نه داستانی منتقد اجتماع و نه فلسفه؛ این بار او سراغ موضوع اعتیاد رفته بود، البته به سبک داریوش مهرجویی. معتاد فیلم مهرجویی با بازی بهرام رادان نه سید «گوزنها» بود و نه آتقی. او نه از طبقه پایین بود و نه فردی بیسواد و بیخانواده؛ علی سنتوری اهل هنر بود و روشنفکر و باخانواده. مهرجویی داستان اعتیاد او را از جایی شروع کرد که علی از عرش به فرش افتاده بود و همسر قصد ترک او را داشت. گلشیفته فراهانی در سکانسی با توضیح موجزی روایت اعتیاد علی سنتوری را چنین بیان کرد: «کی فکرشو میکرد علی سنتوری که از خانیآباد تا همین شمرون کوفتی همه عاشقش بودن به این روز بیفته؟ مجوز همه کنسرتاشو لغو کردن، نذاشتن کاستشو بده بیرون. واسه چندرغاز پول مجبور شد بره خونه هر ننه قمری بزنه... برای اجاره خونه... این اون... که چی؟ یکی پول نداشت یکی خواست بهش حال بده... یکی تریاک داد یکی عرق داد... کشید خورد آه... علی سنتوری...» تفاوتها در نگاه مهرجویی به مقوله اعتیاد و روایت متفاوت او از این جریان و وارد کردن تاثیر اجتماع و آسیبهای اجتماعی به جریان معتاد شدن علی سنتوری خیلی زود موجب شد این فیلم با حاشیه مواجه شود؛ اما حواشی در بطن بروز پیدا کرده بود و تا دو روز مانده به اکران فیلم چندان علنی نشده بود. هرچند کمتوجهی داوران جشنواره فیلم فجر به این اثر اعتراض خبرساز بهران رادان برنده سیمرغ بلورین جشنواره فجر برای این فیلم را به همراه داشت، اما آن حواشی قبل از پایان سال 1385 به فراموشی سپرده شد و در نیمه تابستان سال 1386 همه منتظر نمایش عمومی فیلم بودند. مخالفتهایی با عنوان «علی سنتوری» صورت گرفته بود. این نام حتی در زمان جشنواره از عنوان فیلم خارج شد، اما در مقطع اکران فیلم با هوشمندی طراح پوستر، مضراب سنتور در جایی قرار گرفته که به صورت «علی» خوانده میشد. از سوی دیگر مسئله خواندن محسن چاووشی در فیلم که به عنوان خوانندهای بدون مجوز شناخته میشد اشکال دیگری بود که با جایگزین کردن صدای رادان برطرف شد. سینما قدس به عنوان سینمای سرگروه فیلم گزینش شده بود و پوستر فیلم از یک هفته قبل از شروع اکران مقابل این سینما توجه رهگذران را به خود جلب میکرد، اما همه چیز دقیقاً زمانی به وقوع پیوست که کسی انتظارش را نداشت. دو روز به شروع نمایش فیلم باقی مانده بود که گفتند بنا به دلایلی نمایش این فیلم عقب افتاده است. ابتدا همه چیز در لفافه عنوان میشد و فرازمند و مهرجویی از صحبت خودداری میکردند تا سخنان آنان ضد کارشان وارد عمل نشود. یک ماه و نیم از اکران نشدن «سنتوری» و جایگزین شدن فیلم دیگری در سینما قدس گذشت که محمود اربابی، رئیس اداره کل نظارت و ارزشیابی وقت اعلام کرد فیلم مهرجویی برای مراقبت از سینما اکران نشده است. اظهارات اربابی از آنجا که این مدیر ارتباط چندان نزدیکی با مطبوعات نداشت بیشتر به عنوان حرفی کلی برای رها شدن از پاسخ به جزئیات تلقی شد، اما بعد از چند ماه صحبتهای جدی محمدحسین صفارهرندی، وزیر ارشاد وقت، نشان داد مخالفتها با این فیلم قطعاً از سوی مقامی بالاتر معاون سینمایی و رئیس اداره کل بوده است. صفارهرندی در مورد فیلم مهرجویی گفت: ««سنتوری» به احترام سینما، هنرمندان، اعتقادات مردم و فرهنگ عمومی ما هرگز نمایش داده نمیشود.» این اظهارات آب پاکی روی دستان سازندگان فیلم ریخت و همه اینها در مقطعی اتفاق افتاد که از سوی دیگر نسخه غیرمجاز «سنتوری» با زیرنویس انگلیسی وارد بازار شد. مسئولان در ارشاد میگفتند عوامل فیلم در این زمینه نقش داشتند و حتی در برخی خبرها اعلام شد بعد از پیگیریها روشن شده فردی با عنوان «ف.ف» در این مورد دخیل بوده است؛ عنوانی که شبیه نام فرامرز فرازمند بود و این تهیهکننده را واداشت اعلام کند ارتباطی با این جریان نداشته و از هموطنان خود بخواهد در صورت خرید نسخه قاچاق فیلم مبلغی به میزان بلیت سینما به حساب آنان واریز کنند. این پیشنهاد با استقبال گروهی از افراد که هم به برای مهرجویی احترام قائل بودند و هم انتظار دیدن فیلم او را میکشیدند، قرار گرفت. «سنتوری» همه تهران و شهرستانها را فراگرفت، همه در زمستان سال 86 از ماجرای نوازنده سنتور و آهنگسازی میگفتند که اعتیاد زندگی او را بر هم ریخته؛ حتی بعد از این فیلم کسانی که سنتور مینواختند و پول جمع میکردند در سطح شهر بیشتر شد. بعد از حضور جواد شمقدری در معاونت امور سینمایی و رفع توقیف فیلمهای سینمایی انتظار میرفت اتفاقی هم در مورد فیلم مهرجویی رخ دهد؛ این اتفاق در حد صدور مجوز عرضه فیلم به شبکه نمایش خانگی بود؛ امکانی که سه سال قبل به صورت غیرقانونی به وجود آمده بود. این روزها در شرایطی که فرامرز فرازمند بعد از تلاشهای بیثمرش برای اکران «سنتوری» در بهشت زهرا آرمیده باز هم نوای «دلواپس و بیتابم...» با صدای محسن چاووشی که دیگر این روزها غیرمجاز نیست، در خانهها میپیچد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 550]