واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: سينماي ما- حسين اسرافيلي عضو شوراي شعر ارشاد با اشاره به ابتذالهاي ترانه امروز و ناهماهنگيهاي ميان شوراي شعر ارشاد و شوراي شعر سازمان صدا و سيما، از ترانه مثلث شيشهاي سروده رضا رشيدپور انتقاد كرد. اسرافيلي شاعر و عضو شوراي شعر و ترانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، درباره تفاوت شوراي شعر و ترانه وزارت ارشاد با شوراي شعر صداوسيما بيان داشت: قوانين حاكم بر شوراي شعر و ترانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با صداوسيما متفاوت است، صدا و سيما در اصل باني كار است، سرمايهگذار است، شعر و ترانهاي كه به آنجا ميرود خود صداوسيما وظيفه پرداخت هزينه آهنگساز و شاعر و خواننده را دارد. مثلا پنج شش ميليون تومان خرج ميكند و يك ترانه ضبط ميكند و پخش ميكند. بنابراين چون سرمايهگذار خودش است آزاد است كه اين ترانه را بخرد يا نخرد، اجرا كند يا اجرا نكند. وي ادامه داد: اما اين جا اشخاص حقيقي و حقوقي كارهايشان را تحويل ميدهند. مثلا مؤسسهاي كارها را ميفرستد و ميگويد من ميخواهم اين ترانهها را به صورت كاست يا سيدي به بازار عرضه كنم. كارها در اينجا كمي سهل الوصولتر است و كارها با اغماض بيشتري همراه است، ارشاد فقط يك نظارتكننده است. اجرا كردن و پرداخت هزينه پاي آن مؤسسه است يا شخصي كه كارش را آورده است. بنابراين اين جا كمي آسانتر گرفته ميشود. اين شاعر تصريح كرد: در شوراي شعر و ترانه ارشاد تنها مسايل سياسي و عقيدتي و قوميتها و مليتها مطرح ميشود كه شعر از لحاظ مسايل سياسي صدمهاي نزند و از لحاظ قومي تحريك كننده نباشد، لطمه به وحدت ملي نزند و حريم شعر هم حفظ شده باشد، هر چند كه ترانه است و كمي آن را آسان ميگيرند ولي به هر حال بايد مواظب باشيم كه زبان سالم و روزمره باشد. وي گفت: نهادهاي ديگر مثل صدا و سيما و شوراي شعر نظر خودشان را دارند. بعضي مواقع كاري از بيرون به صدا و سيما رفته و درحاليكه مجوز نهاد ديگري را داشته، پذيرفته نشده است زيرا صداوسيما چون يك رسانه ملي جداگانه است خودش مجوز جدا دارد. اما شاهديم بعضي مواقع آنجا طبق روابطي كه تهيهكنندگان دارند، ترانهاي ميآيد و پخش ميشود. شايد گاهي ترانهها در شان رسانه ملي نباشد و فقط تهيهكننده دوست داشته است. چندين مرتبه از طرف رئيس شوراي شعر صدا و سيما به رييس سازمان نامه نگاري شده كه شعرهايي كه اين جا پخش ميشود بايد مجوز شوراي شعر و ترانه سازمان را داشته باشد، منتهي خيلي از برنامهها مثل «مثلث شيشهاي» كه خود «رشيدپور» مجري آن شعري را گفته كه هيچ معنا و مفهومي هم ندارد و بعد از چندين هفته كه اجرا شد به شوراي شعر رفت و آنها گفتند حالا كه اين مدت پخش شده و مجوز نداشته حالا ما چه اعمال نظري كنيم. اين شاعر آييني با انتقاد از شعر و ترانه امروز ادامه داد: همانطوري كه در شعر بعد از انقلاب ما ابتذال را شاهد بوديم و مبتذلترين كلمات و عبارات را در شعر بهكار برديم و در قالب كتاب منتشر كرديم، بر سر ترانه هم همين شرايط تحميل شده است. غير اخلاقيترين كلمات در شعر مطرح ميشود و در هزاران نسخه هم منتشر ميشود. براي مثال در يك كتاب ديدم كه دقيقا همجنسبازي ترويج ميشود. اينها چيزهايي است كه متأسفانه در شعر و ترانه ما وجود دارد. از سوي ديگر اخلاق جامعه خيلي تغيير كرده و جاي ارزشها و ضدارزشها عوض شده، شكل لباسي كه بعضي از مردم ميپوشند را در نظر بگيريد، تمام اين مسايل در شعر و ترانه ما نمود پيدا كرده است. عضو شوراي شعر و ترانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي اظهار داشت: بسياري از اين ترانهها به صورت زيرزميني منتشر ميشود و مجوزي هم ندارد و مشخص نيست كه توسط چه كسي ضبط و منتشر شده است. در بستر اجتماعي هنري زمان پيش از انقلاب فضا براي هرزهگويي فراهم بود، اما اكنون متأسفانه عموميتش بيشتر شده. دقيقا اين نوع تفكر و نگاه در آثار هنري ما بيشتر شده است. ارجمندي شعر امروزه فراموش شده است. 80 درصد ترانههايي كه ميآيد در مطبوعات چاپ ميشود سست و بيمايه است. اسرافيلي خاطر نشان كرد: آموزههاي ضد اخلاقي بسياري در ترانه امروز وجود دارد.اينها تأثيراتي است كه دنياي امروز بر همه گذاشته است. متأسفانه اين نگاهها در ترانه هاي ما فراوان است و هر چه هم تلاش ميكنيم تا ترانهسرايان راهنمايي شوند متاسفانه كمتر ميپذيرند. از نظر من راهكار اجرايي اين است كه زبان سست را تقويت كنيم، و به ترانهسرايان ثابت كنيم كه اين راه، راه غلطي است. شعر و ادبيات را نبايد به ابتذال كشيد بايد به يك زبان فاخر حرفها را بيان كرد. وي ادامه داد: بارها صحبت شده و پيشنهاد داده شده كه ارشاد كلاس ترانه بگذارد و ما هم آمادهايم كه برويم و تدريس كنيم. از سوي ديگر فرهنگسراهاي خصوصي نيز ميتوانند كارگاههاي ترانه برگزار كنند. كساني ميآيند كه حتي زبان را نميشناسند، با قافيه و رديف هم هيچ آشنايي ندارند و پيچيدگيهاي معنايي را نميشناسند، حال اگر براي اين افراد كلاس ترانه هم گذاشته شود آنها با توجه به اين كه كف سواد ترانه را ندارند هيچ بهرهاي نخواهد برد. آنها بايد به هر طريقي كه شده اطلاعات و نيازهاي تئوريك اوليه شعر را كسب كنند. بسياري از آنها نه ادبيات گذشته را مطالعه كردند و نه با روح زبان آشنا هستند و حاصلش هم اين است كه ترانههاي سست ارائه ميشود. اسرافيلي تصريح كرد: بهترين راه برگزاري جلسات و كلاسهايي است كه بايد در آن به اصلاح و ويرايش كار ترانه سراها پرداخته شود.صدا و سيما،حوزه هنري، وزارت ارشاد و سروش جزو سياستگذاران ترانه كشور هستند.اينها شوراي نظارت بر شعر و موسيقي اين كشور هستند و بايد تمهيدي براي وضع كشور بينديشند. منبع خبر : فارس
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 280]