واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: وقتی نادری شیشه آپاراتخانه را برای فیلم کیارستمی پاک کرد سینمای ما - بابک کريمي تدوينگر ايراني و مشاور جشنواره فيلم ونيز گفت : امير نادري با فيلم جديدش ،وگاس که در جشنواره ونيز حضور دارد به تکامل جديدي رسيده است. بابک کريمي در گفت وگو با دويچه وله افزود: امير نادري روزي که ايران را ترک کرد و رفت آمريکا جزو يکي از صاحبنامترين فيلمسازان ايراني بود و تمام فيلمسازاني که بعداز او آمدند همگي تحت تاثير کارهاي او بودند. ولي اين را هم بايد در نظر گرفت که نادري با رفتنش به آمريکا به نوعي زندگي جديدي را شروع کرد. وي ادامه داد: اين زندگي جديد يعني دوباره کودک شدن، در کشور جديدي مجبور شد زبان جديدي را ياد بگيرد، فرهنگ جديدي را ياد بگيرد و اجتماع آنجا را کشف کند. کريمي تاکيد کرد : به عنوان يک فيلمساز و عکاس از طريق فيلمسازي و عکاسي اين کار را کرد. ولي اين احتياج به يک سير رشد و تکامل داشت و فکر ميکنم با فيلم فعلياش به اين تکامل رسيد. وي تصريح کرد : وگاس فيلميست که نتيجهي يک تجربه 15، 20 ساله شخصي مثل نادري در نيويورک است. فيلمهاي ديگر که به اصطلاح فيلمهاي در راه بودند، کامل نبودند. براي همين است که ما نبايد اين فيلمها را به عنوان قدم بعدي مثلا «دونده» يا «آب، باد، خاک» ببينيم. سيري بود که تمام شد. وي خاطرنشان کرد: ما بايد فرض کنيم که نادري شخص جديديست که از اول شروع به فيلمسازي ميکند و بايد به بلوغي جديد برسد که اين همين فيلم «وگاس» در ونيز است. وي در ادامه گفت وگوي خود افزود: سينماي نوين ايران با يک هويت بومي خيلي قوي وارد عرصه سينماي بينالمللي شد و اين اتفاقا کليد موفقيتاش بود، يک سيري را گذارند. در حال حاضر سينماگران ايراني به رتبه خيلي بالاتري رسيدهاند و ديگر از آن سينماي بومي بيرون آمدهاند و دارند سينماي هنري واقعي درست ميکنند. وي تاکيد کرد: سينما هنگامي که وارد حيطهي هنر ميشود ديگر وابسته به يک مملکت نيست. وابسته به رشد و شعور و نگاه آن فيلمساز است. حالا هر کسي نگاهش را به نوعي پيدا ميکند. يکي با ماندن در کشور خودش، يکي با گشتن دنيا و اين که دو نفر از اين چهار نفر از تهران ميآيند و دو نفر ديگر از نيويورک. چون نيويورک يکي از پايتختهاي فرهنگي دنياي غرب است. ايران نيز به هرحال پسزمينه فرهنگي يک فيلمساز ايرانيست وجالب است که چطور ميتوانند هر دو از دو ديدگاه مختلف به يک نتيجه برسند. او در پاسخ به سوال دويچهوله که " عباس کيارستمي و امير نادري فيلمسازهايي از يک نسل هستند که تقريبا فيلمسازي را با هم شروع کردند و حالا امسال در جشنواره ونيز به هم ميرسند. فکر ميکنيد اين برخورد چطور خواهد بود"، گفت : راستش اين دو قبلا در فستيوال «تائورمينا» به هم رسيده بودند. برخورد خيلي جالبي بود، سال ها بود که همديگر را نديده بودند. بابک کريمي به يک اتفاق با مزه هم اشاره کرد: صبحي که قرار بود فيلم «طعم گيلاس» نشان داده شود، ما همگي رسيديم جلوي سالن نمايش و ديديم که امير نادري با کيسه پلاستيکي در دستش و چيز ديگري که معلوم نبود، آنجاست. در سالن نمايش گفت بچهها بياييد برويم اتاق آپارات، من ميخواهم چيزي را آنجا کنترل کنم. همه به آنجا رفتيم و وقتي رسيديم بالا، نادري کيسه را باز کرد. مايع شيشهشويي، با يک کهنه در داخل کيسه بود. آمد و آينه شيشه اتاق پروداکشن را پاک کرد و گفت، ديروز اينجا فيلم من را نشان دادند و چون اينجا پر از گرد بود، من زجر کشيدم از اين که فيلمي را که دوسال رويش کار کردهام اينطور نمايش دادند. نميخواهم فيلم تو (کيارستمي) هم اينطوري شود. شيشه را پاک کرد و با همديگر رفتيم سالن سينما. منبع خبر : ایلنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 479]