واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: سرمقاله
خواب خوش نفتي اقتصاد ايران طي سالهاي اخيربيش از هرزماني درگذشته وابسته به نفت وفروش آن درايام رونق بازار بوده است.وابستگي اقتصادكشور به سيل واردات انبوه كالاها ي خارجي به رغم همه شعارهاي خودكفايي است كه آشكارا مي توان آن را شاخص اصلي انقلاب درحوزه اقتصادي تلقي كرد .اين آرمان اساسا متضمن ريشه كني معضلي بود كه همواره بيشترين اعتراض وانتقاد را از سوي منتقدان رژيم شاه برمي انگيخت.اگرچه درسالهاي آغاز استقرار نظام برآمده از انقلاب اسلامي تحقق اين آرمان انقلابي ازسوي متفكريني كه به توسعه صنعتي مي انديشيدند باالهام از تجربه برخي كشورهاي آسياي جنوب شرقي جاي خود را به راهبرد توسعه صادرات داد ليكن به نظر مي رسد اكنون پس از گذشت سه دهه, دولتي كه بيش از همه اسلاف خود مدعي تحقق آرمان هاي انقلاب اسلامي است درغياب هرگونه توفيقي براي پيشبرد الگوي توسعه صادرات ترجيح داده است راهبرد جايگزيني واردات رانيزبه طاق نسيان سپرده و به يكباره خاطر خود را از دغدغه راهبرددرهرشكل ونام آن آسوده سازد والبته دولتي كه ازهمان آغاز با طرح شعار نفت برسر سفره هاي مردم تصويري ساده شده وعامه فهم را ازرابطه ميان نفت به عنوان يك ثروت ملي با رفاه مردم دربرابر ديدگان راي دهندگان ترسيم مي كرد طبيعي بود كه براي تحقق اين شعاربه نزديكترين راه يعني بازكردن دروازه ها ي كشوربه سوي واردات ناشي از خرج دلارهاي نفتي والبته به بهاي غفلت از قدرت خريد مردم روي آورد.اقدامي كه نتيجه آن به گونه اي كاملا معكوس دامنگير اقشار ضعيف وآسيب پذير گرديده است.افزايش بهاي نفت در اين ميان درحكم بالش نرمي بود كه زير سر مسئولين قرارمي گرفت تا اقتصاد كشور بيش از گذشته دروابستگي اعتيادگونه اي به فروش نفت غرق شود. ويادمان نرود كه اقتصاد بين المللي تفاوت هاي زيادي با اقتصاد بومي مادارد ويكي از اين تفاوت هاي اساسي آنست كه برخلاف سنت مالوف دراين ديار,اگر بهاي كالايي به هر علت بالا رفت چه بسا چندي بعدتحت تاثير ساير عوامل بارديگر سير نزولي طي كند.ناگفته پيداست كه سقوط ناگهاني ويا حتي تدريجي بهاي نفت تحت تاثيرعواملي چون پايان فصل سرما وياپارامترهاي محتمل الوقوع ديگراكنون وبا وضعي كه اقتصاد ملي ما دارد شوك هولناكي خواهد بود كه پيكره نظام اقتصادي را متزلزل مي سازد تكانه اي سخت كه بي ترديد آثار آن متوجه ساير ساخت هاي جامعه نيز خواهد بود.براساس آموزه هاي اقتصادي اصل چسبندگي مصرف موجب مي شود تا حتي درصورت كاهش درآمد بازهم وتامدتهاي مديد الگوي مصرف همچنان از شرايط دوره رونق تبعيت نمايد واين به معناي انبوه مشكلات بازهم بيشتري است كه اقتصادملي درصورت كاهش بهاي نفت با آن مواجه خواهدبود.شايد اكنون هنگام آن رسيده باشد كه نفت ديگرنه به عنوان فرصتي مغتنم براي به تاخير انداختن مواجهه اجتناب ناپذيرباواقعيت هاي اقتصادملي بلكه به مثابه ثروتي كه تنهابهاي واقعي آن انتقال تكنولوزي است تلقي گردد.راهي كه بسياراني آنرا با موفقيت طي كرده اند .
چهارشنبه 8 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفرينش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 288]