محبوبترینها
معرفی چت روم مرام چت؛ بهترین چت روم فارسی برای حل همه مشکلات
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799655365
ليندا سيگر، نويسنده کتاب هاي فيلم نامه نويسي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ليندا سيگر، نويسنده کتاب هاي فيلم نامه نويسي ترجمه: فريبا ابولخاني خانم ليندا سيگر، نويسنده، استاديار و مشاور فيلم نامه نويسي، مي داند چه عناصري باعث موفقيت يک داستان مي شوند. اصولي که سيگر براي رسيدن به اين هدف در تازه ترين کتاب اش با عنوان نگارش يک فيلم نامه موفق (Making a Good Script Great)ارائه داده، مي توانند در زندگي واقعي نيز به کار گرفته شوند. اصولي که خواننده را متقاعد مي سازد تا باور کند رؤياها هرگز نمي توانند قدرت بدترين کابوس هاي آدمي را داشته باشند. مطلب زير مصاحبه اي است که به مناسبت انتشار اين کتاب با خانم سيگر انجام شده است. مي خواستيد وقتي بزرگ شديد چه کاره شويد؟ از سن ده سالگي دوست داشتم نويسنده شوم. نخستين رؤياي من، نوشتن اسرار نانسي درو و داستان هاي پليسي بود. هر دو؟ من داستان هاي کوتاه و شعر مي نوشتم. اولين داستان ام را در سيزده سالگي نوشتم. خيلي جالب است. آن را چاپ کرديد؟ نه، هرگز. آن داستان درباره چهار خواهر بود و در واقع سرقت بي واسطه اي از رمان زنان کوچک بود! مدت سه ماه، هر روز بعد از بازگشت از مدرسه روي آن کار مي کردم. وقتي داستان را تمام کردم، دور تا دورش روبان آبي پيچيدم و آن را به بهترين دوست ام نشان دادم. دوست ام گفت که از خواندن داستان گريه اش گرفت. چون در طول داستان يکي از دخترها مي ميرد. از اين واکنش دوست ام استنباط کردم که داستان واقعاً خوبي بوده. حجم اين داستان چه قدر بود؟ بيست و شش صفحه دست نويس بود، اما از نظر من يک داستان واقعي به حساب مي آمد! کار بعدي تان چه بود؟ من هميشه خودم را در هيأت يک نمايش نامه نويس مي ديدم. در کالج شروع کردم به کارگرداني نمايش ها و بعد از فارغ التحصيل شدن، در رشته نمايش تدريس مي کردم. متوجه شدم بسياري از کساني که در زمان بزرگ سالي به نويسندگان موفقي بدل شده اند، کار نوشتن را از نوجواني آغاز کرده اند. شايد زمان نوجواني واقعاً نمي دانستند چه نوع متني مي نويسند، اما مي دانستند که نوشتن را دوست دارند. کي تصميم گرفتيد منحصراً به رشته خاصي بپردازيد؟ وقتي در اواخر سال 1987 اولين کتاب ام منتشر شد، فهميدم که استعداد واقعي من در نوشتن متون غير تخيلي است. همه نويسندگان زماني نياز پيدا مي کنند بدانند چه نوع نوشتن را دوست دارند. وقتي جوان تر هستيم، واقعاً اين را نمي دانيم. آيا فکر مي کنيد با بالا رفتن سن، يک سري قيود و محدوديت براي خودمان قائل مي شويم؟ وقتي جوان هستيد بايد فقط براي لذت بردن از نوشتن، بنويسيد. نياز داريد بنويسيد، چون واقعاً مي خواهيد اين کار را بکنيد. به عنوان يک نويسنده جوان نبايد به فکر پول باشيد، بلکه بايد به ياد گرفتن اين هنر و اين که ياد بگيريد چه طور خوب بنويسيد، فکر کنيد. چه طور وارد حرفه مشاور فيلم نامه نويسي شديد؟ در پايان نامه دانشکده ام به اين موضوع پرداخته بودم که چه عواملي باعث موفقيت يا عدم موفقيت يک فيلم نامه مي شود و روشي را براي تحليل اجزاي متفاوت يک فيلم نامه ارائه داده بودم. بسياري از کساني که به تجزيه و تحليل فيلم نامه ها مي پرداختند، به جاي اين که واقعاً مشکلات فيلم نامه را بررسي کنند يا به پيش رفت نويسنده آن کمک کنند، فقط به ارائه راه حل هاي خاصي بسنده مي کردند. وقتي براي اولين بار روش خودم را براي يک فيلم نامه به کار گرفتم، بسياري از نويسندگان به من گفتند: «من پنج سال با اين فيلم نامه دست و پنجه نرم کردم ولي شما ظرف يک ساعت مشخص کرديد مشکل اول چيه و چه کاري بايد براش کرد.» چه قدر حق الزحمه براي کارتان مي گرفتيد؟ اوايل رايگان کار مي کردم تا بتوانم در اين رشته شناخته شوم. بعد يک آگهي در روزنامه دادم و شروع کردم به گرفتن مشتري! مبلغي که دريافت مي کنيد براي پرداخت اجاره بها کفايت مي کند؟ عاقبت بله! اما پيش از اين، مدت چهارده سال ثبات کاري نداشتم. چهارده سال! چه طور دوام آورديد؟ بيش تر به خاطر اين بود که هميشه فکر مي کردم اوضاع تغيير خواهد کرد. همه نويسندگاني را که مي شناسم يک دوره سخت را پشت سر گذاشته اند، اما توانسته اند خودشان را سر پا نگه دارند. شايد از برخي فيلم نامه نويسان بشنويد که قبل از فروش يا انتخاب فيلم نامه شان، پنج فيلم نامه نوشته اند بدون اين که هيچ يک به فروش رفته باشد. شايد اين رقم گاه به هشت يا ده فيلم نامه هم برسد، يا حتي پانزده فيلم نامه، پيش از آن که به کلي دست از اين کار بکشند. فکر مي کنم اکثر آدم ها با پشت سر گذاردن اين مرحله، ديگر قطع اميد بکنند. فرضيه من اين است که کساني مي توانند در اين بين موفق باشند که بتوانند از ميدان رقابت ها جان سالم به در ببرند. دقيقاً! سينتيا ويت کامب يکي از مشهورترين نويسندگان فيلم هاي تلويزيوني است. فکر مي کنم بالاخره دهمين فيلم نامه اش موفق از آب در آمد. قبل از اين اتفاق، او ارزان ترين و با تجربه ترين نويسنده اي بود که هر کس مي توانست به خدمت بگيرد. او در پانزده يا شايد بيست سال گذشته يکي از معتبرترين نويسندگان فيلم هاي تلويزيوني و سريال هاي کوتاه به حساب مي آيد. در اين بيست سال که به عنوان مشاور فيلم نامه نويس مشغول فعاليت هستيد، به طور قطع فيلم ها از نظر تکنولوژيکي پيش رفت زيادي کرده اند. آيا فکر مي کنيد محتوي و مضمون داستان هم چنان جايگاه خود را حفظ کرده است؟ مسلماً ساختار فيلم نامه ها بهتر شده است. وقتي اين کار را شروع کردم، غالباً مي گفتم که 85 درصد از فيلم نامه هايي که روي شان کار مي کنم ساختار چنداني ندارند. به عنوان مثال اولين نقطه عطف داستان در صفحه هفتاد فيلم نامه ديده مي شد! اما در حال حاضر معتقدم که 85 درصد از فيلم نامه ها ساختار نسبتاً خوبي دارند. و نسبتاً استادانه و حرفه اي نوشته مي شوند. اکنون نويسندگان بايد ياد بگيرند چه طور مي توان اصيل تر و بديع تر بود. حرفه اي بودن کافي نيست، به هنر نيازمنديد. اين حرف را به اين خاطر مي زنيد که امروز نويسندگان فيلم نامه براي پيش بردن لحظات کليدي به جلوه هاي ويژه تکيه مي کنند؟ مطمئناً فيلم هاي فراواني وجود دارند که خيلي زياد به جلوه هاي ويژه متکي اند. اما خيلي از فيلم نامه ها اساساً جالب و جذاب نيستند يا کاملاً شبيه فيلم هاي ديگرند. آن ها بيش تر اشتقاقي هستند تا اصيل و بديع. بعضي اوقات در روايت داستان با مشکلات زيادي روبه رو مي شوند، چون اولين يا دومين فيلم نامه شان است. البته گاهي شما يک فيلم نامه سخت مي نويسيد اما براي تان آموزنده است. در هر صورت اين نکته حائز اهميت است که نويسندگان و جوانان نويسنده، موقع نوشتن اولين فيلم نامه شان ذهن خود را درگير جنبه تجاري قضيه و مسأله بازاريابي بکنند. اما آيا کمال مطلوب همه، فروش محصول نهايي نيست؟ نهايتاً بله. اما وقتي شما جوان و تازه کار هستيد، بايد درباره آن چه دغدغه اش را داريد بنويسيد و نبايد جريان تجاري را دنبال کنيد. نوشتن در واقع ترکيبي است از خلاق بودن و داشتن توانايي حل مشکلات پيچيده! ارزيابي کردن کارتان، بخشي از نوشتن است؛ اما اگر خيلي زود اين کار را انجام دهيد، باعث توقف جريان خلاقه ذهن تان مي شويد. درباره هر چيزي که دوست داريد، بنويسيد تا اين جريان ادامه پيدا کند و کاري که انجام مي دهيد هيجان زده تان کند، تا بتوانيد کشف کنيد چه چيزهايي براي ياد گرفتن باقي مانده. اين نکته اهميت زيادي دارد که همواره افرادي پيرامون شما باشند و ذوق نويسندگي را در شما تقويت کنند. اين بدين معناست که شما بايد معلم داشته باشيد و دوستاني داشته باشيد که در مورد کارتان ابراز احساسات کنند و شما را تشويق کنند تا به کارتان ادامه دهيد، حتي اگر هيچ کدام از کارهاي تان هم به فروش نرود. يکي از کتاب هاي شما وقتي زنان کنترل اوضاع را به دست مي گيرند نام دارد. در صنعتي که غالباً توسط مردان اداره مي شود، شما چه پيش رفت هايي را براي زنان قائل هستيد؟ در حال حاضر نويسندگان و کارگردانان زن پيش رفت هاي اندکي دارند. طي 25 سال نخست قرن بيستم، کارگردانان زن زيادي وجود داشت ولي بعد تقريباً براي مدت پنجاه سال اثري از آنان ديده نشد. چه طور؟ اولاً دليل اين مساله قدرت گرفتن نظام استوديويي بود؛ نظامي که توسط مردان و براي مردان اداره مي شد. اگر نگاهي به انواع ديگر نوشته داشته باشيد -مثلاً رمان، داستان هاي غير تخيلي شعر- نسبت نويسندگان زن و مرد تقريباً مساوي است. اما در مورد فيلم نامه نويسي اين طور نيست. به طور کلي فقط پانزده درصد از فيلم نامه نويسان زن هستند و اين رقم سال به سال تغيير چنداني نمي کند. هيچ وقت نمي بينيد که فيلم نامه فيلم مطرحي مثل پرل هاربر را يک زن نوشته باشد. با وجود اين مي بينيم که زن ها در استوديو ها و کمپاني هاي توليد کننده فيلم در بخش هاي اجرايي ومديريتي پيش رفت هاي چشم گيري داشته اند. جالب است که زن ها تمايل بيش تري به استخدام زن هاي ديگر نشان مي دهند. بنابراين چنان چه زنان بيش تري پست هاي مديريتي به دست بياورند، فرصت هاي بيش تري براي زنان ديگر به وجود مي آيد. جالب است بدانيد رشته تدوين فيلم جزو معدود رشته هايي است که زنان در آن فعاليت چشم گيري داشته اند و وقتي به عقب بر مي گرديم و نگاهي به فيلم هاي اوليه تاريخ سينما مي کنيم، نام تدوين گران زن را مي يابيم. احتمالا اين رشته تنها رشته اي است که زنان جايگاه خود را در آن از دست نداده اند. پس نويسندگان تازه کار، با توجه به تبعيضي که در مورد نويسندگان سال مند قائل مي شوند، بايد در انتظار آينده اي باشند؟ اين طور به نظر مي رسد که در دنياي تلويزيون، براي مدت بيش تري مي توان باقي ماند؛ شايد تا چهل يا پنجاه سالگي! اما در عالم سينما اين رقم حول و حوش 35 است. از اين جهت فعاليت در تلويزيون براي زنان، کمي بهتر است. بخشي از اين قضيه بر مي گردد به اين که اکثر مخاطبان تلويزيون، زن ها هستند و برنامه ريزي ها نيز با توجه به اين مسأله صورت مي گيرد. تبعيضي که در مورد نويسندگان سال مند قائل مي شوند، مشکل وحشتناکي است. نويسندگان برجسته زيادي رامي شناسم که مثلاً گردهمايي برپا مي کنند، اما بعد از گردهم آيي هيچ اتفاق خاصي نمي افتد. اين عادلانه نيست، چون آنها بخشي از بهترين نويسندگان صنعت سينما هستند. حاصل اين جريان بدين جا انجاميده که بسياري از آن ها به جاي نوشتن فيلم نامه سينمايي، به تئاتر روي مي آورند. به همين خاطر اين استراتژي باب شده است که براي مرحله مذاکره با تهيه کننده، يک جوان حدوداً بيست ساله را جلو مي فرستند. بله، اتفاق افتاده! خيلي از نويسندگان مسن شريک جواني را انتخاب مي کنند تا او با تهيه کننده وارد مذاکره شود، در حالي که خودشان پشت صحنه، همه کارها را انجام مي دهند. اما در حرفه من - يعني مشاوره فيلم نامه نويسي - وضع بر اين منوال نيست. چون مردمي که به من مراجعه مي کنند، روي تجربه من حساب مي کنند. حتي اين که من اين حرفه را در زمان پختگي شروع کرده ام و پاي بند اصول و قواعد خاص خودم هستم، به کل ماجرا کمک مي کند. به کساني که رؤياي به دست آوردن مجسمه طلايي اسکار را در ذهن مي پرورانند، چه داريد بگوييد؟ وقتي فرصتي پيش مي آيد بايد از آن استفاده کرد. به خصوص در اين رشته نبايد پول حرف اول را بزند. بدترين کاري که يک نفر هنگام نوشتن اولين يا دومين فيلم نامه اش مي تواند بکند، اين است که نگران باشد چه قدر پول گيرش خواهد آمد. مي خواهيد سعي کنيد يک اتفاقي بيافتد؟ چه فيلم نامه تان را بفروشيد، چه براي کسب تجربه، بي هيچ چشم داشتي آن را بنويسيد. و ناگهان آن اتفاق رخ مي دهد؟ هيچ وقت ترمز نکنيد! شايد مجبور باشيد با گام هاي کودکانه به پيش برويد يا اين اتفاق با افت و خيزهاي زيادي همراه باشد. به هر ترتيبي که اتفاق بيافتد، بايد براي وقوع آن آماده باشيد. جمله اي را از ري برادبري نقل کرده اند که من خيلي آن را دوست دارم: «دعا کن موفقيت هيچ وقت زود به سراغ ات نيايد» مسلماً آدم هاي زيادي هستند که موفقيت در دامن شان افتاده، ولي شايستگي آن را نداشته اند و آن را از دست داده اند. اين مساله باعث شده که نظام ارزشي خود را گم کنند و ديگر ارزشي براي سخت کوشي قائل نباشند. وقتي که روزگاري نياز، ميل و عشق به نوشتن را احساس کرده باشي، برايت ساده خواهد بود تا در اين صنعت، گاه اجازه بدهي کنترل بر خويشتن ات از دست برود و فراموش کني چرا از آغاز وارد اين وادي شده اي. اگر خوش شانس باشي، اين موهبت و عشقي است که هرگز از دست نخواهي داد و موهبتي است که مي تواني تمام جهان را در آن سهيم سازي. ليندا سيگر تاکنون مشاوره 2000 پروژه و 80 فيلم توليد شده بوده است. برخي از معروف ترين کتاب هاي او عبارتند از: خلق شخصيت هاي ماندگار، هنر اقتباس، از فيلم نامه تا پرده، راهنماي خلاق براي فيلم نامه نويسان و چه گونه يک فيلم نامه نويس موفق شويم. منبع:نشريه فيلم نگار، شماره 2
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5359]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها