تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820409541
تماشاي تلويزيون
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تماشاي تلويزيون نويسنده : فاستر دبليو کلاين و جیم فی مترجم: میترا خطیبی امروزه هر بررسي و مطالعه ي جديدي که در کوتاه مدت در مورد استفاده از وسايل و رسانه هاي ارتباط جمعي صورت مي گيرد،براي والدين اضطراب و آشفتگي به همراه مي آورد.عناوين و سرفصل هاي اين مطالعات و بررسي ها همواره هشدار دهنده هستند :«مطالعات و بررسي ها نشان مي دهند که يک کودک در روز به طور متوسط پنج ساعت تلويزيون تماشا مي کند.» يا «کارشناسان اظهار مي دارند،تأثير و نفوذ تلويزيون در ميانگين سني و زندگي کودکان آمريکايي نقش منفي دارد.»ما با دقت اين گزارش ها را مطالعه مي کنيم،سپس به اتاق نشيمن مي رويم،و با چشماني گشاده با نگراني و اضطراب به فرزندان خود نگاه مي کنيم.آنها مانند گياهاني کاشته شده در گلدان ،در مقابل تلويزيون بدون هيچ حرکتي نشسته اند ،ما با ترس سر خود را تکان مي دهيم و مي گوييم :«بچه ها زياد تلويزيون تماشا مي کنند!»تماشاي تلويزيون مانعي ندارد،اما اين که چه برنامه اي باشد؟مدت زمان تماشاي آن چقدر باشد؟چه وقتي باشد؟و دليل تماشاي آن برنامه چيست؟تمامي اين سؤالات و پاسخ هاي مربوط به آن مي تواند ،سرآغازدعوا و درگيري بين والدين باشد.شايد به همان ميزاني که خشونت و خون ريزي در جهان صورت مي گيرد،تلويزيون نيز به همان اندازه صحنه هايي از آن را به نمايش مي گذارد .ما همواره به دنبال راه کارها و تدابيري براي محدوديت و کاهش عادت تماشاي برنامه هاي تلويزيوني در فرزندان خود هستيم.اما در برخورد با مسئله ي تماشاي تلويزيون ،مانند بسياري ديگر از مسائل،الگو دهي ما مي تواند کليد حل اين معضل نيز باشد. افرادي که خود از ابتدا تا انتهاي برنامه هاي تلويزيوني را تماشا مي کنند،بايد بدانند تا حدودي ناعادلانه و غير منطقي است،اگر بخواهند ،با بدترين شيوه ي ممکن عادت تماشاي تلويزيون فرزندان خود را سرکوب نمايند و از بين ببرند.حال کاملاً واضح و آشکار است که در درجه ي اول ما بايد آگاهي کاملي نسبت به عادات تماشاي تلويزيون خود داشته باشيم .اما در اين ميان مسائل بسيار ديگري نيز وجود دارد،که بايد در نظر گرفته شود.اگر عشق و علاقه ي ما به فرزندان خود بيش از علاقه ي ما به برنامه هاي تلويزيوني باشد،بنابراين آنها نيز اين مسئله را درک مي کنند و ترجيح مي دهند،به جاي تماشاي تلويزيون زمان بيشتري با ما باشند.«راب نظرت چيه،موافقي برويم،لانه ي پرنده درست کنيم؟»يا «خب،ليندا ،آماده اي تا با مامان يک بازي فکر کني.»يا «کارل از سر راه برو کنار،پدر مي خواهد جزئيات و قطعات بالن خود را به تو نشان دهد.» اغلب ذکر چنين جملات ساده اي موجب مي شود،تا فرزندان ما از آن جعبه ي جادويي جدا شوند .اغلب کودکان،ترجيح مي دهند به جاي تماشاي تلويزيون ،خود را سرگرم کار ديگري کنند،البته به شرط آن که به همراه فردي باشند ،که او را دوست دارند.براي آن که بتوانيم عادت تماشاي تلويزيون را در بچه ها تحت کنترل خود درآوريم ،بايد موارد و مسائل ديگري مانند دوستان ،فاميل ،تفريحات و سرگرمي ها و ورزش را در نظر بگيريم،و به نکات ارزشي و تأثيرات مثبت آن تأکيد کنيم.به گفتگوي زير که ميان يک پدر و پسرش که علاقه و ميل زيادي به تماشاي تلويزيون دارد،توجه کنيد: پدر:«تِد،اين طور که من متوجه شدم،تو هميشه تا دير وقت تلويزيون تماشا مي کني.مثل اين که تماشاي تلويزيون را خيلي دوست داري.درست است؟»تد:«بله،خيلي دوست دارم.»پدر:«يک حسن تلويزيون اين است که تو مي تواني چيزهاي زيادي از آن ياد بگيري.مثلاً مي تواني بفهمي که چه اتفاقاتي در دنيا مي افتد،به علاوه ي آن که تلويزيون به دامنه ي يادگيري لغات تو هم کمک مي کند،هم چنين مي تواني مسائلي را درباره ي زندگي بزرگسالان ياد بگيري .اما مسئله اي که براي من سؤال برانگيز و موجب تعجب من شده،اين است که فکر مي کني چقدر مي تواني به عنوان يک دوست خوب روي تلويزيون حساب کني؟و اين که آيا تلويزيون مي تواند براي تو جايگزين دوست خوبي باشد؟آيا تو خودت دوست خوبي براي تلويزيون خودمان هستي؟»تد:«من متوجه منظور شما نمي شوم؟»پدر:«بسيار خب،بگذار واضح تر بگويم.تلويزيون اصلاً به حرف تو گوش نمي کند.درست است؟او فقط با تو حرف مي زند،و اصلاً اهميتي نمي دهد که تو چه مي گويي .اين هم درست است؟»تد:«بله،درست است.»پدر:«بنابراين يک مسئله در مورد تلويزيون اين است که او به تو کمک نمي کند،تا بتواني دوست خوبي براي شخص ديگري باشي.آيا تا به حال شده که به چيزي که تو مي گويي،توجه و اعتنايي بکند؟»تد:«نه.»پدر:«تد،آن چه که من درباره ي تلويزيون فکر مي کنم،اين است که او واقعاً به تو و طرز فکرت هيچ اهميتي نمي دهد ،و اين مشکلي در مورد رابطه ي تو با تلويزيون است.در صورتي که من و دوستان ات به حرف هاي تو گوش مي دهيم .با اين وجود ،فکر مي کنم با تماشاي زياد تلويزيون ،در مورد خيلي از مسائل مي تواني آگاهي پيدا کني ،اما نمي دانم،آيا مي تواني اين مسئله را ثابت کني که خيلي چيزها مي داني و ياد گرفتي ،چون با تماشاي تلويزيون نحوه ي صحبت و استدلال را ياد نمي گيري .حالا اگر تلويزيون کمتر تماشا کني،شايد در نهايت سرحال تر و با نشاط تر باشي.اما تصميم گيري با چه کسي ؟»تد:«من.»پدر:«بله،واقعاً همين طور است.راستي،بگذار ببينم توي کله ات چه خبر است .انگار هنوز مخت پوک نشده!»بهترين روش،در برخورد با مقوله ي تماشاي برنامه هاي تلويزيوني اين است که براي نظارت بر اين مسئله ،هرگز با کودک درگير و به زور و تهديد متوسل نشويم .اگر مدام به بچه ها تذکر دهيم،و يا با روش هاي سخت گيرانه ،آنها را وادار به ترک عادت تماشاي تلويزيون کنيم،در آخر تنها نتيجه اي که عايدمان مي شود،سرکشي و طغيان آنها در برابر خواسته ي ماست.تنها کاري که قادر به انجام آن هستيم،تحت نفوذ و تأثير قرار دادن بچه ها است. در اين راستا،اگر کمي شوخي و خوش رويي را چاشني کار خود کنيم،اين امر مي تواند اثرات شگفت انگيزي به همراه داشته باشد.به طور مثال،زماني که آنها مشغول تماشاي تلويزيون هستند ،سرشان را فشار دهيد و بگوييد:«خب،انگار هنوز مخت پوک نشده.»اين جمله اين پيام را به آنها مي دهد که تماشاي بيش از حد تلويزيون آنها را ديوانه مي کند،و به مرز جنون مي رساند.من (فاستر )،به خاطر مي آورم،يک بار براي راهنمايي و کمک به پسرم جري نمايشي را ترتيب دادم و نقش يک جراح مغز و اعصاب را بازي کردم.«آخرين مورد جراحي مغز و اعصابي را که انجام دادم را به خاطر مي اورم.روزي پسري وارد مطب ام شد،او کمي اختلال رفتاري داشت.امّا ما نتوانستيم بفهميم که چه مسئله اي باعث اين اختلال در او شده است.عکس برداري با اشعه ي ايکس هم چيز زيادي نشان نداد.بنابراين او را روي تخت خوابانديم،و به طور موقّت بيهوشش کرديم،سپس با مته چند سوراخ در سرش ايجاد کرديم.حدس بزنيد چه اتفاقي افتاد؟مايع مغزي اش از ميان آن سوراخ ها مانند پنيري کم مايه بيرون آمد.نتوانستيم علّت اين مسئله را بفهميم.بنابراين دوباره پرونده اش را بررسي کرديم.آن جا بود که علّت اين اختلال مثل روز براي مان روشن شد،و فهميديم که اين پسر در شش هفته ي اخير روزي چهار ساعت تلويزيون تماشا مي کرده است.»چشمان جري،از تعجّب داشت از حدقه در مي آمد.چون او در طول شش سال گذشته،روزي چهار ساعت تلويزيون تماشا کرده است.مطمئن باشيد،با چنين روش ها و راه کارهايي فرزندان ما،تصميم خواهند گرفت که کم تر تلويزيون تماشا کنند،زيرا ديگر متوجّه شده اند که کارهاي ديگري براي انجام دادن دارند،آنها به اين باور مي رسند که تلويزيون وسيله ي سرگرم کننده ي خوبي براي شان نمي باشد.منبع: کتاب تربيت با عشق و منطق/خ
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 471]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها