واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: يك متخصص اعصاب و روان گفت: علائم و حالات خلقي موجود در فرد افسرده در يك خانواده واگيردار بوده و احساسات منفي قابل انتقال به ساير اعضاي خانواده هستند. دكتر سيد ابوالفضل قريشي در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران ( ايسنا) منطقه زنجان، بر جدي گرفتن ضعيفترين علائم خلقي نامناسب و پايين تأكيد و ابراز داشت: در جامعه ما روحيه نامناسب، طبيعي تلقي ميشود. يك بيماري روحي نظير افسردگي همانند بيماريهاي جسمي حائز اهميت و نيازمند درمان است؛ چرا كه ممكن است فرد را حتي به سمت خودكشي نيز سوق دهد. اين در حالي است كه معمولاً يك بيماري جسمي نظير سرطان اين احساس را در فرد ايجاد نميكند. وي شيوع افسردگي را با توجه به روند صنعتي شدن جوامع و افزايش استرسهاي افراد بسيار بالا دانست و گفت: شيوع اين بيماري در مردان 12 درصد و در زنان 25 درصد است. عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي زنجان به طبيعت ظريف و روحيه حساس زنان نسبت به مردان اشاره كرد و افزود: عاطفي بودن زنان، آنها را مستعد افسردگي ميكند. تأثير پذيري آنها در مقابل استرس نيز در شيوع بالاي اين بيماري در آنها مؤثر است. دكتر قريشي افسردگي را كاهش احساس مثبت در فرد، كاهش كيفيت مطلوب و لذت بخشي زندگي و وضعيت خلقي ثابت و پايين فرد معرفي كرد و افزود: از نظر باليني، چنانچه خلق و خوي فرد به مدت دو هفته به همين شدت ادامه يابد، افسردگي جدي در وي ظاهر شده و نياز به مداخله درماني دارد. وي نقش ژنتيك را در بروز افسردگي مؤثر ارزيابي كرد و گفت: در خانوادههايي كه مشكلات خلقي وجود دارد، معمولاً فرزندان يا افرادي كه از نظر ژنتيكي به آنها وابسته هستند نيز اين حالات را نشان ميدهند. اين متخصص اعصاب و روان ادامه داد: مسائل محيطي، فاكتورهاي استرس زا و فرآيندهايي كه فرد را تحت آسيب روحي قرار مي دهند، طلاق، از دست دادن عزيزان، بلاياي طبيعي، همچنين عوارض سوء مصرف مواد و يا حتي برخي داروها كه تجويز پزشكي دارند، مشكلات هورموني، مسائل متابوليك و داخلي افراد و وجود ساير بيماريها از ديگر عوامل مداخلهگر در بروز افسردگي است. دكتر قريشي درباره علائم افسردگي گفت: فرد افسرده انرژي فعاليت اجتماعي سابق و حساسيت و دخالت در مسائل خانوادگي را ندارد. سريع خسته و گوشهگير ميشود. اين افراد معمولاً عاطفيتر شده، به كرات گريه ميكنند و داراي چهرهاي غمگين و گاهي اشكبار هستند. وي افزود: افت تحصيلي، كاهش اشتها و وزن، اختلالات خواب، داشتن افكار منفي، احساس اضافي بودن، احساس پوچي زندگي و دنيا و حتي ميل به خودكشي از جمله علائم هشدار دهنده در افراد افسرده است كه در صورت شدت آن حتماً نياز به مداخله روانپزشكي دارد. اين پزشك متخصص برلزوم حساسيت خانواده فرد نسبت به علائم خلقي پايين تأكيد و تصريح كرد: در نيم درصد از موارد، خود فرد وجود افسردگي را انكار ميكند و تمايلي به مراجعه به روانپزشك ندارد. دكتر قريشي، جواني و ميانسالي را عمدهترين گروه سني در معرض ابتلا به افسردگي عنوان كرد و به ايسنا گفت: پيك سني حدود30 سال و 5 تا 10 سال پايينتر و يا بالاتر از اين سن، بيشترين مبتلايان به افسردگي را تشكيل ميدهند. وي ابراز داشت: معمولاً نگرشي منفي نسبت به درمان وجود دارد و نياز به درمان انكار مي شود. افسردگي نماد جسمي نداشته و درك نمي شود اما اين بيماري قابل درمان و حائز اهميت مي باشد. اين روانپزشك با بيان اين مطلب كه درمان زودهنگام موفقتر است، اظهار داشت: درمانهاي دارويي جزو درمانهاي اساسي در افسردگي است و در كنار آن مداخلات و اقدامات كمكي روان درماني بايد به طور تخصصي اعمال شود. در افسردگي شديد، درمان دارويي حرف اول را ميزند و در كنار آن مشاورههاي تكميلي نيز انجام ميشود. وي افسردگي را يك بيماري دورهاي و عود كننده دانست و گفت: در مواردي مشاهده شده است كه در صورت عدم درمان، طي شش تا 12 ماه دوره بيماري طي شده و علائم به طور خود به خود از بين رفته است. از سوي ديگر، در صورت درمان بيمار نبايد با مشاهده بهبود علائم، خودسرانه درمان را قطع كند؛ چرا كه احتمال عود بيماري وجود دارد. اين پزشك متخصص اعصاب و روان، طول دوره درمان افسردگي را حداقل شش ماه عنوان كرد و افزود: بسته به شدت بيماري ممكن است اين دوره 9 ماه به طول بيانجامد. در صورت عدم مراجعه به موقع، ادامه اين بيماري ممكن است، منجر به تبعاتي نظير افت واضح در روند زندگي و روابط اجتماعي، كيفيت زندگي و اختلالات ديگري نظير روي آوردن به مواد مخدر شود. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3489]