محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803964689
گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح روزنامههاي صبح امروز ايران در سرمقالههاي خود به مسائل روز كشور و جهان پرداختهاند كه گزيده برخي از آنها در ذيل ميآيد. جمهوري اسلامي روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله امروز خود با عنوان "آمريكاخدمت مجاني به مقاومت لبنان "آورده است : درحالي كه لبنان يكي از حساس ترين مراحل تاريخ دوران اخير خود را مي گذراند و اختلاف بر سر انتخاب رئيس جمهور و اعضاي دولت هر روز حادتر مي شود آمريكا با اعزام يك ناو جنگي به سواحل اين كشور تلاش جديدي را براي دامن زدن به اين بحران آغاز كرده است . هر چند يك منبع نظامي آمريكا اعلام كرده است : « حضور اين ناو جنگي آمريكائي در سواحل لبنان تنها پيامي از واشنگتن به دمشق درباره نگراني از دخالت سوريه در لبنان و تاكيد بر حمايت آمريكا از ثبات لبنان است » لكن همه چيز حكايت از اهداف سلطه طلبانه آمريكا از اين اقدام دارند كه علاوه بر سوريه شامل لبنان و فلسطين نيز مي شود. بارزترين اين اهداف را مي توان در اين موارد ديد. 1 ـ تهديد مخالفان دولت سينيوره در لبنان كه حاضر به استمرار حكومت وي نيستند و چون او را مهره آمريكا ميدانند كنار رفتن او را از شرايط اصلي رسيدن به هرگونه توافقي در مورد انتخاب رئيس جمهور و دولت جديد ميدانند. آمريكا تلاش مي كند انتخاب رئيس جمهور را در لبنان آنقدر به تاخير بياندازد تا مخالفان سينيوره مجبور شوند استمرار حكومت وي را بپذيرند. تصور دولتمردان آمريكائي اينست كه اين هدف را مي توانند با به رخ كشيدن ناو جنگي خود تامين نمايند! 2 ـ شهادت « حاج عماد مغنيه » كه محصول طرح مشترك آمريكا و رژيم صهيونيستي است دولتمردان آمريكائي را به اين طمع انداخته كه مي توانند از شرايط پديد آمده در اثر فقدان اين فرمانده ارشد حزب الله استفاده كنند و با به رخ كشيدن ناو جنگي خود افكار عمومي را در لبنان به زيان حزب الله تحت تاثير قرار دهند. اين نوع نگرش به ابزاري فكر كردن دولتمردان آمريكائي مربوط مي شود تفكري كه هنوز نتوانسته نقش ايمان را در پيروزي هاي حزب الله در طول دو دهه اخير درك كند و همچنان معتقد است كه اصالت با ابزارهاي جنگي است نه نيروي انساني با ايمان و متكي به نيروي معنوي متصل به اراده الهي . 3 ـ آثار مخرب تحقير شدن آمريكا و رژيم صهيونيستي در جنگ 33 روزه لبنان در تابستان 1385 و سابقه تحقير شدن ارتش آمريكا توسط جوانان گمنام حزب الله در دهه 60 كه مجبور شد با رسوائي و سرافكندگي خوار كننده اي سواحل بيروت و خود بيروت را ترك كند و عملا به ناتواني خود در برابر حزب الله لبنان اعتراف نمايد هنوز دولتمردان آمريكائي را آزار ميدهد. آنها با اعزام يك ناو جنگي به سواحل بيروت درصدد هستند آثار باقيمانده از اين تحقيرها را برطرف نمايند. 4 ـ درعين حال كه خط و نشان كشيدن براي سوري ها بويژه در آستانه اجلاس سران عرب در دمشق نيز مي تواند از اهداف آمريكائي ها باشد ولي بيش از آن تلاش در جهت ايجاد يك سپر حفاظتي براي رژيم صهيونيستي هدف مهمتري است كه آمريكا با آوردن ناو جنگي خود به سواحل لبنان دنبال مي كنند. رشد روزافزون مقاومت مسلحانه مردم فلسطين از يكطرف و مشكلاتي كه صهيونيست ها در مواجهه با حزب الله لبنان لمس مي كنند از طرف ديگر اين واقعيت را به رخ سران رژيم صهيونيستي كشيده است كه ديگر ارتش صهيونيستي كه آنها سالهاي متمادي تلاش مي كردند آنرا يك ارتش افسانه اي و شكست ناپذير جلوه دهند قدرت مقاومت در برابر رزمندگان فلسطيني و نيروهاي حزب الله را ندارد. اين وضعيت شكننده با توسعه طلبي هاي رژيم صهيونيستي منافات دارد و در چنين شرايطي توسل به تجهيزات نظامي آمريكا مي تواند كمكي براي تقويت روحيه شكست خورده نظاميان اسرائيلي باشد. 5 ـ درحالي كه بوش كوچك ماه هاي آخر رياست جمهوري خودرا پشت سر مي گذارد و حزب جمهوريخواه با رقبائي مواجه است كه نميتواند آنها را ناديده بگيرد تلاش براي نجات دادن دولت بوش از گرداب خاورميانه اي براي ساكنان كنوني كاخ سفيد يك اصل مهم و كاملا حياتي است . دولت بوش اكنون در عراق افغانستان لبنان و فلسطين دچار مشكلات زيادي است كه هر كدام يك مهر شكست بر پيشاني اين دولت چسبانده اند. تلاش براي حل بخشي از اين شكست ها از آخرين حربه هائي است كه دارودسته بوش مي توانند به آن متوسل شوند و اعزام ناو جنگي به سواحل لبنان اين هدف را نيز دنبال مي كند. با اينهمه كمترين ترديدي وجود ندارد كه آمريكا به هيچيك از اهداف خود نخواهد رسيد. علاوه بر اعزام ناو جنگي به سواحل لبنان در اين روزها آمريكا سه هفته قبل نيز يك گروه از نظاميان خود را با لباس مبدل به بيروت اعزام كرد و قبل از آن چند محموله نظامي را با چند فروند هواپيما به فرودگاه لبنان فرستاد . هفته گذشته نيز يك روزنامه سوري خبر از اعزام 600 نيروي امنيتي 25 تن گاز اشك آور يك تن ماده منفجره و مقاديري سلاح توسط دولت عربستان به لبنان داد. در همين حال دولت هاي عربستان كويت فرانسه و آمريكا به اتباع خود در لبنان هشدار داده اند از اين كشور خارج شوند يا مسائل احتياطي را رعايت نمايند و حتي فرانسه دو مركز فرهنگي خود در لبنان را تعطيل كرده و كويت سفارت خود در بيروت را به حالت آماده باش در آورده است . اين اخبار از تلاش هائي براي ايجاد ناامني و حتي برافروختن آتش جنگ داخلي در لبنان حكايت دارند چيزي كه آمريكا و فرانسه و هم پيمانان منطقه اي آنها درصدد آن هستند و اعزام ناو جنگي به سواحل لبنان نيز از آن خبر ميدهد. آنها از اين واقعيت غافلند كه شرايط لبنان و منطقه به زيان آنهاست و همانطور كه معارضان دولت لبنان و در راس آنها حزب الله گفته اند « اين تصميم آمريكا گامي مجاني در خدمت به مقاومت لبنان است » . درباره ناو آمريكائي « يو . اس . اس . كول » كه اكنون به سواحل لبنان اعزام شده نيز دانستن اين نكته لازم است كه اين ناو 170 متري مجهز به سيستم الكترونيكي جنگي و ضد موشكي همان است كه در 20 مهر 1379 در سواحل يمن مورد حمله افراد مخالف حضور آمريكا در منطقه قرار گرفت و از آن تاريخ بلااستفاده شد. آمريكائي ها اگر استعدادهاي خود را بكار بگيرند اين واقعيت را خواهند فهميد كه مشابه آنچه در يمن بر سر ناو جنگي شان آمد در سواحل لبنان بسيار آسان تر قابل تكرار است . كيهان روزنامه كيهان در سرمقاله امروز خود با عنوان "توپ در حياط نيويورك!" به قلم حميد اميدي آورده است: بسياري از تحليل گران معتقدند كه رسيدن به اجماع بر سر قطعنامه جديد تحريم ها عليه ايران به سبب مخالفت اعضاي غيردائم شوراي امنيت، كاري دشوار و تا حدي غيرممكن است و اگر غرب در رايزني هاي سياسي خود در قانع كردن اين كشورها براي راي مثبت به اين قطعنامه با شكست روبرو شود، اين امر بطور حتم تصويب قطعنامه اي ضعيف را به دنبال خواهد داشت. انگليس و فرانسه پيش نويس قطعنامه جديد تحريم عليه ايران را پنج شنبه شب گذشته به شوراي امنيت ارائه دادند، اما اعضاي غير دائم اين شورا نسبت به پيش نويس ارائه شده محتاطانه و بي رغبت رفتار كرده اند. مسلما قطعنامه جديد با يك مشاجره دشوار روبروست و از اجماع و حمايت همه 15 عضو شوراي امنيت برخوردار نيست. اين قطعنامه در مقايسه با پيش نويس اوليه مورد حمايت آمريكا در پاييز سال گذشته ميلادي به شكل قابل توجهي تضعيف شده است. هدف آمريكا و هم پيمانانش در شوراي امنيت، را ي گيري در جمعه گذشته، پيش از آن كه روسيه رياست اين شورا را از پاناما تحويل بگيرد، بود كه البته بواسطه اختلاف نظر اعضاي غيردائم شورا و مقاومت آنان در برابر آمريكا، راي گيري در مورد آن به تعويق افتاد. حقيقت آن است كه «تحريم ها» تنها مي تواند به شكلي محدود به ايران آسيب برساند. روزنامه آمريكايي وال استريت ژورنال در گزارشي مي نويسد: «تحريم هاي شديد عليه ايران باعث نشده تا اين كشور به زانو درآيد، بلكه تنها موجب تغيير نحوه تجارت در دومين اقتصاد بزرگ خاورميانه شده است.» در واقع اهميت اصلي تحريم ها صرفا به خاطر اقدامات تنبيهي ناشي از آن نيست، بلكه بيشتر به سبب آن است كه نشان دهنده فشار سياسي و ديپلماتيك از سوي جامعه بين المللي به شمار آيد. سؤال اينجاست كه اگر پنج عضو دائم شوراي امنيت براي تصويب تحريم هاي جديد به اجماع رسيده اند، آيا ساير اعضاي 15 نفره اين شورا نيز اين قطعنامه را همچون قطعنامه هاي قبلي با اجماع تصويب خواهند كرد؟ آمريكا دنبال آن است كه قطعنامه جديد با اجماع همه اعضا تصويب شود تا به زعم خود وحدت جامعه بين المللي عليه جمهوري اسلامي و انزواي ايران را نشان دهد. ضمن آن كه با توجه به اختلاف نظر اعضا غيردائم شورا، اين نگراني نيز براي آمريكا، انگليس و فرانسه به وجود آمده كه هرگونه اختلاف و تشتت آراء در شوراي امنيت منجر به اين باور خواهد شد كه ايران در تصميم و اراده بين المللي شكاف ايجاد كرده است. ديپلمات هاي آمريكايي، انگليسي، آلماني و فرانسوي چند روزي است در صددند تا نظر برخي اعضا از جمله آفريقاي جنوبي، اندونزي، ليبي و ويتنام را كه موافق تصويب نهايي تحريم هاي جديد عليه ايران نيستند، با خود همراه سازند. همه اين دوندگي ها در حالي صورت مي گيرد كه «رايس» وزيرخارجه آمريكا، پس از انتشار گزارش جديد آژانس اتمي در مورد ماهيت برنامه هسته اي ايران، مدعي شده بود كه «استدلالي خيلي قوي» درخصوص تصويب دور سوم تحريمها عليه ايران وجود دارد! امروز همه جهان مي داند كه اقدامات سياسي، غيرمنطقي و غيرقانوني آمريكا و چند كشور اروپايي در ايراد اتهام عليه ايران و شانتاژ خبري و جنگ رواني مبني بر اينكه در فعاليت هاي اتمي ايران انحراف وجود دارد، تنها ادعاهايي بي پايه و واهي بوده است. مسلماً آنچه در پشت ماجراي پرونده هسته اي ايران طي چند سال اخير از سوي غرب رخ داده، ادامه خصومت ديرينه و شكست خورده آنان در مخالفت با رشد و پيشرفت ايران اسلامي است. جالب است بدانيد هم اكنون 121 كشور از جمله 9 كشور اروپايي در موضوع هسته اي خود با آژانس بين المللي انرژي اتمي مشكل دارند و اين كشورها از نظر آژانس زير سوال هستند. اما هيچگاه پاي شوراي امنيت به پرونده آنان باز نشده، هرچند كه در پاره اي موارد سياست «تهديد و تطميع» درباره برخي از آنان جواب داده است. بدون ترديد آمريكا و آن چند كشور اروپايي در مقابله و برخورد با پرونده هسته اي ايران دنبال «چماقي بزرگتر» هستند؛ كمااينكه «ويليام هيگ» سخنگوي امور خارجي حزب محافظه كار انگليس با انتقاد از موضع برخي از دول اروپايي، اين پيشنهاد را مطرح مي كند. اما روند پرونده فعاليت اتمي ايران و گزارش اخير البرادعي و به دنبال آن واكنش كشورهاي غيرمتعهد و مخالفت برخي از اعضاي غيردائم شوراي امنيت با قطعنامه جديد تحريم، دسته اين چماق را لاغرتر و شكننده تر از گذشته كرده است. آمريكا براي دستيابي به «چماق بزرگتر» چاره اي ندارد جز آنكه با اعضاي غيردائم شورا بر سر پاره اي از جزييات قطعنامه اخير رايزني كند. اگر اين رايزنيها به شكست منجر شود، آمريكا و ديگر كشورهاي غربي به احتمال قوي به پيشبرد اين قطعنامه در شوراي امنيت با وجود مخالفت يا رأي ممتنع برخي از اعضاء ادامه مي دهند كه در اين صورت بدون شك وزن اين قطعنامه كاهش يافته و نتيجه اي به مراتب ضعيف تر از گذشته در پي خواهد داشت. بي جهت نيست كه «مارك فيتز پاتريك» كارشناس مسايل منع گسترش سلاحهاي هسته اي در انستيتو بين المللي مطالعات استراتژيك لندن مي گويد:«اكنون توپ در حياط نيويورك افتاده است و من نمي دانم كه آيا اساساً به يك قطعنامه ديگر نياز است يا خير». واقعيت آن است، آنهايي كه مترصد مجالي براي زدن تير خلاص به فعاليت هاي هسته اي ايران بوده اند، هم اكنون توپ را در زمين خود مي بينند و ايران را پيروز اين ميدان. پيروزي كه حاصل پايمردي مردم و مسئولان در حفظ منافع ملي كشور و دفاع از حقوق خود و هم چنين اعتماد به جوانان مستعد و شايسته ايران اسلامي است. «دانا پرينو» سخنگوي كاخ سفيد اعتراف مي كند كه «طرح مفاد گزارش البرادعي، كاخ سفيد را در صحنه بين المللي به چالش كشيده است.» شايد يكي از كاركردهاي تصويب قطعنامه جديد، كاستن فشارهاي بين المللي از روي آمريكا باشد؛ كسي كه هنوز مدعي است ايران به دنبال دستيابي به سلاح اتمي است و گزارش آژانس هاي اطلاعاتي آمريكا و گزارش اخير البرادعي هم او را سر جاي خود ننشانده است. «رايس» نيز پس از ديدار با همتاي چيني خود، در يك كنفرانس خبري با اذعان به اختلاف نظر واشنگتن و پكن در تصويب قطعنامه جديد، مي گويد؛ «كاري كه ما در شوراي امنيت در حال انجام آن هستيم، كار روي قطعنامه اي است كه به ايران نشان خواهد داد نبايد به بي اعتنايي خود به جامعه بين المللي ادامه دهد»! اين موضوع در حالي مطرح مي شود كه انتشار گزارش اخير البرادعي بار ديگر بر صلح آميز بودن برنامه هسته اي ايران و همكاري هاي همه جانبه كشورمان با آژانس تأكيد شده و گزارش اخير بر حل شدن شش موضوع مورد سؤال براساس مداليته، نيز صحه گذاشته است، ولي در همين حال آمريكا، انگليس و فرانسه بر مواضع خصمانه خود تأكيد دارند. تمام اين اقدامات در حالي است كه گزارش البرادعي مسائل مرتبط با موضوع هسته اي ايران را خاتمه يافته اعلام مي كند و حتي نشست گروه 1+5 نيز در شرايط كنوني مبناي قانوني ندارد. بخش عمده اي از علت اين همه هياهو بخاطر همزماني گزارش رئيس آژانس با سر و صداي انگليس ناشي از اقدام دولت توني بلر در حذف نام اسرائيل از گزارشي است كه قبل از جنگ در مورد سلاح كشتار جمعي عراق و خطرات آن فراهم شده بود، آنهم سلاحي كه وجود آن ثابت نشد. در حالي كه اسرائيل هم چنان صدها كلاهك هسته اي در اختيار دارد و خطري براي همسايگان خود به شمار مي آيد ولي بازرسان بين المللي قادر نيستند حتي به تأسيسات هسته اي آنان نزديك شوند. و آخر آنكه؛ مقامهاي آمريكايي اعلام كرده اند كه تا زمان برگزاري انتخابات دوره هشتم مجلس در ايران، با هدف فشار بر افكار عمومي، موضوع تصويب قطعنامه را با جديت دنبال خواهند كرد. طي 92 سال كه از پيروزي انقلاب مي گذرد، شيطان بزرگ همواره درصدد بوده است كه پايه هاي مردمي نظام اسلامي را تضعيف كند. معمولاً در اثناي راهپيمايي ها و يا انتخابات كه تجلي و نمايه حضور و مشاركت مردم در سرنوشتشان است، آنان سعي مي كنند به هرطريق ممكن با تدارك جنگ رواني و ايجاد يأس و دلسردي زمينه جدايي مردم از حكومت را فراهم آورند. بحمدالله آنچه در طول ساليان پس از انقلاب مردم فهيم و شريف ايران اسلامي به منصه ظهور گذارده اند، حضوري حماسي و چشمگير و دشمن شكن بوده و به نيكي ثابت كرده اند كه همواره پاي نظام ايستاده اند. به نظر نمي رسد آمريكا و هم پيمانانش اين بار هم بتوانند از اين نمد، كلاهي دست و پا كنند. حزب الله روزنامه حزب الله در سرمقاله امروز خود با عنوان" پيروزي نزديك است " آورده است: مدتي است كه مردم مظلوم غزه زير شديدترين حملات رژيم صهيونيستي قرار دارند و تاكنون دهها نفر در اثر حملات زميني و هوايي ارتش اين رژيم به شهادت رسيده اند. تراژدي كنوني كه مولود رفتارهاي ناجوانمردانه جامعه بين الملل و خصوصا كشورهاي غربي و عربي است، تازگي ندارد. مردم بي پناه غزه از ماه ها پيش شرايطي طاقت فرسا را تحمل مي كنند. محاصره اين منطقه مدت هاست كه عرصه را بر ساكنين غزه تنگ كرده است و آنها از حداقل امكانات زندگي محرومند. هرچند كه ابتكار مردم در گشودن گذرگاه رفح براي مدت اندكي از فشارها كاست اما اين گذرگاه هم در ادامه خوش خدمتي مبارك براي صهيونيست ها بسته شد. اما اكنون صهيوينست ها به اذعان خودشان در غزه نسل كشي به راه انداخته اند و هر روز قتل عام غيرنظاميان را گسترده تر مي كنند. بي شك اين حملات اسرائيل به غزه در ادامه نشست آناپوليس شكل گرفته است. اعراب در خيانتي آشكار به مردم فلسطين در كنفرانس آناپوليس شركت كرده و با اولمرت بر سر پاي ميز مذاكره نشستند و عملا به صهيونيست ها براي قتل عام مردم فلسطين چراغ سبز نشان دادند. سفر خاورميانه اي بوش هم در اين ميان تأثير بسزايي داشت. رئيس جمهور ايالات متحده در سفر خود رضايت سران عرب را براي سركوب مردم غزه و نابودي حماس جلب كرد و دست دولت اولمرت را براي كشتار مردم فلسطين باز گذاشت و عملا زمينه را براي تشديد حملات فراهم آورد. از سوي ديگر دولت اولمرت كه جايگاه خود را به شدت در خطر مي بيند، براي جلب نظر احزاب افراطي رژيم صهيونيستي نظير حزب شاس، دست به اين اقدامات مي زند. احزاب افراطي رژيم صهيونيستي با هرگونه گفت و گو و مذاكره بر سر قدس مخالفند و آن را به شدت منع مي كنند. اولمرت براي ادامه حكومت نيازمند جلب رضايت اين احزاب مي باشد و در صورت كناره گيري اين احزاب از كابينه ائتلافي اولمرت، وي راه چنداني تا سقوط نخواهد داشت. نخست وزير رژيم صهيونيستي با حمله به غزه تلاش دارد به اين احزاب بقبولاند كه حاضر نيست اندك مسامحه اي با فلسيني‌ها داشته باشد. از سوي ديگر حملات اخير به غزه سناريوي نخ نماي اسرائيل براي اعمال فشار بر حماسي تلقي مي شود كه در انتخاباتي دموكراتيك به پيروزي رسيده است. مردم غزه به جرم شركت در انتخابات و رأي دادن به حماس كه مظهر مقاومت در برابر اسرائيل شناخته مي شود، قتل عام مي شوند. اسرائيل تلاش دارد كه زمينه را براي سقوط دولت حماس و توقف تشكيلات خودگردان فراهم كند تا از اين رهگذر شرايط براي مذاكره و گرفتن امتياز از فلسطيني ها مهيا گردد. حماس به نمايندگي از مردم فلسطين حاضر به مسامحه بر سر مسائلي مانند حق بازگشت آوارگان، قدس شريف و سرزمين هاي اشغالي نيست و لذا دولت اولمرت با همراهي آمريكا و اعراب نهايت تلاش خود را براي به زمين زدن حماس به كار بسته است. در اين ميان هرچند كه ابومازن، رئيس تشكيلات خودگردان هم از كشتار مردم غزه اظهار تأسف مي كند، اما بي شك از اعمال فشار بر حماس و زمينه سازي براي سقوط دولت هنيه بسيار مشعوف و خرسند است. سكوت معنادار سازمان ملل و كشورهاي عربي هم باعث شده تا گستاخي مقامهاي رژيم صهيونيستي براي ادامه جنايات خود تشديد شود به گونه اي كه مقامات اين رژيم رسما تهديد كرده اند كه در غزه دست به نسل كشي خواهند زد. اما به رغم اين اقدامات سفاكانه، مردم مظلوم غزه به هيچ وجه از آرمان هايشان عقب نشيني نخواهند كرد و چنانكه در انتخابات مجلس فلسطين ثابت كردند، همواره مقاومت را به عنوان تنها راه مقابله با صهيونيست ها به رسميت خواهند شناخت هرچند كه ناچار باشند در اين راه بهاي زيادي پرداخت نمايند. با وجود اينكه امروز مردم غزه روزهايي خونين را تجربه مي كنند، اما به گفته اسماعيل هنيه، نخست وزير دولت حماس، پيروزي نزديك است. سياست روز روزنامه سياست روز در سرمقاله امروز خود با عنوان « وظيفه ناتمام» به قلم مجيد مختاري آورده است: كمترازدو هفته تا انتخابات هشتمين دوره مجلس شوراي اسلامي باقي مانده و ارزيابي عملكرد مجالس گذشته و ترسيم چشم انداز مجلس جديد بيش از پيش مورد توجه رسانه‌ها و كارشناسان مسائل سياسي كشور قرار گرفته است ، با اين حال از برخي وظايف بر زمين مانده مجلس كه انتظار مي‌رود نمايندگان آتي با جديت بيشتري آنها را دنبال نمايند كمتر سخني به ميان ميآيد. در اين ميان مسأله وزارت نفت و در آمد كشور از محل فروش نفت از اهميت ويژه‌اي برخوردار است ؛ درحاليكه حسب ارزيابي كارشناسان درآمد نفتي جمهوري اسلامي تنها در سال 86 به حدود 70 ميليارد دلار يعني بيش از دو برابر بودجه پيش‌بيني شده مي رسد ، به رغم تاكيد قانون اساسي مبني بر لزوم واريز در آمدهاي نفتي به خزانه‌و الزام برنامه‌چهارم توسعه كشور در خصوص تدوين اساسنامه شركت ملي نفت ، با وجود هزينه هاي سرسام‌آور وزارت نفت براي تحقيقات نه چندان ضروري تاكنون چنين اساسنامهاي به مجلس ارائه نشده و با مسامحه دولتها نظارت نمايندگان ملت بردرآمدهاي نفتي و تبيين راهكارهاي مدون جهت بهره‌برداري بهينه از آنها از ساز و كار مشخص ومناسبي‌برخوردار نمي‌باشد. موضوعي كه مجلس‌هشتم مي‌بايست با جديت آنرا دنبال نمايد. تأسيس مركز پژوهشهابه‌منظورمطالعه و ارزيابي طرحها و لوايح توسط كارشناسان و تقويت جنبه علمي مصوبات با وجود كاستي هايي كه تاكنون وجود داشته از اقدامات بسيار ارزشمندي بود كه مجلس چهارم بدان مبادرت ورزيد ومي بايست به عنوان بازوي كارشناسي مجلس درآينده بيش ازپيش تقويت شود .اما در كنار آن ايجاد ساز و كاري جديد و يا اصلا‌ح ساختار و تقويت ديوان محاسبات بعنوان بازوي نظارتي مجلس از اهميتي مضاعف برخوردار است كه انتظارمي‌رود مجلس هشتم بدان اهتمام نمايد و اين موضوع محقق نمي شود مگر اينكه ملت با حضورآگاهانه خود در انتخابات نمايندگاني متعهد وكارآمد تراز گذشته را راهي« بهارستان» نمايند تا ضمن مهار تهديدهاي خارجي از فرصتهاي موجود به نحو احسن استفاده نمايند. مردم سالاري روزنامه مردم سالاري در سرمقاله امروز خود با عنوان «نهادهالي مالي و چالش سرمايه‌گذاري در انرژي ايران » به قلم شهاب كاشفي آورده است: معروف است كه اگر ايرانيان اراده كنند كه كاري را انجام دهند قطعا توانايي آن را دارند. اما امروزه شرايط بسيار پيچيده تر شده و نمي توان آن را با گذشته مقايسه كرد. امروزه براي به فعليت درآمدن توانايي هاي بالقوه ملت ها، شرايط مختلفي بايد فراهم شود تا در دنياي پيچيده امروز بتوان بر مشكلا ت فائق آمد و در عرصه بين الملل خوش درخشيد. به همين دليل هم هست كه امروزه شاهد ادغام شركت هاي بزرگ صنعتي با مليت هاي مختلف در يكديگر و ايجاد كارتل‌ها و تراست‌هاي عظيم چند مليتي هستيم. اگر بخواهيم اين موضوع را در حوزه‌اي محدودتر و صرفا در صنعت نفت كشور مورد بررسي قرار دهيم شايد به نتايج بهتري دست يابيم. طي سال هاي اخير، موضوع سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي در بخش انرژي در كشور، موجب بروز اختلافات فراواني بين دو گروه از فعالان و صاحبنظران اين حوزه شده است. گروهي طرفدار سرمايه‌گذاري خارجي و تامين مالي پروژه هاي نفت و گاز از سوي شركت هاي خارجي و پيمانكاران بين المللي هستند و گروهي ديگر معتقدند بايد اجراي پروژه هاي بخش انرژي به پيمانكاران داخلي سپرده شود و نيازي به استفاده از سرمايه گذاران و پيمانكاران خارجي نيست. طبيعتا هر دو گروه، از دلسوزان وعلاقه‌مندان به صنعت نفت و گاز و در چشم‌اندازي وسيع‌تر، خواهان پيشرفت و توسعه روز افزون كشور هستند و هر دو گروه با نيت خير، نظرات خود را مطرح مي كنند. بنابراين بايد نظرات هر دو گروه را مورد بررسي قرار داد تا به نتيجه‌اي مطلوب دست يافت; نتيجه‌اي كه به سود مردم و كشور باشد. همان طور كه در آغاز اين نوشتار ذكر شد، در توانايي‌هاي مردم ايران و به تبع آن پيمانكاران و سرمايه‌گذاران ايراني هيچ ترديدي نيست. ايرانيان هر گاه كه لازم شده، با دست خالي و بدون نياز به هر گونه پشتوانه خارجي، اهداف متعالي كشور را محقق كرده‌اند. واقعيت آن است كه امروزه در اجراي پروژه‌هاي مهم اقتصادي به ويژه در حوزه‌هاي نفت و گاز، پول حرف اول را مي زند. چرا كه تامين ملي پروژه‌هاي بزرگ، آن هم در حوزه‌اي همچون انرژي كه به عنوان مثال تنها هزينه تجهيزات حفاري در آن به عنوان يكي از امور مقدماتي، ميليون‌ها دلار و برابر با اجراي يك پروژه كامل اقتصادي در حوزه‌اي ديگر به غير از حوزه انرژي است، كاري سخت و طاقت فرساست كه از عهده منابع مالي داخلي خارج است. نهادهاي مالي داخل كشور، سرمايه كافي براي تامين مالي پروژه‌هاي نفت و گاز و ارائه تضمين لازم در مورد آن را ندارند. صداي عدالت روزنامه صداي عدالت در سرمقاله امروز خود با عنوان "كانديداهاي مجلس هشتم و سند چشم انداز" به قلم رضا تيموري آورده است: با نزديك شدن به زمان برگزاري هشتمين دوره انتخابات مجلس شوراي اسلامي اشخاص ، گروهها ، احزاب و جريانهاي سياسي در مورد ويژگيهاي كانديداهاي اصلح به اظهار نظر مي‌پردازند . با نگاهي به تبليغات دوره‌هاي گذشته انتخابات مجلس شوراي اسلامي مشاهده مي‌شود كه شعارها و برنامه‌هاي مختلفي از سوي اشخاص و احزاب به تناسب ديدگاهها و سلايق فكري براي جلب نظر مردم مطرح شده است. در اين راستا كانديداهاي مجلس شوراي اسلامي در ارايه برنامه‌هايشان صرفا برنامه هاي پنج ساله توسعه مطرح مي‌كردند كه اين امر باعث مي‌شد كه برنامه‌هاي ارائه شده به صورت كلي مطرح و افق كوتاهي ديده شود شود . اما اين دوره تفاوتهايي آشكار با دوره‌هاي گذشته انتخابات مجلس شوراي اسلامي دارد كه اين تفاوت اساسي باعث شفاف‌تر شدن برنامه‌هاي ارايه شده از سوي كانديداها مي‌گردد . با عنايت به تغييراتي كه در ( ماده 28 ) قانون انتخابات مجلس شوراي اسلامي براي شرايط انتخاب شوندگان لحاظ شده است (مدرك تحصيلي و سابقه خدمت اجرايي ) به نظر مي‌رسد در اين دوره كانديداهاي با سابقه خدمت اجرايي بيشتر و مدارك تحصيلي بالاتر رقابت جدي و نزديك تري با هم خواهند داشت . طبيعتا تبليغات و نحوه ارائه برنامه ها و ديدگاههاي كانديداها نيز تفاوت اساسي نسبت به دوره‌هاي قبل پيدا خواهد كرد. البته اينبار نه تبليغ براي خود و برنامه هاي خود بلكه تبليغ و تبيين و ترويج افق آينده كشور يعني سند چشم انداز بيست ساله جمهوري اسلامي ايران . همانطور كه اكثر نخبگان كشور مطلعند در سال 1382 افق آينده كشور در قالب سند چشم انداز بيست ساله نظام كه محصول كار كارشناسي در مجمع تشخيص مصلحت نظام مي باشد از سوي مقام معظم رهبري به قواي سه‌گانه ابلاغ شد . با عنايت به گذشت بيش از سه سال از ابلاغ سند چشم انداز به نظر مي‌رسد كه عموم مردم از اين سند اطلاعي نداشته باشند در اين راستا وظيفه كانديداها چيست ؟ به نظر نگارنده كانديداهاي مجلس شوراي اسلامي با اين موضوع دو دسته هستند : دسته اول كساني هستند كه كاملا با سند آشنايي دارند و دسته دوم با مقوله سند هيچ آشنايي ندارند يا كمي از اهداف سند را ميدانند . دسته اول بايد در حوز هاي انتخابيه خود كه بيش از 200 حوزه انتخابيه است به تبيين و تبليغ سند چشم انداز بپردازند . دسته دوم نيز با مطالعه و ارتباط با مراكز مرتبط در مرحله اول سند را خوب بفهمند و در مرحله بعدي ضمن آگاهي دادن به مردم برنامه هاي خود را در آن چارچوب به مردم معرفي نمايند در صورت تحقق چنين كاري گام بسيار بزرگي در تحقق سند چشم انداز برداشته شده مي شود . طبيعتا عزم و اراده ملي براي تحقق سند آنچنان كه بايد، وجود ندارد . لذا با مطالعه و بازيابي علل فراگيري نهضت انقلاب اسلامي و دفاع در هشت سال جنگ تحميلي مي توان به فراگيري و باور ملي سند چشم انداز كمك شاياني نمود . به اميد رسيدن هر چه سريعتر كشوري توسعه يافته با جايگاه اول اقتصادي علمي و فناوري در سطح منطقه با هويت اسلامي و انقلابي، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بين‌الملل.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 619]
-
گوناگون
پربازدیدترینها