تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835904595
نمایش فیلم ضیافت اثر مسعود کیمیایی از شبکه 3 سیما
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: یادداشتی در باب مسئولیت روشنفکران همراه با شعر تقدیمی شاملو به مسعود کیمیایی سینمای ما - علی آزاد: روشنفکر مشخص ترین چهره مدرنیته است. از این رو ویژگی اجتماعی او، ارزش¬ها و آرمان¬هایش و تحول سیاسی او جزء تفکیک¬ناپذیر تاریخ مدرنیته است. بدین سان زمانی که بحث، درباره روشنفکر و ماهیت او به میان می¬آید، با مقوله سیاسی خاصی سر و کار داریم که معرف بعد اساسی است برای درک مدرنیته و بحران¬های فکری و تاریخی چندگانه آن. به عبارت دیگر اگر مدرنیته ناشی از دو تجلی عقل باشد، یعنی "عقل ابزاری" که با رشد تکنیک شکل می¬گیرد و "عقل انتقادی" که سنگ بنای هر گونه تلاش مدرن برای آزادی فردی و خودمختاری فرد است، در آن صورت روشنفکر را باید چهره محوری "شهروندی" مدرن دانست که ارزش¬های اساسی تشکیل¬دهنده فضای سیاسی و فرهنگی مدرنیته را در عین دفاع از آن¬ها به محک اندیشه انتقادی می¬سپارد. او نه صاحب منصب دولتی است و نه فردی که با اندیشه محض سر و کار دارد. درست است که روشنفکر کسی است که می¬اندیشد، اما در عین حال اندیشه خود را به دیگران منتقل می کند. بدین معنا او کسی است که برای بقای گسترده همگانی می¬کوشد و بدین منظور با آن ارتباط برقرار می¬کند اما اگر روشنفکر اهل ارتباط است در درجه اول از این جهت است که وی اهل مبارزه است، یعنی فردی است که می¬تواند میان اندیشه انتزاعی و زندگی عینی رابطه ایجاد کند. او همچنین بین ذهن و ارزش¬ها، بین گستره خصوصی و گستره همگانی پل می¬زند، زیرا اندیشیدن فقط در گستره خصوصی وجود دارد، همان طور که جایگاه ارزش نیز فقط در گستره عمومی است. اگر روشنفکر در مورد جامعه فکر می¬کند به این دلیل است که خود را در قبال "دیگری" مسئول می¬داند اما در عین حال از این روست که جامعه، حق و لیاقت او را به عنوان شهروند متفکر انکار می¬کند. در این میان چون قدرت حاکم می-کوشد او را از جامعه جدا کند، روشنفکر اغلب چهره مخالف به خود می¬گیرد. البته او ضرورتاً دشمن مطلق نیست ولی با وجود این برای خود حق داوری قائل است و در صورت لزوم حق انتقاد از هر نهاد سیاسی به شیوه¬ای مستقل.اگر روشنفکر را فردی خاص بشماریم که در جستجوی تحقق یافتن رؤیا¬ها و ارزش-های ویژه خود است، اما در عین حال عضوی از گستره همگانی که می خواهد و می کوشد وجدان جامعه مدنی باشد، ضرورتا" باید نتیجه گرفت که در یک جامعه دموکراتیک یا در جامعه ای که در مسیر دموکراسی است روشنفکر موجد و عامل اصلی بحث و گفتگوست. او خود را مدافع نوعی انسان¬دوستی انتقادی می¬داند که در برخورد مداوم میان حقیقت و خطا قرار دارد. شناختن چنین وظیفه¬ای برای روشنفکر دلیل بر این است که می¬کوشد در کمال آگاهی مسئولیت خود را به عنوان یک شهروند دموکراتیک انجام دهد که در طلب بحث و گفتگو و در جستجوی معنایی برای ساختن جامعه است. بدین گونه تا فضایی برای بحث و گفتگو وجود دارد، امکان کاربرد خردانتقادی و ارتباط میان خودی ارزش¬ها نیز مطرح است و از وجود روشنفکران شهروند که ایجادکننده و شرکت¬کننده در بحث¬ها هستند نیز می¬توان سخن به میان آورد. زیرا دموکراسی فضایی است که مسائل و پرسش¬ها در آن مورد بحث و جدل قرار می¬گیرد و بدون چنین فضایی، برای روشنفکران این امکان وجود ندارد که برای طرح مسئله حقیقت - البته نه حقیقت مطلق ایدئولوژیک بلکه حقیقتی اخلاقی - از سوی جامعه فرا خوانده شوند.روشنفکر، فردی تنهاست و از این جهت فردی آزاد و خودمختار است و در واقع، این تنهایی اوست که به او امکان ارزیابی درست مسائل را می¬دهد. او فردی است که باید قدرت تفکیک بین درست و غلط در مسائل مختلف را داشته باشد. این واقعیتی است که برای روشنفکر متجدد، ایده فرهنگ از ایده انسان جدا نیست و از نظر او مهم، آشنا کردن انسان¬ها با ایده آزادی است: آزادی فردی و آزادی اجتماعی. در واقع آنچه مورد اهمیت است از بیرون نگریستن به این ارزش¬ها نیست بلکه از درون پذیرفتن این ارزش¬هاست.ذات و ماهیت شکل¬گیری جریان¬های روشنفکری در ایران، کاملاً غربی است (حتی در آن بعد که به سنت¬های فرهنگی ایرانی بها داده و می¬دهند ناشی از ساختارهای احساسات نوستالژیکی فرهنگ¬دوستان فرانسوی است.) ولی به واقع پا به پای آن نتوانسته رشد کند. برای نمونه اگر در فرانسه ثابت شود (که ثابت شده است) که نویسندگانی چون سلین و برازیاک، طرفدار نازی¬ها بوده¬اند و به فرانسه خیانت کرده-اند، نبوغ ادبی آن¬ها مورد تردید قرار نمی¬گیرد و به مقام آن¬ها به عنوان نویسنده و هنرمند صدمه¬ای زده نمی¬شود. حتی نویسنده¬ای چون آلبر کامو که رئیس مجله کومبا combat) ( و مخالف سرسخت برازیاک بود، به همراه فرانسوا موریاک و روشنفکران دیگر فرانسه، نامه¬ای به ژنرال دوگل نوشت و از او خواست که برازیاک را عفو کند. اما در ایران و در این فضای منفعل و راکد – که میل عجیب و غیرقابل ستایشی نسبت به نیندیشیدن و فکرنکردن وجود دارد – اگر چنین مورد و یا حتی شایعاتی از این دست در مورد هنرمند و یا فیلسوفی و ... کشف شود تصور اینکه او بتواند به کار خود ادامه دهد و ارزش کار فرهنگی او از بین نرود، بسیار دور از ذهن می¬باشد. در جهان مدرن، روشنفکران به ندرت به اعتبار زندگی شخصی و با جهت-گیری¬های سیاسی خود مورد داوری قرار می¬گیرند و بر پایه و مبنای ارزش ماهوی و خلاقیت کارشان ارزیابی می¬شوند. روشنفکر مدرن به معنای مدرن کلمه ضامن عملکرد انتقادی دموکراسی است. امروز، نیاز جامعه ایرانی به روشنفکران، بیش از پیش بیشتر شده و مردم در نیازهای اجتماعی و ادامه حیات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود این حقیقت را بیش از پیش لمس می¬کنند. در چنین شرایطی، بیشتر از آنکه به یک روشنفکر فلسفی احتیاج داشته باشیم به یک روشنفکر مردمی احتیاج داریم. اکنون جامعه ما به آدم¬های سالم، متعهد و خدمتگزار نیاز دارد البته جامعه باید ابزار و مسیر لازم را برای پذیرش این مسئولیت ایجاد کند. تعلیم و تربیت باید فهم سیاسی به مردم بدهد. باید روشنفکر به معنای درستش به جامعه بدهد. روشنفکری یعنی بیداری اجتماعی. در شرایطی که عده¬ای در حال بازسازی هویت و در تلاش اتصال گذشته تاریخی¬اند یا از سوی دیگر به دنبال هنر معاصر جهان غرب افتاده¬اند و مهم¬ترین مسئله که خودشان و جامعه¬ای که در آن زندگی می¬کنند را فراموش کرده¬اند، روشنفکر باید بتواند با مردم خودش گفتگو کند، هم هویت خودش را بشناسد و هم هویت جهانی را و بتواند بین آن دو ارتباط برقرار کند. روشنفکر امروزی در ایران باید میراثی باشد. روشنفکری که مفهوم میراث، چه میراث خودی و چه میراث جهانی را درک کند و بداند با چه میراثی کار می¬کند و بر مبنای چه میراثی این جهان¬بینی را شکل دهد. سنت، هنجارها و معیارهایی است که در یک مقطع تاریخی بوجود می آید و در مقطعی دیگر از بین می رود ولی میراث، معیارها و هنجارهایی است که قوم و هویتش را شکل میدهد. روشنفکر با خلق کردن می¬تواند رنج¬های نهفته در وضع بشری و وضع اجتماعی سیاسی را در فضای جامعه و در حافظه¬ها نگه دارد. فراموشی، خواهر مرگ است و پدیدار شدن دوباره رنج¬ها و ستم¬هایی که در طول تاریخ بوده¬اند محصول این فراموشی¬هاست و روشنفکر نمی¬گذارد این همه در باتلاق فراموشی غرق شود. تاریخ-نگاران واقعی هر ملتی روشنفکران و هنرمندان آن ملت هستند. روشنفکر و هنرمند، وقایع¬نگار نیستند، بلکه تجربه¬های هر دورانی که فرد فرد افراد کشیده¬اند متبلور و متجسم می¬کنند. شعر تقدیمی شاملوی فقید به مسعود کیمیایی به نوعی بازتاب تمامیت وقایع اجتماعی و نهایت کار روشنقکری در جامعه ماست. پاره¬ایمشعل همسایه راروشن می¬کنندپاره¬ای خاموش.و این¬ها مردم بی¬تاریخ¬اند: مصداق¬های ساده خوب و بدتاریکی و روشنی روزی و شبی بریده از زماندو روی پاره کاغذیبی¬نیاز از برگه دفتری بودن پاره¬ای خود مشعل¬اندتا پایان می¬سوزندتا لحظه خاکسترمشعل¬های غمناکی که روشن می¬کنندفرسخ شماره¬های راه بی¬انتهای زمان را. منبع خبر : سینمای ما
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 657]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها