تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804228499
فضای رسانه‌ای متوازن اندونزی/ قدرت تغییر رئیس جمهور را هم داریم
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در میزگرد مهر مطرح شد؛
فضای رسانه‌ای متوازن اندونزی/ قدرت تغییر رئیس جمهور را هم داریم
شناسهٔ خبر: 2512856 شنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۸:۳۳
فرهنگ > رسانه
هیأت رسانه‌ای کشور اندونزی با حضور در خبرگزاری مهر ضمن تأکید بر لزوم نظارت رسانه‌ها بر عملکرد دولت تصریح کردند رسانه‌ها در این کشور قدرت تغییر رئیس جمهور را هم دارند. خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ: یک هیئت رسانه‌ای از کشور اندونزی متشکل از تعدادی از مسئولان ارشد رسانه‌های بزرگ این کشور و نیز اساتید رشته روزنامه‌نگاری و تحلیل‌گران حوزه رسانه در اندونزی چندی قبل مهمان خبرگزاری مهر شدند و ضمن بازدید از تحریریه و بخش‌های مختلف این خبرگزاری، به سوالات ما درباره موضوعات مختلف از جمله وضعیت شمارگان، مخاطبان و ساختار حاکم بر رسانه‌های اندونزی، فعالیت روزنامه‌نگاران در این کشور، نگاه دولت اندونزی به رسانه‌ها، جریان رسانه‌ای جهانی و ظرفیت رسانه‌ای کشورهای اسلامی برای رقابت با آن و... پاسخ دادند.این هیئت را «زهیری مسراوی» مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور اندونزی، «تریاس کونچیونو» قائم مقام مدیرعامل روزنامه کمپاس (پرتیراژترین روزنامه این کشور)، «بمبنگ پوروانتو» قائم مقام مدیرعامل خبرگزاری آنتارا (تنها خبرگزاری اندونزی)، «اخوان الکرام مشهوری» عضو ارشد هیات مدیره روزنامه رپوبلیکا، «شفیق بصیری» عضو هیئت علمی دانشگاه و فعال رسانه‌ای، و «ایکا ویجایا» استاد دانشگاه و مدیرعامل مجله انفورماتیک، تشکیل می‌دادند که در میزگردی که با هدف طرح پرسش‌هایی با این مضمون در خبرگزاری مهر برگزار شد، شرکت کردند. مشروح این میزگرد در ذیل از نظر می‌گذرد:* در هر کشوری طبیعتاً ابتدا این خبرگزاری‌ها هستند که منبع اصلی تولید اخبار برای روزنامه‌ها به شمار می‌روند. برای انجام چنین کاری در کشوری پرجمعیت مانند اندونزی، فقط یک خبرگزاری وجود دارد. می‌خواهیم ابتدا کمی با خبرگزاری «آنتارا» آشنا شویم و در ادامه هم روزنامه پرتیراژ «کمپاس» و همچنین روزنامه «رپوبلیکا».بمبنگ پوروانتو قائم مقام مدیرعامل خبرگزاری آنتارا: ما به عنوان خبرگزاری رسمی کشور اندونزی، طبیعتاً هدفمان در وهله اول اطلاع‌رسانی به مردم است. خوشحالم که مطالبی که تهیه می‌کنیم، برای رسانه‌های اندونزی قابل استفاده است خصوصاً دو رسانه بزرگ یعنی روزنامه‌های کمپاس و رپوبلیکا.تریاس کونچیونو قائم مقام مدیرعامل روزنامه کمپاس: سال تاسیس روزنامه کمپاس به ۱۹۶۵ برمی‌گردد که ماه ژوئن آتی، پنجاهمین سال تاسیس این روزنامه است. خوشبختانه با عنایت مردم و دولت، «کمپاس» در این مدت پیشرفت‌هایی داشته است. این روزنامه کاملاً غیردولتی است و علت تاسیس آن این بود که آن زمان فضای سیاسی اندونزی به طور کامل در اختیار جریان کمونیستی بود و رئیس جمهور آن زمان اندونزی، احمد سوکارنو، سعی داشت که از این حیث در کشور یک حالت توازن به وجود بیاید و لذا به تعدادی از دوستانش دستور داده که یک روزنامه راه بیندازند و در همین راستا، به «ژنرال احمد یانی» گفت که افرادی را پیدا کند که این روزنامه را تاسیس کنند. این اتفاق افتاد و روزنامه «کمپاس» تاسیس شد. معنی این کلمه، «راهنما» است و عنوان «کمپاس» را هم رئیس جمهور اندونزی برای آن انتخاب کرد.
* یعنی یک فرد نظامی این روزنامه را تاسیس کرده است؟کونچیونو : نه. دستور رئیس جمهور به این فرد نظامی بوده که افرادی را پیدا کند که بتوانند روزنامه‌ای در مقابل جریان کمونیستی کشور تاسیس کنند. البته او از همان اول هم نمی‌خواست که این روزنامه یکرنگ و یکنواخت باشد.* در حال حاضر در رده‌بندی روزنامه‌های پرتیراژ اندونزی «کمپاس» چه جایگاهی دارد؟کونچیونو : «کمپاس» اولین روزنامه پرتیراژ کشور است. تیراژ ما تقریباً ۵۰۰ هزار نسخه است. البته قبلاً تا ۶۵۰ هزار نسخه هم چاپ می‌کردیم. تعداد کارمندانی که با ما کار می‌کنند، تا ۲۰۰۰ نفر می‌رسند و تعداد خبرنگارانمان هم ۲۵۰ نفر است. این روزنامه از همان سال تاسیس، تبدیل به یک شرکت شد؛ شرکتی که چندین فعالیت در زمینه‌های آنلاین انجام می‌دهد، ما شبکه تلویزیونی هم داریم، از ده‌ها روزنامه شهری و همچنین ۳۰ رادیو را در سراسر اندونزی پشتیبانی می‌کنیم.* درآمد روزنامه فقط از راه تبلیغ است یا اشتراک هم در آن موثر دارد؟کونچیونو: هم آگهی هم اشتراک.* آقای مشهوری! ممکن است شما هم اطلاعاتی کلی در مورد وضعیت روزنامه «رپوبلیکا» بفرمائید؟اخوان الکرام مشهوری، عضو ارشد هیئت مدیره روزنامه رپوبلیکا: روزنامه ما در سال ۱۹۹۳ تاسیس شد. آن زمان اصلاً رسانه‌ای که توسط مسلمانان در اندونزی اداره شود، وجود نداشت در حالی که کشور ما یک کشور اسلامی است و اکثر جمعیت این کشور هم ملسمان هستند. به هر حال عده‌ای از روشنکفران دینی مسلمان و متفکران اسلامی، در تشکلی به نام «عِجمی» تصمیم گرفتند رسانه‌ای را در مقابل روزنامه «کمپاس» که متعلق به مسیحیان است، تاسیس کنند.همانطور که وقتی آن جریان کمونیستی بود، «کمپاس» آمد، وقتی هم «کمپاس» قدرت گرفت، ما وارد عرصه شدیم. خوشبختانه روزنامه «رپوبلیکا» هم در سال‌های اخیر با رشد مواجه بوده و در حال حاضر هم همانند کمپاس، یک شرکت است که چند دفتر و رسانه وابسته به خود دارد. مثلاً یک تلویزیون به نام «الف تی وی» داریم، یک سایت آنلاین هم به نام «رپوبلیکا آنلاین» که روزانه تا حدود یک میلیون بازدیدکننده دارد.البته با توجه به اینکه قیمت کاغذ رو به افزایش است، تصمیم گرفتهایم در تعداد کمتری، روزنامه را چاپ کنیم. در حال حاضر روزانه ۶۰ هزار نسخه چاپ می‌کنیم. ما تصمیم گرفتهایم نسخه آنلاین روزنامه را هم راه‌اندازی کنیم. من خودم موسس این روزنامه بوده‌ام و چندین دوره مدیرعامل آن بوده‌ام و الان جزو پیشکسوتان روزنامه هستم.
* اندونزی پرجمعیت‌ترین کشور دنیاست و در عین حال از تنوع قومی و زبانی و مذهبی زیادی هم برخوردار است. چه موضوعات و مسائلی را به عنوان اولویت‌های خود در رسانه‌هایتان مشخص دارید؟ قائم مقام مدیرعامل روزنامه کمپاس: ما با توجه به تنوع فرهنگی و تعدد قومی که در اندونزی هست، یک آرمان مشخص به نام ملت اندونزی داریم؛ در واقع همان مسئله کثرت در عین وحدت و وحدت در عین کثرت. اصل اساسی و فلسفه ما در اداره این روزنامه، انسانیت است و به مخاطبانمان بر اساس این مبنا و اصول نزدیک می‌شویم و کار خبری خودمان را انجام می‌دهیم.تاکید می‌کنم که انسانیت و دمکراسی مبنای کار ماست و ما همیشه این سوال را برای خودمان مطرح می‌کنیم که چطور می‌شود با شیوه‌هایی بهتر به مسائل مردم رسیدگی کرد؟ و یا اینکه چطور می‌شود به استقلال اندونزی و حفظ هویت اندونزیایی پرداخت؟ در عین حال ما مطابق اصول اولیه حرفه روزنامه‌نگاری تلاش می‌کنیم که با صداقت، اخبار را به سمع و نظر مردم برسانیم.عضو ارشد هیئت مدیره روزنامه رپوبلیکا: شاید بتوانم بگویم که ما برخلاف مبنای کار «کمپاس»، رسانه امت اسلام هستیم، همانطور که مردم اندونزی، آن را اینگونه تعریف می‌کنند. مردم ما مردمی آرمانگرا هستند و به دنبال این هستند که ما استقلال اندونزی را مد نظر داشته باشیم. البته گرچه ما یک رسانه اسلامی هستیم، ولی همیشه کارمان را با توجه به تعدد اقوام و ملل و رسم و رسومات مردم، انجام می‌دهیم و از این جهت ما هم به این مسئله وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت، توجه داریم. ما با این رویکرد، مخاطبانمان را مخاطب خود قرار می‌دهیم. مبنای کار ما آرمانگرایی برای حفظ وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت است.* شما به بُعد اطلاع‌رسانی کار رسانه‌ها اشاره کردید اما رسانه‌ها معمولاً یک ساحتِ فرهنگسازی هم برای خود قائل هستند. مایلم بدانم از این زاویه چه رویکردی را اتخاذ می‌کنید؟ به عبارت بهتر زمانی که می‌خواهید، مردم را برای یک حرکت فرهنگی مشخص هدایت کنید، رویکرد خودتان را چگونه تعریف می‌کنید؟قائم مقام مدیرعامل روزنامه کمپاس: ما چیزی به نام دمکراسی داریم، یعنی حکومت مردم بر مردم و ما به عنوان روزنامه «کمپاس» هر شخص یا رویداد و یا مسئله‌ای را که در تقویت دمکراسی در کشور نقش مثبت ایفا کند، برجسته می‌کنمی، یعنی همان برجسته‌سازی که در رسانه‌ها مطرح است. به عنوان مثال در شهر «شورابایا» در اندونزی، شهرداری فعالیت می‌کند که بسیار به مردم کمک می‌کند و به کارهای آنها رسیدگی می‌کند و مشکلات آنها را می‌شنود او دیدارهای مردمی زیادی هم دارد. ما هم آنقدر این مسائل را برجسته می‌کنیم که اهمیت آن برای مردم آشکار شود.در «جاکارتا» استانداری هست که چینی و مسیحی است اما کارهای بسیار مفیدی برای این شهر و استان انجام داده است، هر چند اکثریت مردم این استان مسلمان هستند. او همچنین در از بین بردن فساد مالی در ادارات و شهرداری‌ها، موفقیت‌های زیادی به دست آورده، البته تکفیری‌ها سعی داشتند نگذارند او حاکم شود. ما همیشه کارهای او را که نامش «اها» است، برجسته می‌کنیم. ما همچنین در صفحات ۶ و ۷ هم مردم را به مشارکت فعال دعوت کرده‌ایم و آنها می‌توانند نظر خودشان را درباره مسائل مختلف بدون سانسور منتشر می‌کنیم. ما دنبال یک حکومت و یک دولت صالح هستیم و سعی می‌کنیم که روزنامه‌مان به طور ملموسی برای مردم مفید باشد.* جناب آقای میسراوی! می‌خواهیم کمی هم با نقش و جایگاه دولت اندونزی در فعالیت‌های عرصه رسانه در این کشور آشنا شویم. اساساً چه تفاوتی میان نگاه دولت جدید اندونزی به رسانه‌ها با دولت‌های قبلی در این کشور وجود دارد؟زهیری میسراوی، مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور اندونزی: یک حکومت باید از چند ستون تشکیل شده باشد؛ دولت، مجلس، رسانه و مردم. رئیس جمهور فعلی اندونزی، رسانه‌ها را ابزار کنترل تلقی می‌کند البته به این معنا که همیشه هر چه را که یک رسانه می‌گوید، او (رئیس جمهور) مورد توجه خودش قرار می‌دهد، چون به هر حال رسانه‌ها ابزاری برای انتقال پیام به رئیس جمهور هم می‌توانند باشند.رئیس جمهور، رسانه‌ها را یار خود و آنها را ابزاری برای ایجاد توازن و بالانس در جامعه تلقی می‌کند. مثالی می‌زنم؛ چندی پیش رئیس جمهور فردی را به عنوان کاندیدای ریاست پلیس در کل اندونزی معرفی کرد ولی رسانه‌ها او را خوب می‌شناختند و می‌گفتند که او فرد فاسدی است و با شدت مخالفت خود را با تصمیم رئیس جمهور اعلام کردند و به رئیس جمهور هم گفتند که در این تصمیم خود تجدید نظر کند وگرنه ما (رسانه‌ها) هر روز به آن اعتراض خواهیم کرد. این موجب شد رئیس جمهور تصمیم خود را عوض کند. منش رئیس جمهور این نیست که رسانه‌ها را کنترل کند بلکه برعکس این رسانه‌ها هستند که رئیس جمهور را کنترل می‌کنند.
* رسانه‌ها در اندونزی آنقدر قدرت دارند که بتوانند رئیس جمهور را هم عوض کنند؟میسراوی: بله، و این اتفاق در تاریخ کشور ما افتاده است. «عبدالرحمن وحید» زمانی رئیس جمهور اندونزی بود ولی به هشدارهای رسانه‌ها توجه نمی‌کرد و در نهایت همین روزنامه «کمپاس» علیه او مطالبی نوشت و منجر به این شد که او سکوت کند.* روزنامه‌ها در اندونزی باید قبل از انتشار، از دولت مجوز بگیرند؟میسراوی: خیر. رسانه‌ها در اندونزی، نیازی به مجوز برای فعالیت از آن جنس که در کشور شما مرسوم است ندارند. بعد از جریان اصلاحات در سال ۱۹۹۸، رسانه‌ها از طریق یک وبسایت مربوط به دولت، فقط به ما اطلاع می‌دهند که منتشر شده‌اند.* علی‌القاعده نباید پروسه‌ای هم به نام توقیف مطبوعات داشته باشید.میسراوی: خیر، نداریم.* پس دولت چگونه بر رسانه‌ها نظارت می‌کند؟میسراوی: ما اصلاً چیزی به نام توقیف و لغو مجوز رسانه نداریم. کنترل هم نمی‌کنیم. فقط در صورت نیاز نکاتی را برای رسانه‌ها توضیح می‌دهیم یا برای مطالب خلاف واقع آنها، تکذیبیه می‌فرستیم. همین.* مایلم از آقای «ویجایا» درباره ساختار رسانه‌ها در اندونزی سوالی بپرسم. با توجه به اینکه در اندونزی تنها یک خبرگزاری فعالیت می‌کند، ارزیابی شما از وضعیت تولید محتوا توسط مطبوعات در این کشور چیست؟ایکا ویجایا استاد دانشگاه در رشته روزنامه‌نگاری و مدیرعامل مجله انفورماتیک: همانطور که در صحبت‌های دوستان دیگر مطرح شد، دولت در اندونزی رسانه‌ها را کنترل نمی‌کند البته آنها را ساماندهی می‌کند. یعنی اگر رسانه‌ای برخلاف مقررات و قانون عمل کند، یک انجمن صنفی متشکل از خبرگان این صنف وجود دارد که زیر نظر مجلس اندونزی هم فعالیت می‌کند و کارش برطرف کردن این مسائل است. یعنی در واقع اگر رسانه‌ها نتوانند مشکلات خود را در این انجمن برطرف کنند، آن وقت موضوع به دادگاه ارجاع می‌شود.این مسئله هم که گفتید فقط یک خبرگزاری آن هم خبرگزاری رسمی در اندونزی فعالیت می‌کند، به نظرم مسئله‌ای طبیعی است و هیچ ایرادی به آن وارد نیست. البته وبسایت‌های خبری زیادی که شاید تعداد آنها به بیش از ۱۰۰ وبسایت هم برسد، در اندونزی فعالیت می‌کنند.* در اندونزی چند دانشگاه یا دانشکده برای تربیت نیروهای روزنامه‌نگار، فعالیت می‌کنند؟ وضعیت آموزش خبرنگاران در آنها به چه شکل است؟ویجایا: هر کدام از رسانه‌های بزرگ در اندونزی، خودشان مراکزی برای تربیت نیروهای مورد نیازشان دارند. البته همیشه حرف اول را «کمپاس» می‌زند. هدف از تاسیس این مراکز هم پرورش نیروهای حرفه‌ای است.* در حال حاضر جریان رسانه‌ایِ دنیا در اختیار رسانه‌های غربی و بخصوص رسانه‌های آمریکایی است. رسانه‌های اندونزی به عنوان پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان دنیا، تا چه میزان خودشان را مهیای رقابت با این رسانه‌های بین‌المللی می‌بینند؟
قائم مقام مدیرعامل روزنامه کمپاس: ما چشم‌انداز داریم البته نه در سطح جهانی، ولی به جرئت می‌توانم بگویم که لااقل در جنوب شرق آسیا، حرف اول را می‌زنیم و حتی در مالزی و کشورهای همسایه و جوار اندونزی، مردم آنجا هم رسانه‌های ما را می‌خوانند. البته در مقابلِ رسانه‌های غربی که می‌توانیم بگوئیم بزرگ هم هستند، ما چندان امکان رقابت نداریم با این وجود در حال حاضر وضعیت خیلی بهتر شده است. به عنوان مثال ما الان در بسیاری از شهرهای اروپا خبرنگار داریم، در مصر و سایر کشورهای خاورمیانه هم همینطور. تقریباً الان دیگر اینگونه نیست که از سی ان ان یا الجزیره و رویترز و آی اف اف، اخبار را بگیریم، ما خودمان تولیدکننده هستیم.قائم مقام مدیرعامل خبرگزاری آنتارا: ما طبق منافع ملی خودمان و توسط خبرنگاران خودمان، اخبارمان را تهیه و آن را مخابره می‌کنیم. در هر کجایی از دنیای غرب که اتفاقی می‌افتد، ما ابتدا رابطه آن کشور را با اندونزی، مد نظر قرار می‌دهیم و اخبارمان را بر همین اساس مخابره می‌کنیم. ضمن اینکه در حال حاضر هم رسانه‌های غربی، بسیاری از اخبارشان را درباره اندونزی، از «آنتارا» (خبرگزاری رسمی اندونزی) تهیه می‌کنند.شفیق بصیری عضو هیئت علمی دانشگاه و فعال رسانه‌ای: الان سواد مخاطبان ما تا حد زیادی بیشتر شده و می‌توانند به طور مستقیم اخبار را از هر منبعی که دوست داشته باشند، دریافت کنند، چون کشور اندونزی فضای بازی دارد و مردم می‌توانند به راحتی به همه رسانه‌ها دسترسی داشته باشند.* متولی حوزه مطبوعات در دولت ایران، اخیراً از رسانه‌های کشور ما خواسته تا تفاهم‌نامه‌ها و عقودی را با نام «خواهرخواندگی» با رسانه‌های کشورهای دیگر امضا کنند و گفته که در این صورت، بیشتر از آنها حمایت خواهد کرد. می‌خواهم نظر دولت اندونزی را در این باره جویا شوم و اینکه آیا دولت این کشور مایل به توسعه همکاری‌های رسانه‌ای با ایران هست؟مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور اندونزی: همانطور که گفتم رئیس جمهور فعلی اندونزی، رئیس جمهور متفاوتی است؛ اولین سفر خارجی او بعد از انتخاب به عنوان رئیس جمهوری اندونزی، به چین بود. او توسعه روابط با چین، روسیه و ایران را بسیار بااهمیت می‌داند و حتی من می‌توانم این را بگویم که آقای رئیس جمهور، به دنبال تشکیل ائتلافی از این چهار کشور است.طبیعتاً برای شکل‌گیری چنین ائتلافی رسانه‌های این کشورها باید با هم تبادل نظر جدی داشته باشند و رفت و آمد و گفتگوهایشان را بسیار بیشتر از سطح فعلی بکنند. بسیار مناسب خواهد بود اگر رسانه‌های ایرانی، اندونزی را بهتر به مردم ایران بشناسانند؛ چه از بُعد توریستی و چه مسائل استراتژیک در سطح جهانی. ولی متاسفانه آنگونه که من اطلاع دارم، مردم ایران بیشتر مالزی را می‌شناسند تا اندونزی در حالی که این کشور دارای فضای بسته‌ای است و برخلاف اندونزی که یک کشور دموکراتیک است، مالزی کشوری سلطنتی است.البته شاید هم توجه بیشتر رسانه‌های ایرانی به مالزی، به این خاطر است که در این کشور بیشتر از ۷۰۰۰ ایرانی زندگی می‌کنند. ولی این جای تاسف است که هیچ خبرنگاری از جمهوری اسلامی ایران در اندونزی فعالیت نمی‌کند. ما مایلیم که ایران خبرنگار یا خبرنگارانش را برای استقرار در «جاکارتا» جهت پوشش اخبار و وضعیت فعلی اندونزی، معرفی کند و مطمئن هستم چنین اقداماتی در بهبود روابط دو کشور بسایر تاثیرگذار خواهد بود.....................................گفتگو از کمال صادقی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها