محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826430792
میکائیل شهرستانی از رادیو دلخور است
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۹
میکائیل شهرستانی - کارگردان قدیمی رادیو - که به دلخواه خودش یک سال است که دیگر در رادیو فعالیت نمی‌کند، درباره‌ی دلایل کار نکردنش در رادیو و مشکلاتش صحبت کرد. این بازیگر تئاتر و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو ایسنا، با بیان اینکه رادیو در این دوران اشکالات زیادی پیدا کرده است، گفت: یکی از مشکلات اصلی رادیو حضور عجیب و غریب کارگردان‌های نوپا در بخش نمایش‌های رادیویی است که ناگهان با قوانینی که وضع کردند به رادیو آمدند. به همین خاطر اصلا برایم محیط مناسبی برای کار کردن نبود و نمی‌توانستم با شرایط کنار بیایم. به نظرم، خود این مسئله در پایین آوردن ارتقاء سطح کیفی نمایش‌های رادیویی بسیار موثر است. او در همین زمینه عنوان کرد: طی دورانی، حدود 30 الی 40 کارگردان نمایش رادیویی وارد رادیو شدند؛ در حالی که اصلا کارگردان نبودند و تجربه و دانش این کار را نداشتند. به نظرم در آن شرایط نمی‌شد کار با کیفیت انجام داد؛ چراکه هر روز دستمان بسته‌تر می‌شد، به ویژه زمانی که تهیه‌کننده و سردبیر علاوه بر مسوولیتی که داشت به راحتی بازیگر می‌شد و کارگردانی کار را هم انجام می‌داد؛ همین افراد کماکان عرصه را بر افراد مستقل و صاحب فکری که می‌خواستند در رادیو کار کنند، تنگ کرده بودند. این برنامه‌ساز رادیویی سپس تصریح کرد: شخصا هیچ تمایلی به این نوع مدیریت‌ها و رفتارهایی که سراسر دروغ، چاپلوسی و رندی به همراه دارند، ندارم. کار کردن با کسانی که قصد دارند فقط با چاپلوسی دورانشان را سپری کنند مشکل است. شهرستانی در ادامه به بخش مالی و دستمزدهای پایین رادیو اشاره کرد و گفت: طی دورانی که گذشت، تنگناهایی برای همکاران رادیویی به وجود می‌آوردند و در نهایت آنها هم ماه‌ها بدون حقوق سر می‌کردند، در نتیجه همین افراد به یکسری آدم‌های افسرده تبدیل می‌شدند که ما نیز آنها را در غم و اندوه از دست می‌دادیم. به عنوان مثال اخیرا ما چند هنرمند رادیویی را در کمال افسردگی از دست دادیم. آخرین هنرمندی هم که از بین ما رفت، صمد پل‌سنگی بود. مسوولان حتی یک بار هم به این افراد سر نمی‌زدند و فقط منتظرند تا هنرمندان بمیرند، آنها را دور حیاط ارگ بگردانند و بالای تریبون بروند و شروع به سخنرانی کنند و بگویند فلانی انسان شریف و مهربانی بود؛ این رفتارها غیر قابل تحمل است. کار کردن در چنین محیطی برای شخص من سخت بود و احساس کردم دیگر جایی ندارم. این هنرمند رادیو سپس اظهار کرد: اکنون حدود یک سال است، بعد از تنشی که سر یک نمایش رادیویی با مدیر سابق رادیو نمایش داشتم، از رادیو به طور کلی بیرون آمدم و اکنون فقط بیشتر وقتم را به تدریس اختصاص می‌دهم و در عین حال تئاترهایی را نیز با هنرجویانم روی صحنه می‌برم. او گفت: امیدوارم شرایط جدید رادیو به صلاح تمام همکاران باشد؛ ضمن اینکه باید ببینیم مدیریت جدید با چه دیدگاه و چشم‌اندازی قصد کار کردن در رادیو دارد، چطور می‌خواهد به رادیو نگاه کند و تا چه اندازه دستش باز است. شهرستانی در پایان در پاسخ به اینکه اگر شرایط رادیو بهبود یابد، دلش می‌خواهد بازهم به رادیو برگردد؟ خاطرنشان کرد: به هر حال خانه اول من رادیو بوده؛ هر چند که شاید به زعم برخی‌ها تئاتر خانه اول من است اما به طور همزمان با یکی دو سال تفاوت، تئاتر و رادیو را با هم شروع کردم، درسش را خواندم و تعلیم دیدم. اکنون همانقدر که تئاتر برایم عزیز است، رادیو هم برایم عزیز و محترم است. فی‌النفسه ساختمان چه اهمیتی دارد، در رادیو مهم این است افرادی که در آن مجموعه به تولید و فعالیت می‌پردازند، رضایت داشته باشند. همچنین از سویی دیگر مهم این است در طول سال‌هایی که در رادیو کار کرده‌ایم این احساس را داشته باشیم که یک اثری از خودمان بر جای بگذاریم که بعدها خجالت نکشیم و با افتخار بگوییم فلان کار را من ضبط کرده‌ام؛ همین اتفاق باعث می‌شود ما در رادیو بمانیم ولی وقتی این شرایط وجود نداشته باشد دیگر ماندن هم معنی ندارد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها