تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804629012
-شیب، بام، افسوس
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
شیب، بام، افسوس بیایید با هم برویم به دهه 80، به سال 86، به روزهایی که یک ویدئو، جمع‌های خودمانی‌مان را از خنده می‌برد روی هوا. ویدئوی «شیب، بام» یادتان هست؟ همان فیلم کوتاه یک دقیقه و 45 ثانیه‌ای که با یک گوشی همراه گرفته شده بود و درباره «بیژن استرس» بود.
تصویر درباره پسری بود ایستاده پای تخته سیاه کلاس و در حال پاسخ دادن به سوالات معلم. معلم می پرسید چرا در شمال ایران بام بسیاری از خانه ها را شیبدار می سازند و بیژن، دستپاچه و مغلوبِ استرس تکرار می کرد، شیب، بام؟ شیب، بام؟ و این شیب و بام شده بود جوک، مایه خنده عده ای، تکیه کلام برخی. خدا می داند این ویدئو چند بار میان مردم دست به دست شد و چند صدبار صدای خنده ها را به آسمان برد. اما کسی که مردم به او خندیدند و درس نابلدی اش را دست گرفتند، دلش از این خنده ها لرزید. پسر 9 ساله آن روزها حالا نوجوانی شانزده ساله و رشید شده که گفته می شود به خاطر همان ویدئو و همان خنده ها درس را کنار گذاشته است. بیژن یک کودک تارک تحصیل است که می توانست نباشد اگر ویدئوی او منتشر نمی شد و تصویرش از تنکابن به کل ایران نمی رفت. او حالا در شهرش گچ کاری می کند و حتما هنوز عده ای سر راهش هستند که یاد آن ویدئو بیفتند و تکه ای به او بپرانند. نوجوانانی مثل او کم نیستند که این اتفاقات لعنتی زندگی شان را تغییر می دهد، کسانی هم که مردم را فیلم می کنند کم نیستند، اما مگر تعداد آدم های پرخطا کم است؟ شک نکنید اگر قرار باشد از همه لحظات زندگی ما فیلم و عکس گرفته شود جهان از خنده روده بُر می شود. در این دنیا مگر آدم بی خطا هست؟ حقیقتی است که همه ما از این صحنه های مضحک در زندگی مان داریم، اما به هر ترفندی شده قایمش می کنیم، اما وقتی نوبت به زندگی دیگران می رسد حتی شده از روی قلب و احساسات آنها رد می شویم و پرده دری می کنیم. بیایید با هم یقه این آدم ها را بگیریم، حتی اگر خودمان جزو آنها هستیم. خندیدن خوب است، اما نه به هر قیمتی، بیایید قبل از این که بخندیم چشم هایی را بشماریم که اشک در آنها حلقه خواهد زد. مریم خباز - گروه جامعه 210
یکشنبه 10 اسفند 1393 ساعت 08:48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها