واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: عذرخواهی دیگر فایده ای ندارد !
تا به حال در زندگی به جایی رسیده اید که احساس کنید اینجا دیگر بن بست است ودیگر هیچ کسی نمی تواند کمکتان کند ؟!در آن لحظه تنها کاری که می توانید بکنید این است که دست به دامن خدا و ائمه می شوید و این کریمان نیز با نگاه کریمانه شان به فریادمان خواهند رسید .در تمام مراحل زندگی دعا و التماس و در خواست از خداوند برای ما وجود دارد و هیچ گاه باب الله بر روی ما بسته نیست اما باید به این موضوع توجه داشته باشیم که باب الله تا لحظه ی مرگ برروی ما باز است و از وقتی که جناب عزرائیل به سوی ما بیاید وبا این دنیا خداحافظی کنیم ، این در برروی ما بسته خواهد شد و التماس و درخواست ها ی ما دیگر بی جواب خواهند ماند .باید بدانیم که ؛ «ادْعُونی أَسْتَجِبْ لَكُمْ »1 قانونی است که تنها در محدوده ی دنیا قابل اجرا می باشد ودر قیامت دیگر کارساز نخواهد بود . در قیامت دعا مستجاب نمی شوددر قیامت هر كس دعا كند مستجاب نمی شود ؛ « وَ اتَّقُوا یَوْماً لا تَجْزی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئاً وَ لا یُقْبَلُ مِنْها شَفاعَةٌ وَ لا یُؤْخَذُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ »2در قیامت هیچ كس به درد هیچ كس نخواهد خورد ، درآنجا هرکس خودش تنها با اعمال خود می ماند و شفاعت نیز در هر حالتی پذیرفته نیست !در سوره روم آیه 57 نیز می فرماید : « فَیَوْمَئِذٍ لا یَنْفَعُ الَّذینَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَ لا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ »عده ای روز قیامت لب به عذرخواهی بر می دارند اما باید بدانیم که عذرخواهی در روز قیامت سود و فایده ای نخواهد داشت . برای شفاعت خود باید راه را باز کرده باشیمشفاعت خاص كسانی است كه از خودشان سرمایه ای هرچند اندک داشته باشند .اگر شاگردی نمره 7 یا 8 داشت دو سه نمره به او كمك می كنند تا قبول شود اما اگر اصل نمره ی او صفر باشد ، کسی برای او نمی تواند کاری بکند .اگر در مریض نفسی باقی مانده باشد ، پزشک می تواند به او کمک کند اما دکتر با کسی که نفس ندارد و مرده است چه کار می تواند بکند ؟! معنای شفاعت این نیست که هرکسی باهر ویژگی و شرایطی که دارد مورد شفاعت خوبان قرار می گیرد ، بلکه شفاعت به این معنا است که طرف سرمایه ای داشته باشد تا دیگران بتوانند به او کمکی کنند ، در حقیقت شفاعت نوعی امداد و کمک رسانی است .دوزخیان تیرهبخت در اعماق آتش از پرده دل فریاد دادرسى و كمكخواهى برمىآورند كه: پروردگارا! ما را از این عذاب مرگبار رهایى بخش و به دنیا بازگردان تا به جاى كفر و گناه ایمان آوریم و تو را فرمان بریم و كارهاى شایستهاى جز آنچه انجام مىدادیم، این بار انجام دهیم و خشنودى تو را به دست آوریممکر و حیله سودی ندارد!
بعضی فكر می كنند با مکر و حیله می توانند كارخود را جلو ببرند و به اهداف خود برسند اما از این نکته غافل هستند که ؛ « وَ لا یَحیقُ الْمَكْرُ السَّیِّئُ إِلاَّ بِأَهْلِهِ »3قرآن فرموده است : هر کس می خواهد کار خود را با مکر و حیله جلو ببرد و دیگران را فریب دهد ، درحقیقت خود را فریفته است .برای روشن تر شدن مطلب مثالی می زنیم ؛ گاهی پزشکی برای بیمار دارویی را تجویز می کند که بیمار از خوردن آن اِبا دارد اما از ترس آنکه مورد سرزنش دکتر واقع نشود ، مقداری از دارو را دور می ریزد که به ظاهر ، پزشک گمان کند که بیمار داروی خود را خورده است .در حقیقت این بیمار پزشک را فریب نداده است بلکه به خود مکر کرده و خود را فریفته است ؛ این است معنای « وَ لا یَحیقُ الْمَكْرُ السَّیِّئُ إِلاَّ بِأَهْلِهِ » .باید به این مطلب باور داشته باشیم که مکر وحیله ، گریبان خود طرف را دیر یا زود خواهد گرفت .چقدرافرادی خواستند که بزرگ شوند اما خار شدند و چقدر خواستند افرادی را بشكنند ونتوانستند ! « یَوْمَ لا یُغْنی عَنْهُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئاً وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ »4 در روز قیمت مکر و حیله ی هیچ کس به او سودی نمی رساند . شاید در دنیا افراد بتوانند دو سه روز با حیله پایدار بمانند اما در روزقیامت هیچ حیلهای كارساز ویاری رسان نخواهد بود ؛ « وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ » روزی که اسباب و وسایل قطع می شودانسان در دنیا اسباب و وسایلی دارد که به وسیله ی آنها می تواند برای خود راه نجاتی را باز کند اما در روز قیامت همه ی اسباب قطع خواهند شد ؛ « وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ »5 عمری که داشتید ، کافی نبود ؟!در سوره فاطرمی خوانیم : « وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فیها رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً غَیْرَ الَّذی كُنَّا نَعْمَلُ أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما یَتَذَكَّرُ فیهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَ جاءَكُمُ النَّذیر »6دوزخیان تیرهبخت در اعماق آتش از پرده دل فریاد دادرسى و كمكخواهى برمىآورند كه : پروردگارا! ما را از این عذاب مرگبار رهایى بخش و به دنیا بازگردان تا به جاى كفر و گناه ایمان آوریم و تو را فرمان بریم و كارهاى شایستهاى جز آنچه انجام مىدادیم، این بار انجام دهیم و خشنودى تو را به دست آوریم .و خداوند در پاسخ فریادهاى دردآلود و یارىخواهى آنان به نكوهششان مىپردازد كه: «أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا یَتَذَكَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَكَّرَ ؛ آیا ما به شما عمرى طولانى ندادیم كه هركس حقطلب و پندپذیر بود، بتواند در آن مدت طولانى حق را بشناسد و پند بپذیرد و با نگرشى خردمندانه و عبرتآموز به آیات و مفاهیم دینى و فرجام كارها، به خود آید و اندیشمندانه آفریدگار هستى را بشناسد؟ » آنقدر عمر نداشتی كه به خود بیایی؟ چطور وقتی صد تومان گم می كردید به دنبالش میگشتید و آرامشتان را از دست می دادید ؟ چرا وقتی عمرتان را به فنا دادید و گم کردید به دنبالش نرفتید وذره ای در شما ناراحتی ایجاد نشد ؟!درآن موقع است که دوزخیان از درون می سوزند ؛ «نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ الَّتی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ » 7 وتازه به خود می آیند که ای وای بر ما ! که ما برای خلق کار کرده ایم وخدا را فراموش کرده بودیم ؛ « نَسُوا اللَّهَ »8 در ادامه به آنها گفته می شود ؛« وَجَاءَكُمْ النَّذِیرُ ؛ و آیا هشداردهندهاى به سوى شما نیامد؟»«كَذلِكَ یُریهِمُ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَیْهِمْ وَ ما هُمْ بِخارِجینَ مِنَ النَّارِ » روز قیامت بعضی بر سر خود می زنند و حسرت می خورند که ای کاش از کسی که خود از دوزخیان بوده است، کورکورانه پیروی نمی کردمهشدار دهنده کیست؟
به باور گروهى منظور از این هشداردهنده، محمد (ص) است كه به مردم از عذاب خداوند هشدار داده است . اما به باور برخى منظور از این بیمرسان ، قرآن است .از دیدگاه پارهاى منظور از آن ، سالخوردگى و سپیدى موست و در سرودههاى سرایندگان عرب نیز واژه «نذیر» به مفهوم پیرى به كار رفته است .و از دیدگاه پارهاى دیگر این واژه، به مفهوم بیمارى و تب است .برخى منظور از آن را « مرگ » نزدیكان و بستگان دانستهاند ؛ و برخى دیگر برآنند كه عقل كامل و خرد سالم است كه به انسان هشدار مىدهد . راه فراری وجود ندارد !در سوره شوری آیه 44 می خوانیم ؛دوزخیان در آنجا به دنبال راه فرار می گردند اما افسوس که دیگر هیچ راهی باقی نمانده است ؛ « وَ تَرَى الظَّالِمینَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ یَقُولُونَ هَلْ إِلى مَرَدٍّ مِنْ سَبیلٍ » همه ی اعمال تبدیل به حسرت می شوند«كَذلِكَ یُریهِمُ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَیْهِمْ وَ ما هُمْ بِخارِجینَ مِنَ النَّارِ »9 روز قیامت بعضی بر سر خود می زنند و حسرت می خورند که ای کاش از کسی که خود از دوزخیان بوده است ، کورکورانه پیروی نمی کردم .امان از آن روز که چه اتفاقاتی برای ما خواهد افتاد .کمی درزندگی چشمانمان را بیشتر باز کنیم و پیش به روی بصیرت گام برداریم تا در روزگاری که تنها خواهیم ماند ، وهیچ یاوری به دادمان نمی رسد حسرت زده نباشیم . فرآوری : زهرا اجلال – گروه دین و اندیشه تبیانپی نوشت ها :1- غافر / 602- بقره / 483- فاطر / 434- طور / 465- بقره / 1666- فاطر / 377- همزه / 6 – 78- توبه / 679- بقره / 167
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 243]