تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817241724
دست ژرمن‌ها از آستین گاردین بیرون آمد! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: دست ژرمن‌ها از آستین گاردین بیرون آمد!
این جشنواره با حضور چهره‌های کم‌تجربه، حرفی برای گفتن نداشت و پیشکسوتان سینمای ایران نیز دیگر در پی تکمیل دانش‌شان و خلق آثار تازه نیستند اما همچنان درها به طور کامل بسته نمی‌شود و درباره دوره‌های آینده جشنواره فجر سخن به میان می‌آید...
کد خبر: ۴۷۶۸۰۵
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۳ - ۲۳:۱۷ - 19 February 2015
با گذشت یک هفته از سیوسومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، نقدهای غیرمنصفانه رسانه‌های خارجی در قبال این رویداد به اوج رسیده و پس از نقد عجیب الجزیره، دست جشنواره برلین از آستین گاردین بیرون آمد و یکی از تندترین و بی‌سابقه‌ترین نقدها درباره مهم‌ترین رویداد فرهنگی ایران در این نشریه انگلیسی منتشر شد؛ نقدی که به نظر می‌رسد پاسخی به نقدهای متولیان سینمای ایران به جشنواره برلین شود.
به گزارش «تابناک»؛ «طلاق، سقط جنین و خیانت مضمون مسلط این دوره جشنواره فجر که امسال از اول تا 12 فوریه در تهران برقرار بود و در عین حال یکی از ضعیف‌ترین دوره‌های جشنواره در سال‌های اخیر بود. فیلم برنده به گیشه گرایش داشت، پر از بازیگران محبوب و خطوط داستانی مملو از فریب، مواد مخدر و خیانت. اینکه چنین فیلمی به یک جشنواره هنری تعلق داشته باشد، یک شگفتی است!» این تعابیر، آغاز نقد بی‌رحمانه روزنامه گاردین درباره مهم‌ترین رویداد فرهنگی ایران است.
هرچند نقد گاردین نسبت به نقد روزهای پیشینِ الجزیره، لحن ملایم‌تری دارد اما هر دو، خطوط مفهومی مشترکی را در نقدهایشان جای داده‌اند و در واقع عملاً یک رویکرد را مورد توجه قرار داده‌اند؛ رویکردی که تاکید دارد سینمای ایران تمام شده و این جشنواره با حضور چهره‌های کم تجربه، حرفی برای گفتن نداشت و پیشکسوتان سینمای ایران نیز دیگر در پی تکمیل دانش‌شان و خلق آثار تازه نیستند اما همچنان درها به طور کامل بسته نمی‌شود و درباره دوره‌های آینده جشنواره فجر سخن به میان می‌آید!
نقدی که در گاردین منتشر شد، شباهت عجیبی با برخی از نوشته‌ها در برخی رسانه‌های داخلی درباره جشنواره سی و سوم را دارد و آن‌گونه که راوی این نقد همراه با یک گزارش کلی از جشنواره سی و سوم فضای جشنواره را به تصویر می‌کشد، این پرسش را پیش می‌آورد که بالاخره فضای جشنواره سی و سوم، متعلق به سینمای خنثی بود، متعلق به سینمای تجاری بود و یا صرفاً مسائل غیراخلاقی قالب فیلم به خود گرفته بود؟!
با وجود همه نقدهایی که نسبت به سی و سومین جشنواره فیلم فجر وارد است، نمی‌توان انکار کرد که این نقد از دایره انصاف خارج شده و به سمت و سوی رفته که انگار دست جشنواره برلین از آستین گاردین بیرون آمده است! این موضوع البته درباره الجزیره کاملاً عیان‌تر است و نقدی که یک چهره غایب در جشنواره برای این رسانه به نگارش درآورده، رسماً در ترد فضای کنونی سینمای ایران و تمجید از تجربه‌های پیشین فیلمسازی جعفر پناهی و فیلم «تاکسی» است.
البته اگر واقعاً چنین واکنش‌هایی مرتبط با نامه حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی ایران خطاب به دیتر کاسلیک مدیر جشنواره برلین بوده باشد، نباید تعجب کرد، چرا که به هر حال طبیعی بود که در قبال چنان واکنشی از سوی ایران، چنین واکنش‌هایی از سوی رسانه‌های غربی مطرح شود و در واقع سمت پیکانِ نقدی که در خصوص سیاسی بودن جشنواره برلین مطرح شد، به جشنواره فجر بازگردانده شود.
اگرچه سیوسومین جشنواره فیلم فجر نتوانست انتظارات را برآورده کند و با مطالبات سینماگران و منتقدان در هر زمینه‌ای و از منظری، فاصله‌ای قابل توجه داشت اما وضعیت به آن خرابی که رسانه‌های انگلیسی زبان روایت کرده‌اند، نیست. سینمای ایران در حال پوست اندازی و ورود نسل تازه فیلمسازان است و این دورانِ گذار برای تغییر نسل و تثبیت موقعیت نسل تازه فیلمسازان و شناسایی چهره شاخص میان آنها، شاید یک دهه زمان نیاز داشته باشد.
بنابراین تصور اینکه چهره‌های کمتر از چهل سال که در میان کارگردان‌های این دوره و دو دوره پیشین جشنواره حضور پررنگی داشتند، توان بر دوش کشیدن بار سنگین سینمای ایران را ندارند و یا در حد نخستین تجربه‌های تکیه زدنشان بر صندلی کارگردانی باقی خواهد ماند، یک تعبیر خام و نادیده گرفتن آینده‌ای است که می‌تواند نسبت به گذشته سینمای ایران، وضعیت بهتری داشته باشد؛ البته «می‌تواند» و این امر تنها در صورتی محقق می‌شود که علاوه بر اراده این جوان‌ها، الزامات دیگری در سینمای ایران مدنظر قرار گرفته شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها