محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826284774
مصاحبه با فاطمه معتمد آريا و همسرش |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: مصاحبه با فاطمه معتمد آريا و همسرش
خانم معتمد آريا، با توجه به مشكلاتي كه براي تان پيش آمد در سال هاي اخير كم كار بوده ايد؟ راجع به چند سال سكوت تان بگوييد.
کد خبر: ۴۷۳۴۸۸
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۵:۵۳ - 07 February 2015
مصاحبه اعتماد با فاطمه معتمد آريا و همسرش را در اینجا بخوانید:
خانم معتمد آريا، با توجه به مشكلاتي كه براي تان پيش آمد در سال هاي اخير كم كار بوده ايد؟ راجع به چند سال سكوت تان بگوييد.
فكر مي كنم در سال هاي اخير نه فقط من بلكه بسياري از كارهاي فرهنگي در سكوت بودند. حالااين وسط بعضي بالاجبار بوده است و بعضي به اختيار. فكر مي كنم فضاي فرهنگي ما در چند سال گذشته فضاي مناسبي نبوده است كه آدم رغبتي به كار كردن داشته باشد. من هم به اختيار يا به اجبار در چنين موقعيتي قرار گرفتم.
در اين مدت بيكاري چه كارهايي انجام داديد؟
خوشي و ناخوشي تواماني را در اين مدت تجربه كردم. پس از سال ها فرصت اين را پيدا كردم كه كارهايي كه دوست دارم را انجام دهم و از روزگار لذت ببرم. مهم ترين لذت اين دوران هم همزيستي با پدر و مادرم بود و فرصت اين را پيدا كردم كه قبل از دست دادن شان يك زمان طولاني را در كنارشان با عشق زندگي كنم. مهم ترين لطفي كه در دوران ممنوعيت كاري من شد همين مساله بود و بابتش از آنها ممنون هم هستم.
راجع به فيلم نبات و تجربه همكاري با سينماي جمهوري آذربايجان بگوييد.
آقاي رحيم بشارت مرا معرفي كرده بودند و چند تا از فيلم هاي من را به كارگردان نشان داده بودند. وقتي سناريو را خواندم خيلي خوشم آمد. بعد كارگردان به ايران آمد و با هم صحبت كرديم. كارگردان اصرار داشت كه نقش و فضاي كار هيچ شباهتي به كارهاي قبلي من ندارد و به خاطر اين مساله خيلي خوشحال شدم. به همين دليل اعتماد كردم و به آذربايجان رفتم و با زبان آذري اين نقش را اجرا كردم.
آيا آنها نسبت به سينماي ايران شناخت داشتند؟
بله. يكي از الگوهاي خوب آنها سينماي ايران است. آنها به خوبي سينما و سينماگران ما را مي شناسند و پيگير كارهاي ما هستند.
شما بعد ازمدت ها با يك فيلم غير ايراني فعاليت تان را از سر گرفتيد. آيا اين يك جور تست بود كه توانايي خودتان را در عرصه هاي ديگر بسنجيد؟
قبلاهم چند تجربه داشتم كه بيشتر شبيه به ويدئو آرت بودند. فيلم نبات هم برايم متفاوت نبود، همان كار بازيگري بود به زباني كه هميشه برايم آشنا و دوست داشتني است.
در كنار فيلم «بهمن» شما فيلم «يحيي سكوت نكرد» را هم بازي كرده ايد، راجع به تجربه بازي در اين فيلم بگوييد، چطور شد اين نقش را براي بازي انتخاب كرديد؟
وقتي سناريو را خواندم تصميم گرفتم با آقاي كاوه ابراهيم پور همكاري كنم. هراسي كه از دريچه ديد يك كودك در آن ترسيم مي شد، مرا جذب كرد. سناريو در چند ماه بعدش دچار تغييراتي شد. سرمايه گذار پيدا نمي شد، تيم چند بار تغيير كرد و پس از آن مجوز به كار داده نمي شد و به همين خاطر يك سال و نيم طول كشيد تا كار به مرحله فيلمبرداري برسد. من هم در اين فاصله فيلم «بهمن» را كاركردم تا همه چيز حل شد و بالاخره در اين فيلم بازي كردم.
نظر شما كه يكي از بهترين و پر سابقه دار ترين بازيگران سينماي ايران هستيد، درباره كليت جشنواره فجر چيست؟ آيا جشنواره فجر در اين سال ها توانسته به سينماي ايران كمك كند؟
من در هشت سال اخير به جشنواره فجر نرفته ام دعوت هم نشده ام كه بخواهم بروم. هشت سال بي خبري عمر زيادي براي فستيوالي است كه ٣٣ سال عمر دارد. ولي اين را مي دانم كه اهداف و سلايقش با آنچه كه من در ذهنم داشتم خيلي فرق كرده است. مهم ترين ويژ گي جشنواره، حضور نسل جديدي است كه وارد سينما مي شوند و براي آنها هميشه فرصتي بوده و موقعيت هايي را فراهم كرده است كه خود را معرفي كنند اين بيشترين كمك جشنواره به سينماي ايران بوده و شايد مهم ترين وظيفه اش نيز محسوب مي شود كه فكر كنم اين وظيفه به هر شكل انجام شده است.
مصاحبه اعتماد با فاطمه معتمد آريا و همسرش
در سال هاي اخير تغييرات زيادي رخ داد. از تغييرات فني گرفته مثل كنار رفتن نگاتيو و آمدن انواع و اقسام دوربين هاي ديجيتال تا تغيير نسل كه خودتان هم اشاره كرديد. به نظر مي رسد كه اين نسل تفاوت هايي با نسل هاي گذشته دارد. شما اين تفاوت را احساس مي كنيد؟
خيلي زياد. كار كردن در دوران ما از همه نظر بسيار سخت و پر مشقت بود. از سرمايه گرفته تا امكانات فني و... اين تغيير به راحتي اتفاق نيفتاد: سينما در گذر از نگاتيو به ديجيتال مديون بسياري از آدم هاست. از كارگران و مسوولان لابراتوار ها گرفته تا
تهيه كننده هاي بزرگ سينماي ايران بسياري خون دل ها خوردند تا سينماي نگاتيو به اوج برسد و پس از آن به ديجيتال تبديل شود. منتها از موقعي كه سينماي ما ديجيتالي و سهل الوصول شد، يك نوع سهل انگاري هم وارد شده...
نسل شما از ريشه هاي سينماي كلاسيك تغذيه كرده است. نسل جديد خاستگاه متفاوتي دارد. با دي وي دي بزرگ شده است و انتخاب هاي بيشتري داشته و گستره بزرگ تري از سينما را تجربه كرده است. اتفاقا آنها بايد جاه طلب تر هم باشند. چون اين سهل الوصولي باعث شده كه آنها به قصد فتح دروازه هاي جهاني، فيلم بسازند. آيا اين مساله تغييري ايجاد نمي كند؟ فقط سهل الوصول ترشان مي كند؟
من اصلاآدم كلاسيكي نيستم. سينماي كلاسيك را دوست داشته ام، اما پيش از هر چيز سينما را با نئورئاليسم ايتاليا شناختم. . موج نوي سينماي فرانسه، سينماي روسيه، چين و سينماي كنوني كره را دوست دارم. بنابراين در اين زمينه خود را آدم پيشرويي مي دانم. وقتي هم ماني حقيقي مي خواست اولين كار هايش را انجام دهد از سينماي ديجيتال استقبال كردم. ولي فكر نمي كنم امكان ديدن فيلم هاي روز دنيا و تلاش براي ساختن فيلمي كه بتواند قله هاي جهاني را فتح كند، اين نسل را جاه طلب تر از ما كند. نسل ما با وجود دانش زياد از سينماي روز دنيا اعتنايي به هيچ سينمايي جز سينماي ايران نداشت. ما فكر مي كرديم براي خودمان كسي هستيم. به همين خاطر نسل خودم را جاه طلب تر مي بينم و نتيجه همين جاه طلبي ها و بلندپروازي ها و سختكوشي هاي نسل ما موقعيت و اعتبار سينماي امروز ايران در دنياست كه سرمايه و ميراث مهمي است براي نسل امروز...
با توجه به تغييرفضا در دو سال اخير آيا سينماي ايران تغييري كرده است و اين جوان ها مي توانند اوضاع را عوض كنند؟
جابه جايي مسوولان سينمايي خيلي روي پيشرفت و پسرفت سينماي ما تاثير ندارد: كار فرهنگي جناح ندارد. فقط مي خواهد ذهن مخاطبش را لطيف كند براي آنكه بگويد در جهان چيز ديگري بجز خشونت وجود دارد و مردم را براي ادامه حيات شان اميدوار كند. هر بهره ديگري بجز اين از كار فرهنگي گرفته شود، بار مضاعفي است كه بر دوش فرهنگ گذاشته مي شود. سينماي ما سينماي انساني است و بهره اش را هم از اين نگاه انساني برده است و نسل جديد هم خوشبختانه بيشتر دنبال همين نگاه است: اين در سينماي ما خاصيتي است كه نبايد عوض شود.
كارگردان هاي نسل گذشته ما در سال هاي اخير خيلي دچار افت شده اند. يك جور خستگي و دلزدگي در آثارشان ديده مي شود. شما اين مساله را چگونه مي بينيد؟ آيا اين ركود به خاطر فضاي پيش آمده است يا دلايل شخصي دارد؟
اگر ركودي كه مي گوييد واقعي باشد دلايل شخصي ندارد. به نظرم علت را بايد در فضاي سال هاي اخير جست وجو كرد. وقتي فضا به اين سمت مي رود كه براي كار فرهنگي سد ايجاد شود مسلما دلزدگي پديد مي آيد.
كداميك از فيلم هايي كه برايش سيمرغ گرفتيد را بيشتر دوست داريد؟ كلانظرتان راجع به جايزه گرفتن چيست؟
من همه كار هايم را دوست دارم. اگر براي كاري هم جايزه گرفته ام به معناي اين است كه آن كار ديده شده و مورد تشويق قرار گرفته ... جايزه گرفتن به معناي تشويق شدن نياز هر كسي است كه كارش را خوب انجام مي دهد در هر كار و فعاليتي است. ولي سيمرغ آن قدر مهم نيست كه يك بازيگر بخواهد خودش را درگير و گرفتارش كند.
به نظر شما چه نقش هايي در كارنامه شما وجود داشته كه شايسته توجه بيشتري بوده است؟
من هيچ وقت به خاطر بهترين فيلم هايي كه بازي كردم جايزه نگرفتم. حتما سليقه داور ها در آن دوره ها چيز ديگري بوده و بازي من را نسپنديده اند ولي بهترين جايزه و مهم ترين اتفاقي كه براي فيلم هايم افتاده استقبال مردم بوده است كه در اوج سينماي تجاري ايران كارهاي فرهنگي من بيشتر فروخته است. اين براي من افتخار بزرگي است.
از نظر شما چه دلايلي وجود دارد كه بازيگري اين همه افت كرده است؟
بازيگري كه افت نمي كند. موضوع مخدوش شدن مرزهاست، وقتي سينماي سطحي غالب مي شود، تصوير غالب از فيلم ها و كارگردانان و بازيگران، تصوير همان فيلم هاست وگرنه فيلم هاي خوب، كارگرداني هاي خوب و بازي هاي خوب را مي توان ديد هر چند كه معدود و انگشت شمار هستند.
آيا اين مساله به خاطر نفوذ جريان هاي غيرسينمايي به سينماست؟
اين و خيلي چيزهاي ديگر مثل پول، سوء مديريت و… در ضمن وقتي شما راجع به كاري كه انجام مي دهيد اطلاع كافي نداشته باشيد، دچار تزلزل و عدم اعتماد به نفس مي شويد. عدم اعتماد به نفس همه چيز را متزلزل مي كند!
آخرين كار شما در صحنه تئا تر «ننه دلاور» بوده است. در سال هاي اخير تئا تر را تعقيب كرده ايد؟ تئا تر ايران در سال هاي اخير به سمت خصوصي شدن حركت كرده و تغييرات زيادي كرده است. آيا تغييري را در فضاي تئا تر ما احساس كرده ايد؟
يك جور اختلاف طبقاتي در تئا تر ايران به وجود آمده است. مثل فرق بين كسي كه مازراتي سوار مي شود و كسي كه موتور هم نمي تواند بخرد. امكانات بعضي از سالن ها زير صفر هستند و يك سري سالن ها نزديك به استاندارد هستند. جداي از اين ناعدالتي، بي توجهي و مشكل روحي رواني در تئا تر ما به وجود آمده است.
هم در تئاتر و هم در سينما تغييرات اقتصادي زيادي به وجود آمده است.
كما اينكه چندي پيش در بيانيه اهالي تئا تر آمده بود كه اين تغييرات اقتصادي دارد آرام آرام بخشي از تئا تر را حذف مي كند. اين مساله بر مشكلات مجوز و باقي معضلات اضافه شده است.
درست است اقتصاد بر همه چيز تاثير دارد، اما اين ديگر يك ذره غير عادي است كه شما نزديك به سه سال نمايشي را تمرين كني و بعد در نهايت دو ميليون دستمزد به شما بدهند! اين براي كسي كه از اين راه زندگي مي كند فاجعه است. تازه بعد از سه سال كار بايد درصدي از دستمزدش را به تئا تر شهر بدهد، دو ميليون تومان يعني خيلي زير خط فقر و اين مبلغ براي هر كسي چه بازيگر جوان، چه بازيگري پرسابقه بسيار بسيار غيرعادي است. چرا بايد چنين مبلغي به يك بازيگر داده شود؟ بايد ريشه اين مساله را پيدا كرد. مگر بازيگر تئاتر غذا نمي خورد؟ مگر بازيگر تئاتر هيچ وسيله نقليه نياز ندارد؟ اين معادله را چه جوري مي شود حل كرد؟
آيا مي شود به راهي فكر كرد كه شكلي از تئا تر يا سينماي خصوصي از طريق خودش توليد سرمايه كند؟
ما تا وقتي تعريف درستي از اين حرفه نداشته باشيم، وارد كردن بخش خصوصي بادكنكي است كه بادش مي كنيم. ما ابتدا بايد ريشه ها را درست كنيم. چرا تئا تر شهر بخشي از بودجه خود را از طريق درصد فروش بليت تامين مي كند؟ چيزهاي ديگري هم هست كه ترجيح مي دهم راجع به آنها حرف نزنم.
با توجه به حرف هاي شما با وجود چنين فضايي در سينما و تئا تر ما آيا در آينده وضع تغيير خواهد كرد و اوضاع رو به بهبودي خواهد رفت؟
ترديد نكنيد اوضاع رو به بهبودي خواهد رفت. اگر من آنقدر نااميدانه راجع به حرفه ام حرف مي زنم به خاطر چيزهايي است كه از بين رفته است. اما گذشته تمام شده است و آينده را هم نمي توانم پيش بيني كنم. ولي مي توانم بگويم كه پر از اميد است. اميد براي اينكه نسل جوان را نمي شود حذف كرد. نسل جوان پر از خلاقيت و آينده نگري و اميد است. ممكن است اين نسل امروز به بيراهه هم برود، اما تصور من از آنها تصوري پر از اميد است.
به هر حال از يك دوران پر آشوب به دوران آرام تري وارد شده ايم.
مي دانيد الان را چگونه مي بينم؟ انگار زلزله اي آمده است و هراسش همچنان پابرجاست. نمي داني كه باز هم زلزله اي اتفاقي مي افتد يا خير فقط پس لرزه است. من هر از چند گاهي دچار حس اين پس لرزه ها مي شوم كه مغزم را ١٨٠درجه مي چرخاند و دوباره سعي مي كنم تعادل خودم را دراين حرفه حفظ كنم.
مصاحبه اعتماد با فاطمه معتمد آريا و همسرش (+عکس)احمد حامد، همسر فاطمه معتمدآريا در فيلم «كارگران مشغول به كارند» ساخته ماني حقيقي خوش درخشيد و برخي از اهالي سينما تصور مي كردند بعد از اين فيلم احمد حامد را بيشتر بر پرده سينما خواهند ديد. اما تجربه بازيگري براي احمد حامد چنان نبود كه مجذوب سينما شود. او از سال ٨٥ تا به امروز كه نزديك به ١٠ سال مي گذرد تنها در دو فيلم «نسل جادويي» ساخته ايرج كريمي و «بهمن» ساخته مرتضي فرشباف به ايفاي نقش پرداخته است كه انگيزه اصلي اش كيفيت فيلمنامه و سابقه دوستي با كارگردان اين فيلم ها بوده است. در فيلم «بهمن» احمد حامد و فاطمه معتمدآريا در نقش زن وشوهر فيلم ظاهر شده اند. گفت وگوي كوتاه ما را با او مي خوانيد.
آقاي حامد چطور شد كه شما پذيرفتيد در فيلم بهمن بازي كنيد؟
من بازيگر نيستم اصرار آقاي فرشباف باعث شد.
اين نقش چه ويژگي هايي داشت كه شما را براي بازي ترغيب كرد؟
حقيقتش به ويژگي هاي نقش كاري نداشتم ويژگي هاي فرشباف باعث شد، كار كنم.
علاقه داريد كه بازيگري را ادامه دهيد؟
اصلا. من اين كار را بلد نيستم.
يعني سه فيلمي را كه بازي كرده ايد به خاطر حس و حال و شرايط بازي كرديد؟
حس و حال و رفاقت و تفريحي كه در اين كار ها بود و مختصري هم پول و اصرار دوستان.
فيلمبرداري بهمن در چه زماني بود و چقدر طول كشيد؟
اواخر سال گذشته از جايي در نزديكي ديزين شروع شد. جالب اين بود كه ما به خاطر احتياج فيلم به فضاي برفي به آنجا رفتيم، اما در تهران سي سانت برف باريد و آنجا اصلابرف نيامد. به همين خاطر فيلمبرداري ١٠ روزي هم به تعويق افتاد: كل كار هم فكر كنم بيشتر از دوماه....
راجع به نقش تان كمي توضيح مي دهيد؟
نقش همسر خانم پرستاري است كه به خاطر شيفت شب همسرش، مدتي تنهاست. اين تنهايي باعث مي شود كه به كارهاي شخصي خودش بپردازد و درگير مسائلي شود كه تاكنون فرصت آن را نداشته.
در سه نقشي كه تا به حال بازي كرده ايد سفر نقش پررنگي داشته است.
اين قضيه خيلي اتفاقي پيش آمده است. من اتفاقا خيلي اهل سفر نيستم.
شايد ويژگي مشترك دوتا از اين كار ها سفر و سرماي بيش از حد جغرافياي فيلم ها باشد. يادم مي آيد كه كارگران مشغول كارند هم در سرماي خيلي وحشتناكي ساخته شد.
به نظرتان نتيجه بازي شما در فيلم «بهمن» رضايت بخش است؟
فيلم را ديده ام به نظرم بسيار تر و تميز و خوش ساخت است. در اين كار از هر نما مي تواني به قصه اي برسي. با توجه به فيلم هاي ايراني كمي كه ديده ام مي توانم بگويم اين ويژگي متمايز فيلم «بهمن» است. اما درباره نتيجه كار خودم در اين فيلم نمي توانم چيزي بگويم.
شما پيش از اين در فيلم «كارگران مشغول كارند» به كارگرداني ماني حقيقي در يك صحنه با خانم معتمد آريا همبازي شديد. از تجربه همبازي شدن با همسرتان در فيلم «بهمن» بگوييد.
در فيلم سينمايي «كارگران مشغول كارند» صحنه مشترك كوتاهي داشتيم. اما در فيلم «بهمن» صحنه هاي بيشتري داريم.
در هر دو فيلم همبازي شدن با ايشان كه كار برايش بسيار جدي است، سخت بود حتي از زندگي خصوصي مان هم سخت تر... .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها