تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806627068
- بذر شایعه در کدام زمین ثمر می دهد؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بذر شایعه در کدام زمین ثمر می دهد؟ تهران- ایرنا- روزنامه «شهروند» امروز -چهارشنبه- در یادداشتی به قلم «مصطفی عابدی» روزنامه نگار نوشته است: از وقتی که آقای رحیمی اعلام کرد پول های اختلاس شده را در اختیار ١٧٠ نامزد نمایندگی مجلس قرار داده، تاکنون انواع و اقسام مسائل طرح شده که آخرین آنها، اظهارات سخنگوی قوه قضائیه است.
پیش از آن نیز برخی شایعه سازان برای کاهش قبح حکم صادره مدعی شدند که نمایندگان اصلاح طلب مجلس نیز در میان این سیاهه هستند که آنان به کلی قضیه را تکذیب کردند. جالب این جاست که سخنگوی محترم قوه قضائیه مبلغ ادعایی آقای رحیمی را رد می کند. ولی درهرحال این پرسش وجود دارد که اگر این مسائل مهم است، به طوری که همه افراد مجبورند درباره آن اظهارنظر و تأیید و تکذیب نمایند، پس چرا هیچ اقدامی در جهت شفافیت نمی شود؟ این مشکل نه تنها در این مورد که در موارد متعدد دیگری هم هست. نمونه دیگرش بورسیه های غیرقانونی است. گفته شده که ١٢٣٥ نفر از افرادی که مطابق تصمیم باید بورسیه آنان لغو شود به دیوان عدالت اداری شکایت کرده اند، بدون این که تاکنون حتی نام یک نفر از آنان و ادعاهای آنان در نقد تصمیم وزارت علوم به اطلاع مردم رسیده باشد. آیا این افراد نمی توانند به صورت انفرادی یا جمعی تصمیم وزارت علوم را مستند و مستدل نقد کرده و خواهان جلوگیری از لغو بورسیه خودشان شوند؟ اگر آنان حق دارند که همچنان بورسیه باشند پس چرا اقدامی برای شفاف سازی نمی کنند؟
در مورد ١٧٠ نماینده آیا نمایندگان مجلس یا دستگاه قضایی نمی توانند اقدامات اثبات شده در پرونده متهم را به اطلاع برسانند تا دیگر هیچ شائبه ای باقی نماند؟ مسأله محکوم کردن نمایندگان نیست، مسأله مابه ازای مبالغ دریافتی و سازوکار دریافت کمک ها نیز در میان است. اگر مردم بدانند هر اقدامی از این نوع شفاف خواهد شد، دیگر کسی جرأت نمی کند از این کارها انجام دهد، و مردم هم مجبور نمی شوند شایعه های گوناگون را بپذیرند.
شفاف سازی اطلاع رسانی و خبری، نه تنها زمینه شایعه و بدبینی و بی اعتمادی را از میان می برد، بلکه موجب مختومه شدن بسیاری از پرونده ها نزد افکار عمومی می گردد. در غیر این صورت، فضای غیرشفاف مسئولیت دادگاه ها را برای رسیدگی و صدور حکم بسیار سخت و پرتنش می کند.
نمونه دیگر این موضوع، بحث آلودگی هوای ناشی از غیراستاندارد بودن بنزین های مصرفی است. تاکنون روشن نشده که مشکل کجاست؟ و چرا این وضع تداوم دارد؟ چرا مردم باید هوایی را استنشاق کنند که نمی دانند چه عوارضی دارد؟ شاید اگر ترکیب آلودگی ها و عوارض آن به طور رسمی گفته شود عده ای با اختیار خود تهران را ترک کنند. آنان هم که می مانند حداقل این که می دانند چه چیزی را استنشاق می کنند؟ ولی پس از چند سال که از بحث درباره این مسأله گذشته و انواع و اقسام ایرادها و شایعات مطرح شده، اکنون سازمان ملی استاندارد اعلام کرده که در مورد بنزین های وارداتی و تولید داخل گزارش محرمانه ای را به دولت داده است. تاکنون نیز چندین بار موارد مشابه اعلام شده بود. درباره پارازیت های روی ماهواره هم گفته شد که گزارش مشابهی تهیه و ارسال شده است. به طور قطع می توان گفت تا وقتی این فضای غیرشفاف وجود دارد، هرکس و در هر موقعیتی به خود اجازه می دهد که درباره هر موضوعی سخن بگوید، بدون اینکه در برابر اظهاراتش مسئولیتی را پذیرا باشد.
از فضای عدم شفافیت و کدر و تیره، بیشترین سود را افراد سوءاستفاده گر و متقلب می برند، و بیشترین ضرر نیز نصیب افراد سالم می شود، زیرا در چنین فضایی، همه به یک چوب رانده می شوند. اعتماد از میان می رود. وقتی که همه به یک چوب رانده شوند، خلافکاران بهره مند و درستکاران متضرر می شوند، و در نهایت این مردم و جامعه هستند که خسارت همه اینها را می پردازند. تاکنون بارها و بارها درباره این موضوع نوشته شده است، ولی مشکل اینجاست که مخاطب اصلی آن معلوم نیست. به لحاظ قانونی نه تنها منع خاصی برای شفاف سازی وجود ندارد، بلکه برعکس، اسناد بالادستی و نیز قانون دسترسی آزاد به اطلاعات شفافیت را الزامی هم کرده است. فقط معلوم نیست که چرا عده ای همچنان به خود حق می دهند که مسائل و اطلاعات را محرمانه تلقی کرده و از انتشارش ممانعت به عمل آورند. کاری که مطابق چارچوب های قانونی، حق انجام آن را ندارند.
منبع: شهروند
اول**1368**
29/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها