واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پژوهشگر عرصه قصه گویی: قصه گو باید قصه را از آن خود کند کرمانشاه - ایرنا - پژوهشگر و فعال عرصه قصه گویی معتقد است: قدرت تصور و تخیل قصه گو به قصه ها شکل می دهد و هنر قصه گو در این است که قصه را مال خود کند.
به گزارش روز سه شنبه ایرنا، علی خانجانی در نخستین روز از هفدهمین جشنواره بین المللی قصه گویی در کرمانشاه، در کارگاه تخصصی درک و فهم دقیق حکایات، ساده نویسی و ابهام زدایی را سه شرط اساسی برای بهره گیری از متون کهن در قصه گویی عنوان کرد.
وی گفت: اولین قدم در راه قصه پردازی این است که متن مورد نظر برای قصه گویی از لحاظ تعابیر ناآشنا شناسایی و با استفاده از فرهنگ ها و واژه یاب ها معنی شود.
وی بهره گیری از ادبیات کهن برای قصه گویی را یک ضرورت دانست و خاطرنشان کرد: پس از ساده نویسی حکایات، باید برای پرداخت و گسترش اتفاقات درون متن ابهام زدایی صورت گیرد.
خانجانی ایجاد پرسش در ذهن قصه گو را یک شرط لازم در ابهام زدایی قصه ها عنوان کرد و افزود: پرسش ها باعث تحریک ذهن قصه پرداز می شود و یافتن پاسخ برای این پرسش ها شفافیت در قصه ها را به دنبال دارد.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، وی با تاکید بر اینکه قصه ها باید متناسب با مخاطب و نوع کار باشد یادآور شد: مهم این است قصه هایی که انتخاب می شود حتی اگر از معتبرترین منبع قصه ها یعنی قرآن کریم باشد، ساختار اصلی آن حفظ شود در حالی که جزییات می تواند تغییر کند.
این مسوول فرهنگی با اشاره به اینکه قدرت تصور و تخیل قصه گو به قصه ها شکل می دهد، اذعان داشت: هنر قصه گو در این است که قصه را مال خود کند.
خانجانی خاطرنشان کرد: در قصه گویی اگر مجالی برای بیان همه حوادث نیست می توان حوادث فرعی را حذف کرد البته حذف مطالب از متن قصه نباید باعث ایجاد گسستگی در قصه ها شود و ارتباط بین حوادث باید حفظ شود.
مدرس این کارگاه آموزشی تصریح کرد: برای رفع ابهام ها می توان به تحلیل رویدادها و پیام های آن حکایت پرداخت و احتمالاتی را در ذهن ایجاد کرد.
وی با اشاره به اینکه مجهز کردن قصه ها به آرایه های کلامی مانند تکیه کلام ها، ضرب المثل و شعر راهکاری مناسب برای پرداخت قصه هاست گفت: هر قصه گو می تواند یک شروع متفاوت داشته باشد.
وی با بیان اینکه قصه پردازی از متون کهن به تخیل، قدرت نویسندگی و امکان دسترسی به منابع بستگی دارد، اظهار داشت: هر فرد با تفکر و دیدگاه های مختلف می تواند تحلیل های متفاوتی داشته باشد.
خانجانی قصه ها را بر دو گونه تمثیلی و استعاره ای تقسیم کرد و یادآور شد: در قصه های تمثیلی شخصیت ها مهم است و باید ویژگی ها و خصوصیات مد نظر گرفته شود.
وی گفت: هدف از تشکیل کارگاه های آموزشی این است که ترس مربی از رفتن به سراغ متون کهن از بین برود و جرات پیدا کند، چرا که ادبیات کهن ایرانی سرشار از حکایت ها و داستان های پندآموزاست.
وی اذعان داشت: هر قصه تازه حاوی نکات ارزشمندی است و با یک قصه می توان ذهن کودکان را با ادبیات کهن آشنا کرد تا آنها نیز به این گنجینه ارزشمند علاقه مند شوند.
مدرس کارگاه آموزشی تصریح کرد: استفاده از متون کهن نیاز به بازنویسی یا بازآفرینی ندارد بلکه نوعی بازآفرینی خلاق یعنی مناسب سازی متون برای قصه گویی است.
خانجانی، بازنویسی خلاق را فضایی برای آفرینش هنر و در عین حال وفاداری به اصل متن عنوان کرد و افزود: برای شنیدنی کردن یک قصه باید از واژه ها و گفتاری استفاده کرد که مخاطب با شنیدن آن قصه بتواند در ذهن خود تصویرسازی کند.
خانجانی با بیان اینکه قصه گو در واقع راوی مجموعه رویدادهای یک داستان است، اظهار داشت: قصه گو برای روایت یک قصه باید احساسی تر و قوی تر عمل کند به گونه ای که این گونه احساس شود که اگر او نبود ما از خیلی از چیزها بی خبر می ماندیم.
مدرس این کارگاه آموزشی عنوان کرد: قصه ها باید برای قصه گو درونی شود و با توجه به شخصیت و روحیات خود به روایت آن بپردازد.
خانجانی همچنین انتخاب اسم قصه ها را نکته ای کلیدی برشمرد و گفت: عنوان یک قصه می تواند زمینه ساز ورود مخاطب به قصه ها باشد.
هفدهمین جشنواره بین المللی قصه گویی کانون از 27 تا 30 بهمن در کرمانشاه برگزار می شود.
فراهنگ ** 1883 ** 1569
28/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]