تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834583665
"ماهی سیاه کوچولو" تله فیلم سینمایی شده!
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
!["ماهی سیاه کوچولو" تله فیلم سینمایی شده!](http://www.farhangnews.ir/sites/default/files/styles/node_thumb_4/public/content/images/story/93-11/27/farhangnews_114541-322839-1424065908.JPG?itok=8Ee5izuD ""ماهی سیاه کوچولو" تله فیلم سینمایی شده!")
"ماهی سیاه کوچولو" تله فیلم سینمایی شده! محتوای تلویزیونی اگر واردسینما شود نه تنها بد نیست که اگر بتواند مخاطب را جذب کند مفید هم خواهد بود . ولی اگر بخواهیم مدیوم تلویزیون را به لحاظ فرم وارد سینما کنیم ایجاد مشکل خواهد کرد . که متاسفانه مجید اسماعیلی هم تا حدودی وارد چنین مرز هایی شده که کاملا و به وضوح قابل تشخیص است .
گروه سینما و هنر فرهنگ نیوز، محمدمهدی محمدی: مجید اسماعیلی تا پیش از " ماهی سیاه کوچولو "که اولین فیلم بلند سینمایی او محسوب می شود، تله فیلم هایی را ساخته و به پخش رسانده بود. نگاه تلویزیونی او به فیلم هایش کاملا در " ماهی سیاهکوچولو" هم مشخص است .این نکته تا وقتی تاثیر منفی در مدیوم سینما نگذارد ایجاد مشکل نخواهد کرد به این معنی که محتوای تلویزیونی اگر واردسینما شود نه تنها بد نیست که اگر بتواند مخاطب را جذب کند مفید هم خواهد بود . ولی اگر بخواهیم مدیوم تلویزیون را به لحاظ فرم وارد سینما کنیم ایجاد مشکل خواهد کرد . که متاسفانه مجید اسماعیلی هم تا حدودی وارد چنین مرز هایی شده که کاملا و به وضوح قابل تشخیص است.
سینما اساسا به لحاظ بصری، مراحل تولید از ابتدا تا انتها و ... با تلویزیون متفاوت است . نکاتی از قبیل انتخاب دوربین و لنز آن ، نوع کادر بندی ها ، حرکت های دوربین و حتی میزان رنگ قابل پشتیبانی توسط پرده سینما ، مسائلی نیستند که بتوان به راحتی از آنها گذشت . به همین دلیل هم هست که تعداد فیلم سازان موفق که هم در عرصه تلویزیون موفق باشند و هم درعرصه سینما زیاد نیست.
جدای از مباحث بین سینما و تلویزیون و نیاز های هر مدیوم ، تلاش فیلم ساز در فیلم نامه برای ساختن یک قصه قابل ستودن است. هر چند طبق معمول این روزهای سینمای ایران شخصیت ها و نوع روایت داستان با قصه های کلاسیک خیلی فاصله دارد . ولی همین نکته که از یک قصه فرعی برای بیان یک روایت در یک بازه تاریخی استفاده شده قابلتحسین است. بستر داستان فضای نا آرام و حملات نا منظم منافقین و گروه های چپ گرا بعد از انقلاب اسلامی در شهر آمل در شمال ایران است که قصه فیلم در آن به وقوع می پیوندد. قصه ای که ظاهرا در ابتدا قصه یک زن جنگاور است که در پی انتقام قاتل همسر خود است.
همین قصه فرعی است که بیننده را قادر به تحمل بستر داستان می کند، البته پیش تر هم بیان شد که فیلم ساز خیلی در قصه و نوع روایت آن و همچنین شخصیت پردازی کارکتر ها موفق عمل نکرده ولی به هر حال فهم این موضوع که برای بیان یک واقعه اجتماعی ، تاریخی یا ... که ریشه در واقعیت دارد لازم نیست مثل یک فیلم مستند واقعه را روایت کرد و با استفاده از یک داستان فرعی در بستر آن واقعه می توان به صورت درام و تاثیر گذار تر به روایت پرداخت ، چیزی نیست که در عموم سینما گران به ظاهر اجتماعی ساز حال حاضر سینمای ایران وجود داشته باشد.
انتخاب لوکیشن ها جسورانه است . جنگل های شمال ، هوای بارانی و ... جایی نیست که حضور مداوم در آن برای عوامل کار ساده و به دور از دردسری باشد.ولی با این همه ، به دلیل ضعف های فیلم نامه ای این فیلم در طبقه بندی کیفی جزو فیلم های متوسط قرار میگیرد. که برای یک فیلم اولی جایگاه بدی به نظر نمی رسد.
نکته دیگری که جلب توجه می کند ، بازی مصنوعی و نه چندان امید بخش بازیگران است که هیچ کدام نتوانسته اند ازپس انتظار ها بربیایند . جدای از احساس و تمرکز در نقش و انتقال آن به مخاطب اساسا بازیگران در طراحی صحنه و آکسسوار حل نمی شوند . اتومبیل ها ، ادوات جنگی و ... مزاحم بازیگرند و این روی بازی آنها به شدت تاثیر گذاشته . از طرفی هم عدم تسلط بر تجهیزات و ابزار همراه مثل اسلحه ، دوربین و . .. توی ذوق مخاطب میزندو بر تصنعی بودن نقش می افزاید .
شروع فیلم با مقدمه ای مکتوب شروع می شود در مورد موقعیت تاریخی و جغرافیایی و همچنین موقعیت اجتماعی و فرهنگی بستر داستان و توضیحی مختصر ازپیشینه اتفاقاتی که منجر به وقوع حوادث اخیر میشود. توضیحی مختصر که بیننده را در جریان فضای کلی داستان قرار میدهد که این کاربر خلاف اعتقاد برخی سینما گران نه تنها نشان ضعف فیلم نامه نیست بلکه به شدت در شخصیت پردازی موثر ومفید باشد. و همچنین در انتهای داستان هم چند خطی برای اینکه مخاطب دقیق تر از پایان داستان مطلع شود و همان برداشتی را از فیلم داشته باشد که کارگردان خواسته است. البته متن انتهایی به اندازه متن ابتدایی مفید و توضیح دهنده نیست.
نکته دیگر در مورد فیلم هایی که لوکیشن های یکنواخت دارند این است که فضای رنگ ی ونوری ثایت در عموم کادر ها چشمان مخاطب و بعد از آن ذهن مخاطب راخسته می کند و باعث میشود که مخاطب ادامه داستان را با اکراه دنبال کند . برای فرار از چنین آفاتی باید ریتم داستان به قدری سریع باشد و متن فیلم نامه به قدری کشش داشته باشد که مخاطب درگیر داستان شود و به جای اینکه فقط با چشم داستان را دنبال کند از دیگر حواس هم برای همراهی با فیلم استفاده کند تا بار فیلم روی حواس مختلف تقسیم شود و از خستگی مخاطب جلو گیری کند. که هر چند تلاش های فیلم ساز در این راستا مشهود است ولی متاسفانه هنوز نمی توان ادعا کرد که تمام وکمال در این امر موفق بوده است.
93/11/27 - 09:15 - 2015-2-16 09:15:07
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها