واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۲۴ بهمن ۱۳۹۳ - ۰۹:۲۴
یک نویسنده کودکان و نوجوانان اظهار کرد: آموزش و پرورش ما به شدت بسته است و بچهها این را به خوبی میدانند و از آن بهتر به نقش خود در مدرسه، خانه و جامعه اشراف دارند. مهدی طهوری به خبرنگار ادبیات و نشر ایسنا گفت: نتیجه چنین وضعیتی آن است که حرفهایی که در مدرسهها گفته میشود و شیوههایی که در زمینه تعلیم و تربیت و آموزش هنر به بچهها در مدارس طراحی شده و میشود، با واقعیت خارج از دنیای مدارس کاملا متفاوت است؛ در نتیجه بچهها در مدرسه حرفها و روابطی را میبینند که هرگز در جامعه با آن مواجه نبوده و نیستند. او افزود: در چنین حالتی آبشخور فکری بچهها مدارس نیستند بلکه دادههایی هستند که جامعه و رسانهها در اختیار آنها قرار میدهند و مدرسه در عمل در انتقال ارزشها و هنجارهای جامعه ناتوان است، چون یک جریان کلی در آموزش و پرورش از دوران کودکی ما کلید خورده و آن این است که جلو ورود هر نوع رسانهای به مدارس گرفته میشود و تنها نشریاتی قادر هستند به این دژ نفوذناپذیر رخنه کنند که الزاما از نشریات این وزارتخانه باشند. این روزنامهنگار در ادامه بیان کرد: «گورداله» فیلم کودکانهای است که دلیل روشنی برای مناسب نبودن آن ویژه کودکان عرضه نشده است. گاهی حتی وجود یک اسم در تولید و یا تهیه فیلمها ممکن است مسئولان آموزش و پرورش را به این نتیجه برساند که فیلم قابلیت پخش برای بچهها را ندارد. یعنی اینکه این فیلم اگر مجوز تماشای بچهها را نگرفته دقیقا به این معنا نیست که آنان فیلم را دیده و احساس کردهاند به درد بچهها نمیخورد بلکه به نظر میرسد در روند فیلم چیزها و آدمهایی هستند که مسئولان آموزش و پرورش نمیپسندند. طهوری گفت: در واقع در آموزش و پرورش حواشی برای مسئولان مهمتر از متن است. این در آموزش و پرورش رویه معمولی است که علاوه بر اینکه اجازه نمیدهد رسانهها و تبلیغات از هر نوع آن به مدارس راه یابند، بلکه نگاه حذفی بر همه فعالیتهای آن سایه انداخته است. بنابراین از میلیونها فاکتوری که در تهیه یک فیلم وجود دارد اگر تنها یک فاکتور وجود داشته باشد که مطابق سلایق و سبک و سیاق مسئولان آموزش و پرورش نباشد، ترجیح میدهند کل ماجرا را نادیده بگیرند. او در ادامه گفت: از سوی دیگر بچهها در خارج از مدرسه با انواع و اقسام وسایل ارتباطی همچون ماهواره، اینترنت، اپلیکیشنها و ... مواجهاند و شبکههایی همچون پرشین تون و هد هد را در اختیار دارند و عملا در معرض دهها داده اطلاعاتی سرگرمکنندهای هستند که ما بر بسیاری از آنها هیچ کنترلی نداریم. آموزش و پرورش از تولید فیلمهای جذاب ویژه کودکان غافل است و کانون پرورش فکری کودکان در زمینه تولید فیلمهای کودکانه کمکار. فیلم «گورداله» اثری فانتزی و برگرفتهشده از افسانههاست و آموزش و پرورش با چنین رویکردی باعث میشود بچههای ما عملا از ما دور و دورتر شوند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]