تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805104228
حجت‌الاسلام خسروپناه: روشنفکری درد را شناخت اما درمان ارائه نکرد+صوت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حجت‌الاسلام خسروپناه:
روشنفکری درد را شناخت اما درمان ارائه نکرد+صوت
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران گفت: با یک نگاه جامعه‌شناختی و تاریخی روشنفکری در ایران درد و انحطاط جامعه را خوب شناخت اما برای درمان آن به وضعیت بومی و فرهنگی ایران توجه نکرد و در نهایت به غرب زدگی رسید.
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در بخش نخست مناظره‌ای که چندی پیش با صادق زیباکلام، رئیس دانشگاه تهران داشت، عنوان کرد: به تعبیر ایان باربور (Ian Graeme Barbour) الهی‌دان مسیحی عصر روشنفکری در قرن هجدهم سه اصل مهم دارا بود، نخست طبیعت همچون یک مکانیزم جبری، دوم خدا همچون فرضیه‌ای قابل بحث و سوم انسان موجودی که به مدد عقل کمال پذیر است. یک تعبیر دیگر هم دالامبر ذکر کرده که عصر روشنگری دارای ویژگی‌هایی است از جمله اینکه همه مسائل از علوم این جهانی گرفته شده است از متافیزیک تا مسائل تجربی، از موسیقی تا عقل و از قانون طبیعی تا قوانین ملت‌ها همه اینها به بحث و تحلیل گذاشته می‌شود بنابراین عصر روشنگری به دنبال یک عقلانیت حداکثری است چرا که می‌خواهد همه مسائل را با عقل حل کند، بنابراین خداوند هم اگر با عقل پذیرفته شود مورد قبول واقع می‌شود وگرنه کنار گذاشته می‌شود. از قضا همین روشنفکری با این شکل وارد جامعه ایران می‌شود شخصیت‌هایی که تحصیلاتشان فرانسه بوده می‌خواستند قانون اساسی ایران را با بلژیک یا فرانسه تغییر دهند، افرادی چون میرزا یوسف خان مستشارالدوله یا ملا عبدالحمید طالب زاده، ملکم خان و ... اینها یا مستقیماً در برابر دین و وحی ایستادند یا می‌خواستند با ابزار قرار دادن دین استفاده شخصی ببرند تا عقلانیت مدرن را در جامعه ترویج دهند. میرزا ملکم خان در جایی گفتند که طرحی ریخته است تا خرد سیاست مغرب را با دیانت مشرق زمین آمیخته و متوجه شده که تغییر ایران به شیوه اروپا کوششی بی فایده است ازاین رو فکر ترقی مادی را در لفافه دین عرضه داشتم تا هموطنانم معانی را دریابند، تلاش دارم این مدل را پیاده ساخته اما چون جامعه دینی است از دین باید به عنوان ابزار استفاده کنم. بنابراین به اعتقاد بنده روشنفکری در کل طیف خود حتی اگر سید جمال الدین اسدآبادی و شیخ محمد عبدو را روشنفکر خطاب کنیم تا طالبوف، میرزا ملکم خان ، بازرگان و شریعتی همه یک وجه مشترکی با هم دارند که البته ارزشمند هم هست همه اینها دغدغه انحطاط جامعه ایران را دارند، پس به لحاظ روش شناسی باید مراقب باشیم از ابتدای روشنفکری شروع به داوری نکنیم چرا که روشنفکری هم دارای نسل‌های مختلفی است نسل سوم روشنفکری از پیش از انقلاب اسلامی پدید آمد در دهه‌های سی و چهل شخصیت‌هایی چون بازرگان و سحابی البته این اصطلاح روشنفکری بعد از انقلاب مطرح شد اما محتوای آن برای پیش از انقلاب بود، نسل چهارم روشنفکری پست مدرن‌ها بودند، افرادی که متأثر از فوکو و دیگر اندیشمندان غربی بودند. مشکل اصلی روشنفکری در ایران آن نبود که جلال در کتاب‌هایش بیان می‌کرد که فرنگی‌مآبی یا بی‌دینی یا حتی شریعتی می‌گوید بنده اعتقاد دارم آسیب روشنفکری در ایران همان نکته است که دلالت التزامی خود صادق زیباکلام است یعنی همان که گفتند نسل اول روشنفکری ما در ایران تابع نسل اول روشنفکری غرب و به ترتیب این روند به جلو می‌رود این همان اشکال روشنفکری ماست، به اعتقاد بنده روشنفکری کل طیف درد را خوب شناخته است، بنده نمی‌خواهم از سر تعصب صحبت کنم بلکه با یک نگاه جامعه‌شناختی و تاریخی درباره روشنفکری بحث منطقی می‌کنم درد خوب شناخته شده و آن انحطاط جامعه از نظر علمی بوده است اما در درمان اصلاً توجه به وضعیت بومی و فرهنگی جامعه نداشته‌اند. در ایران دوره پهلوی اول و دوم روشنفکرانی داریم که همین امروز هم ا فرادی چون صادق زیباکلام آنها را به عنوان روشنفکری قلمداد می‌کنند افرادی چون فروغی درحالیکه اینطور نبوده هر روشنفکری هم منتقد باشد از قضا اینها جاده صاف کن حکومت پهلوی بودند! بنابراین آسیب روشنفکری همینجا ظاهر می‌شود که اینها درد را شناخته‌اند اما به جای اینکه بیایند به لحاظ دینی، ارزشی و عقلانیت آن را درمان کنند درد را گفته‌اند و دقت کرده‌اند که ببینند غرب چه گفته است، اصلا توجه نکردند که مسیحیت در غرب رویکرد ضد عقلانی دارد و این قیاس مع الفارق سبب شد نسخه‌های یکسانی را پیاده کنند و نتیجه آن هم غرب زدگی شد. فایل‌های صوتی مرتبط:
انتهای پیام/
لینک را کپی کنید
لینک را کپی کنید
93/11/19 - 10:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها