تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 15 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):روزه ماه شعبان، وسواس دل و پريشانى‏هاى جان را از بين مى‏برد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1804843499




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

آنجلینا جولی: لال و مبهوت شده‌ام!


واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: آنجلینا جولی: لال و مبهوت شده‌ام!
آنجلینا جولی، بازیگر و کارگردان سرشناس آمریکایی که به عنوان نماینده سازمان ملل به شمال عراق رفت، در مقاله‌ای برای روزنامه نیویورک تایمز از وضعیت وخیم آوارگان و درد و رنج آنها سخن گفته است.


به گزارش نامه نیوز، آنجلینا جولی، سفیر ویژه سازمان ملل در امور آوارگان در این مقاله‌ نوشته است: «من برای بازدید از کمپ‌ها و مراکز اسکان موقت آوارگان عراقی و پناهندگان سوری آمدم که برای فرار از درگیری‌هایی که این منطقه را ملتهب کرده است به اینجا پناه آورده‌اند. من از سال 2007 پنج بار به عراق سفر کرده‌ام اما هیچ‌گاه شاهد چنین درد و رنجی نبوده‌ام. در طول چهار سال جنگ، حدود نیمی از جمعیت 23 میلیونی سوریه بی‌خانمان شدند. تنها در عراق بیش از دو میلیون تن از درگیری‌ها و حملات تروریستی گروه‌های افراطی گریختند. این آوارگان و پناهندگان شاهد خشونت‌ها و وحشی‌گری‌های غیر قابل توصیفی بوده‌اند. فرزندان آن‌ها از رفتن به مدرسه بازمانده‌اند و برای زنده ماندن تلاش می‌کنند و در همین حال از تمام جهات در محاصره خشونت قرار گرفته‌اند.

در تمام سال‌هایی که من برای بازدید از کمپ‌ها می‌آیم، هر بار در یک چادر می‌مانم و به داستان‌های آنها گوش می‌دهم. نهایت تلاشم را می‌کنم که از آنها حمایت کنم؛ چیزی بگویم که همبستگی مرا با آنها نشان دهد و به بهترین نحو آنها را راهنمایی کنم. اما در این سفر لال و مبهوت شدم. شما به مادری که اشک از چشمانش جاری است و می‌گوید که دخترش در دست داعش اسیر است و او نیز آرزو می‌کرد که در کنار دخترش می‌بود، چه می‌توانید بگویید؟ او می‌گفت که حتی اگر مورد شکنجه و تجاوز قرار می‌گرفت، بهتر از این بود که در کنار دخترش نباشد. شما به یک دختر 13 ساله که از زندگی‌اش به همراه سایرین در یک اصطبل سخن می‌گوید و تعریف می‌کند که هر بار سه تن از آنان را برای تجاوز می‌بردند، چه می‌توانید بگویید؟

وقتی برادرش متوجه این مساله شد، خودش را کشت. شما به زنی که هم سن شماست و در چشمانتان زل می‌زند و می‌گوید که تمام خانواده‌اش را در مقابل چشمانش کشته‌اند، چه می‌گویید؟ او هم‌اکنون تنها در یک چادر زندگی می‌کند و سهم غذای اندکی دریافت می‌کند. من در یک چادر با خانواده‌ای دیدار کردم که هشت فرزند داشت، اما هیچ پدر و مادری نبود. پدرشان کشته شده بود و مادرشان نیز گم شده بود و یا احتمالا ربوده شده بود. یک پسر 19 ساله تنها نان‌آور آنها بود. وقتی به او گفتم که این همه مسئولیت برای سن او زیاد است، تنها خندید و دستش را دور شانه خواهرش حلقه کرد. او گفت که بسیار سپاسگزار است که این فرصت را دارد که کار کند و به خواهران و برادرانش کمک کند و او واقعا به این جمله اعتقاد دارد. او و خانواده‌اش امیدهای آینده هستند. آنها در برابر احتمالات عجیب و غریب مقاومت می‌کنند. هیچ چیز نمی‌تواند شما را برای واقعیت اسفناک زندگی هر فرد که مملو از داستان‌های مرگ، گرسنگی و شوکه شدن کودکان است، آماده کند.

چه کسی می‌تواند آنها را درباره این ذهنیت سرزنش کند که ما آنها را رها کرده‌ایم؟ تنها بخش کوچکی از کمک‌های انسانی در اختیار آنها قرار گرفته است. از زمان ناکام ماندن روند ژنو در یک سال پیش، هیچ پیشرفتی در خاتمه جنگ در سوریه دیده نمی‌شود. سوریه در شعله‌ها می‌سوزد و مناطقی از عراق همچنان درگیر است. درهای بسیاری از کشورها به روی آنها بسته است. هیچ جایی وجود ندارد که آنها بتوانند برگردند. همسایگان سوریه حدود چهار میلیون از پناهندگان را پذیرفته‌اند. آنها نیز با محدودیت‌هایی رو به رو هستند. آوارگان سوری الان حدود 10 درصد جمعیت اردن را تشکیل می‌دهند. در لبنان از هر چهار نفر یک تن سوری است. آنها به غذا، پناهگاه، آموزش، بهداشت و شغل نیاز دارند. این به معنای آن است که منابع کمتری در اختیار مردم محلی قرار می‌گیرد.

کشورهای ثروتمندتر هم ممکن است زیر این فشارها خرد شوند. دادستان‌های رعب و وحشت، بمب‌های بشکه‌ای و کشتارها بسیار رایج شده است. وسوسه‌ی زیادی وجود دارد که ما به سمت مشکلات خودمان تمرکز کنیم اما حقیقت آشکار این است که ما نمی‌توانیم خودمان را از این بحران‌ها جدا کنیم. گسترش افراط‌گری، افزایش شبه‌نظامیان خارجی و تهدید تروریسم جدید وجود دارد و تنها پایان جنگ سوریه می‌تواند به این مشکلات خاتمه دهد. در غیر این صورت ما در لبه پرتگاه در حال حرکتیم. نه تنها جان میلیون‌ها تن و آینده خاورمیانه در خطر است، بلکه اعتبار سیستم بین‌المللی زیر سوال می‌رود. تعهدات به حقوق بشر و مسئولیت‌پذیری به ما چه می‌گوید در حالی که ما هر روز جرایم علیه بشریت را در عراق و سوریه تحمل می‌کنیم؟ زمانی که آژانس آوارگان سازمان ملل پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد، هدفش آن بود که به مردم کمک کند پس از دیگری‌ به خانه‌هایشان بازگردند.

این آژانس تاسیس نشده است که سال‌های سال به مردمی که ممکن است هیچ‌گاه به خانه‌هایشان بازنگردند، بچه‌هایشان بدون کشور متولد شوند و کشورهایشان هرگز روی صلح نبینند، غذا بدهد. اما امروز شرایط اینگونه است و بیش از 51 میلیون آواره، پناهجو و یا مردم بی‌خانمان در سراسر جهان وجود دارند که در تاریخ این سازمان بی‌سابقه است. کمک‌های بیشتری باید اعطا شود تا همسایگان سوریه بتوانند بار مسئولیت میلیون‌ها پناهنده را تقبل کنند. درخواست‌های بشردوستانه سازمان ملل با کمبود منابع مالی مواجه شده است. کشورهای خارج از این منطقه باید داوطلبانه به آوارگان پناه بدهند به عنوان مثال کشورهایی که تجاوز و خشونت را تجربه کرده‌اند می‌توانند به آوارگان کمک کنند و فراتر از این جامعه بین‌المللی باید راهی برای صلح بیابد. این کافی نیست که تنها بخواهیم از ارزش‌هایمان در خانه، روزنامه‌هایمان و نهادهایمان دفاع کنیم؛ ما باید از آنها در کمپ‌های آوارگان در خاورمیانه و شهرهای ویران شده سوریه نیز دفاع کنیم.»



منبع: ایسنا


۰۸ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۳:۴۱





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن