واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۲۶ دی ۱۳۹۳ - ۱۳:۱۵
بیژن نفیسی که معتقد است الزامی به برگزاری هر ساله جشنواره و نمایشگاه مطبوعات وجود ندارد، میگوید در داوری آثار برای جشنواره مطبوعات بهتر است از خوانندگان رسانهها هم استفاده شود. بیژن نفیسی، روزنامهنگار پیشکسوت در گفتوگو با خبرنگار بخش رسانه ایسنا، درباره جشنواره مطبوعات گفت: اصولا شاید چندان الزامی نباشد که هر سال جشنواره یا نمایشگاه مطبوعات برگزار شود به صورتی که فقط غرفههایی به رسانهها داده شود تا فرصت پیدا کنند با مخاطبان و مراجعهکنندگان جشنواره ارتباط نزدیکتری داشته باشند. او در ادامه اظهار کرد: باید تعریفی برای این دو داشته باشیم و بدانیم اصلا هدف از برگزاریشان چیست؟ شاید برگزاری نمایشگاه به آن صورت الزامی نداشته باشد چون رسانهها چه به وسیله اینترنت و چه از طریق دکه روزنامهفروشی هر روز با مخاطبانشان در تماس هستند و این ارتباط تنگاتنگ وجود دارد، اما اگر قصد داریم جشنواره را به صورت سالانه برگزار کنیم، باید ببینیم چه دستاوردی برای ما دارد؟ این جشنواره 20 دوره برگزار شده و ما باید ببینیم در پایان این جشنوارهها به چه جمعبندی رسیدهایم که برای اعتلای فعالیت رسانهایمان راهگشا و به نوعی تأثیرگذار باشد. نفیسی ادامه داد: صِرف اینکه چند نفر را به عنوان نفرات برتر تشویق کنیم، تأثیر چندانی روی فعالیتهای مطبوعاتی ندارد. جشنواره مطبوعات نمیتواند در این قالب قرار بگیرد که مثل جشنواره فیلم یک نماد باشد. شاید بهتر باشد ما به جای برگزاری جشنواره، مثل خیلی جاهای دنیا که جوایزی را در نظر میگیرند، یک جمعبندی داشته باشیم که در پایان هر سال روزنامه یا روزنامهنگاری را به دلیل فعالیتی که داشته، با توجه به شاخصهای مد نظر خود، در ابعاد داخلی و حتی ابعاد بینالمللی به عنوان بهترین انتخاب کنیم و به برگزیده جایزهای بدهیم که به یک نماد تبدیل شود و ما بتوانیم آن جایزه را حتی به روزنامهنگاران برتر جهان هم بدهیم. یعنی از نظر جایگاه رسانهای برای ما اعتباری بشود. او همچنین گفت: اینکه چگونه تصمیم بگیریم و جایزه به چه صورت باشد، جای بحث دارد اما نیازی به برگزاری جشنواره به آن صورت نیست. ما میتوانیم مراسمی داشته باشیم و در آن مراسم، خبرنگار، عکاس و گزارشگر برتر را انتخاب کنیم. در این صورت باید یک تشکیلات دائمی وجود داشته باشد که مرتبا این فعالیتها را رصد کند. نفیسی سپس درباره علت اینکه در بسیاری دورهها آثاری انتخاب شده که از برخی نظر صاحبنظران برتر نبوده است، گفت: علت این است که ما یک فراخوان میدهیم و بعد آثار کسانی را که خودشان مطلب فرستادهاند، قبول میکنیم و مورد داوری قرار میدهیم. در حالی که عده زیادی اصلا در جشنواره شرکت نمیکنند و آثارشان را نمیفرستند، جشنواره مطبوعات نباید به این صورت برگزار شود. او افزود: ما باید رسانهها و مطالب آنها را رصد کنیم و طبق تشخیصی که بر اساس شاخصهایمان میدهیم، چه آن شخص تمایل داشته باشد و چه نه، آثار برتر را انتخاب کنیم. البته باید شاخصها ملموس و معیارها مشخص باشد که از نظر اعلام، بیان و نتیجهگیری اختلاف نظری در آن پیش نیاید و مطرح نباشد. اکثرا درباره آثار انتخابشده بین استادان و روزنامهنگاران نوعی اختلاف نظر وجود داشته است چون شاخصهای انتخاب مشخص نبودهاند. این روزنامهنگار پیشکسوت سپس گفت: من دیدهام که داوریها چگونه انجام میشود، روال معمول این است که بستههایی از آثار دریافتشده را برای هر کدام از روزنامهنگاران و استادان میفرستند و هر کس براساس نظر شخصی خودش پس از مطالعه و جمعبندی، نتیجهای را اعلام میکند، در حالی که باید دستورالعمل مشخصی داشته باشیم تا همه روی شاخصهای معینی تمرکز کنند، ما این را نداریم. او درباره داوری جشنواره مطبوعات ادامه داد: داوران باید طیف وسیعی باشند. ما باید در داوری از خوانندگان هم استفاده کنیم. شیوهای که در داوری فقط از استادان و روزنامهنگاران استفاده میشود، نقص دارد. بهتر است در جمعِ داوران طیفی از خوانندگان روزنامهها را هم که میتوانند پزشک، خانم خانهدار، کارگر و... باشند، داشته باشیم و از آنها بخواهیم درباره آثار با توجه به شاخصهایی نظر بدهند. به این ترتیب میتوانیم از نظر کسانی که روزنامهخوان هستند، رسانهها را پیگیری میکنند و مطالب مختلف را میبینند، استفاده کردهایم و کسانی هم که فعالیت بهتر و بیشتری داشتهاند، تشویق میشوند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]